Kmiot

Ale co miał się postawić, skoro strategie oponowe ustalane są już przed wyścigiem, Checo miał inną i tylko dzięki temu zyskał w środku wyścigu, jak gonił Russela i walczącego z nim (oraz własnym DRSem) Maxa - był wtedy zwyczajnie szybszy, bo miał świeże opony. Jednak pod koniec była już odwrotna sytuacja, gdy to Max miał świeże gumy, a Perez zajeżdżone i bez tempa. Nie wiem skąd te fochy, skoro był wyraźnie wolniejszy od Maxa wtedy i na przestrzeni CAŁEGO wyścigu. Dla mnie to trochę naciągane teorie, że mógł ten wyścig z Maxem wygrać. Zespół musiałby kompletnie nie trafić ze strategią, a mają dublet, więc można założyć, że plan wykonany w 100%. A Checo jest drugim kierowcą, bo jest znacznie mniej regularny, żeby nie napisać, że jest po prostu słabszym kierowcą od Maxa. Ja tylko czekam aż w Mercedesie dojdą do wniosku, że pora zacząć stawiać na Russela w roli pierwszego kierowcy. Aktualnie jest wyraźnie lepszy od Hamiltona pod każdym względem. Powinni już patrzeć przyszłościowo, bo to driver na lata, a Hamilton będzie kończył karierę.

Generalnie skupić się na "treści", ograniczyć techniczne wstawki i ozdobniki do minimum, a będzie dobrze. Celujemy raczej w dojrzałego (przynajmniej pod względem metryki) widza, a ten nie potrzebuje krzykliwych wstawek i pustej przestrzeni na wizualne fajerwerki.

Taka, a nie inna forma losowej rywalizacji sprawia, że już w pierwszej rundzie może się trafić potencjalny finał (w wielu oczach), bo dwie wyjątkowo mocne gry trafią na siebie, a dwa ogórki na siebie. I wiele mocnych pojedynków miało już miejsce w rundach wcześniejszych, niż półfinały. Ta forma nie jest kompletnie wymiernym sposobem na określenie jakości kolejnych gier (poza pierwszym miejscem), bo trzeba mieć trochę szczęścia. I dlatego jestem za tym, by listę poddać tuningowi i ją zwyczajnie wzmocnić w wyraźnie słabszych punktach. Dać szansę rewanżu grom, które nie miały farta. Z drugiej strony możemy zestawić ze sobą handheldowego GTA/Aladyna (gdzie w szczycie WSZYSTKICH głosujących - na niego i rywala - było sumarycznie 60) z The Last of Us (który samodzielnie w finale zgarnął 80 głosów) i ekscytować się wyrównaną walką. WOW, już widzę te zażarte dyskusje o wyższości jednej gry nad drugą. Po prostu jestem realistą i chciałbym ciekawe pojedynki, które będą być może generować ciekawe dyskusje i przekomarzanki. Nie chcę, by było bezpłciowo. Nie chcę by było zbyt formalnie, skoro to ma być zabawa. Pamiętasz urocze zamieszanie przy okazji pojedynku SotC vs. RE4? A to było raptem 1/16 finału. Miejsce w drabince nie definiuje jeszcze potencjału i jakości gry.

Nie no, bez przesady, to już lepiej zostawić tego Aladyna i Kacze Opowieści.

Cóż, nie będę ukrywał, że najbliżej mi do propozycji Łoma. Handheldy bym wyjebał, bo realnie patrząc nie mają żadnych szans z jakąkolwiek spośród pozostałych gier. Trzecią generację ograniczyć do dwóch gier (Contra jako zwycięzca + coś jeszcze, moze wyłonione na podstawie ankiety pomocniczej). I podobnie bym zrobił z Czwartą generacją. Chrono Trigger jako zwycięzca + coś jeszcze. To by zwolniło nam 6 slotów na Dzikie Karty dla gier pechowych i po prostu podniosło poziom całego plebiscytu. Ale zobaczymy jeszcze, to tylko moja wizja.

[3 generacja] Contra [3 generacja] Duck Tales 2 [3 generacja] Micro Machines [3 generacja] Super Mario Bros. [4 generacja] Aladdin [4 generacja] Chrono Trigger [4 generacja] Metal Slug [4 generacja] Super Mario World [5 generacja] Legacy of Kain: Soul Reaver [5 generacja] Metal Gear Solid [5 generacja] Tekken 3 [5 generacja] Tony Hawk’s Pro Skater 2 [6 generacja] God of War 2 [6 generacja] Grand Theft Auto: San Andreas [6 generacja] Grand Theft Auto: Vice City [6 generacja] Metal Gear Solid 3: Snake Eater [7 generacja] Dead Space [7 generacja] The Last of Us [7 generacja] Red Dead Redemption [7 generacja] Uncharted 2: Among Thieves [8 generacja] ??? [8 generacja] ??? [8 generacja] ??? [8 generacja] ??? [PC] Diablo 2 [PC] Half Life 2 [PC] Heroes of Might and Magic III [PC] Max Payne [Amiga] Sensible World of Soccer [Amiga] Worms [Handheld] God of War: Ghost of Sparta [PSP] [Handheld] Grand Theft Auto: Vice City Stories [PSP]

Ok, to coś mi się pojebało. Zresztą zaraz zrobię wstępną listę w oparciu o te zasady, abyśmy wiedzieli na czym stoimy.

Dobra, ankieta dość niejednoznaczna, szczególnie w kwestii rozmiarów listy. Niewielka przewaga "czegoś średniego", choć "kameralna" też ma swoich zwolenników. Proponuję więc wstępnie pogodzenie dwóch obozów i kompromis w postaci czegoś średniego, ale w dolnych rejonach, czyli 32 gry. Mogłoby to wyglądać następująco: [3 generacja] [3 generacja] [3 generacja] [3 generacja] [4 generacja] [4 generacja] [4 generacja] [4 generacja] [5 generacja] [5 generacja] [5 generacja] [5 generacja] [6 generacja] [6 generacja] [6 generacja] [6 generacja] [7 generacja] [7 generacja] [7 generacja] [7 generacja] [8 generacja] [8 generacja] [8 generacja] [8 generacja] [PC] [PC] [PC] [PC] [Amiga] [Amiga] [Handheld] [Handheld] Domyślnie te sloty zajmują półfinaliści (i finaliści w przypadku Amigi + Handheldów). Jednak zastanawiam się nad sensownością paru kwestii: czy rzeczywiście chcemy na liście pozycje z Handheldów, czyli domyślnie finalistów: GoW: Ghost of Sparta i Vice City Stories? Czy olewamy je, bo ta edycja była dość rozczarowująca (średnia głosów + beznamiętny finał). czy 3 i 4 generacje rzeczywiście potrzebują po cztery sloty, czy jednak wystarczą po dwa? Przypominam, że obie miały tylko po 128 gier na liście startowej, dopiero od piątej generacji zaczęły się listy 256. czy narzucamy limit dwóch gier na cykl? czy dopuszczamy jakieś manewry na liście, w celu jej uatrakcyjnienia? Mam tutaj na myśli podmianę "przypadkowych i fartownych" półfinalistów (np. Mafia) na coś, co będzie w stanie walczyć z TYTANAMI jak równy z równym. Niby można zostawić np. Mafię, ale według mnie to zmarnowany slot. No i zostajemy przy formule Versus. Tak zaczęliśmy i tak zakończymy, nie będziemy kombinować na koniec. Inne formuły weźmiemy pod uwagę w drugim sezonie, jeśli na taki się zdecydujemy. Co myślicie?

W tygodniu zacząłem Control. Wersja na PS5, więc już na tyle usprawniony, że kwestie techniczne nie bolą i można się skupić na rozgrywce. A ta choć rozkręca się dość powoli, to na pewnym etapie zaczyna dawać tyle możliwości, że staje się czystą przyjemnością pomiatanie tymi wszystkimi gratami i przeciwnikami. Burza przedmiotów wokół nas chwilami jest szalona. No i strzelanie znacznie przyjemniejsze i soczyste, niż ostatnio w Wolfensteinie 2 xd Główna bohaterka tylko stale mnie nie przekonuje. Mapa nieczytelna, ale zaskakująco łatwo się nawiguje po świecie dzięki prostym tabliczkom ze strzałkami. Spodziewałem się dobrej gry, a dostałem lepszą. Zobaczymy jak dalej. A wczoraj zacząłem na Switchu Kaze and the Wild Masks. Na tyle wciągająca platformówka, że w jeden wieczór przeszedłem pół wszystkich leveli (15 z około 30, przynajmniej według statystyk) xd

Ja rozumiem, że można być mało umiejętnym w gierki, ale wiadomo, że od tego rodzaju redakcji trzeba wymagać by recenzent miał fach i przynajmniej jako taki skill w rękach. Potem tacy ludzie wystawiają ocenę na podstawie swojej kalecznej rozgrywki, ocena idzie na poczet meta, a inni się tą metą potem brandzlują "uhuhu, ŻÓŁTA JAK RYJ PAPIEŻA, BEKA Z GIERKI". Taki typ utknie na prostym fragmencie rozgrywki, a potem narzeka na jej małe tempo oraz niepotrzebne przestoje na "zagadki logiczne". btw. przypomniało mi się jak zajebisty podgląd na mapę miał Eternal

Ten filmik od Pupcia ciągle bawi. Jakbym oglądał gameplay na padzie od kogoś z jednym kciukiem.

Znowu upadek? Kiedy wreszcie się skończy ta UDRĘKA?

Wezyr, kibicujesz Death Stranding? BO EX PLAYSTATION? (z portem na PC)

The Best of Małe Ekraniki startowało 128 gier. były to zarówno gry ekskluzywne na konsolkach przenośnych (PSP, PS Vita, NDS, 3DS), gry które tam debiutowały (a potem dostały port na duże konsole), oraz gry które w ogólnej opinii i "na chłopski" rozum po prostu lepiej pasują do natury handheldów. obowiązywał limit dwóch gier na cykl. Startowa lista gier: Drabinka do wglądu TUTAJ. Końcowa faza drabinki: Zwycięzca:

Z racji, że mówimy o Pawle Wezyrze, a on ma obsesję na punkcie Playstation, to chodzi o God of War. Wysłał mi już nawet treść posta, którego zamieści po finale: "Na forum Playstation wygrywa ex Playstation? Nowe, nie znałem." Ale GoW jest też na PC, więc szach i mata.

Pora na kolejne niełatwe wybory. Ich ilość jest coraz mniejsza (tym razem tylko 16 pojedynków), ale waga coraz większa. Skrócona drabinka: Pełna drabina TUTAJ. kolejny raz startuje 256 gier. I kolejny raz to lista stworzona przez nas. Lista, która wymyka się pewnym zasadom, lista po części sentymentalna i nietypowa. domyślnie funkcjonował limit dwóch gier na cykl, ale zrobiliśmy jeden wyjątek (Resident Evil). głosowanie w tej rundzie standardowo zamknie się w piątek (27.5.2022) o godzinie 23:59. w przypadku remisu zliczane będą głosy Senior Memberów + Adminów i wygra ta gra, która uzbiera ich więcej. jeśli również w tej kwestii będzie remisowo, to zorganizuję Turbo Dogrywkę trwającą około 12 godzin. Czasem mniej, zależy jak mi się uda to ogarnąć, ale zawsze będę się starał, aby dodatkowe głosowanie kończyło się w okolicach sobotniego południa. Bo jak najszybciej chcę mieć możliwość wystartowania kolejnej rundy, a brak rozstrzygnięcia mnie powstrzymuje. drabinka została wygenerowana losowo. I jeszcze gameplaye:

Wyniki zostały przypieczętowane. W sumie zwycięzcy spodziewani, choć jest kilka gorących stref, gdzie walka trwała do pojedynczych głosów. Na co warto zwrócić uwagę z mojej perspektywy? Dishonored 2 wcale nie miało aż tak łatwej przeprawy, bo Kingdom Cum zebrało solidny procent głosów. Zapewne ostatecznie zdecydowała znacznie większa popularność i świadomość marki od Arkane. South Park mnie osobiście nie przestaje zaskakiwać. Kolejna wygrana w tej rundzie, a przeciwnik też z ponadprzeciętnej półki (Evil Within 2). God of War vs. Automata to para, która zapewne złamała kilka serc w tej rundzie. Ostatecznie gracze uznali, że stawiają towarzystwo brodatego tatusia i jego gówniaka wyżej od towarzystwa jędrnego, syntetycznego ciała 2B (tudzież A2). W cyberpunkowym pojedynku górą ten z 2077 roku. Lepszy? Sprawa mocno dyskusyjna. Popularniejszy? Z całą pewnością. Wolfensteina: New Order szkoda, bo to był wspaniały powrót marki z martwych. Ale przegrać z RE7 to chyba żaden wstyd? It Takes Two całkiem łatwo poradziło sobie z remakiem FF7, co w sumie tylko potwierdza, że jrpgi mają w tych plebiscytach niełatwe zadanie. Stardew Valley wiadomo, że szkoda, bo tyle serca, co autor włożył w tę grę to się w pale nie mieści. Natomiast w naszych sercach Stardew Valley zostanie na zawsze. Ori vs. MGS5 to jeden z tych najbardziej zażartych pojedynków w tej rundzie. Ostatecznie jednym głosem wygrywa ten drugi. Gra bez wątpienia ma swoje za uszami, ale i tak potrafiła dostarczyć niezapomnianych chwil. RE3 vs. Mario 3D World to również ciasny pojedynek, gdzie nieznacznie wygrywają perypetie Jill Valentine i jej stalkera. A Mariusz już klasycznie: niby hydraulik wiedział, a jednak się łudził. a na potwierdzenie tych słów dorzucę jeszcze porażkę Mario Kart 8 z DriveClubem, hehe.

W sumie zabierałem się do tego bez przekonania, bo byłem dość syty ostatnimi przygodami Blazkowicza (New Order i Old Blood). Nie tęskniłem, nie czułem potrzeby, by rozwijać jego historię. Ale w końcu się zawziąłem i ruszyłem. Wolfenstein II: The New Colossus [PS4] Spadek formy jest wyraźny. Bardzo wyraźny i bolesny. Początek wręcz zniechęca. Mocno korytarzowe sekwencje bywają rażące, zabawa formą jest chwilami urocza, ale mało grywalna i oparta na skryptach (wózek inwalidzki). Do tego co chwila lądujemy na łodzi podwodnej (która jest naszym hubem), tak naprawdę nie wiem w jakim celu. Żeby nakarmić świnię? Bo wielu zajęć tam nie ma. Można postrzelać na strzelnicy i pozbierać ulotki (później dochodzą pojedyncze side questy). Do tego ten stale użalający się nad sobą Blazko, gadający do siebie i daleki od wzięcia się w garść. No nie wiem, mocno to do niego nie pasuje. Co następne? Doom Slayer z problemami egzystencjalnymi? Potem bywa różnie, ale nie powiem, że znacząco lepiej. Całość fabuły jest dość chaotyczna i rzuca nas z kąta w kąt. Niby sprzyja to urozmaiceniu, ale to wyłącznie kwestia okoliczności, bo gameplay nie zmienia się wcale, albo dość niemrawo. Blazko nieco odżywa, ale to tylko jeden problem mniej. Aż do końca bywa na przemian satysfakcjonująco i rozczarowująco. A finał zawiera w sobie oba odczucia. Taki paradoks. Nadal pozostaje problem łodzi podwodnej, do której ostatecznie kompletnie się nie przekonałem i którą uważam za zbędną. Poziomy do końca są schematyczne, ale akurat to niekoniecznie mi dokucza, bo nie każda gra musi stawiać na swobodę czy labirynty korytarzy. Razi brak pomysłu na bonusowe znajdźki, bo te są bez wyrazu (za dużo i zbyt bez sensu). Często wymagają męczącego "lizania ścian i podłóg" zamiast postawić na ciekawe ścieżki eksploracyjne. Niby można je z czystym sumieniem olać, ale mój syndrom "zbiorę wszystko" dał o sobie znać, więc były udręką. Gra ma swoje momenty (casting do filmu xd), ale pod względem czystej rozgrywki jest zbyt monotonna, a faszerowanie wrogów ołowiem niekoniecznie dostarcza tyle przyjemności, ile powinno. Bo w zasadzie w każdej części tej serii miałem nieodparte wrażenie, że tym broniom brakuje "kopa". Ostatecznie zawsze jakoś się przyzwyczajałem, ale daleko im do pierwszego wrażenia z takiego nowożytnego Dooma, gdzie z miejsca było czuć, że impet broni nadwyręża nadgarstki. W Wolfensteinach to takie pif-paf bez wyrazu i co prawda ciała przeciwników ładnie reagują na ostrzał, urywa się to i tamto, ale wciąż brakowało mi huku, uderzenia i tumultu wynikającego z samej obsługi. Ogólnie jestem kompletnie zauroczony koncepcją nazistów wygrywających Drugą Wojnę Światową i wynikających z tego konsekwencji. Ale The New Colossus brakuje koherentności pod niemal każdym względem. Jakby twórcy się pogubili chcąc chwycić zbyt wielu pomysłów naraz. Gra ma wyraźny problem z tożsamością, odbijając się między nastrojami niczym kauczukowa piłeczka. Raz jest śmiertelnie poważna, ludzie giną śmiercią bezwzględną, innym razem uderza w mocną parodię i słowne żarciki, aż w końcu sama nie wie co sobą reprezentuje oferując gołą babę w ciąży strzelającą z dwóch karabinów. Przepraszam za "spoiler", ale ten fragment mnie zażenował i utwierdził w przekonaniu, że chuj wie co ta gra chciała osiągnąć. Gra obiektywnie dobra, ale na tle poprzedników blednie i konsternuje.

2B już się rozgrzewa przed próbami wpłynięcia na wynik.

Mario Kart byłby idealny, gdyby zaoferował singlowemu graczowi coś więcej, niż pojedyncze turnieje i bicie rekordów czasowych. Kapitalna gra na multi, ale singiel biedny jak lineup Xboxa w tym roku. CTR pokazał jak można zrobić coś atrakcyjnego na pojedynczego gracza. Szkoda, że MK8 nie poszło tym torem. Mój głos poleci pewnie na MK8, bo im dalej od symulacji, tym lepiej i bardziej atrakcyjnie dla mnie.

@Suavek grałem, jeszcze na Vicie, choć nie pod kołderką. Zdecydowanie lepsza gra w swojej kategorii, przynajmniej oferowała jakieś urozmaicenia gameplayowe, a i historyjka niczego sobie. Przeszedłem, a potem zrobiłem sobie kilka lat przerwy od gatunku. Teraz wyjątkowo wróciłem do visual novelki, bo miałem chęć na coś biernego i flegmatycznego, ale wystarczy mi tych doznań na zapewne kolejnych kilka lat ;]

Bo to upośledzona wersja i dodatkowe ziarnko piasku na developerskiej plaży pod nazwą "nie warto, bo i tak kupią". Ale pozostając szczerym to przyznam, że sam mam takie gry, które przytulam nawet w upośledzonej formie, byle były "pod kołderką". Więc nie rozumiem, ale jednocześnie rozumiem.

Te mityczne "pod kołderką" zaczyna Wam przysłaniać rzeczywistość. Dziwne ciągoty, bo w niektóre gry nie warto grać w okrojonej wersji, tylko dla faktu, że pod kołderką.

No to z czym Ty mi tutaj?

A są tam hot anime lolitki do wyrwania?