tlas

Nie nastawiam się. Punktem zaczepienia jest u mnie głównie system walki, design demonów i muzyka, a tutaj niezależnie od części zdaje się być zawsze co najmniej bardzo dobrze. Formula dungeon crawlera też jest dla mnie ok - nie przeszkadzało mi to ani w Mementos w p5, ani w tartarusie w p3. Lekko obawiam się losowych walk, ale myślę że dam radę. Jest zbyt dużo rzeczy które pociągają mnie w tych grach żebym nie potrafił gdzieniegdzie zacisnąć zębów.

Dadzą nową teksturę podłoża, jakieś wieże do wspinania się po nich oraz nową muzyczkę Da’at i będzie dobrze.

Najlepsza postać w p3 i dlaczego jest to Koromaru? woof woof MASS DESTRUCTION xD

jak osobno? przecież będzie jak zwykle u Atlusa - nie ma szans że oddzielnie zakupisz nową zawartość. albo cała gra, albo nic.

8 sierpnia, właśnie obudził mnie podczas Początek gdy był dosyć powolny, ale od czerwca jest dobrze

Widzę nową zawartość.

Wziąłem z amazona chińskiego docka, podłączyłem mojego ulubionego pada ever i można grać w personę3 tak jak grałem w personę5 na switchu - trochę przenośnie, trochę na tv.

Mam w planach zarówno III jak i IV, a także Strange Journey także postaram się odnieść za 100 lat jak już skończę te gry. Nocturne planuję w tym roku, może nie bezpośrednio po P3, ale przegryzę jakimś akcyjniakiem i się pewnie za to wezmę.

Mam nadzieję, że tak będzie, bo o ile koncepcja jest do dopracowania (dać tym planszom więcej życia), tak już V pokazało jak wspaniała może być eksploracja na tych otwartych mapach. No i bieganie po zakamarkach miało sens, bo dostawało się rzeczy które realnie przydawały się podczas gry. Świetnie wkomponowali otwarte lokacje w megatenowy gameloop. Niby 4 czy tam 5 względnie pustych lokacji, a eksplorowało mi się je lepiej niż mapę w Xenoblejdach. Jeszcze ta muzyka, jezu, jak jakiś sen. Grałem jakbym był w transie. O ironio najsłabsze gameplayowo momenty w V to te, kiedy chodzimy po zwykłych dungeonach pod koniec. Ogólnie to jestem fanbojem tej gry i nie lubię jak ktoś ją krytykuje, mimo że wiem, że V jest mocno kontrowersyjną odsłoną w odbiorze.

wybitna gra, zazdroszczę każdemu kto sobie to ogra w tej wersji

Może gdybym grał na ps2 to miałbym tak samo. Natomiast jako że nie grałem, to po odpaleniu oryginalnych wersji w wersji „pierdzące głośniczki” wolę Reload.

Ale powiem wam że muzyka z trójki chyba najlepsza z puli 3/4/5. Piątka owszem miała swoje Rivers in The Desert, Last Suprise czy Life Will Change, ale tutaj to dosłownie co nowa piosenka wchodzi to nucę pod nosem.

Przy każdej wizycie w Tartarus warto robić fuzje. Wszystko masz wytłumaczone w grze. Dzięki fuzjom podwyższasz poziom persony, dostajesz nowe skille i dobierasz sobie skille z person które używasz do fuzji.

Byle do lipca

Ahh, uwielbiam miesiące wakacyjne w personach. Jak zwykle zasypywani jesteśmy lore świata.

Ja po p3 atakuję Nocturne. Dotychczas mam ograne p4, p5 i SMTV. Każda gra minimum 9+/10, także mam dobrą serię. na stare lata stałem się chyba fanem atlusa

Sekcja w hotelu bardzo dobra. Coś się zaczyna wreszcie dziać.

Tartarus fajny, przynajmniej w aktualnej formie. Z minusów to na razie social linki mocno średnie oprócz alkoholiczki grającej w mmo. A tak to jakiś grubas, simp zakochany w nauczycielce, meh.

69 podłóg w Tartarusie, theurgy odblokowane, do drużyny dołączyła mam nadzieję, że zaraz coś się zacznie dziać bo trochę schematycznie się zaczęło robić.

właśnie ta wersja dududududu duduaaa lepiej mi siedzi, ale to pewnie kwestia tego, którą wersję jaką pierwszą się przesłucha jestem po trzeciej pełni księżyca, na razie więcej pytań niż odpowiedzi, troszkę powoli się to wszystko rozkręca, no ale to persona, one zawsze mają dziwny pacing

ale to jest banger. na szczęście nie znam oryginalnego OST więc z mogę się cieszyć z nowych aranżacjiz

Jest w porządku, tak jak Mementos w 5, które też mi się podobało. Klasyczny dungeon-crawling nie jest zły, z tym że ja mam na to sporą tolerancję więc mogę nie być najlepszym wyznacznikiem.

złapałem się na tym, że zacząłem grać jak w p5, czyli robię sociale dopóki nie ma postępu w fabule. z tego powodu zacząłem się trochę nudzić bo moje granie wyglądało tak jak granie pomiędzy dungeonami w p5, czyli dużo gadania i czekanie aż coś się wydarzy, a to przecież dopiero 7 godzina gry. natomiast kiedy zmieniłem podejście i zacząłem w wolnym czasie robić tatratus to gra nabrała rumieńców i stała się bardziej „growa”, trochę jak SMT.