LeifErikson

Kiedyś trochę przeginał, ale i tak najlepsze pióro w Szmatlawcu moim zdaniem. W CDA też nie sądzę, żeby mieli kogoś lepszego, ale nie wiem, juz nie czytam.

Walkiewicz te Seriale ogarnia? O, no to wleci day one.

Jeśli lubisz naturę, to Bielsko-Biala, Żywiec i okolice - piękne góry i jeziora.

Dokładnie tak jak i twoje wynurzenia w tym temacie. Jest takie trafne powiedzenie, ze "bez danych jesteś tylko kolejną osobą z opinią", z czego zdaje sobie sprawę, mam wrażenie, każdy w tym wątku, oprócz ciebie.

Jakimi danymi sprzedażowymi? Chyba już z rok mija odkąd piszesz w koło Macieju o tym samym, a nie przypominam sobie, żebyś w końcu te dane przywołał. 😀 A ja naprawdę chętnie bym sie z nimi zapoznal, bo interesuje sie rynkiem i sledze go juz chyba z 25 lat. Przykłady anegdotyczne, które przywołujesz, to nie są dane. Uproszczenia i uogólnienia, które robisz, to nie są dane. Abstrahując juz w ogóle od tego, ze dyskutujesz w tym kontekście nadal sam ze sobą, bo stworzyles sobie jakies skrajne obozy "tylko recki" kontra "tylko publi", które w rzeczywistości nie istnieją. Istotą Szmatlawca jest super zbalansowany mix jednego z drugim i za to chwała chłopakom.

Dopiero przeczytałem autobiografię Matthew, o ktorej pisaliśmy rok temu. No ciężka lektura, ale bardzo wartościowa. Serial znam na wylot, a nie mialem pojęcia, ze w trakcie krecenia on sie zmagał z aż tak gigantycznymi problemami. Nie da sie ukryć, ze książka to jest przede wszystkim bardzo dogłębne i szczegółowe studium życia chorego człowieka. Szkoda ze tak się to potoczyło, bo końcówka książki sugeruje, że było już z nim lepiej. :/ Zdecydowanie każdy kto lubi serial powinien przeczytać, a tym bardziej każdy, kto ma jakies problemy z używkami, bo ze szczegółami można się dowiedzieć z pierwszej ręki dokąd to może prowadzić.

PDF śmiga jak ta lala. Przescrollowany, zapowiada się ciekawa lektura na upalne dni, gdy tylko papier dotrze, bo na ekranie to się nie godzi. 😉

Ważne, ze jest okładka samochodzikowa. Oby zebrała tyle głosów, ile trzeba.

No te błędy, które tu były listowane (juz nie pamietam kto z Was był autorem tych list) to w dużej mierze na moje oko takie wykroczenia jak jazda 51 km/h w terenie zabudowanym. ;) Nie zrozumcie mnie źle - również jestem mocno czuły na punkcie języka, ale nie popadajmy w skrajności. ;)

Jeszcze jeden koment o zapachu.

Mega szanuję za podejście do dbałości o poprawnosc języka, ale jak czytam Wasze rozkminy, to z tym stopniowaniem przymiotników to już gruba schiza. Z punktu widzenia użytkownika języka polskiego (swego czasu rowniez "zawodowo") nigdy w życiu nie zidentyfikowalbym którejkolwiek z tych form jako problem, niezależnie od ich występowania bądź niewystępowania w słowniku. Moim zdaniem te formy z "bardziej" w wielu przypadkach brzmią zgrabniej, są łatwiejsze do wymówienia i w formie pisanej wyglądają zupełnie poprawnie i naturalnie. Jest wiele innych problemów językowych, z którymi należałoby walczyć i je piętnować. :) Język jest dla ludzi, nie ludzie dla języka. ;)

Ja to samo i teraz przy każdej okazji jak jestem w okolicy to wpadam do Popeyes na chicken sandwich & fryty. Naprawdę warto spróbować, bo na ten moment nie znam lepszego ff pod kątem właśnie jakości jedzenia.

Ale zlot grammar nazi zrobił się ostatnio w paru tematach.

Nigdy się nad tym nie zastanawiałem, zamiennie używam tych tytułów. Czasem wygodniej i szybciej użyć polskiego zamiast angielskiego (albo odwrotne).

Trzeci post z rzędu, wybaczcie, ale nie moja wina, ze mało kto pisze w temacie tej wybitnie dobrej platformy. ;) Nadrobiłem właśnie Studio I jestem zachwycony. To jest kvrwa znakomite! Dawno sie tak nie usmialem, serio, nie pamiętam w ostatnim czasie tak zabawnej komedii. Ostatnie dwa odcinki (plus te o rasizmie i o długim ujeciu) to jest złoto. Widzę tutaj (nie wiem czy zamierzoną, ale na moje oko wyraźną) inspiracje serialem Pohamuj Entuzjazm z HBO, który opowiada o producencie filmowym pakującym sie co chwilę w żenująca sytuacje. Studio to taka esencja wyciśnięta z Pohamuj Entuzjazm z lekkim vibem The Office, bo Matt Remick to trochę taki Michael Scott branży filmowej. 😀 Doskonałe, na pewno niedługo wleci rewatch, bo serial jest na tyle intensywny, że warto obejrzeć jeszcze raz, żeby wszystkie smaczki wylapac. No i jak to Apple - pod kątem wizualnym coś pięknego.

Trochę ostatnio nadrabiam i zaliczyłem Znajomych i Sąsiadów. Generalnie rzecz biorąc pozytywne zasokoczenie, już zresztą w tym wątku temat był poruszany i również zdecydowanie polecam, bo to bardzo przyjemny mix komedii, kryminału I trochę dramy. Lekki vibe Wielkich klamstewek jest zauważalny, chociaż bardziej w żartobliwej formie. Jon Hamm w takich komediowych rolach jest moim zdaniem w swoim żywiole. Ale do ideału trochę brakuje. Moim zdaniem tempo siada z biegiem historii i zamiast 9 odcinków spokojnie mogli z tego zrobić 7-8 i byłoby w sam raz. Plus twist fabularny nie jest szczególnie zaskakujący. :)

Kresy szczerości - dyskusyjne tłumaczenie tytułu, ale film całkiem ciekawy. Sydney Sweeney w roli pato-narkuski sprawiającej niemałe problemy wychowawcze matce prowadzącej stadninę koni (Julianne Moore). Jest i Kyle Maclachlan (w sensie że agent Cooper z Twin Peaks), ale w bardzo małej roli. Plus Domhnall Gleeson jako diler-gangus. Akcja rozkręca się gdy córka wpada w poważne kłopoty przez swoje szemrane kontakty w lokalnym narkotykowym światku. Pojawia się trup, a matka próbuje córce pomóc. Historia może nie wyrywa z kapci, ale scenariusz oparty jest na całkiem sprytnym twiście pod koniec. Takie 7/10, ale warto poświęcić te niecałe 2 godzinki juz nawet ze względu na obsadę.

Dzięki za info, jakoś mi to umknęło. Ja jestem z nimi już jakieś 3 lata, a jeszcze w sumie nigdy nie sprawdzałem czy wracała to opłata. :D

Rzeczywiście mało optymistyczny wydźwięk HP w tym numerze, nie tylko u wspomnianych. Starzeją nam się zgredziole, a i my się starzejemy... Faktycznie dawno Kaliego nie było na łamach. Co u niego?

Luzik, jeden tak złożony artykuł nie kłuje w oczy za bardzo moim zdaniem. Pamiętam, że ten wątek się przewijał jak w jednym numerze pojawiało się kilka takich manewrów, bo wtedy faktycznie mogło to irytować.

Tłuściutki numer! Trochę zabawne, że w Głosie Ludu pojawiła się moja pochwała, że w poprzednim numerze nie było artykułów ze stroną tytułową po prawej, ale w tym już się taki udało przemycić. 😀

Here we go again. Szmatławiec to ostatni bastion jakościowej, publicystycznej lektury popkulturowej na papierze tworzonej przez grono różnorodnych autorów o potężnej wiedzy i talencie. Moim zdaniem jakiekolwiek próby przehandlowania tych treści na rzecz recenzji kolejnych popierdółek to zbrodnia przeciwko ludzkości, bo takich materiałów w druku już nie ma, a wokół Szmatlawca zebrało się obecnie wyjątkowe grono nieprzeciętnych pismaków i należy z tego korzystać póki print jeszcze jakoś żyje.

Zgodnie z przewidywaniami mamy materiały o GTA i to się chwali. :) Na pewno trzeba się nagimnastykować, żeby ten temat poruszyć w świeżym stylu, więc z niecierpliwością czekam na lekturę. Intrygujący jest też ten artykuł o Twin Peaks z Szaraka.

Ale wiecie, że to sztuczka montażowa i tak naprawdę to nie było jedno ujęcie? :) W Dojrzewaniu przynajmniej, tego drugiego nie znam.