czarek250885

Powiem szczerze, że gra mega mnie wciągnęła, tym bardziej, że to nie mój ulubiony rodzaj rozgrywki, więc duży plus. Niestety tak jak piszesz to musiał być jakiś indywidualny błąd, ponieważ po rozpoczęciu rozgrywki od nowa (z większą wiedzą) nic takiego póki co mi się nie przytrafiło. Ogólnie ten singiel powinien być trochę lepiej przygotowany, bo granie samemu jest mega ciężkie i punkt wejścia jest bardzo wysoki, co może początkowo odbić potencjalnego nowego gracza. Teraz, gdy człowiek wie więcej, jest trochę łatwiej, jednakże nie wiem czy w pojedynkę można przejść wszystkie wyzwania? A co do komend, to na ps5 przytrzymując trójkąt dostajemy się do interfejsu dinozaura. Początkowo można się zagubić bo mamy trochę tych opcji. Szkoda wielka, że brak polskiej wersji, moje dzieciaki są zachwycone i same by pograły, a tak to lipa.

Ta wersja konsolowa jakaś kulawa, po prostu się zwiesił i na nic nie reagował. Ogólnie mocno widać doczytujące się tekstury i pomniejsze bugi. Gra się nawet ok, ale niektóre rzeczy irytują jeśli mówimy o optymalizacji.

Podpowie mi ktoś proszę, bo zaczyna mnie to irytować, mam oswojonego dinozaura, co muszę zrobić by szedł za mną? Stoję przy nim, otwieram opcję, wybrałem już chyba wszystko, a on stoi jak widły w gnoju. Mówimy o wersji na konsolę, coś czytałem o jakimś gwizdku. Jak ktoś ma jakiś dobry sposób to poproszę.

A ja w apce szukam wszędzie, a na to nie nacisnąłem :D matko dzięki za pomoc.

Pytanie, gdzie widać ile mamy punktów z kupowania gier itd, oraz co z nimi można zrobić?

Co by nie napisać, ale MS zaczyna bombardować grami playstation :D wyjdzie, że oni więcej swoich hitów wydadzą, niż Sony swoich.

Przeglądając x-a coś takiego mi wpadło.

Mało pamiętam z gry, gdyż chyba jej nie przeszedłem za czasów ps2, coś mnie tam wtedy wkurzyło, bodajże pewien Pan Dante. O ile szpital jeszcze kojarzyłem tak gram i mam jakieś przebłyski, jedno jest pewne sama siła tu nie wystarczy, trzeba balansować wszystko, gdyż gra nie wybacza pomyłek, nawet na tym normalu. Spojrzałem jak jeden gościu nie mając kontaktu z tą serią (bawił się w Personach) rzucił się od razu na hard i o ile miał dobry początek, później życie go zweryfikowało, jednakże ma tak świetny głos, gdy wszystko omawia, że bardzo dobrze się tego słucha, polecam.

Mam pytanie dotyczące Nocturne, teraz dopiero zwróciłem uwagę, że należy przejść grę na hard (chodzi o pucharek). Teraz zastanawiam się czy zacząć od nowa, w sumie to 6h więc niewiele, z drugiej strony może lepiej na tym poziomie zrobić inne rzeczy? I związku z tym drugie pytanie, czy jest game+ gdzie przy następnym podejściu można przejść na hard? Z góry dzięki.

Fajnie, że ARK dali, dzieciaki będą zachwycone.

Wie ktoś może czy w tym Remaster Days Gon mamy trofea od nowa? Mam wciąż starą wersję z ps4, którą kupiłem na premierę i kusi mnie by dopłacić i zrobić upgrade. Z tego co pamiętam świetnie się bawiłem i chętnie znów bym zrobił 100%. Pewnie zajmie mi to miesiąc lub lepiej, ale gra była świetna, szkoda tylko, że tak ją recenzenci skrzywdzili.

Ja tłukłem go tym karabinem Chicago plus jak pojawiają się kule, szybka zmiana na enigme, gdyż szybko je neutralizuje. Ogólnie te 2 formy trochę przegięte.

Już sobie poradziłem. Najwiekszy tip w tej grze jeśli chodzi o bossa, przeczytałem w komentarzach pod filmem na youtube, gdzie gość mówił jak go pokonać, a ten post dał mi więcej niż ten filmik. Chodzi o to by wyciszyć muzykę do 0. Wtedy słyszymy przed każdym atakiem specyficzny dźwięk i wtedy wiadomo, że należy zrobić unik, nie słychać tego, gdy mamy muzykę włączoną, a to jest game changer jeśli chodzi o walkę, która i tak jest długa.

Gra ktoś może w to jeszcze? Zawiesiłem się na ostatnim Bossie i mam zonka, ponieważ wybrałem klasę handlera + przywoływacza, a ostatni boss lata, więc o kant tyłka można tych pomocników rozbić. Całą grę grałem solo, ale chyba przyda się pomoc, gdyż nie mogę tej drugiej formy rozgryźć ;/

Pełen podziw. O ile przejście gier z tej serii na veteranie to nie problem, tak te wyzwania online zawsze mnie przerastają. Do tej pory żałuję, że w BO3 nie dałem rady z tymi wyzwaniami, ale tam potrzeba jednak mieć z kim to zrobić, samodzielnie to nie wiem jaki skill trzeba mieć i szczęście.

Ja boję się podchodzić do tych gier ponieważ obawiam się, że zburzę swoje wspomnienia. Nie wiem jak teraz bym zareagował na tą grafikę, ale kurcze ta dwójka kusi strasznie. Jakby odnowili trójkę to było by coś fantastycznego. Tam mamy chyba najbardziej spektakularne intro z genialną muzyką, tylko vagrant story to delikatnie przebija.

Grał ktoś może w to Rainbow? Za taką cenę to w sumie można nawet zaryzykować. Pytanie czy warto?

Warto zajrzeć czasem przez stronę www. Mi tak udało się wyrwać mega tanio premium.

Od momentu pojawienia się w abonamencie God of War Ragnarok próbuję go przejść i na serio męczę to i nie mogę. Wszystko było ok póki nie zaczęły się etapy z Atrusem, które wymęczyły mnie (szczególnie ten w pewnej krainie, gdzie poznajemy nieznajomą dziewczynę). Sprawiło to, że rozpocząłem szukanie czegoś świeżego, krótszego i lżejszego. Wpadłem na pomysł, iż zobaczę jakie mam najstarsze osiągnięcia z ery ps4 i tak wpadłem na dwie małe pozycje, więc postanowiłem sobie, że co mi tam, ogram sobie tym bardziej, że tych gier nie przeszedłem, a i nie spędziłem w nich zbyt wiele czasu. Dust An Elysian Tail Jakie było moje zaskoczenie, gdy odpaliłem ten tytuł, na liczniku było coś około 1,5h, czyli szybko się znudziłem, lub miałem coś lepszego i potrzebowałem, aż kilku lat by wrócić i docenić to, jaka to wspaniała gra. Graficznie nawet teraz wygląda świetnie, za co wielki szacunek, że ząb czasu jej nie nadgryzł. Naszym bohaterem jest Dust, który nie pamięta nic ze swojej przeszłości, w momencie gdy zyskuje świadomość na jego drodze staje mówiący miecz, a raczej ostrze Ahrah, które wiąże się przeznaczeniem z naszym wojownikiem. Do tego grona po chwili dołącza Fidget (ciężko to opisać, kot ze skrzydłami), który jest opiekunem ostrza. I tak zaczyna się nasza przygoda. Poruszamy się w płaszczyźnie 2D (lewo, prawo), jeśli graliście w Season after Fall, Never Alone, czy Child of Light gra z automatu przypadnie wam do gustu. Grę jednak różni to, że mamy tu elementy rpg, walcząc naszym bohaterem zdobywamy poziomy, a za każdy możemy przeznaczyć punkt, by zwiększyć nasze statystyki życia, ataku, obrony, czy magi naszej towarzyszki. Na początku nasz zestaw ruchów nie jest zbyt imponujący, jednakże z każdym kolejnym pokonanym bossem to się zmienia, otrzymujemy nowe ataki dla Fidget dzięki czemu możemy tworzyć mordercze combo. Nie każde miejsce możemy odwiedzić na starcie, z czasem otrzymamy nowe możliwości, wślizgu, wspinania, podwójnego skoku czy super skoku, które pozwolą nam się dostać do wcześniej nieosiągalnych miejsc. Dodatkowo niektóre ścieżki blokują monumenty, które otworzą się dopiero wtedy, gdy mamy odpowiedni kolor kryształu. W grze dostępny jest również jak to w grach rpg, ekwipunek, możemy tam podłączyć dopalenie ataku naszego miecza, zbroję, pierścienie, oraz wisior. Każdy dodaje konkretne statystyki, plus bonusy typu więcej surowców z przeciwników, złota, szybsza regeneracja magi Fidget. Sama historia jest napisana bardzo dobrze i jeśli będziecie chcieli zdobyć platynę czeka was przejście gry na poziomie Tough, lub Hardcore, co jest jednak wyzwaniem, szczególnie na końcowym etapie przygody. Ja w sumie to przeczytałem i dowiedziałem się tego, po ukończeniu gry na normalu, ale może to i lepiej, bo nie wyobrażam sobie robienie wszystkich wyzwań itd na tym poziomie. Po prostu odpaliłem drugi raz i wiedząc co i jak poszło szybko, jednak nie bez komplikacji. Jeśli nie graliście w ten tytuł, to mocno go polecam, ocena końcowa 8,5/10. Contrast Co prawda nie ma tu platyny, mamy jedynie 21 brązowych pucharków, tak czy inaczej jest 100%. Tu już niestety czuć, że gra ma swoje lata, jednakże wciąż bawi i daje sporo satysfakcji. Jest to gra platformowa z elementami logicznymi. Naszą bohaterką jest Dawn, która na swojej drodze spotyka Didi (małą dziewczynkę z niepozazdroszczenia historią). Ogólnie gra jest smutna i poruszamy się odczuwając pustkę i depresję. Mamy pół otwarty świat, Dawn ma możliwość oprócz jak to w platformówkach podstawowego zestawu ruchów, tak jej dodatkowa umiejętność zamieniania się w cień rzucony na obiekty dodaje do gry dodatkowe możliwości. Część rzeczy musimy zrobić będąc materialną osobą, a część jako cień przemieszczający się po innych rzuconych na ściany itd. Sama pozycja nie jest długa, zajmie wam dosłownie kilka godzin (3-4 max), dlatego polecam się zapoznać, gdyż warto, ocena końcowa 6,5/10.

Konkurencja dla ns2 😀

Całkiem przyjemny dialog, warto zobaczyć.

Może rzeczywiście przesadziłem. A podobna akcja jak z astro przy ps5 jak najbardziej, powinni brać przykład.

Wypluwanie na rynek słabszego sprzętu wiedząc, że jest tak duża konkurencja. Wiem, że po Gacku mają uraz, ale dla mnie właśnie tamta konsola była fantastyczna, zaadresowana do wszystkich i z nutką zadziorności.

Pełna zgoda. Ale dziwi mnie ich polityka wiedząc, że przenośne sprzęty poszły mocno do przodu, a i cenowo nie idzie nic na tym ugrać. Nie ma tu różnicy 800-1000 zł na korzyść switcha. Bo jeszcze wydając słabszy sprzęt za mniejsze pieniądze można powalczyć o klienta, a tak? No nie wiem czas pokaże, dziwna ta generacja bez względu jaką markę sprzętu wybraliśmy.

Właśnie tak się zastanawiam czy cena tej konsoli nie jest pułapką dla Nintendo? Ktoś wchodzi do sklepu po swoją pierwszą konsolę patrzy na takie ps5, xboxa pod względem mocy i dochodzi do wniosku, że ten nowy sprzęt jest droższy i słabszy. Nawet jeśli spojrzymy pod kontem przenośniaka to inni wypadają na tym tle lepiej. Ale ok już by może to przebolał, ale widzę nic się nie zmieniło pod względem polonizacji, kup dziecku, które jeszcze samo sobie nie poradzi. Widać nie chcą naszych pieniędzy.