Rudiok

Lies of P - soulsowo-bloodbornowy misz masz znanych rozwiązań podany w dość angażującej i ciekawej wersji historii Pinokio. Choć na początku trochę się odbiłem z uwagi na nieco przesadne skomplikowanie systemu (mnogość upgrade'ów, tworzenie broni, awansowanie, amulety etc.) tak dałem szansę i gdzieś przy 4-5 rozdziale już czułem się w miarę pewnie i sam środek gry zaliczam do jej najlepszych momentów. Bawiłem się bardzo dobrze i może kiedyś sprawdzę DLC. Miło by było zobaczyć kontynuację, ale wątpię, żeby z tej historii coś więcej dało się wyciągnąć. 8/10 Na plus: wyjątkowa oprawa - przedstawiony świat, design broni, projekty leveli, efekty świetlne, wszystko jest zrobione z pomysłem i w bardzo ciekawej stylistyce muzyka - choć zdarzają się momenty gdzie muzyki nie ma w ogóle to motywy bossów i niektórych lokacji (szczególnie sam Hotel Krat) są bardzo klimatyczne system walki - trochę się trzeba było przestawić i nauczyć blokowania zamiast gry ofensywnej, ale chwila treningu i można potem ładnie odpierać i siekać największych kozaków bronie - jest ich mnóstwo, niektóre wyglądają kozacko, mają bardzo dużo właściwości specjalnych a możliwość składania broni z części daje dużo kombinacji pod swój styl walki, do tego dużo przedmiotów do rzucania, które działają bardzo dobrze na dopakowanych przeciwników historia - nie jest aż tak pokręcona jak w innych soulsach przez co można ją normalnie śledzić, są ciekawe postacie, a sam finał fajnie spina wszystko klamrą design przeciwników i bossów - już od pierwszego spotkanego bossa jest super, a potem tylko lepiej, szczególnie jeśli chodzi o dopakowane statuetki jak drewniana lalka, błazen czy clown Na minus: bieda lokacje w końcówce gry - klasztor i jego mury wyglądają strasznie biednie i pusto w porównaniu do wcześniejszych, dopracowanych lokacji poziom trudności - chwała za możliwość zmiany poziomu dla każuali, bo jednak jest wymagająco, czasem wystarczy że wyskoczy trzech przeciwników i nie zdąży się nawet zamachnąć nierówni bossowie - przy niektórych można spędzić kilkanaście podejść (Fuoco ty chuju) a niektórzy padają niemal od strzała przesadne skomplikowanie - na początku można się trochę przerazić ilością możliwych opcji a gra wiele nie wyjaśnia, tworzenie broni jest super, ale bez poradników się nie obyło i dopiero wtedy można w pełni poznać i wykorzystać system, do tego jeszcze uprade'y rąk, napędu P (który też jest sam w sobie niełatwy do ogarnięcia) i statów (które oczywiście musieli nazwać po swojemu więc szczególnie na początku jest to mało intuicyjne), czasem podczas walki zamiast skupić się na faktycznej walce to wchodzi żonglowanie padem długość gry - końcówka już mi się dłużyła zarówno przez sterylne lokacje jak ich wielkość

GB za młodu to był Złoty Graal na dzielni. Kolega co miał ojca w USA był w szkole bogolem, bo dostał na urodziny razem z Mario, Kirbym i Pokemonami. Jechanie na nostalgii = $$$$$$

A zrobiłem sobie burka i zjadłem z ogromnym smakiem, a w chałupie pachniało jak w bośniackiej piekarni. Trochę spędziłem na wyciąganiu z przepisów najlepszych trików, ale efekt końcowy wyszedł, nieskromnie mówiąc, 9/10. Spodziewałem się, że będzie przy tym więcej roboty a tu widzę, że burek ma szansę wejść na stałe do menu imprezowego, ale za często tej bomby kalorycznej jednak nie ma szans jeść

Na południu? No może jeśli mowa o Lazurowe Wybrzeże to tak, ale Marsylia to xd. I fakt, że kulturalne sprzątanie po sobie to Polacy mają chyba we krwi.

Projekt UFO - ani bardzo złe, ani bardzo dobre, gdzieś pośrodku i jak na polską produkcję nawet nieźle zrealizowane. Historia opowiada z lekkim humorem o tym jak na początku lat '80 chłop zobaczył UFO na polu. Są przerysowane postacie, jest rewelacyjna wręcz scenografia z dbaniem o każdy detal, ale reżyser niepotrzebnie rozwleka całość i tempo miejscami jest tragiczne. Obroniłoby się spokojnie jako film. Takie 6/10.

Tak byczq, wspomnienia z McD z Paryża to jakby się przenieść do Ugandy zaraz po tym jak została zbombardowana. Polskie to przy tym powinny na start z 1 gwiazdę Michelin dostać

Potwierdzam, że rybka dojebana. Tasty mnie też zaskoczył na minus, a najgorsze, że jadłem już w tym roku Tasty zagranico i dostaliśmy po prostu jakąś bieda wersję :/

Big tasty to jest najlepsze co wyszło kiedykolwiek z Maka. Ronald, nie spierdol tego.

Czy ktoś już się w internetach zesrał, że na imprezie serwowano A L K O H O L ????

Hostage/Wybór - brytyjska miniseria o tym jak pani premier porywają męża chcąc żeby ustąpiła ze stanowiska. Jako że lubię "Most szpiegów" (scenarzysta jest tutaj twórcą i reżyserem) to myślałem, że będzie spoko, ale niestety się myliłem Dostajemy generyczną produkcję pełną klisz, dłużyzn, kiepskich aktorów z dziurami scenariuszowymi jak w asfalcie po zimie. Ostatnie odcinki przewijane żeby tylko zobaczyć jak gównianie się to kończy. Niektóre polskie gówna z TVN mają lepszy poziom. 3/10

Dept Q - brytyjski kryminał bardziej skandynawski niż skandynawskie kryminały. Świetne szkockie lokacje, bardzo dobrzy aktorzy, ciekawa historia która trzyma do końca w napięciu. Bardzo dobry, 9 odcinków, kolejny sezon zapowiedziany. Aż dziw, że N tego bardziej nie promuje bo warto sprawdzić.