Treść opublikowana przez Wredny
-
Wolę standardową wersję - ma najładniejszą okładkę -
Mnie tam grafika w tych tytułach nie robi zbytnio. Owszem, jest spoko, "dwójka" na pewno jest dużo ładniejsza, ale też jest nierówna pod względem pacingu i przez to, że jest strasznie rwana i szarpana, to nawet grafika mi nie pomaga. Znów taka trochę kontynuacja, jak w przypadku Tomb Raider, w której chcieli zaszaleć, zrobić grę większą, z większą ilością atrakcji, ale całościowo wypada gorzej od swojej poprzedniczki, w której proporcje zabawy były dużo lepiej wyważone, dzięki czemu gra sprawiała wrażenie bardziej przemyślanej całości. The New Colossus zbyt często przypomina zlepek pomysłów, które nie do końca ze sobą współgrają.
-
Kiedyś była gdzie indziej, ale gdy się stamtąd ewakuowałem, usunąłem swoje wszystkie materiały, więc to jedyne miejsce, gdzie mam ją zarchiwizowaną i skąd mogę ją podlinkować. Chodziło mi o to, że może po przeczytaniu całego tekstu, w którym przedstawiam "ZA i PRZECIW", starając się być jak najbardziej obiektywnym, przestanie się tu rzucać tekstami, że kogoś "boli rok XBOXowej wyłączności". Tak jakby na PS4 przez ten czas nie było w co grać i RotTR był jedyną grą, od której uzależniłem odpalenie konsoli...
-
Ogólnie skrzynie są "niemissable" i można później wracać, nawet po zakończeniu fabuły, ale jest chyba jedna, do której się nie da i to chyba właśnie ta, o której piszesz - bez konsekwencji, bo pewnych rzeczy jest więcej, niż potrzeba, żeby dostać max upgrade zdrowia czy rage. I nie - nie jest gorzej, a ogólnie to jest zayebiście, tylko ragus wyolbrzymia w typowo forumkowo-hipsterskim stylu. Świetna gra, która zachowuje idealny balans między korytarzykiem a sandboxem oraz między cinematic-experience, a czystą rozgrywką.
-
-
-
God of War Druga platynka w tym roku i otwarcie nowej setki. Wspaniała przygoda w fantastycznej oprawie (Horizon zdetronizowany) i zupełnie nowym podejściem, które przywitałem z niekłamaną przyjemnością. Grając w tę odsłonę, miałem wrażenie, że Sony znów wypuściło jakieś nowe IP z zayebistym nowym bohaterem. Tak, Kratos oprócz świetnego wyglądu (ta broda!) zyskał jeszcze osobowość i charakter, a także głębię. Towarzyszący mu syn - Atreus to jego zupełne przeciwieństwo i fascynujące jest obserwowanie, jak ich relacje ewoluują (duuużo wspólnego z duetem z The Last of Us). GoW 2018 to bardzo udany miks TLoU, Darksiders II i ostatnich Tomb Raiderów - do tego świetny, efektowny i umozliwiający kombinowanie system walki, czasem przywodzący na myśl Dark Souls... Dla takich gier warto mieć PS4. Jeśli chodzi o trofea to nie ma tu nic zbytnio skomplikowanego. Biorąc pod uwagę, że jeśli wciągnie was eksploracja (a powinna, bo gra aż się o to prosi), to większość znajdziek wpadnie w wasze ręce raczej bez problemu. Nie ma pucharków za poziom trudności, więc można spokojnie ograć to na Normalu (choć i tak czasem grozi nam srogi wpierd#l), a trzy ostatnie złote pucharki to chyba te najbardziej wymagające. W każdym razie nie zawracajcie sobie głowy trofeami, chłońcie tę opowieść, zwiedzajcie te przepiękne krainy i niczym się nie przejmujcie, bo lista trofeów jest tak skonstruowana, że nie ma niczego do przegapienia (znów podobnie jak w Horizon) - to lubię, dzięki temu nic mnie nie dekoncentruje. Czas potrzebny do zdobycia platynki to około 50h, a trudność oceniłbym gdzieś na 4/10 (chyba, że podpakujemy Kratosa, wtedy może być jedno oczko mniej). Gra to bardzo mocne 9/10
-
Nie wiem, co w tym "bzdurnego", skoro piszę jak jest, a Ty po prostu nie potrafisz tego zrozumieć... To może w ten sposób - poniżej znajdziesz linka do mojej recenzji RotTR na PPE - jak Ci się będzie chciało, to przeczytaj i może zrozumiesz złożoność problemu. https://www.ppe.pl/recenzje/2936/gdzies-ty-sie-szlajala-lafiryndo.html
-
Minus za debilny przytyk i tłumaczenie sobie w sposób, który Ci pasuje. Tyle że nie o to mi chodziło - dopiero musiałbym być popier.dolony, gdybym oceniał grę przez pryzmat trofeów... Ja lubię eksplorację i zaglądanie w każdy kąt, lubię wykombinować drogę do jakiejś ukrytej komnaty i tam zostać nagrodzony jakąś starożytną relikwią - i tak było w Tomb Raider (a ostatnio również w God of War). Natomiast w Rise of the Tomb Raider wiele z tych pierdół jest zwyczajnie karą dla osób, które chcą się cieszyć gierką - leżą na drodze, nigdzie nie muszę zbaczać, wręcz się o nie potykam, nie wypada nie podnieść, a jak już to uczynię, to okazuje się kolejnym scrollem/dyktafonem jakiegoś no-name'a z Trinity, który nagrywa swoje złote myśli o tym, że ma dość i ogólnie planuje zdradę... A później to zostawia na beczce, na środku pokoju w obozie tej organizacji... Ja yebę... A wszystko to czytane beznamiętnym głosem lektora, wyraźnie pracującego za karę...
-
-
Tak, bo Horizon to sandbox, więc teren dużo większy, a znajdźki opcjonalne, więc się człowiek o nie nie potykał. RotTR jest zaśmiecony w ten sam sposób, co Wolfenstein II The New Colossus - pseudo-fabularne scrolle/czytanki, które leżą na drodze Lary i co 7 minut wybijają gracza z rytmu. Ja jedyneczkę splatynowałem drugi raz na PS4 i znów się nie mogłem nadziwić, jakie to śliczne (oprócz twarzy Lary, niepotrzebnie przzy tym grzebali - całe szczęście w RotTR znów jest ładniutka). Tak czy siak czekam na Shadow i ciekaw jestem, czy tendencja spadkowa zostanie utrzymana, czy może będzie forma zwyżkowa.
-
A ja właśnie lubię czytać takie długie wpisy, bo to oznacza, że ktoś grę poznał i ma na jej temat coś ciekawego do powiedzenia. No i jakbyś jednak przeczytał to byś wiedział, że chłop mądrze prawi - mam dokładnie takie same odczucia - na pewno nie żaden mesjasz, ale solidne 9/10. Jak jednym z filarów produkcji jest interesująca warstwa fabularna, to takie średnie zakończenie musi rzutować na ogólny odbiór - jest obiecujące, zapowiadające ciekawe rzeczy, ale na pewno nie satysfakcjonujące w obrębie tej jednej odsłony.
-
-
-
-
-
A dla mnie tak jak pisałem - paradoks - mimo tego, że praktycznie każdy element z osobna jest lepszy w RotTR to jako całość robi dużo gorsze wrażenie niż część pierwsza. Po pierwsze nie ma już efeku WOW, po drugie dostajemy więcej tego samego, tylko w mniej ciekawych lokacjach, a po trzecie przedobrzyli z ilością bezsensownych znajdziek, robiąc z gry śmietnik w stylu UBI. Po prostu zabrakło osoby, która potrafiłaby utrzymać to w ryzach i nadzorować projekt - żeby wszystkiego było "w sam raz" (jak w części poprzedniej), a nie "wpissdu".
-
O właśnie - Detroit - muszę obadać demo, choć dla mnie te filmidła Cage'a to jednak dopiero po obniżce. Może gdyby nie było nic innego, ale tak jak pisałem - Dark Souls ma u mnie pierwszeństwo No i dokładnie tak jak piszesz - śmierdzi to symulatorem chodzenia trochę, a tych też nie jestem fanem.
Faktycznie - fajna zabawa w tym Niflheim. Oprócz naturalnego skojarzenia z kielichami z Bloodborne, przypomina mi to trochę Survival z The Division - tam też była losowa rozgrywka, uciekający czas, zbieranie surowców i na końcu ewakuacja z tym, co się udało zebrać - tutaj jest podobnie.
