Suavek

Te (wymuszone) kamerkowe reakcje na oglądanie trailera to jakaś nowa moda, czy coś? Cały jutjub tym zapchany, rzygać się chce.

Mam do oddania po dwie sztuki gier dla zboczeńców i fanów chińskich bajek, jak ktoś sknerzy 4zł na Humble Weekly. 2x Cherry Tree High Complete Pack M6WI6-QT9Z0-JCXY4 TA46Z-7KQX7-FHNN7 2x Fairy Bloom Freesia + Soundtrack 5RPVJ-GDFCH-VHJW2 + T8QH6-LKFRY-GHYE2 HQWP2-VVND6-GHJJD2 + 5YHH6-H4MPG-HHJST4

Wiem, że jest automapa, ale to nadal tylko zarys korytarzy, bez drzwi, przejść, pułapek, eventów itp. I tu nie chodzi o "wysiłek" - zwyczajnie nie widzę sensu w sięganiu po stylus celem mazania po ekranie tylko po to, żeby zaznaczyć sobie lokalizację czegoś, co w innych grach tego pokroju wypełniane jest automatycznie. Jest to zwyczajnie zbędne, co by nie powiedzieć bezsensowne, nic nie wnosi do zabawy i tylko wydłuża mozolne łażenie po lochach.

Fani mogli się pokusić o inny styl graficzny...

Po trochę ponad 10 godzinach przeszedłem pierwszy z przynajmniej czterech głównych lochów. Nie wiem jak długie są następne, ale pewnie można liczyć 30-40 godzin na całość. Dodam, że nie rysuję map, tylko łażę "na oślep".* Wszyscy bohaterowie mają swoje główne Persony, które zdobywają określone zdolności + mają sloty na nauczenie się nowych, wybranych z jakichś kart, a do tego każda postać może używać jednocześnie drugiej Persony, co działa w głównej mierze jak w dotychczasowych Personach. Coś tam biadolą o tym w fabule, ale zakładam, że uzasadnienie będzie równie bzdurne, co cała reszta historyjki. Poison jest OP, jak i sporo zdolności je zadających jest OP. Dla przykładu, dość wcześnie dostajemy umiejętność, która aktywuje Poison w formie AOE (wszyscy wrogowie) automatycznie co turę przez trzy tury... Jakby tego było mało, tak jak powiedzmy przeciętny atak czy czar zadaje 50 DMG, tak Poison zadaje 150 i więcej, co na bossów jest wręcz przegięciem. W ogóle w przeciwieństwie do wielu innych RPG bossowie są podatni na wszelkie statusy, typu Curse czy Sleep, ale akurat tego wcale nie uważam za wadę jako ogół. * - pomysł rysowania mapy w tak rozległym dungeon crawlerze nadal uważam za poroniony.

Po blisko 10 godzinach Persona Q wreszcie spotkałem drugą ekipę (Yukiko! :3 ) i muszę przyznać, że dopiero teraz gra zaczęła się rozkręcać. Doszło więcej opcji i konfiguracji, sidequesty, a także możliwość obejrzenia opcjonalnych, luźnych rozmów między postaciami w głównym hubie. Fanservice pełną gębą, ale wreszcie zrobiło się ciekawiej. Btw. Poison jest OP. Nie dość, że działa na bossów, to jeszcze zadaje olbrzymie obrażenia. Nie wiem czy to coś, co się przybłąkało z Etrian Odyssey, czy też zwykły bug, ale w życiu bym się nie spodziewał, że negatywne statusy będą tak kluczowe w walce. Czasem nawet bardziej niż wszelkie żywioły i (de)buffy.

Ojezu, ileż ja bym dał za tak zremasterowany Cataclysm...

Personowy DDR nikogo. Głos do Rise pasuje, bo postać robiona była na typowego japońskiego pop-idola. Tym bardziej cieszy mnie, że w wersji angielskiej brzmiała bardziej "ludzko". Ja wreszcie mam warunki do grania, to może nadrobię zaległości SMT4 i Persona Q. Ciągle w tym drugim nie spotkałem drugiej ekipy, a mam już prawie 10h na liczniku...

Ale to jest do uzywania a nie ogladania Używam przycisków, oglądam co się dzieje na ekranie. W dodatku górny nie jest dotykowy. ;p Pewnie jestem w mniejszości, ale mnie takie tłuste ślady na ekranach/monitorach/telewizorach strasznie irytują.

Ledwo kupił i już paluchem po ekranie maznął... fuj...

Akurat o animacji nie mogę złego słowa powiedzieć, gdyż anime jest jako ogół bardzo ładne i efektowne. Co do reszty, to crapem filmu nie nazwę, ale także pod wrażeniem nie byłem. Po prostu ekranizacje Person ogółem to kiepski pomysł, gdyż tracą one połowę swego uroku, który wynika z właściwego grania i samodzielnego przeżywania przygód i konwersacji z różnymi NPC. Oglądanie tego samego w mocno skróconej formie czyni całość nierzadko wręcz komiczną. Jako fanservice film jest ok, ale tylko tyle.

Tragiczny dubbing jest tragiczny.

GOTY... To wygląda tak nieprzyzwoicie i niesmacznie, że aż mam ochotę w to zagrać. Świat się kończy.

Dla mnie stylistyka w grze jest dosyć istotna, a co jak co, jest to element mocno subiektywny. W przypadku P5 przytłacza mnie wszechobecna czerń - zbyt depresyjna, mało kojarząca się z poprzednimi odsłonami. No oczywiście, że za tym kryje się element większej całości w P5, ale mimo wszystko na mój gust to co pokazano było zbyt... psychodeliczne? Surrealistyczne? Ot po prostu mi się nie podobało. To plus przekombinowany interface, z beznadziejną czcionką i niepotrzebnymi animacjami. A co jak co, tych dwóch elementów pokazano nam najwięcej, gdyż właściwego gameplay'u wiele raczej nie było. Raz jeszcze, nie skreślam ani nie krytykuję gry. Ot po prostu mnie ten zwiastun nie powalił. Może miałem inne oczekiwania po P3 i P4, a może w takim akurat jestem nastroju, że nie mam ochoty, by taka a nie inna stylistyka wywoływała jeszcze większą deprechę. Aha, mimo wszystko na minus zaliczę kolejny copy-paste głównych bohaterów. Tj. cichy protagonista, roztrzepany kumpel i luzacka sexy koleżanka... No za dużo zmieniają nie tam gdzie powinni IMO.

Będę w mniejszości, bo moja reakcja była bliższa do "WTF is this shit?!". Nie żeby wyglądało to źle, ale klimaty zupełnie nie moje, a i poprzednich Person zbytnio to nie przypomina. Stylizacja bohaterów szczególnie odpychająca. No ale to trailer. Liczę mimo wszystko, że całość przekona mnie do siebie wraz z kolejnymi materiałami i konkretami, w tym także jakieś uzasadnienie tej całej "stylizacji". Tak czy inaczej, na chwilę obecną pozostaję niewzruszony - niestety...

Może przynajmniej przestaną niektórzy zrzędzić, że bieda w bundlach. Teraz przerzucą się na zrzędzenie "kiedy ja to wszystko przejdę?", ewentualnie coś o kartach, lub "a miałem już nic nie kupować". Skoro dali Dark Forces i Jedi Academy, to Jedi Knight za tydzień jest niemal pewniakiem.

Skromnie, "chińszczyzna" plus nowa-stara podkładka pod mysz.

http://store.steampowered.com/app/244160/ Niestety bez najlepszej odsłony serii w postaci Cataclysm...

Patrzę na te skany dwa posty wyżej i czuję szczere obrzydzenie ogólnym designem postaci. Aż nie mam przez to ochoty wracać do DS2, o jakimkolwiek zakupie wersji "rozszerzonej" nie wspominając. Pograłem wreszcie trochę więcej w Persona Q. Na liczniku niecałe 7 godzin, a ja nadal nie spotkałem drugiej ekipy. Ogólnie całość się strasznie wolno rozkręca. No niby plus taki, że w ogóle rozkręca, ale nie zmienia to faktu, że tempo jest ślamazarne, a gameplay monotonny. Na jeden level lochu przypada raptem garstka wrogów, często w tych samych kombinacjach. W dodatku ręczne rysowanie mapy to pomysł tragiczny, który kompletnie sobie odpuściłem, w związku z czym obijam się po jednakowych korytarzach "na oślep", mając wgląd tylko na mapę samych ścieżek, bez jakichkolwiek szczegółów. Prędzej wezmę i wydrukuję sobie mapki z neta, niż będę cokolwiek samemu mazał. Cóż, przynajmniej pod jakimś tam względem gra wreszcie zaczyna trochę przypominać Personę, gdy już doszły mi fuzje. Później zdaje się dochodzą także side-questy, które mam nadzieję trochę urozmaicą zabawę. Czekam niecierpliwie na spotkanie drugiej ekipy, żeby wreszcie stworzyć swój "dream-team". Interakcje między bohaterami to ewidentny fanservice, ale w pozytywnym kontekście. Inna sprawa, że osoba, która w Persony nie grała będzie miała kompletnie odmienne zdanie, a bohaterowie pewnie w ogóle jej nie zainteresują - coś, co osobiście mogę powiedzieć o dwójce nowych bohaterów debiutujących w PQ, bardziej irytujących, niż charyzmatycznych. W sumie sam nie wiem. Więcej mam do skrytykowania, niż pochwalenia, ale mimo tego chce mi się grać dalej. Obawiam się jednak, że jest to wynikiem tego, iż gra ma "Persona" w tytule i parę elementów 'megatenowskich'. Gdyby nie to, to pewnie nie miałbym wystarczająco samozaparcia, by brnąć dalej. Wiem już za to, że nigdy przenigdy nie sięgnę po jakąkolwiek odsłonę Etrian Odyssey.

NOPE. Lepiej dać GOG zarobić wydając te kilka złotych na wersję DRM Free. Origin pewnie więcej zasobów zżera niż sama gra.

Bo nie lubię jednorazowo dużych wydatków, zaś wymiana grafiki w przyszłości to raptem kwestia otwarcia obudowy i przeinstalowania sterowników, w najgorszym wypadku. Nie chcę mieć super potężnego kompa do gierek tu teraz i zaraz, bo i tak czasu na zabawę mam jak na lekarstwo, a w dodatku i tak nie gram w żadne nowości o olbrzymich wymaganiach. I tak pewnie skończy się na tym, że będę dalej młócił w Star Trek Online, plus nadrabiać będę zaległości sprzed lat. Dlatego na tym etapie chcę zapewnić sobie "fundamenty" w postaci tych kluczowych podzespołów. Karta jest stara, ale jeszcze działa i trochę podziałać może. To samo tyczy się 8GB Ram. To są rzeczy, które równie dobrze mogę łatwo wymienić za kilka miesięcy, jeśli będzie taka potrzeba. Tymczasem na resztę jestem skłonny przeznaczyć powiedzmy od 2 do góra 3 tysięcy. Ot przyzwoity komputer na kolejne lata, ale niekoniecznie monstrum godne reprezentanta Glorious PC Gaming Master Race. I mówię, bardziej mi zależy na tym, by sprzęt był względnie cichy, niż potężny. Tu by mi zależało właśnie na dobrej obudowie, która w miarę wytłumi pewne dźwięki i sama w sobie nie będzie wpadała w rezonans, bucząc na cały pokój.

Forumku, doradź. W lutym chcę zmodernizować kompa, a konkretniej te podzespoły, które mają służyć na lata i wpływają na ewentualne reinstalki systemu. Z obecnego sprzętu chcę póki co zostawić zasilacz (Corsair TX650), pamięć (Corsair DDR3 2x4096MB) i grafikę (GTX 560 Ti). Te można zmienić w każdej chwili w przyszłości, więc mogą poczekać. Kwestia wyboru porządnej płyty głównej, procesora, dysków, systemu oraz obudowy. Nie musi to być komp z najwyższej półki, ale chciałbym, żeby posłużył na lata. W dodatku w miarę możliwości chciałbym, żeby był względnie cichy, co się tyczy nie tylko wiatraków, ale też obudowy - szukam czegoś stabilnego, w miarę tłumiącego drgania i szumy, na ile to możliwe, oraz stabilnego (moja obecna na przykład ledwo wytrzymuje ciężar grafiki, wolę czegoś takiego uniknąć). Całość może się trochę rozkręcić podczas gier, ale w przypadku zwykłej pracy, oglądania filmów itp. wolałbym, żeby komp był jak najcichszy. Nie jestem na czasie, kompy zmieniam co kilka lat. Co byście poradzili, lub czym powinienem się kierować? Cenowo liczę się z wydatkiem paru tysięcy, biorąc pod uwagę, że karta graficzna będzie musiała poczekać. Widzę kilka postów wyżej sensowne propozycje, ale może coś jeszcze powinienem wziąć pod uwagę? Z innej beczki - w jaki system inwestować? O ósemce nie słyszałem pochlebnych opinii. Siódemka jednak już wkrótce przestanie być wspierana, a nie chciałbym popełnić tego samego "błędu", co z XP (kupiony praktycznie pod koniec swego żywota). Głównie mam na myśli tutaj gierki, gdyż nie wiem w sumie czy nadal występują jakieś problemy, typu "gra nie działa poprawnie na Win8". Nie mówię tutaj nawet o nowościach, co starociach, bo i tak pewnie w te będę grał więcej niż jakiekolwiek "premierowe megahity". Sugestie mile widziane.