LeifErikson

Przypuszczam, że GL jest dość czasochłonny, żeby się nim porządnie zająć, i stąd trudno o zastępstwo dla Pereza. Ale pomysł, żeby zaangażować w to kogoś z forum zacny, tylko pytanie czy Roger chciałby kogoś spoza redakcji na tyle mocno zaangażować w tryby powstawania Szmatławca, bo to już by było poważne, stałe zobowiązanie, terminy, dedlajny itp itd.

Chciałbym, ale nie jest to niestety takie proste, bo konkurencja nie śpi. A Glos Ludu to wiadomka. Ale to jak dla mnie nie jest kwestia "albo albo", tylko "why not both".

Jak się wsiąknie w onlajnowe multi, to singlowe granie już tak nie cieszy, niestety. Chociaż Astro's Playroom było super, a ostatnio katujemy Overcooked na dwa pady - rewela.

Ja tam mam jedną, a sezon ogorkowy niestraszny, gdy 90% czasu spędza się online w PESie czy PUBGu, a za chwile wleci Diablo II. W przypadku osoby 30+ jedna platforma to rozsądny wybór, gdy wolnego czasu i energii ilość mocno ograniczona.

Zastanawiam się zawsze jak ktoś pisze, że jakiś dział jest do zaorania, co by miało się pojawić w jego miejsce i generalnie - po co? Zyskasz stronę albo dwie kosztem treści wartościowej dla jakiejś części czytelników i co tam wrzucisz - kolejna recke jakiejs drugorzędnej gierki ze Switcha? No chyba że krytykujący mają juz jakieś pomysły w zanadrzu, to ja chętnie bym poczytał i podyskutował o konkretach. Co do felietonów dotyczących szerszych kontekstów branży, to jak dla mnie one są jak najbardziej na plus. Felietony mocno osadzone w kontekście jakiejś konkretnej gry, której kompletnie nie znam i mnie nie grzeje (w tym numerze bodaj Zax i Walkiewicz takie pisza), są dla mnie zupełnie nieprzyswajalne, bo po prostu nie wiem o co cho, ale rozumiem, że sporo czytelnikow może je uznać za interesujące, wiec nie uważam, aby były do wyjebania. Ale treści bardziej ogólne mogą zainteresować szersza grupę, więc ich obecność zupełnie mnie nie dziwi i sam chętnie do tego sięgam. Ze względu na urlop przez ostatnie tygodnie sięgnąłem po najnowsze PE, Pixela i CDA, i naprawdę jestem pod wrażeniem tego, na jakim poziomie jest teraz Szmatlawiec w porównaniu do reszty. CDA jest przeladowane reckami jakichś gierek, które mam wrażenie, że są z gatunku #nikogo i jak dla mnie tam po paru średniawych artykułach z publicystyki nie ma co czytać. Do tego tendencja do dodawania przypisów z "gwiazdka", co tak cholernie wybija z rytmu czytania, że ja nie ogarniam kto uznał to za dobre rozwiązanie, skoro wystarczy po prostu napisać takie wtrącenie w nawiasie, a nie wymuszać na czytelniku skakanie z artykułu do przypisu na końcu i z powrotem. No i ten ekszynowy styl, ciężko mi to określić, ale mam wrażenie, że te treści nie są kierowane do mnie, tylko kogoś sporo młodszego. Pixel jak to Pixel - sporo pozornie ciekawych tematów, które są zrobione w taki sposób, że zwykle ciężko mi dobrnąć do końca. A Szmatlawiec jak zwykle, leci prawie od deski do deski, więc jestem w stanie z uśmiechem przymknąć oko na to, że Sojer znowu pisze o rowerach.

Nie jest żadnym spoilerem, że tam właściwie każdy jest solidnie pokręcony. Mnie rozbraja najbardziej dynamika stosunków duetu Tom & Greg. Oni są postaciami spoza tego "rdzenia" rodu i fajnie jest pokazane jak się próbują wkupic i ugrać swoje. Ogólnie ten serial jest genialny na poziomie tworzenia postaci i relacji między nimi. Pod tym względem 10/10.

17 października premiera trzeciego sezonu Sukcesji. Jak ktoś jeszcze nie zna tego złota to najwyższy czas nadrobić.

A jakby się tak zebrać w jakimś szerszym gronie i ogarnąć wydruk z tych PDFów w jakiejś bardziej profesjonalnej formie niż na domowej drukarce, żeby spróbować zbliżyć się chociaż do pierwotnej, kioskowej formy (klejony albo spięty grzbiet)? Nie wiem czy to w ogóle realne przy niewielkiej ilości (i technicznie możliwe przy zwykłym PDFie), ale jeśli tak, to ja bym się pisał.

Wleciał mail odnośnie tych 10 pierwszych numerów z Patronite. Ja pytałem o PDF #289 dla prenumeratorów.

Hej @Roger, jest szansa, że PDF dla prenumeratorów wleci dzisiaj?

Nie ułatwiać hejtow, niech hejterzy się chociaż będą musieli do marketu pofatygować.

Dzisiaj może już wleci pdf dla prenumeratorow to się zobaczy, ale trzeba przyznać, że teaser intrygujący.

Wchodzenie w dyskusje z takimi jednostkami nie ma sensu, bo każdy wyważony głos rozsądku zakrzyczą w imię walki "my kontra oni", szkoda klawiatury. Niech sobie jęczą w swoim gronie, lepiej nie reagować i litościwie spuscic na to zasłonę milczenia.

Widzą w tym może jakiś interes?

Myślę, że jakiś czwartoligowy influłenser z fejsbunia jest jedną z ostatnich osób, które mogą mieć wpływ na szmatlawca. Roger dobrze i uczciwie zrobil, że puścił felietony z różnym spojrzeniem na sprawę (Monika i Zooltar), bo to się nazywa dziennikarski obiektywizm, ale oczywiście próbujący kręcić dramę tego nie widzą, bo nie pasuje pod populistyczna tezę. Żałosne. Szkoda klawiatury, serio.

No to przecieki dla patronów już chyba nie muszą przeciekać. Druga okładka brawurowa, znow trzeba będzie obracać tyłem do góry, jak goście do domu przyjdą. No i nie zazdroszczę kupującym w kiosku. W sumie to taka zachęta do prenumeraty.

Serio?! To nie wiem jak ja to przegapiłem... Faktycznie, w #263 było. No to albo dziura w pamięci, albo nie mam tego numeru jakimś cudem.

Mnie się kojarzy przede wszystkim z licencjonowanymi furami - to chyba jedyny pseudo-sandbox (miasto niby otwarte, ale nie było co tam robic), w którym można było pośmigać "prawdziwymi" autami - za dzieciaka robiło to mega wrażenie. Do tego patent z nawigacja do celu za pomocą migających kierunkowskazow, pasek zdrowia zastąpiony wyglądem bohatera (rany i krwawienie)... było tam sporo ciekawych rozwiązań. No i jak widać- byłoby o czym pisać w takim tekście.

Ja bym przeczytał coś dogłębnego o The Getaway. Swego czasu mroczny konkurent GTA że świetnym klimatem Londynu, ze słabszym, ale wciąż niezłym sequelem, zupełnie porzucony i jakby zapomniany. Nie rozumiem dlaczego ta seria nie rozkwitła i chętnie bym poczytał co tam się podziało.

Oesu, mam wrażenie, że o SH na przestrzeni pół roku czytałem już kilka razy. Jest kilka takich wiodących tematów, które wydają się już wyciśnięte jak cytryna - Cyberpunk, Rockstar, Wiedźmin, SH właśnie. Ale fakt, że tekst o Fatal Frame był bardzo ciekawy i chciałoby się więcej.

Jak dla mnie Listy, Myszaq, Filmy/Seriale powinny zostać, za to Komiksy do zaorania bo ten element popkultury średnio mnie grzeje, a recenzje w obecnym kształcie jak najbardziej mi wystarczą. Czyli z takimi opiniami jak z d*pą - każdy ma swoją - więc powodzenia w jakichkolwiek zmianach na ich podstawie. Nawet biorąc pod uwagę ankietę, którą wypełniłoby pewnie 0,5% czytelników. Zresztą podejrzewam, że przy obecnych poziomach czytelnictwa prasy, takie roszady i tak nie miałyby wpływu na nic. Zajawkowicze i tak będą kupować jeszcze tak długo, jak im starczy nostalgii, a to czy recenzje będą na 2 strony czy na 1 stronę, moim zdaniem umiarkowany mają na to wpływ.

A wiadomo może @Roger czy szykują się jakieś przecieki z numeru 289 dla patronów? :)

Taka mała dygresja, ale jak już zeszlo na NPCow i ich zachowania, to polecam film Free Guy, w którym główny bohater jest NPCem w grze będącej czymś w rodzaju GTA Online.

Jak dla mnie PS3 SuperSlim to wzór. Nawet po kilku latach katowania trzeba było naprawdę ucho do tej malutkiej maszynki przyłożyć, żeby usłyszeć, że w ogóle pracuje... Ciorajac w GTA V, TLoU czy RDR, a więc w gry, które robily wtedy mega wrażenie.

Biały Lotos od HBO - złoto! Mamy luksusowy hotel na rajskiej wyspie na Hawajach i grupę ludzi, którzy spędzają tam tygodniowy urlop. W pierwszej scenie widzimy moment, w którym do luku w samolocie ładowana jest trumna - nie wiadomo, kto w niej jest ani z jakiego powodu umarł. Akcja przenosi się na początek wakacyjnego turnusu i rozpoczyna się jazda bez trzymanki - historia z każdym odcinkiem robi się coraz bardziej pokręcona, coraz więcej konfliktów i brudów wychodzi na wierzch, aż w pewnym momencie dochodzi się do wniosku, że w tej trumnie może skończyć właściwie każdy bohater. Ten serial to niby komedia, ale tak naprawdę bardzo czarna komedia lub komedio-dramat. Świetnie pokazuje wszelkiego rodzaju konflikty społeczne: biedni kontra bogaci, biali kontra kolorowi, homo kontra hetero, młode pokolenie kontra starsze pokolenie, konflikty małżeńskie itp itd. W satyrycznej, mocno odjechanej formie, ze świetnie napisanymi i zagranymi bohaterami (jak ktoś zna kultowy Hotel Zacisze, to zapewne zaskoczy go postać Armonda, managera hotelu Biały Lotos), do tego przepiękne zdjęcia i fajna muzyka. 6 odcinków, ale mija tak, że chciałoby się więcej. Polecam serdecznie, bo to dla mnie chyba największe zaskoczenie tego roku, jeśli chodzi o seriale.