Dzienniki, pamiętniki, wspomnienia, rozważania

[Mikes 65]

Czytujecie? Lubicie? Męczą was, nudzą, fascynują?

 

Ja osobiście uwielbiam, odkąd przeczytałem te Gombrowiczowskie mam dużą chętkę na ten rodzaj literatury, często sam rozwój osoby na przestrzeni lat jest ciekawsze niż niektóre książki. Przeglądałem też dzienniki Kafki, podejście nieco inne, to bardziej taki notatnik, ale równie interesujące i jak znowu wpadnie mi w ręce chętnie przeczytam. Wasze typy?

[Gość]

A możesz coś skrobnąć o tym Gombrowiczu? Nigdy nie miałem kontaktu z tą formą.

[Mikes 65]

O dziennikach czy ogólnie o nim?

 

Dobrze, że użyłeś słowa 'forma' bo to chyba jedyna jego obsesja, ciągła zabawa konwencjami, językiem, wydarzeniami i sposobem w jaki człowiek oddziałuje na drugiego człowieka. Dzienniki są dużo spokojniejsze niż jego 'normalna' literatura, zresztą słowo dzienniki to też za dużo, bo coś co w gruncie rzeczy powinno być prywatne i szczere u niego (jak wszystko) przyjmuję formę prowokacyjnej gry z czytelikiem. Ja osobiście cenię go chyba najwyżej ze wszystkich polskich pisarzy, owszem był oszołomem ale przez tę warstwę kpiny, ciągłej gierki i absurdu przebija się cholernie inteligentny i niesamowicie oczytany facet (indeks naziwsk na koniec dzienników ciągnie się stronami).