Jako, że sezon gejmingowy mamy w pełni to postanowiłem wybrać gry, które nie będą wam zajmować masę czasu, bo jednak GOTY gierek w tym roku się nazbierało.

 

 

Kirby's Dream Land 3

 

Jedna gier, która jest na tyle fikuśna, że musiała się znaleźć w moich propozycjach. Dźwięki, animacje i postacie robią robotę i fajnie sie to wszystko spina.

 

Super Mario World 2: Yoshi's Island

 

Klasyk, ktory mnie ominął i wierzę, że nie tylko mnie. Mechaniki yoshiego są nietypowe, znoszenie jaj, strzelanie z gardła - jest potężny wachlarz ruchow + to udźwiękowienie które z automatu wpada w ucho. Ostatnio sobie nucę nawet motyw przewodni pod wąsem

 

Perfect dark (gbc)

 

Dlugo myślałem co by tu pasowo do naszych listopadowych zmagań i znalazlem coś fajnie skrojone pod anberniki z shooterowym setupem. Gra widać wyciskała z GB colora ostatnie soki, bo chodzi tak plynnie że malo która gra bylaby aż tak przyjemna dla oczu. Polecam zagrać, bo gre mozna przejść w dwie godzinki, a strzelanko zabijanko z fajnymi pomyslami na bossow jest całkiem przyjemne.

Zagłosowałem na Yoshiego. Kirby mocno mi nie siada w zasadzie nigdy a Perfect Dark na GBC nie znam wiec o ile na pewno obczaje tak w tym miesiacu biech będzie bezpieczna opcja.

Yoshi świetny, ale już ogrywałem na GB Advance, bo gdyby nie, to byłby wybór oczywisty.

Perfect Dark na GBC wygląda... nieco frustrująco.

natomiast z Kirbym miałem styczność marginalną, a jedyną grą z jego udziałem, którą kiedykolwiek ukończyłem, jest ten najnowszy ze Switcha, więc w sumie chętnie liznę trochę retro odmiany różowej kulki analnej. Tak też zagłosuję.

Głos daję na Perfect Dark. Nawet mam grę na Anbernicu od dawna, ale jakoś nie miałem motywacji, żeby grać w to na poważnie. Dwie pozostałe gry to platformery, co automatycznie przekreśla jakiekolwiek zainteresowanie z mojej strony. Po prostu nie lubię tego gatunku gier.

U mnie Yoshi nie ograny, więc wybór jasny. Dzięki za Perfect Dark gbc, nawet nie wiedziałem że coś takiego istniało, z racji sentymentu do gbc/gba kiedyś na pewno sprawdzę 

Mialem dylemat czy nie wrzucić ghost babel zamiast perfect dark, ale odpalilem sobie to na chwile i jednak zbyt bardzo jest to drewniane (jak stare metal geary z msxa).

Metal Gear 2 z MSXa gra mi sie nawet dzis naprawde super. Konczylem na Vicie pare lat temu. Ten Kirby to ma poziom trudnoscio jak reszta? Czyli ze przebiegne sie bez zadnego wyzwania?

12 godzin temu, pawelgr5 napisał:

Metal Gear 2 z MSXa gra mi sie nawet dzis naprawde super. Konczylem na Vicie pare lat temu. Ten Kirby to ma poziom trudnoscio jak reszta? Czyli ze przebiegne sie bez zadnego wyzwania?

 

Po pierwszym świecie odczulem raczej kirby poziom.

14 godzin temu, oFi napisał:

Mialem dylemat czy nie wrzucić ghost babel zamiast perfect dark, ale odpalilem sobie to na chwile i jednak zbyt bardzo jest to drewniane (jak stare metal geary z msxa).

Nie zgodzę się. Właśnie jak na GBC to Ghost Babel robił ogromne wrażenie, jeśli chodzi o zakres ruchów Snake'a, płynność grafiki, miejscami nawet oprawę. Także nie stawiałbym zbyt blisko siebie MG1 i MG2, gdyż przepaść między nimi jest mimo wszystko ogromna.

 

Perfect Dark natomiast jak na GBC wygląda ślicznie, tylko nie wiem, czy mam coś z emulacją, czy w grze nie ma muzyki?

Godzinę temu, Suavek napisał:

Nie zgodzę się. Właśnie jak na GBC to Ghost Babel robił ogromne wrażenie, jeśli chodzi o zakres ruchów Snake'a, płynność grafiki, miejscami nawet oprawę. Także nie stawiałbym zbyt blisko siebie MG1 i MG2, gdyż przepaść między nimi jest mimo wszystko ogromna.

 

Perfect Dark natomiast jak na GBC wygląda ślicznie, tylko nie wiem, czy mam coś z emulacją, czy w grze nie ma muzyki?

 

Nie ma muzyki

Warto odnotować, że obie gry ze SNESa są dostępne na Switchu w ramach NSO.

Yoshi's Island jest również w wersji z GBA, ale do tego trzeba mieć już NSO Expansion Pack.

 

To tak w razie, gdyby komuś nie przyszło do głowy.

Maly update.

 

Drugi swiat w yoshim mam aktualnie i ilość ciekawych mechanik jest niesamowita. Do tego nic nie przycina, wszystko skrojone jest perfekcyjnie. 

 

W tamtych latach musialo to robić piorunujące wrażenie.

Kirby's Dream Land 3 [SNES/Switch NSO]

 

 

Przebrąłem i jeśli ktoś nie maił okazji jeszcze ogrywać Yoshi's Island, to z całego serca proponuję na tym się skupić (i olać wynik głosowania), bo jest znacznie lepszą grą od Kirby'ego.

 

Z Różową Kulką mam taki problem, że nie do końca pasuje mi konstrukcja poziomów i rodzaj wyzwania stawianego przed graczem. Pozornie to platformówka, ale tego gatunku nie reprezentuje zbyt dobrze. Po kolei jednak, abym zdołał to jakoś uporządkować.

 

W zamyśle gra oczekuje od nas przede wszystkim zręczności. Nasz bohater skacze, pochłania przeciwników i przyswaja ich umiejętności. Dodatkowo na przestrzeni poziomów może znaleźć pomocników, których w pewnym sensie "dosiada" i z nimi współpracuje (mount). Możliwości platformowe Kirby'ego wtedy nieco się zmieniają (movement), więc trzeba się na bieżąco dostosowywać. A gdyby tego było mało, to zakres ruchu dosiadanych towarzyszy różni się w zależności od aktualnie pochłoniętej przez Kirby'ego umiejętności. Wariantów jest niemało i chwilami robi się dość chaotycznie. Wspomniany problem, który mam z Kirbym jest taki, że... chujowa z niego platformówka. Poziomy strukturalnie są banalne, brakuje tu wyzwań czysto platformowych, zamiast tego dostajemy nagromadzenie przeciwników do ominięcia, więc przez większość czasu rozgrywka przypomina bullet hell, a nie platformówkę. A to nie koniec wad Kirby'ego.

 

Bo podstawowe przejście gry nie nastręcza absolutnie żadnych trudności. Dojdź do końca poziomu i uzyskaj dostęp do kolejnego. Po drodze nie masz absolutnie niczego do zbierania czy eksplorowania. Możesz co prawda szperać za fragmentami gwiazdek, których 30 sztuk da ci dodatkowe życie. Tylko to żadna motywacja, skoro pod koniec gry miałem ich ponad 50 i najczęściej po prostu łatwiej było przelecieć poziom nad głowami przeszkadzajek, niż ciułać te gwiazdki. Trudno mówić o wyzwaniu platformowym, gdy nasz bohater praktycznie rzecz biorąc potrafi latać. To wszystko składa się na mizerny dorobek gry w kategorii platformówki. Mało satysfakcji i nuda. 

 

 

Komplikacje zaczynają się w momencie, gdy zechcemy uzyskać mityczny True Ending (według mnie jedyny sensowny sposób na ukończenie gry). Bo wtedy gra poza zaliczeniem poziomu oczekuje od nas na jego przestrzeni czegoś więcej. Czegoś, co musimy odkryć sami i czasem potrafi być dość absurdalne. Całość najczęściej sprowadza się do przejścia levelu minimum dwa razy, a nierzadko kilkukrotnego powtarzania go, by odgadnąć oczekiwania projektantów. Niekiedy musimy być precyzyjni, innym razem domyślni, spostrzegawczy, często musimy w odpowiednim momencie dosiąść pomocnika, pochłonąć jakąś umiejętność i w odpowiednim miejscu ją wykorzystać. Wskazówki dźwiękowe starają się nam w tym pomóc i naprowadzić ("bądź czujny" "robisz to dobrze"), ale całość i tak bywa nieprzyjemnie uciążliwa, powtarzalna i mało satysfakcjonująca. 

 

Głównym problemem potrafi być konstrukcja poziomów, bo te składają się z kilku sekcji. Przechodząc z jednej do kolejnej, nie masz możliwości wrócić. Rzecz w tym że gra często oczekuje od ciebie, byś w trzeciej sekcji wykorzystał umiejętność/mounta, którą powinieneś pochłonąć/dosiąść w pierwszej sekcji. Nie zdawałeś sobie z tego sprawy, bo nie jesteś jebanym prorokiem, więc czujesz się wyprowadzony w pole i zaczynasz żmudnie od nowa. Albo w pierwszej sekcji pochłaniasz/dosiadasz co trzeba, ale zanim dotrzesz do trzeciej, to giniesz w drugiej (trudne, ale możliwe). Zaczynasz od drugiej, ale już bez wchłoniętych umiejętności czy dosiadanych pomocników, więc równie dobrze możesz zresetować poziom, bo po niezbędne rzeczy się nie cofniesz. 

 

Nie będę ukrywał, że w celu uniknięcia frustracji i kolejnego powtarzania poziomu wspomagałem się save slotami/cofaniem czasu. Jedynie te możliwości sprawiły, że zaliczenie gry zajęło mi 8 godzin zamiast - nie wiem - 12? Tylko to w jakimś stopniu równoważyło wkurwienie, które serwowała mi gra swoją konstrukcją i wymaganiami. Raz nawet oczekiwała ode mnie, bym w poziom przyprowadził mounta z innego poziomu, więc zamiast bawić się gameplayem przez większość czasu zachodziłem w głowę "co twórcy mieli na myśli". 

 

Czy było warto? Nie sądzę. W bonusie dostajemy dodatkową walkę, dość upierdliwą zresztą, bo czasochłonną i nieco inne napisy końcowe. Nie warto.

 

I teraz powstaje pytanie: czym właściwie jest Kirby's Dream Land 3? Platformówka z tego marna i banalna. Jako zręcznościówka z elementami przygodowymi jest za mało wynagradzająca i często frustrująca, działa na niekorzyść gracza. Jej potencjał gameplayowy wyczerpuje się po trzech poziomach, potem pozostają już tylko wariacje. Całość potraktowałem czysto eksperymentalnie, zaliczając kolejne poziomy z połączenia masochistycznej przyjemności i uporu, ale gdybym chciał zachować rozsądek to porzuciłbym tytuł po pierwszym (z pięciu) świecie. 

 

Lipna ta gra. Nudna i powtarzalna konstrukcyjnie. Czas zrobił jej krzywdę. Nie dajcie się zwieść atrakcyjnej aparycji. Grajcie w Yoshi's Island.

 

 

Ja przeszedlem kilka leveli i jak na razie nudy mocno. Tylko ja nigdy nie rozumialem fenomenu Kirbyego. Probowalem grac kilka czesci i wszystkie mnie mega wynudzily. Dam szanse jeszcze ale ciezko jest.

Dałem szansę Kirby's Dream Land 3 i niestety po zatłuczeniu dwóch bossów odpuszczam. Ta gra jest idealna dla osób które mają pierwszy raz pada w ręku, kolorowa, prosta, w tle przygrywa wesoła muzyczka, co chwilę dostaje się nowe umiejętności do przetestowania. Tylko to wszystko jest tak prostackie że nudzi po 15 minutach, pograłem dłużej tylko po to żeby zobaczyć jakie są skille i okazuje się że praktycznie co drugi jest kompletnie przepakowany, niektóre poziomy można ukończyć praktycznie trzymając jeden przycisk. Szkoda bo przy tym zestawie ruchów można było zrobić naprawdę ciekawe levele tylko trzeba było bardziej ograniczyć dostępne narzędzia, np. zrobić poziom typowo latany z ptaszym pomagierem, podwodny z rybim itd. a tak dostaliśmy prostacką konstrukcję poziomów, cienkich przeciwników i bohatera który jest prawie że nieśmiertelny.

Nie ukończyłem ale ograłem całkiem spory kawał (ukończone 3 światy) Super Mario World 2: Yoshi's Island. Bardzo dobra platformówka, o wiele lepsza od Kirbiego.

Elementy do których bym się doczepił to kamera która nie zawsze nadąża za akcją po zmianie kierunku (jest chwilowe opóźnienie), Yoshi trochę za wolno traci rozpęd (lekko się 'ślizga') i parę leveli było mało czytelnych, paleta kolorów: tła, przeciwników i elementów po których biegamy była zbyt podobna. Cała reszta, rozgrywka, oprawa, level design, pomysły (od przemian Yoshiego w pojazdy po mini zagadki z rzucaniem jajami), różnorodność stoi na bardzo wysokim poziomie. Jak bym miał dać ocenę po tych 3-4h to było by pewnie jakieś 8+/10.