LeifErikson

Ja to samo i teraz przy każdej okazji jak jestem w okolicy to wpadam do Popeyes na chicken sandwich & fryty. Naprawdę warto spróbować, bo na ten moment nie znam lepszego ff pod kątem właśnie jakości jedzenia.

Ale zlot grammar nazi zrobił się ostatnio w paru tematach.

Nigdy się nad tym nie zastanawiałem, zamiennie używam tych tytułów. Czasem wygodniej i szybciej użyć polskiego zamiast angielskiego (albo odwrotne).

Trzeci post z rzędu, wybaczcie, ale nie moja wina, ze mało kto pisze w temacie tej wybitnie dobrej platformy. ;) Nadrobiłem właśnie Studio I jestem zachwycony. To jest kvrwa znakomite! Dawno sie tak nie usmialem, serio, nie pamiętam w ostatnim czasie tak zabawnej komedii. Ostatnie dwa odcinki (plus te o rasizmie i o długim ujeciu) to jest złoto. Widzę tutaj (nie wiem czy zamierzoną, ale na moje oko wyraźną) inspiracje serialem Pohamuj Entuzjazm z HBO, który opowiada o producencie filmowym pakującym sie co chwilę w żenująca sytuacje. Studio to taka esencja wyciśnięta z Pohamuj Entuzjazm z lekkim vibem The Office, bo Matt Remick to trochę taki Michael Scott branży filmowej. 😀 Doskonałe, na pewno niedługo wleci rewatch, bo serial jest na tyle intensywny, że warto obejrzeć jeszcze raz, żeby wszystkie smaczki wylapac. No i jak to Apple - pod kątem wizualnym coś pięknego.

Trochę ostatnio nadrabiam i zaliczyłem Znajomych i Sąsiadów. Generalnie rzecz biorąc pozytywne zasokoczenie, już zresztą w tym wątku temat był poruszany i również zdecydowanie polecam, bo to bardzo przyjemny mix komedii, kryminału I trochę dramy. Lekki vibe Wielkich klamstewek jest zauważalny, chociaż bardziej w żartobliwej formie. Jon Hamm w takich komediowych rolach jest moim zdaniem w swoim żywiole. Ale do ideału trochę brakuje. Moim zdaniem tempo siada z biegiem historii i zamiast 9 odcinków spokojnie mogli z tego zrobić 7-8 i byłoby w sam raz. Plus twist fabularny nie jest szczególnie zaskakujący. :)

Kresy szczerości - dyskusyjne tłumaczenie tytułu, ale film całkiem ciekawy. Sydney Sweeney w roli pato-narkuski sprawiającej niemałe problemy wychowawcze matce prowadzącej stadninę koni (Julianne Moore). Jest i Kyle Maclachlan (w sensie że agent Cooper z Twin Peaks), ale w bardzo małej roli. Plus Domhnall Gleeson jako diler-gangus. Akcja rozkręca się gdy córka wpada w poważne kłopoty przez swoje szemrane kontakty w lokalnym narkotykowym światku. Pojawia się trup, a matka próbuje córce pomóc. Historia może nie wyrywa z kapci, ale scenariusz oparty jest na całkiem sprytnym twiście pod koniec. Takie 7/10, ale warto poświęcić te niecałe 2 godzinki juz nawet ze względu na obsadę.

Dzięki za info, jakoś mi to umknęło. Ja jestem z nimi już jakieś 3 lata, a jeszcze w sumie nigdy nie sprawdzałem czy wracała to opłata. :D

Rzeczywiście mało optymistyczny wydźwięk HP w tym numerze, nie tylko u wspomnianych. Starzeją nam się zgredziole, a i my się starzejemy... Faktycznie dawno Kaliego nie było na łamach. Co u niego?

Luzik, jeden tak złożony artykuł nie kłuje w oczy za bardzo moim zdaniem. Pamiętam, że ten wątek się przewijał jak w jednym numerze pojawiało się kilka takich manewrów, bo wtedy faktycznie mogło to irytować.

Tłuściutki numer! Trochę zabawne, że w Głosie Ludu pojawiła się moja pochwała, że w poprzednim numerze nie było artykułów ze stroną tytułową po prawej, ale w tym już się taki udało przemycić. 😀

Here we go again. Szmatławiec to ostatni bastion jakościowej, publicystycznej lektury popkulturowej na papierze tworzonej przez grono różnorodnych autorów o potężnej wiedzy i talencie. Moim zdaniem jakiekolwiek próby przehandlowania tych treści na rzecz recenzji kolejnych popierdółek to zbrodnia przeciwko ludzkości, bo takich materiałów w druku już nie ma, a wokół Szmatlawca zebrało się obecnie wyjątkowe grono nieprzeciętnych pismaków i należy z tego korzystać póki print jeszcze jakoś żyje.

Zgodnie z przewidywaniami mamy materiały o GTA i to się chwali. :) Na pewno trzeba się nagimnastykować, żeby ten temat poruszyć w świeżym stylu, więc z niecierpliwością czekam na lekturę. Intrygujący jest też ten artykuł o Twin Peaks z Szaraka.

Ale wiecie, że to sztuczka montażowa i tak naprawdę to nie było jedno ujęcie? :) W Dojrzewaniu przynajmniej, tego drugiego nie znam.

O, to nie wiedziałem o tej ofercie na Grandera z frytkami. Za 2 dychy faktycznie ma to sens, choć moje ostatnie spotkania z Granderem nie były miłe ze wzgledu na jakość mięsa I przestawiłem się już na Popeyes. Niestety mało lokali jeszcze mają.

Bomby prawdy zrzucacie panowie. Dodam tylko od siebie, że jedyne co jeszcze czasem moim zdaniem warto zjeść w ff to zestaw z chicken sandwich w Popeyes (ok. 30 zł za bułę z solidnym kawałkiem mięsa, frytki w nietypowej przyprawie, napój - można się tym najeść), ewentualnie na zabicie małego głodu Bsmart w KFC.

Ja oglądałem. W sumie ciekawy przypadek z tym serialem, bo można na niego trochę dwojako spojrzeć. Mnie on trochę przypominał początkowo klimaty Fargo, bo obserwujemy bohatera, który przez serię niefortunnych zdarzeń/złych decyzji coraz bardziej pogrąża się w bagnie. Przedstawione to jest w konwencji lekko komediowej, z przymrużeniem oka, bo momentami to, co oglądamy jest mocno absurdalne i odjechane. Więc jeśli spojrzy się na ten serial tak nie do końca na poważnie, to jest nawet spoko, ale jeśli szuka się true crime i ciężkiej historii na serio, to można się odbić. 😀

Powoli pochłaniam 332 i myślę, że trochę obszerniej można było potraktować tematy o serialu TLoU i o DSJ. Te dwustronnicowe artykuły z dużymi grafikami czyta się w moment i czuć, że temat potraktowany jest raczej powierzchownie, chciałoby się więcej. :)

Stopy 50 punktów w dół - zaczynamy zjeżdżalnie czy to tylko jednorazowy strzał? Bo jak turlamy się dalej, to coś mi się wydaje, że akcja kredytowa na rynku mieszkań za chwilę znowu się rozkręci i nadzieję na korektę odejdą w siną dal.

Jakoś inaczej to sobie wyobrażałem. No ale Mafia to Mafia, trzeba będzie ograć.

Mnie sama historia i bohaterowie za bardzo nie kręcą w przypadku szóstki, ale chciałbym już zobaczyć ten świat i go poeksplorować, żeby zobaczyć co oni tam wymyślili i zaimplementowali. Przecież to będą długie godziny jeżdżenia po świecie i oglądanie wszystkiego z rozdziawioną japą.

11 milionów wyświetleń w 2 godziny...

I tak, i nie. :) Moim zdaniem prawie każda część w mniejszym lub większym stopniu była jakaś tam rewolucją. SA dodało gigantyczną jak na tamte czasy, żyjącą mapę, a IV grafikę i fizykę na zupełnie innym poziomie. Oczywiście to nie ta sama skala co przeskok 2 -> 3, but still. :)

Dokladnie. Premiera nowego GTA to już wydarzenie popkulturowe. Tak czy owak hype wywali poza skalę i ja się bardzo cieszę, bo premiery poprzednich części to były wydarzenia definiujące gaming na kolejne lata. Wiadomo że to już nie będzie zapewne poziom rewolucji jak przy GTA3, SA czy IV, ale i tak szykuje się święto graczy.

Gdzie R*, gdzie Cedep...