Gregorius

Tak , miałem dokładnie ten sam problem, w tym samym miejscu. Chociaż ja zostałem tam z podstawową piłą i ni chuja nie mogłem trafić przez ten rozdygotany ekran - przełączyłem tą sekcję na easy po kilkunastu podejściach bo nie było to zbyt zabawne. Gra w żaden sposób nie komunikuje, że należy zachomikować ammo na tą chwilę to jestem ciekaw co by się wydarzyło w przypadku zerowego stanu zapasów. Game over?

Ładna laurka dla Sochana i to nie od byle kogo

Nie na moje stare nerwy to gówno

Ja w takim razie podaruję obecnego Decka synowi a następnie, w myśl zasady, że na rynku pojawił się "niespodziewanie" zajebisty sprzęt prawilnie zrobię upgrade Wilk syty i owca cała - nie ma co sprzedawać sztosa w stanie igła poniżej wartości.

Sprzęt niemal idealny (bateria). U mnie obowiązkowo na wszelkie wyjazdy i urlopy gdzie jest więcej czasu na granie ale też do szybkich partyjek przed snem, dla chillu. Za tydzień mam umówioną wizytę w warsztacie na 4h i na takie wypadki to jest po prostu cudo. Do większych gier wciąż Series X/PC co nie zmienia faktu, że Decka uwielbiam i będę wciągał jego kolejne wersje.

Skończyłem właśnie gierkę i muszę przyznać, że mam mieszane uczucia. Tak jak pierwsze 7-8 chapterów to cudeńko, które spokojnie można oceniać na 90+ to końcówka jest tak kurewsko nudna, powtarzalna i po prostu drętwa, że dosłownie zasypiałem przy konsoli. Uleciało dosłownie wszystko co robiło magię na początku. Tutaj mniej znaczy więcej a autorzy niestety poszli w drugą stronę. Ja już pod koniec miałem naprawdę w dupie co robię bo i tak wiedziałem, że znów coś się zepsuje i będę musiał po raz n-ty wykonać bardzo zbliżoną sekwencję, dokładnie wiedziałem kiedy będzie kwarantanna i kiedy mam lipę. No nikt mi nie wmówi, że to jest dobry game design. Samą ostatnią misję i bossa pozostawię właściwie bez komentarza bo to prawdziwe raczysko i beka w jednym. W oryginał nie grałem zbyt dużo. Zaczynałem kilka razy ale jakoś nigdy nie siadło, pewnie dlatego, że nie jest to mój ulubiony gatunek. Ale remake miałem od dłuższego czasu na oku i w końcu się za niego zabrałem. Absolutnie nie żałuję tych 18 godzin (dość dokładnie przeczesywałem grę) chociaż mam ogromny niedosyt po drugiej połowie gry, i chociaż nieprędko tutaj wrócę to na pewno sprawdzę oryginalną dwójkę aby zobaczyć w którą stronę poszli. Ode mnie 7.5/10 za całokształt a +2 oczka za pierwsze 10h gry.

Ja mam z kolei odmiennie, bardzo podobają mi się te turniejowe parkiety - co jeden to lepszy. Na dłuższą metę pewnie męczyłyby oko ale, jako ciekawostka, dla mnie bomba.

Typ pewnie goni kradzione konta a Ty go jeszcze chcesz przewalić przecież to jakaś cebulowa incepcja Załóż konto nowe jak człowiek i graj za 4 zł, powtarzaj co miesiąc jak masz takie potrzeby. Gdzie tu filozofia i potrzeba takich fikołków?

Wszyscy wiemy jak to się skończy, ale na pewno będzie zabawnieBroda w roku kontraktowym to musi chociaż udawać, że mu zależy do czasu aż dostanie worek pieniędzy od Ballmera.

Mogliby dać możliwość zostawiania znaczników na mapie bo już kilka skrzyneczek z kłódką musiałem ominać i nie bardzo pamiętam gdzie, bo musiałem się ewakuować. Teraz stoję przed tą chatką gdzie jest rymowanka i cykam się wejść po raz drugi Człowiek myśli, że największą robotę z banią robią tu niepokojące dzwięki lasu dookoła a wtedy zapada cisza...

Zamiast się męczyć ja bym zapodał sobie taki recap co też uczyniłem ostatnio żeby wszystko sobie odświeżyć - wszystkie scenki i dialogi z absolutnie minimalną ilością gameplayu. Trwa to 3h (są też krótsze) i ogląda się jak dobry serial. Mając to na świeżo w głowie znalazłem już w dwójce sporo smaczków, których nie miałem szans zapamiętać po tylu latach.

Ja gram na normalu i też kilka razy powtarzałem bo, nie oszukujmy się, jest tam sporo chaosu i nie od razu wiadomo jak się do niego zabrać. Do tego jest dość intensywnie, a nie jesteśmy do tego przyzwyczajeni na tym etapie.

Ja już po 2 chapterach i spokojnie podtrzymuję, że to Mesjasz zszedł na ziemię. Tempo prowadzenia tej opowieści to są absolutne himalaje gamingu. Powolutku, wręcz ślamazarnie, aby nagle sprzedać kopa w twarz. I jeszcze jednego, i następnego. Ciareczki niepokoju gdy słonko zachodzi niespotykane w innych grach. Czekam na wieczór i wracam do tego chorego, pięknego świata.

W 30 żeby wszystko smakować POWOLI. Intro Oj czuję, że będzie jazda jak się ściemni.

13 lat czekania na tego Mesjasza Nie powiem jestem po prostu szczęśliwy, że to już jutro i udało się jednak doczekać . Najbardziej wyczekiwana przeze mnie gra od dekady i spełnione marzenie. Dzięki Remedy

Każdy kibic Śląska ze stażem powiedzmy 15+ wziąłby z pocałowaniem w rękę 20-tysięcznik, prostokąt, na Oporowskiej, w samym sercu miasta. Tam był nasz dom i klimat. Uwielbiam chodzić tam na rezerwy lub sparingi, siadać na starej trybunie i wspominać. Polityka zdecydowała, że gramy na nierentownym, zbyt dużym obiekcie ale to się nie zmieni bo poza meczami E-klasy nie dzieje się tam absolutnie nic, a kredyt jeszcze chyba z 20 lat miasto będzie spłacać.

No tak. We Wrocławiu nikt nie ukrywa, że nasz "żelazny elektorat" to okolice 10k ale właśnie dla takich meczów jak dziś warto czekać i dekadę, cieszyć się chwilą a następnie pielęgnować go w pamięci. Tego co dzisiaj przeżyło się na stadionie nikt nam już nie zabierze Oby nie wypierdolić się teraz na Ruchu czy ŁKS- ie jak to w historii wielokrotnie bywało gdzie przełamywał się na nas dosłownie każdy. Stadion wewnątrz rzeczywiście top, z zewnątrz bez komentarza.

Pierwsza połowa na boisku - senna za to na trybunach top z obydwu stron. Za to druga Ze względu na wagę spotkania, atmosferę, rywala a także sposób jego rozwalcowania pewne miejsce w top 5 meczów Śląska jakie widziałem na własne oczy. A zebrało się tego przez 30 lat. Exposito - Król po meczu wbił na gniazdo

Od dawna planowałem zakup, po przesłuchaniu wersji audio, a ostatecznie dostałem w formie prezentu. To powinien przeczytać każdy komu wydaje się, że na rosyjskiej ziemi jest jeszcze w stanie kiedykolwiek wykiełkować coś pozytywnego. No nie jest w stanie. Archipelag stanowi zbiór świadectw o tym jak narodowi przetrącono kręgosłup, i o przekroczeniu przez niego punktu bez powrotu jeśli chodzi o życie społeczne i relacje z władzą. Ten proces jest rozłożony tutaj na czynniki pierwsze i z zadziwiającą dbałością o szczegóły, krok po kroku, opisany oczami autora oraz kilkuset innych zesłańców. Pozycja obowiązkowa dla każdego kto interesuje się historią, a Rosją i jej dziejami w szczególności. To lektura bardzo brutalna, psychcznie męcząca i arcyciekawa choć bez cienia happy endu.

2:20,508 Gregorius

Wow!

Proszę o dodanie. Strasznie długo nie grałem poważniej w wyścigówki i mam mnóstwo złych nawyków dlatego za cel będę sobie stawiał przede wszystkim skracanie dystansu do czołówki. Krótkoterminowo to chciałbym tu od dołu przebić 2:20 - po zmianie kamery na kokpit bez kierownicy i lekkie dostosowanie pov pod siebie zauważalnie się poprawiłem, także nadzieja jest.

Może być też marketing, z rok temu pamiętam podobnie mówiło się o odejściu Pola.