Przeszedłem, epilog odhaczony, zajęło mi to 30h. Ogółem bardzo fajna gra i jest to przykład rogala dla ludzi którzy nie przepadają za gatunkiem lub boją się, że polega na mega grindzie. Niestety - z drugiej strony dla osób które uwielbiają gatunek, gry jak Izaak czy Spelunky to ulubione gry w gatunku to brakuje tutaj wyzwania, masy sekretów i alternatywnych przejść gry w celu odblokowania jakiejś pojebanej lokacji. Niby można sobie utrudniać dobierając np. grę na czas, większe obrażenia, ale to nie jest dla mnie powód bym dalej grał.

Ogólnie polecam bo to świetna gra, a w szczególności polecam osobom nie lubiącym się z gatunkiem

No Hades 2 nie jest właściwie w ogóle rogalikiem, może się ewentualnie takim trochę wydawać na początku gdy ktoś nie wie, ile rzeczy można mieć na stałe, zarówno z powodu opanowania bardzo stabilnej wiedzy o grze jak i przepotężnych ulepszeń.

To raczej gra dla fanów RPG, co oczywiście jest bliżej mojego klimatu więc się bardzo cieszę. Praktycznie na wszystko jest opisana misja w księdze przepowiedni, wszystko jest w jakimś menusie. Nie jest to gra z jakimiś sekretami.

Możliwe jest też granie w jeszcze bardziej kierowany sposób, niż ja. Można wziąć karty na zmianę nagród, wybierać poszczególnych bogów wiedząc, co mogą w danym momencie zaoferować, i z naprawdę dużą niezawodnością skończyć z dość określonym buildem (z wariacją, ale zazwyczaj mało zmieniającą istotę rozgrywki czy siłę całego buildu). Osobiście cieszę się na pewną wymuszoną różnorodność, ale po ponad 100 godzinach, zawsze miałem uczucie, że robię w Hadesiku konkretne zadanie, a nie że się z czymś męczę.

Ogólnie jest to RPG, w którym nie widzę wiele wspólnego z Risk of Rain, Returnalem czy innymi rzeczami jakie widzę w sieci porównywane do niego lol.

RPG xddd

Gdyby nie istniał taki gatunek jak ROGUE-LITE, to można byłoby tę grę nazwać RPG.

Żartuję, jakie to kurwa RPG?

Pierwsze zabicie Dziadka mam za sobą, czachy to jest jednak mega broń

I ta scena po walce, co za kurde gra!

Po niecałych 130 godzinach wyinstalowałem grę. Poczułem pierwszy raz brak tego uzależnienia, że nagle robię run tylko dla jednej rzeczy, a już nie mam motywacji zrobienia całego.

"Trzy nagrody szkieletora" odsłoniłem, zrobiłem grę każdym aspektem (zazwyczaj na lekko wysokim czaszkarzu - głównie robiłem 20-24, choć bądźmy szczerzy, prawdziwe komplikacje zaczynają się znacznie wyżej... ale też jak się pogra na takim 24, to potem jak spróbujemy bez czaszek to jest niezłe uczucie trybu easy hehe). Zrobiłem wszystkie przepowiednie (chyba - niektóre pojawiły mi się podejrzanie późno, np. jak Circe mnie nagle poprosił o perłę... długo po przejściu głównego wątku i wielu rozmowach z nią). Zrobiłem wszystkie formy zwierząt. I tak dalej.

Czego nie zrobiłem nadal po 130 godzinach, to wszystkie więzi z postaciami lol. Z Arachne, Ikarem i jedną pod koniec gry nadal nie miałem. Geez, a SPORO z nimi gadałem. Ale nadal za mało. Nie odblokowałem też oczywiście wszystkich dekoracji i rang, bo tutaj już nie ma zmiłuj - trzeba by przechodzić grę W CHUJ razy pod rząd - a, co gorsza, bez dodatkowych celów. Tutaj fajnie by było, i w stylu tej gry, gdybyśmy np. dostawali więcej materiałów przy jakimś utrudnieniu, albo np. po 2 pióra, łzy, perły itd. jeśli pokonamy bossa w trudniejszej wersji. Tymczasem jeśli ktoś chce zbierać ich więcej, to w sumie "najefektywniej" jest nastawić się na grind, ustawić 0 czaszek i napieprzać to masowo, bez końca acz już bez dodatkowych elementów rozgrywki. To już dla maniaków.

Pojebana sprawa, jak szybko te 130 godzin minęło. Niby nic tu nie ma, małe scenki, małe odblokowanka, a cały czas przez tyle godzin obcowałem z nowym zaplanowanym dość liniowo kontentem. Wspaniała action-RPG-owa przygoda, nie ma co.