Bigby

Ten, którego imienia nie wolno wymawiać doczekał się oficjalnego plakatu

Tak jedziecie po Dutchu, ale warto pamiętać, że niektórzy członkowie gangu trzymają z nim 10, 15 czy 20 lat. Nic dziwnego, że nie palą się do odejścia mimo jego szaleństwa i "I have a plan", "One more big score" itd.

Sorki, tyle razy się pisało o tym wszystkim, że jakoś z automatu napisałem bez spoilera.

W Japonii odbył się przedpremierowy pokaz filmu i

Można chyba nawet w 6 rozdziale.

Przytrzymaj na d-padzie w lewo.

Dutch jak to Dutch. Czasami też bym go zastrzelił na powitanie, bo widać, że bredzi i często nie panuje nad sytuacją. Za to Arthur jest fenomenalny. Przed premierą myślałem, że będzie to bohater jakich wielu, tło dla pozostałych (w tym Johna) - jakże się myliłem. Na każdym kroku widać jak kluczowa jest to postać dla całego gangu, Dodatkowo polecam regularnie zaglądać do jego pamiętnika.

Spoiler dotyczący obozu w 6 rozdziale:

Właśnie słucham tego utworu. Jakie to jest dobre.

Jestem teraz w tym 5 rozdziale i Sadie powoli wyrasta na jedną z najlepszych postaci w grze. Szkoda, że wcześniej tak jej było mało, ale cóż.

Ehh (spoiler z 5 rozdziału): @c0ŕ Też miałem mieszane odczucia, ale szybko wszystko wraca na właściwe tory.

Tak, o tych typów chodzi. Tak mi się powiedziało.

Też się tam wczoraj wybrałem zahaczając przy okazji o Van Horn pełne jeszcze większych wieśniaków niż w Rhodes. Przy okazji przydarzyła mi się ciekawa sytuacja. Jadę sobie złapać jednego gościa, ale że się ściemniało, to postanowiłem rozbić obóz. Siedzę przy ognisku, chcę sobie nalewać kawki, a tutaj jakiś pastuch się do mnie dosiada, miła gadka, a chwilę później pojawia się drugi i przystawia mi pistolet do głowy. Coś tam pogrozili, mówią, że jestem na niewłaściwym terytorium i życzyli miłego wieczoru. Mój Arthur jest z reguły całkiem miłym cowboyem, ale takie coś nie przejdzie. Nawet nie zdążyli opuścić mojego małego obozu.

Nie żartowaliście - finał 3 rozdziału to mega akcja. Tak samo jak wszystko co do niego prowadziło. Z tego co widzę kolejny zapowiada się jeszcze lepiej, bo już teraz są takie misje, że o panie Tylko jakoś dziko się czuję w tym Saint Denis. To nie są klimaty dla mojego pastucha Arthura. Jednocześnie za każdym razem jak widzę jakąś imprezkę w obozie, uśmiechniętych towarzyszy, śpiewy, pijaństwo, przypominam sobie, że to wszystko i tak musi yebnąć. Dawno nie czułem takiego zżycia z bohaterami w grze.

Damn. Misje w 3 rozdziale robią się coraz ciekawsze. Uwielbiam tę różnorodność. No i klimat za każdym razem powala.