Treść opublikowana przez drozdu7
-
I tak dwie części przejdą pewnie więc luz -
Ja dałem głos na Ori 2 i chociaż uważam pierwszą część za lepszą to Mgs5 zasłużyło na głos, bo pomimo pojazdu na Kojime to był gameplayowy potwór i grało się wybornie
-
To kurwa strach pomyśleć w jakim stanie są te "gry"
-
Ten pokaz 12 czerwca to człowiek tylko z większym wkurwem będzie oglądał, bo uśmiechnięta japa Spencera będzie roztaczać piękną wizję, a człowiek i tak będzie wiedział że w żadne słowo nie można uwierzyć
-
Myślę że sporo jeszcze niezdecydowanych osób odpływa powoli do obozu Sony. Jak dla mnie to zjebali po całości. Nie dlatego że ten Starfield czy Redfall miały zrewolucjonizowac branżę, ale miały pokazać że MS ma gry na wyłączność i wynagrodzić ludziom np kupno ich konsoli czy opłacanie abonamentu.
-
Nie no jedyne co można powiedzieć to żenada w huj. Nie da się tego obronić. Nasrane na twarz delikatnie. Nawet ten 12 czerwca nie robi na mnie żadnego wrażenia. Jebac ich za to
-
Mi tam mimo wszystko Gearsy co kilka lat wchodzą jak złoto nawet jak niewiele zmienią, to i tak będę szarpal dobrze. Dla porównania takie Uncharted, mechanicznie też stoi w miejscu a jakiegoś lamentu nie słychać
-
Może jakiś fajny system upgradeowania broni? Jakieś moduły czy coś Ew modyfikacje pancerza, zwiększające mobilność np
-
No z jednej strony nie chciałbym żeby seria straciła swoją tożsamość, a z drugiej jakieś zmiany by się przydały. Moim zdaniem idą w złą stronę z tym otwartym światem. Gearsy to dla mnie brud, mrok i poczucie beznadziei. W pierwszej części był świetny klimat. Ja bym widział może więcej rozdziałów, gdzie np w dwuosobowych oddziałach eksplorujemy jakiś teren, coś w stylu survival horroru.
-
To jak gra jest z segmentu AAA to jest z urzędu lepsza? Days Gone, następny kurwa diament xd
-
Para Psychonauts 2 - Fallen Order też ładnie pokazuje co tu się odpierdala
-
Powrót do czytania komiksów, oby na dłużej
-
-
Dokładnie, wobec takich osób powinno być też niezbywalne prawo skasowania im kont
-
Avatar : Forbidden West
-
Dzisiaj Max super. Świetnie wytrzymał napór Leclerca
-
Ciekawe czy Russel zaatakuje Ibambe
-
-
W sumie nie wiem, ja nie jestem soulsowym znawcą. Bloodborne jest wybitną grą i zawsze będę to podkreślał. Klimat, miejscówki, starcia z bossami. Do tego przyjemny gameplay. Nioh też mi siadł mocno, dynamiczny model walki i ciekawi bossowie. No i feudalna Japonia <3 Dark Souls 3 po Bloodborne już tak wielkiego wrażenia nie robi. Ale jest też bardzo dobry. Tylko tak jak pisałem, być może żadnej z tych gier bym nie ukończył gdyby nie przyzywani pomocnicy. W Sekiro wszystko zrobiłem sam i dlatego pewnie dałbym na pierwszym miejscu. A no i grałem na nowym xboxie i tu jest już chyba 60klatek, dodatkowo szybkie loadingi + Quick Resume. Zgony nie wkurwiaja tak bardzo, no i można szybko wskoczyć do gierki, dostać wpierdol i wyłączyć
-
Sekiro: Shadows Die Twice - strasznie się bałem tej gry, bałem się że wydam pieniądze i po godzinie będę miał dość. Widziałem filmiki na YouTube jak ludzie niemal beczeli gdy raz za razem ginęli. Z gier typu soulslike ukończyłem Bloodborne, Dark Souls3 i Nioh. Ale to tylko dlatego że był tam multiplayer i w krytycznym momencie możemy przyzwać pomoc. Ale zakupiłem i zacząłem grać. Od samego początku granie było hmm.. Przyjemne? Historia w grze jest prosta, nasz Shinobi ma zadanie ochraniać Boskiego Potomka, panicza Kuro. Jednak fabuła jest podana w bardziej przystępny sposób niż soulsach. Graficznie to poziom DS3, projekty poziomów są fajne, są skróty, opcjonalni bossowie i ładne widoczki. To tak w skrócie, bo nie o tym chciałem. Walka. Sekiro to walka. Taka która polega na atakowaniu i parowaniu ciosów przeciwnika, co pozwoli nabijać pasek jego postury by wkoncu ją przełamać. Można również próbować zdrapywać pasek zdrowia. Po tych kilkudziesięciu godzinach przychodzą mi do głowy dwie kapitalne rzeczy, które pozwoliły mi ten tytuł ukończyć. Pierwsza to brak staminy i mobilność postaci. Druga to uczciwość. Te dwie sprawy pozwalają totalnie zatracić się w atakowaniu i bronieniu. Praktycznie każdy cios przeciwnika można odbić, uniknąć bądź skontrować. Gra jest pod tym względem totalnie sprawiedliwa. Albo jesteś cierpliwy i nauczysz się grać, albo nie masz tu czego szukać. I tyle. Ale jeśli to opanujesz to satysfakcja jest przeogromna. Atak, blok, kontra. Radość z gry jest niesamowita. A już pojedynek z Genichiro to najlepszy pojedynek na miecze w grach ever! Dźwięki uderzeń, rytm i emocje to jest coś czego chyba nigdy nie doświadczyłem w grach. Każda walka z bossem jest tu wydarzeniem. System walki dla mnie to szczytowe osiągnięcie jeśli chodzi o pojedynki na miecze. A mikiri <3 Pewnie mógłbym rozpisać się więcej, ale lepiej żeby każdy zagrał sam. Nie patrzcie na youtubowych płaczków, skoro ja dałem radę to kazdy może dać. Dla mnie to jedna z najlepszych gier w jakie kiedykolwiek grałem i polecam ją każdemu 9+/10
-
Faza Genichiro i pierwsza Isshina w normalnym zwarciu. Potem już jednak dużo biegania i czekania na wyskok, ciach i nara. Pioruny pomogły bo nauczyłem się je odbijać co mocno mu dopierdalało. Walki były świetne w tej grze, jednak punktem kulminacyjnym jeśli chodzi o emocje i całą resztę jest pojedynek z Genichiro.
-
Prawie dekada obserwacji tego forum pozwoliła mi dostrzec że przy wielu prawdziwych zagrajmerach nie mam się czego wstydzić Ale prowokacja udana xd
-
Boże wypierdolcie te kolosy zanim zlecą się piszący o sztuce w grach i będą wrzucać soundtrack
-
-
No ja jeszcze dzisiaj popróbuje, jak się nie uda to odpuszczam na dłuższy czas. Strasznie zniechęcony już jestem i zwyczajnie szkoda mi życia na tą męczarnie Edit. Aczkolwiek muszę przyznać że już w pierwszej fazie Isshina, jeśli wszystko idzie w swoim rytmie to jestem w stanie mu wydać niemal perfekcyjną walkę. No a potem przychodzi ta włócznia. Bieganie wokół areny wogóle mi nie idzie, bo zawsze coś się spierdoli. Dużo lepiej mi idzie próba parowania, ale i tak nie daje rady
