ping

Proszę o nie wywlekanie CW poza CW Na SW zebrałem około 500 pudeł. Nie jestem największym switchowym grubasem na tym forum ( @GearsUp po Twoich wrzutach w tym temacie, nie sądzę żebym miał więcej) więc coś tam czasem odpalę.

TRENDSETTER Chłop jaki detektyw xd. Nigdzie nie napisałem, że nigdy tu nic nie wrzucę. Mam dzisiaj HUMOREK to wrzuta wjechała. @Josh wszystkiego nie ograsz ale ja po prostu lubię mieć wybór, a zdarza mi się pograć nawet na famicomie w AD2025

Dawno nie było mnie na wątku ale przeglądam, czasem inspiruję się Waszymi wrzutkami w kontekście zakupów, więc dorzucę i coś od siebie. Byłem na krótkim urlopie, z którego przywiozłem garść gier, plus dorzuciłem kilka rzeczy, które dotarły w trakcie mojej nieobecności. Stacja pierwsza to Nintendo. 2064 będzie pięknie komponowało się z Va-11 Hallą na SW. Nintendo World Champions długo było na mojej liście, więc pociągnąłem za spust. Gamesen CX to tytuł w zamyśle dość podobny, acz gry - ze względów licencyjnych - jedynie 'udają' klasyczne tytuły. Nie ma na tym składaku 'oryginalnych' gier, natomiast jest fajny story mode, gdzie siedzisz z ziomeczkiem i robicie różne retrogrowe wyzwania. W miarę progressu, na półkę oprócz nowych gier trafiają magazyny (składane na modłę dawnych lat) z zapowiedziami + tipsami/kodami do wydanych produkcji. Fajny klimacik. O Tower of Children wiem tyle co nic, a Strash i Monsters 3 wylądowały u mnie ze względu na powiązania z serią DQ. W Monstersy nie grałem nigdy, udało się chwilę pyknąć w trójeczkę - ot pokemony w świecie DraQue - wyglądające dużo lepiej niż poksy od Ninny. Buccanyar? Why not, mam ostatnio fazę na gry w piratami (skończyłem Yakuzę, Ys X, zobaczymy też to). Stacja druga to PS5, na którym spędzam większość mojego czasu growego. Do DR mam duży sentyment, bo była to dla mnie 'pierwsza' next-genowa gra (obok Lost Planet) na X360 - gry z batcha launchowego traktowałem jak poprzednią generację z drobnymi poprawkami - tu? Była nowa jakość. Dogma i Avatar były w dobrych promocjach, a obie gry chciałem zobaczyć. Tomb jako uzupełnienie zbiorów (mam już cyfrę na X-a). Wolf Fang bardzo cieszy - choć jakiś czas temu kupiłem oryginał na PSXa. Spy x Family zgarnięte po tym, jak Pawcio się jarał gierką na forumku. Stacja trzecia to PS4, dwie giery z Kunio-kunem. Odkupiłem też Zamówienie 1886 - kiedyś pożyczyłem komuś promkę, nigdy do mnie nie wróciła, a jednak chcę mieć ten tytuł w zbiorach - nawet ostatnio miałem chęć odpalenia i z perspektywy czasu sprawdzenia czy bardzo się zestarzało. Na premierę miażdżyło wizualiami. Stacja czwarta to factory seale na PS4 - czasem lubię sobie potrzymać gry w folijce, po upływie lat można je wymienić na coś fajnego. Stacja piąta to retro. Małpki skipnąłem z uwagi na granie movem, ale prewencyjnie kupiłem sztukę dla siebie, bo gry na PS3 zaczynają drożeć. Heavy Fire to gra polska, wydana tylko w JP i USA. Rayman do wymiany - niemiec w kiepskim stanie, do tego essentials - nieudany zakup. Stacja szósta - Xbox. Na One'a kupienie czegoś w pudle to ciężary. Wanted Dead wziąłem pomimo posiadania wersji PS5 z prostej przyczyny - gra jest tak zła, że aż dobra. Klimat jak w czasach PS2/wczesnego PS3 i gra się świetnie pomimo pewnych niedoróbek. Odjechany arcade. Gry na 360 poza koreańską Piniatą (tez niezły strzał, w Korei gry konsolowe to ciężka opcja) to factory seale, pewnie spekulacyjnie potrzymam. Stacja siódma - ciąg dalszy retro. Na Vitę tylko Otome, ogólnie zbieranie gier na tę platformę kojarzy mi się trochę z Dreamcastem. Bardzo dużo Visual Novelek, ciężka dostępność, drożejące gry. Do fullseta jeszcze daleka droga, choć na tę platformę zebrałem już według Excela ponad 300 pudełek. Z Jet de Go historię mam taką, że pod koniec lat 90 w szmatławcu LOKI jarał się Densha de Go. Na giełdzie tego nie mieli, mieli za to Jet de Go (PSX) więc kupiłem i przegrałem w to masę godzin, nigdy nie było mi dane sprawdzić sequela - teraz zobaczę jak im to wyszło. Chase the Express też pamiętam ze szmatławca, bo było jaranko, że pociąg przejeżdża przez Polskę. Jutro odbieram kolejne paki...

Kupowałem w kiosku ale po prawie 30 latach kojarzę ich bardziej z dramy o przepisywanie opisów, niż z rzetelności. Zajebiste czasy było, szło się do pachnącego świeżą prasą przybytku i ~7 periodyków o PSXie. Była wojenka PlayerStation Plus vs PSXFAN

Tylko Google Sheets. Na tych wszystkich magicznych appkach brakuje wielu gier + na sheetsie można sobie wszystko ładnie okomentować. Mam dedykowany tab dla każdej z platform. Wcześniej prowadziłem Excela, zmigrowałem na Google Sheetsa bo dzięki temu można łatwo sprawdzić 'on the go', czy przypadkiem nie kupuję jakiegoś dubla.

Ahahahah zaorali kampanie z Tonego 4 xD

Metal Slug na telewizorze marki Samsung, typ telewizora LCD Full HD. Źródło obrazu: konsola Sega Saturn z regionu NTSC-J Jeden z moich ulubionych ekranów tytułowych w grach wideo, a jak to się rusza...

Morgana w folii od kolekcjonera, czy był jakiś dodruk, o którym nie wiem? Z ciekawości, bo jeden egzemplarz mi wystarczy.

Skończyłem raz na pleju trójce, potem chyba nawet crushing na czwórce ale na dzisiejsze standardy gra zestarzała się OKRUTNIE. Strzelanie z kapiszonów w hordy przeciwników. Takie Gears of War dla Sonki. Mimo wszystko przyjąłbym kolejny nowy pomysł, nawet z serii U, a nie klepanie TLoU od PS3 do PS5.

Zbieram od wczesnych lat 2000 i nigdy nie podchodziłem do tego jak do inwestycji. Na pewno liczbowo jest to warte więcej niż 20 lat temu ale realnie inflacja wszystko wyrównuje. Moja taktyka polega na ściąganiu z rynku gier 'współczesnych' (co nie znaczy, że retro nie wpada) - robię tak mniej więcej od generacji X360/PS3 - dzięki temu to, na czym mi zależy mam albo nadal w folii (bo nie było czasu ograć) albo w stanie idealnym (bo dbam o swoje gry). W szerszej perspektywie sporo się na tym traci, bo wiele reprezentantów gatunków które odruchowo kupuję na premierę, po dwóch-trzech latach spada do gleby, a potem znika z rynku (jRPG) ale to hobby - mam na nie budżet, no i właśnie ten powód sprawia, że lachę kładę na to, czy te gry będą za 10/20 lat coś warte. Gdybym siedział w tym inwestycyjnie, zgoniłbym wszystko w trakcie lockdownu - ssanie na retro gierki było przeokrutne. Miałem w swoim życiu zbieracza momenty, kiedy pozbywałem się rzeczy na zasadzie 'eee, nie będę zbierał gier na tę platformę, eeee, trzeba trochę przetrzebić zbiory' - zawsze po fakcie żałowałem, więc sprzedaję tylko i wyłącznie duble. Jeśli chodzi o trendy, to napiszę tylko, że zainteresowanie starymi grami jest ogromne - to już nie jest zabawa dla garstki interesantów. Biznesowo - źródła towaru w dobrej jakości na pewne platformy też już powoli wysychają, więc ceny będą szły w górę.

Ja grę "przeszedłem" czytając od deski do deski opis w EXTREME. Pamiętam ją jako jedną z bardziej intrygujących mnie gier na PS2. Potem udało się kupić na Xboksa ale nie skończyłem, pograłem ledwo godzinę. Może tym razem, na przenośniaku się uda, choć człowiek zardzewiał - wczoraj wieczorem chwilę pocisnąłem, to nie wiedziałem co do końca robić. Do opisu nie zaglądam, bo sama gra jest jeśli dobrze pamiętam dość krótka.

W poszukiwaniu konsolowego PIEPRZU. Fatalny Furiat, Rockmanik 5 (nie mylić z X5), Happy Salvage i na dobitkę Shadow of Memories - wariaci dali tam nawet możliwość zmiany języka na angielski. Powoli się ściemnia, więc można wyciągnąć saturnowego STICKA: (zdjęcie referencyjne ale mam identycznego) żeby poczuć trochę klimatu w tym smutnym jak pizda miesiącu.

Jak ktoś lubi popatrzeć na stare gierki, to staram się czasem coś wrzucić na Instagrama: https://www.instagram.com/InsertCoinSklep/

Sporo Saturna i odrobina DC się szykuje ale część dostaw ma już prawie dwa miesiące opóźnienia. Problemy Poczty Polskiej niestety odczuwam na własnej skórze... Z SEGĄ ogólnie jest ciężko, będąc ostatnio na miejscu udało mi się kupić raptem dwie gry na SMD (Fatal Fury + Alex Kidd) i kilka na DC (w tym nieśmiertelne Garou) - dostępność coraz gorsza, no ale też z roku na rok PSX zaczyna coraz bardziej znikać. Chciałem zrobić zapas popularnych gier od NAMCO na szaraka, to jeżdząc dwa miechy temu w promieniu 100km na północ i 100km na południe od Tokio, grzebiąc po wioskowych sklepach, niewiele zdziałałem.

Przybywam z zaświatów, bo widzę, że ludzie retro postują. Nadal kupuję gierki, jednak na regularne wrzuty szkoda mi czasu, a i też na forum zaglądam od święta. Natomiast to muszę wrzucić, bo okładki ociekają moim ukochanym okresem w gamingu, czyli wczesnymi latami 90. \ Wpadł Wolf Fang na pierwsze PlayStation ale oprócz tego zawitała do mnie solidna reprezentacja gier na MEGA CD. Niestety moja konsola pochodzi z EU (kupiona lata temu od kolegi z tego forum), jednak - ciekawostka - jak ktoś ma everdrive, to można wgrać na carta bios region free. Kompatybilność niestety nie jest 100%, wiec część gier mogę uruchomić wyłącznie na emulatorze, no ale lepszy rydz niż nic. Zdecydowanie preferuję japońskie wydania na MEGA CD.

Rozkręć carta, gumką do mazania wyczyść styki, potem przejedź izopropanolem i będzie git.

@Ukukuki po około 20 latach świadomego zbierania wiem, że pomimo wielu momentów 'hamowania' trudno zrezygnować z gonienia króliczka. Od paru lat mówię sobie, że przestałem zbierać, a i tak wpadają regularnie graty... Ostatnio brakująca Castlevania na SNESa, a oprócz tego kilkadziesiąt innych 'a bo się przyda'.

A to też się często zdarza. Jakiś czas temu brałem grę wideo 'nową bez folii', bo cena mega zacna. Pudełko przyleciało poprzecierane, brudne (dezynfekowałem izopropanolem i wacik upaćkany). W podobnym okresie wciągałem jakieś wyprzedawane leżaki magazynowe (na np. pudełka do podmianki) to też - a tu folia porwana, a tu pudełko połamane - nie ma szans, żeby sprzedawca o tym nie wiedział przed wysyłką. No ale wysyłają w myśl zasady 'gra to gra, typowi wszystko jedno, jak będzie awantura to będzie'. Retro to już w ogóle 8 na 10 razy była wtopa. Ogólnie boli brak real foto, bo pomieszane języki to też był chleb powszedni. Czezky robi to dobrze, nie goni kotów w worku. Nie wiem jak to możliwe, że poważny przedsiębiorca nie potrafi cyknąć kilku zdjęć telefonem. Przy grach w folii raz wystarczy machnać ładne zdjęcie i starczy na cały cykl życia retailowego danego produktu/

Przez ostatnie lata JP stała się bardzo modnym kierunkiem turystycznym. Przygotowanie stolicy do olimpiady 2020 sprawiło, że osobom bez znajomości języka kręcenie się po Tokyo nie sprawia już najmniejszego problemu. Tak jak kiedyś w małych sklepach spotykałem świadomych zbieraczy, tak obecnie przez stolicę przewijają się tabuny spoconych Jankesów. Potrafią nawet za Tobą łazić jak skleją, że wiesz gdzie idziesz. A nawet na takiej okropnej Akibie wciąż jest trochę sklepików które trudno namierzyć. W Mak Japan byś się @Ukukukiodnalazl. Wyguglaj sobie jeśli nie znasz

z zachodnimi też różnie bywa. Na SMD Comix Zone czy ktorystam Wrestling w wydaniu JP jest sporo droższy. Ja zdecydowanie wolę zadbanego Japończyka niż przepłaconego EU w tragicznym stanie. Dobre 10 lat temu odpuściłem zakupy retro EU, już nawet nie ze względu na cenę, a na stan. Większość zakupów kończyła się wkurwem. japonskie wydania będą tylko drożeć - już teraz jest problem na miejscu, bialasy wykupują tony gier i miejscowi narzekają. Kurczy się też wybór ale to jest oczywiste, znak czasów - niemal 20 lat temu potrafiłem z lokalnego sklepiku wyjść z siatką hitów na Saturna za drobne, dziś Saturn w ładnym stanie to coraz rzadszy widok. Zbieracze też się przekonali do wydań JP ze względu na stan i atrakcyjną cenę - to także wywindowalo ceny.

Oj o Playboxie czy Engarde sporo bym mógł napisać. Tego pierwszego to czasem pisałem 1/3 numeru własnym sumptem.

Też tak zrobiłem, a miałem wyzbierane większość CDA od 99 do 2003/4, Top Secrety, Playe, Clicki, czy ŚGK - wszystko trafiło na śmietnik przy którejś przeprowadzce, bo 'przecież ja konsolowe rzeczy tylko zbieram'. A teraz by się powertowało te płytki. Takie było bizancjum, że do Wyborczej dorzucali nawet gry. Mam do dziś kompilację starych Falloutów.

Skromny update biblioteki o gry, w które zagram w nieokreślonym czasie. Poza Gollumem. Tego wariata odpalę w weekend bo jestem ciekaw co poszło nie tak.

Soundtrack i mini-artbook, czyli idealnie. Inne limitki to nie dla mnie są, dla mnie nie.

Kolejny dropik. Kto nie grał w World of Horror to polecam, zrobił to facet z mojego miasta i jestem pełen podziwu jak dobrze wyszło. Mix jRPG, arcade, slasherów i metroidvanii. Jedynie Shin-chan to typowy relaksator, gdzie śmiga się bez celu - lubię serię bokunatsu, to i tu będę się dobrze bawił. Triggerheart Exelica cieszy, bo nie złapałem żadnego retro pudełka z tą grą, może kiedyś się uda.