Bigby

Soulsów nigdy za wiele. Przynajmniej wiesz, że się na nich nie zawiedziesz, a hajp jest w pełni uzasadniony. A na Sekiro czekam bardziej niż na jakikolwiek inny tytuł w tym roku. Jak sobie tylko wyobrażę te wszystkie świetnie zaprojektowane lokacje, sekrety, wymagających bossów, latanie na lince to o ja pyerdolę.

Jak tak Was czytam to mam ochotę od razu wskoczyć do DoS2. No ale wciąż siedzę przy pierwszej części, 20h póki co. Bawię się bardzo dobrze, możliwości jest od groma, questy ciekawe, klimacik jest - nie mam większych zarzutów. Skoro tutaj wszystko jest większe i lepsze, to już nie mogę się doczekać.

Mam za sobą około 14 godzin, kilku bossów załatwionych, teraz chyba czas na Forbidden Woods, które przypuszczam, że będzie czymś w stylu Farron Keep z DkS3. Także będzie ciekawie. Ogólnie wrażenia do tej pory niesamowicie pozytywne. Strasznie podoba mi się wymuszenie innego stylu grania niż w pozostałych tytułach From. Trochę zajęło mi przestawienie się z typowego combo miecz + tarcza na samą kosę (a obecnie na ostrze Ludwiga) i bardziej agresywne podejście do przeciwników, ale cieszę się, że tak to w BB wygląda. O muzyce, grafice, lokacjach czy bossach powiedziano już wszystko. Ogromny plus za każdy z tych elementów. O dziwo nawet fabularnie, w odróżnieniu od Soulsów, staram się to jakoś poskładać, śledzić losy przypadkowych npców i nie porzucać żadnych wątków pobocznych. Podejrzewam, że przede mną sporo zabawy, a do tego w kolejce czeka Old Hunters, o którym słyszałem same pozytywy. Tylko jak ja po tym wszystkim wrócę do DkS2 - jedynego souls-like'a w którego jeszcze nie grałem.

Po Youtubie krążą fragmenty filmu nagrane kamerą w kinie. Jakość słaba, ale to co się tam odwala. Poezja.

Bezspoilerowa recenzja Ajaya. Na plus zaliczył m.in. postać Broly'ego, który mocno różni się od swojego oryginału, fantastyczną akcję i animacje oraz humor. Z minusów przede wszystkim brak poczucia napięcia i realnego zagrożenia dla bohaterów, a także tempo pierwszej części filmu.

Ten, którego imienia nie wolno wymawiać doczekał się oficjalnego plakatu

Tak jedziecie po Dutchu, ale warto pamiętać, że niektórzy członkowie gangu trzymają z nim 10, 15 czy 20 lat. Nic dziwnego, że nie palą się do odejścia mimo jego szaleństwa i "I have a plan", "One more big score" itd.

Sorki, tyle razy się pisało o tym wszystkim, że jakoś z automatu napisałem bez spoilera.

W Japonii odbył się przedpremierowy pokaz filmu i

Grałem do tej pory pewnie jakieś 80 godzin - sterowanie nie sprawiło mi wielkich problemów, a na koniu wypyerdoliłem się tylko 4 razy. Ale też jestem przyzwyczajony do gier R*, stąd wszystko wydawało mi się znajome i łatwe do ogarnięcia od samego początku. I to nie jest też tak, że mogą to sobie spatchować. Czytałem jakiś czas temu na Reseterze posty gościa, który modował gry Rockstara i stwierdził, że musieliby przemodelować też inne systemy połączone ze sterowaniem, animacjami itd. Ile w tym prawdy jest nie wiem, ale warto pewne rzeczy brać pod uwagę, a nie z góry zakładać, że wszystko jest zepsute, nie da się grać, a studio powinno to zmienić, bo przecież wystarczy chwila roboty i po sprawie. Można oczywiście nie lubić tego ciężaru rozgrywki, ale niektórzy się zachowują jakby R* miał inny plan na sterowanie, ale zdecydował się na taki, żeby zrobić na przekór i każdego wk.urwić.

Można chyba nawet w 6 rozdziale.

Przytrzymaj na d-padzie w lewo.

Dutch jak to Dutch. Czasami też bym go zastrzelił na powitanie, bo widać, że bredzi i często nie panuje nad sytuacją. Za to Arthur jest fenomenalny. Przed premierą myślałem, że będzie to bohater jakich wielu, tło dla pozostałych (w tym Johna) - jakże się myliłem. Na każdym kroku widać jak kluczowa jest to postać dla całego gangu, Dodatkowo polecam regularnie zaglądać do jego pamiętnika.

Spoiler dotyczący obozu w 6 rozdziale:

Właśnie słucham tego utworu. Jakie to jest dobre.

Jestem teraz w tym 5 rozdziale i Sadie powoli wyrasta na jedną z najlepszych postaci w grze. Szkoda, że wcześniej tak jej było mało, ale cóż.

Ehh (spoiler z 5 rozdziału): @c0ŕ Też miałem mieszane odczucia, ale szybko wszystko wraca na właściwe tory.

Tak, o tych typów chodzi. Tak mi się powiedziało.

Też się tam wczoraj wybrałem zahaczając przy okazji o Van Horn pełne jeszcze większych wieśniaków niż w Rhodes. Przy okazji przydarzyła mi się ciekawa sytuacja. Jadę sobie złapać jednego gościa, ale że się ściemniało, to postanowiłem rozbić obóz. Siedzę przy ognisku, chcę sobie nalewać kawki, a tutaj jakiś pastuch się do mnie dosiada, miła gadka, a chwilę później pojawia się drugi i przystawia mi pistolet do głowy. Coś tam pogrozili, mówią, że jestem na niewłaściwym terytorium i życzyli miłego wieczoru. Mój Arthur jest z reguły całkiem miłym cowboyem, ale takie coś nie przejdzie. Nawet nie zdążyli opuścić mojego małego obozu.

Nie żartowaliście - finał 3 rozdziału to mega akcja. Tak samo jak wszystko co do niego prowadziło. Z tego co widzę kolejny zapowiada się jeszcze lepiej, bo już teraz są takie misje, że o panie Tylko jakoś dziko się czuję w tym Saint Denis. To nie są klimaty dla mojego pastucha Arthura. Jednocześnie za każdym razem jak widzę jakąś imprezkę w obozie, uśmiechniętych towarzyszy, śpiewy, pijaństwo, przypominam sobie, że to wszystko i tak musi yebnąć. Dawno nie czułem takiego zżycia z bohaterami w grze.

Damn. Misje w 3 rozdziale robią się coraz ciekawsze. Uwielbiam tę różnorodność. No i klimat za każdym razem powala.