ogqozo

Ale co chcesz przez to powiedzieć? Że skoro żyjemy w czasach wielofunkcyjnych sprzętów, to warto inwestować w sprzęt, który do niczego się nie nadaje? A ja myślałem, że jest na odwrót...

Dwie Twarze nie wrócą, to oficjalne. W wywiadzie Aaron Eckhrat wspomina rozmowę z reżyserem: - Chris, powiedz mi, czy ja... - Jesteś trupem!

Koncerty metalowe nie byłyby tym samym bez rundki golfa w przerwie.

Wygraj Ligę Mistrzów będzie mieć niesamowitą pulę nagród w wysokości 60 złotych. http://www.wygrajligemistrzow.pl/article.p...51&cat_id=1 Ciekawe, ile dla zwycięzcy?

Tak, więcej faszyzmu, tego nam brakuje w życiu. Jak można zabraniać ludziom ubierania się tak jak chcą? Przecież to jakaś paranoja. Ja rozumiem, że świeckość itp., ale (Chryste!) żeby nawet nie można było samemu wyglądać, jak się chce? Co dalej? Chodzić w czapce Bayernu Monachium też zabronić, bo niektórzy mogą się poczuć urażeni? Zabronić ubierania się w stylu punk/metal/dyskotekowym, bo to manifestacji poglądów muzycznych i same kłótnie z tego wynikają? Zakaz ubierania białych rzeczy (manifestuje solidarność z KKK)? Na litość, miejcie choć trochę akceptacji dla innych od siebie.

Maja, studentka ze stolicy. No straszne. Co za manipulacja mediów. Mam nadzieję, że nie chodzi ci o jej wiek.

Przecież czarno-biała kratka to symbol punk, a nie emo. Na jedno wychodzi. Dzisiaj większość młodzieży już nie wie, co to był punk, więc używają nazwy jednego z podgatunków i nie widać różnicy.

Nie fantazjuj tak sobie, to tylko film.

"Fun House" to ulubiona płyta Steve'a Albiniego, z kolei "Raw Power" to ulubiony album Kurta Cobaina. Jak dla mnie to te albumy są bardzo od siebie różne i rozumiem, że jedni wolą to, a drudzy tamto - kwestia gustu. Ja tam nie lubię jazzu, więc eksperymenty w tę stronę nie mogą mnie tak bardzo podjarać. A "Raw Power" to jest tak czysta, nieokiełznana moc, że... no ja (pipi)ę. Jak tu nie moshować, słysząc na dobrym sprzęcie "Search and Destroy"?

Płyta naprawdę mi się podoba. Są elementy praktycznie każdego okresu Metalliki, i jest coś nowego. Brzmienie jest takie jak na ostatnich albumach. Jest sporo ładnych melodii, takie "Unforgiven III" przywodzi na myśl czarny album (piosenka do puszczenia dziewczynie), a czasami w refrenach piosenki ocierają się o coś, co można nazwać "thrash-metalowi Foo Fighters" (to jest nowe). Jednocześnie kilka utworów, np. kapitalny "That Was Just Your Life", przypomina swoją "kanonadą riffów" czasy "Kill 'Em All" - główny riff tej piosenki przypomina nieco "Jump in the Fire", ale ten utwór jest dużo bogatszy. Według mnie "That Was Jut Your Life" to prawdziwie rewelacyjny numer. Następne kawałki - nr 2 i 3 - nieco przypominają utwory typu "For Whom the Bell Tolls". Z kolei "Day that Never Comes" i "All Nightmare Long" (drugi najlepszy utwór na płycie) przywodzą na myśl "Sanitarium" albo "One". Riffy są na przodzie, a tuż za nimi - solówki. Wspaniały gitarowy album. Praktyczni wszystkie utwory są dobre. Nie spodziewałem się czegoś tak dobrego.

Lens of Truth się to nazywało w Okarynie. "Soczewki prawdy". No i fragment zwiastunu Twilight Princess wskazywał, jakby ten gadżet miał powrócić. Tak czy siak, wiadomo, co było pierwsze i Okami trudno nazwać innowacyjnym.

Ciekawy artykuł o rosnącej potędze Manchester City: http://rafalstec.blox.pl/2008/09/Czy-2-mln...poszedl-za.html Rafał Stec zwraca uwagę na ciekawą kwestię - bardzo rzadko za sporą kwotę piłkarza kupuje klub słabszy od mocniejszego, a teraz coś takiego się zdarzyło. W sumie nie dziwi mnie to. Mało który piłkarz chciałby zamieniać po prostu klub na słabszy dla samej wyższej pensji. Nie dlatego, że żadnemu nie zależy na pieniądzach. Po prostu: jaki klub (i w ogóle: jaki pracodawca) chciałby kupić i opłacać kogoś, któremu zależy tylko na kasie? Kto zagwarantuje City, że gdy Robinho dostanie wyższą ofertę, to nie wykręci im takiego samego numeru, jak teraz Realowi? Powie: "oddajcie mnie, bo jak nie, to i tak nie będę grał"? A kasa w kontrakcie leci, więc nie ma sensu go zatrzymywać. Wreszcie: jacy piłkarze chcą mieć jako kolegę gościa, który swoich poprzednich kolegów zupełnie po chamsku zostawił, bo mu ilość zer w kontrakcie nie odpowiadała? Naprawdę, nie wróżę Robinho lekkiego życia, choć talent ma wielki. Zresztą, City to nie jedyny klub, którego sprawa dotyczy. Sam Real chciał przecież pozyskać Cristiano Ronaldo, który podobno w taki sam sposób szantażował Fergusona.

Pytajcie po wakacjach. Dla mnie możecie być 50-letnimi gwałcicielami.

Star tak pisał, ale to były tylko jego domysły (albo gości z IGN-u), na podstawie zwiastunu. Próba analizy krótkiego filmiku. Oparta nie na tym, co było pokazane w Okami (przypominam, że gry były tworzone niemal równocześnie, i to raczej TP wcześniej), tylko na tym, że taki gadżet był w Okarynie Czasu.

Się zobaczy. Ja lubię pomagać ludziom.

Wiem, mi na Firefoxie też, dlatego mówię, że dopiero na nowej przeglądarce to zauważyłem;].

A propos. Sprawdzam sobie tę nową przeglądarkę, Chrome, i przypominam sobie, że w necie jest coś takiego jak reklamy. Osoba, która nadzoruje ich dobór na portalu Last.fm, nieco zadziwia. Gdzie jak gdzie, ale tam reklamować medaliki z Jezusem i Maryjką? http://img84.imageshack.us/my.php?image=mariajq8.jpg

Tak to już jest z tłumaczeniem dla lektora, że trzeba skracać, ile się da. A przekleństwa chyba nie są najważniejszą i kluczową sprawą w scenariuszu.

Nie byłem jedynym, który wątpił, czy Torres sobie poradzi. On tak, ale nic to nie daje Robinho. Przypadek Hiszpana nie oznacza od razu, że Premiership jest ligą dla każdego.

To głupie pytanie, ale... czemu to uczynił?

Tak chodzę do szkoły zazwyczaj.

W zasadzie to płyta już mi się znudziła. Dla mnie to taka mieszanka piosenek z "Kill 'Em All" i czarnego, do tego brzmiąca jak "St. Anger". Muzyka sprzed 20 lat, no cóż, jest w tym coś fajnego, ale i ma to swoje wady.

Haha, najpierw mi zniknęła, a teraz chyba wszystkim.

Sprawdziłem kilkadziesiąt, nic nie działa. Na Fx owszem. Nie wiem, no ale to jest beta, a wczoraj nikt o tej przeglądarcie nie wiedział, więc i tak działa nieźle.

Pierwszy kawałek w sumie najlepszy, podobają mi się też 3 i 7. Ogółem płyta dla fanów jest, jak sądzę, naprawdę wspaniałym podarkiem. Każda piosenka jest długa i ma jakby kilka części. O żadnym kawałku nie można powiedzieć, że jest kapowaty. W pewnym sensie jest to naprawdę epicka płyta. Można słuchać każdej piosenki po kilkanaście razy, żeby wyłapywać wszystko.