Masamune

Z innej beczki, orientuje się ktoś, czy jest możliwość wymuszenia Bluetooth Audio na PS4? Jest przecież masa słuchawek z mikrofonami na BT, gdzieś w necie obiło mi się o uszy, że trzeba by jakiegoś donga do tego używać :>

A jak kupisz DLC z ADFX-01 Morgan, to już w ogóle bajka, nostalgia pełną gębą

Wydaje mi się że nie, SP to głównie paczki z samolotami (1 sztuka per DLC? ) no i jak na razie zapowiedziano 1 misję, która uzupełni tryb fabularny, co dziwne to nie będzie to misja po zakończeniu wydarzeń, tylko w środku kampanii...

Ok, pograłem swoje, więc czas opisać wrażenia. Największym rozczarowaniem jest dla mnie tryb fabularny i jego narracja, która zupełnie mnie nie przekonuje ani nie wciąga. Ostatnie (a zarazem pierwsze) AC w jakie grałem to AC Zero: Belkan War, tę odsłonę wspominam w tym aspekcie znacznie lepiej, wręcz idealnie, jarałem się jak pochodnia gdy w to grałem za nastolatka, fabuła miała tam dość mocny twist fabularny, uderzający nawet dwa razy (!), a maszyna jaką się zdobywało po przejściu gry to istny kosmos, znając już fabułę przechodziłem grę po raz kolejny, tylko po to aby polatać tym cacuszkiem... Piękne czasy, świetna gra. Wracając do AC7, niestety mnie zupełnie nie wciągnęło, i zrobiło to do tego stopnia, że po skończeniu gry dalej nie wiem o co chodziło w tym całym konflikcie, kojarzę tylko jedną postać i to by było na tyle. Może to kwestia polskiej lokalizacji, może przechodząc grę ponownie w języku angielskim będę w stanie wyłapać więcej fabuły, na pewno spróbuję jeszcze raz. Druga kwestia, AC Zero oferowało walkę z boss-eskadrą chyba w każdej misji na jej końcu, AC7 to niestety w większości misje opierające się na wyniszczeniu celów w postaci zwykłych przeciwników. Znowu słabo. Cała reszta to już stary, dobry Ace Combat. Miłośnicy i amatorzy awiacji militarnej będą zadowoleni mając okazję przejąć stery najpopularniejszych maszyn na świecie. Szkielet gry jest niezmieniony, progresja jest dobrze zbalansowana, nie widać odznak zepsucia branży, gra się zupełnie jak za czasów PS2, a do tego dochodzi świetny tryb multiplayer. I właśnie to jest to, co najbardziej podoba mi się w tej grze jak do tej pory. Mamy multum możliwości personalizacji naszej maszyny i dostosowania jej do preferencji. Fragi są soczyste, mają to coś, co daje satysfakcję, rozgrywka jest mocno skillowa i wymaga dobrej znajomości mechaniki poruszania się samolotów, jak i możliwości wybranego uzbrojenia. W zasadzie dzięki temu trybowi nadal jestem przy grze, miałem co do niego spore obawy, bałem się o instant-w(pipi), ale przy odrobinie samozaparcia jest się w stanie ogarnąć pole boju. Moja ocena 8/10, jeśli bierzemy pod uwagę tryb multiplayer. Bez multiplayera 6.5/10 Bonus na zachętę https://youtu.be/G1wxIUG1hR0 https://youtu.be/Xc4S15WdaWg

To już raczej pretensje nie do AMD tylko do producentów płyt głównych, którzy chcą wcisnąć te nowsze zamiast aktualizować starsze.

Wygląda rewelacyjnie, z ciekawostek gameplayowych, tym razem twórcy przygotowali tryb kariery zaczynający się w Formule 2, gdzie gracz znajdzie swoich życiowych rywali, z którymi będzie później walczyć w Formule 1. Dodatkowo obiło mi się o uszy, że znajdzie się również specjalny tryb Prost vs Senna

RDR2. Piękna gra, przywiązanie do detali nie ma sobie równych, wykreowany świat jest bardzo spójny i autentyczny ale niestety nudne to jak flaki z olejem... gameplay nie przemawia do mnie kompletnie, momentami strasznie się męczyłem formułą rozgrywki, generalnie gra często przyprawiała mnie o senność. Historia jest ok mimo kilku nieścisłości, to w zasadzie jedna z dwóch rzeczy które mnie przy grze trzymały. Gdybym miał oceniać, to na szybko bym wystawił 8-/10, naciągane, tylko i wyłącznie dzięki ogromowi pracy włożonemu w stworzenie tak pięknego świata.

Ja osobiście błędów żadnych nie uświadczyłem, ale po którejś z niedawnych aktualizacji miałem problem z poruszaniem się po menu - konsola strasznie muliła, nie ładowała elementów interfejsu (nawet ikonek aplikacji!) i zacinała się tak jakby wszystko chodziło w 2fps. Mam wrażenie, że problem może być powiązany z problemami sieciowymi.

Wróciłem wczoraj do gry, pojeździłem sobie trochę w prywatnych pokojach online, i naszła mnie refleksa - jak mozna było wywalić z gry system "Punktów Osiągów" znany z poprzednich odsłon? To było świetne narzędzie do balansowania poziomu w rozgrywce sieciowej, teraz są niby jakieś ograniczenia, ktore mozna wymusic w pokoju online, ale zadne z nich nie pozwala na zablokowanie mozliwosci suwaczkowej regulacji mocy i masy auta w ustawieniach tuningu. Kaz niby taki geniusz, a tak durne decyzje podjal przy tworzeniu tej gry. Porażka.

Psy i inne zwierzęta byłyby ciekawym urozmaiceniem. W RDR2 np psy łowców nagród są nawet bardziej upierdliwe niż ich właściciele, mimo czerwonej łapki w dół, z satysfakcją morduję te czworonogi, gdyż to podstawa przeżycia jeśli łowcy znajdą Artura! :O

Tuning w GTS to ficzer godny gierki na smartfony - Upgrade lvl1, lvl2, lvl3. Ułomny system dla 5-latków, tak jakby poprzedni był jakiś mega skomplikowany, że trzeba było to upraszczać...

W sedno, świetna analiza! Nawet na tych kilkunastu stronach, które prezentuje w filmiku, różnicę widać kolosalną. Manga Super'a jest zbyt statyczna, brakuje jej tej płynności, którą zapamiętałem z oryginalnych DB. Ciekawe czy w późniejszych tomach coś się zmienia? Szkoda, ale chyba będę pocieszać się tym faktem, że ściągam sobie swoją kolekcję oryginalnej mangi DB, którą być może w końcu uzupełnię o brakujące tomy!

No mi brakuje tam tych rysunków, nie czuć za(pipi)istości wydarzeń.

Ja jestem już po 4 tomie. Niestety zaczynam zauważać pewną dość istotną, negatywna tendencję mangi Super - brak kluczowych kadrów. Może po części wynika to z pośpiechu, manga ma spore tempo, wszystko dzieje się tak szybko, na początku wydawało się to spoko, teraz zauważam minusy. Brakuje mi budowania napięcia, właśnie jakimiś fajnymi kadrami, czy to przy transformacjach, czy kluczowych atakach, jest tylko - pach, i już jest Blue, Final Flash czy Kamehameha. Z Zetki chyba każdy pamięta Father-Son Kamehameha Gohana, czy eksplozję Majin Vegety w walce z Buu. Albo pierwszą transformację Goku do SSJ, czy też dwukrotne rozczłonkowanie Friezy. Tom 4 pokazał 3 nowe transformacje, ale obyło się to bez większych fajerwerków - po prostu jeden rysunek i po sprawie, odniosłem wrażenie że autorzy doszli do wniosku - po co się mamy produkować, widzieliście to już w anime.

Jestem po lekturze trzeciego tomu polskiej mangi, i muszę przyznać że w końcu Super zaczyna dla mnie trzymać się kupy. Fajnie pokazano historię Trunksa z przyszłości, jego walkę z Babidim i Daburą, wcześniej trening u Boga światów ze smaczkiem nawiązującym do treningu Gohana, który znamy z Zetki. Kwestia Zamasu i równoległych światów też fajnie wytłumaczona , generalnie wszystko znacznie bardziej spójne i jasne. No i nie mam wrażenia jak w anime, że Goku to jakiś kompletny przygłup. Ma swoje jazdy, ale bez przesady