Bigby

Bo to hiszpański wilk.

A potem szybko się ubrać i zrobić go w chuja.

I te wiadomości zostawione przez innych graczy - "Visions of pathetic". Łatwo się samego siebie biło.

U mnie Crucible Night już rozszyfrowany, ale i tak zawsze niepewnie się z nim walczy, bo potrafi w kilka sekund dojechać. O dziwo więcej problemów sprawiał mi taki Putrid Avatar i jego odmiany.

Rano trzeba wstać, a dopiero zakończyłem kolejną kilkugodzinną sesję. Droga do Volcano Manor przygotowana, wyeksplorowane Nokron City i Ainsel River (na weekend zostaje Nostrella), wpadłem też na jakiś czas do Deeproot Depths, gdzie bazyliszki robią gangbang na każdym kroku. Po drodze padło kilku bossów, w tym bracia gargulce, ale dzięki zdobytemu i ulepszonemu mimikowi +7 była to nieco równiejsza walka. Zrobiłem również, mimowolnie, duży postęp w questach Ranni i Fii. No i w końcu mam konkretny pancerz - połączenie zestawu banished knighta z Radahnem. Podobnie jak @Rozi: Dawno nie miałem tak, żeby po przeszło 50 godzinach jakaś gra dalej mnie przy sobie trzymała, co więcej, wciągała coraz bardziej.

Zrobiłem respeca pod niego i rzeczywiście potrafi napsuć bossom sporo krwi - szczególnie fala uderzeniowa. Bez tego miecza dłużej męczylbym się z takim Radahnem. Z drugiej jednak strony dziś planuje powrócić do poprzedniego buildu, bo nie sprawia to aż takiej satysfakcji. A to wtedy się za niego konkretnie zabieram.

Zależy mi tylko na pokonaniu wszystkich acziwmentowych bossów, więc w razie czego sprawdzę drogę do różnych lokacji. Chyba że rzeczywiście olanie questa Ranni mi to zablokuje, ale na razie jestem na jej usługach i z Blaiddem mamy się udać do Nokron City, czyli pewien postęp robię.

A to nie można się do nich dostać bez questa?

Dobrze, że olewam questy, tzn. robię w nich jakiś progres jedynie z uwagi na moją dokładną eksplorację.

Ale będę nadużywał tego Mimica w niesprawiedliwych walkach 2x1.

Najtrudniejszy Boss?

Jasne. Do DS3 szybko byś się przyzwyczaił bo wiele rzeczy z niego przeniesiono do ER i ogólny feeling jest bardzo podobny. DS1 zajęłoby trochę dłużej, ale to nadal jedna z najlepszych gier ever i jeżeli miałbyś czas tylko na jedne soulsy, to lepszego wyboru nie ma. Z kolei DS2 to...trudniejsza sprawa. Osobiście odradzałbym, ale wiem że jest tutaj wielu zwolenników tej części, którzy mogą o niej więcej (pozytywnego) powiedzieć.

Tak, o ile masz odpowiedni przedmiot.

Może to też wynika z faktu, że tak dużo godzin natrzepaliście od czasu premiery. Sam co prawda mam 42h na liczniku, ale w każdej chwili jestem gotów zrobić sobie przerwę i wrócić np. za tydzień. Nic się nie stanie jeśli przejdziecie ER za miesiąc czy dwa.

K.rwa ale jeśli jeszcze raz będę miał walczyć z tym mechanicznym piesokotem to dostanę szału.

Ruszyłem trochę Caelid (te psy i kruki doprowadzają do depresji), przeszedłem Redmane Castle, znalazłem tunel do Altus Plateau, pognałem na stolicę żeby odblokować tam fast travel. A teraz męczę się z Radahnem - kuźwa kto to wymyślił. Sam pomysł fajny, ale takiego chaosu dawno nie widziałem. Zrobiłem respec pod Sword of Night and Flame i rzeczywiście kosi bossów aż miło, ale też ogranicza moje opcje jeśli chodzi o inny oręż. Po ponad 30 godzinach grania postacią nastawioną na STR niełatwo się przestawić, zrezygnować z dużej tarczy, greatswordów i halabard. Chyba czeka mnie kolejna zmiana. Z biegu nie, ale dwóch głównych szefów padło za drugim razem.

Trochę, ale z drugiej strony jeszcze ani razu nie poczułem znużenia. Nie licząc powtarzających się lochów, cała reszta jest niesamowicie różnorodna.

U mnie było Limgrave, Liurnia, Weeping Peninsula, Caria Manor (dla miecza i questa Ranni), a teraz podziemia w Siofra River. Potem Caelid.

Ja dobrze, że dojdę do niego pewnie w okolicach 80-90 levelu i będzie na 2 strzały.

xDD

Kolejny rekord grających na Steam - w tej chwili 900 tys ponad 900 tys.

Nie chciałem żeby ta walka się skończyła z uwagi na OST.