Jasne, pisałem w uproszczeniu.
Najbardziej czułe na dihydroksytestostreron są tkanki pęcherzyków nasiennych, gruczołu krokowego, zewnętrznych narządów płciowych, ale także niektóre obszary skóry. Dla nich testosteron to tak naprawdę tylko prohormon.
DHT oprócz powstawania w konwersji testosteronu, syntetyzowany jest także w jądrach, jednak tylko w ok. 12,5-25% zapotrzebowania dziennego. Reszta zależy od konwersji.