ciwa22

THE WOLF UMONG US (#24) - kolejne dzieło Telltales, nieco słabsze od Walking Dead, a od reszty chyba lepsze, bo w resztę nie grałem. W porównaniu z WD bardzo podobały mi się wszelakie walki. Mimo, że to tylko QTE, to szeryf BigBadWolf (główny bohater gry) spuszczał manto typom oraz typiarom w niezwykle widowiskowym stylu - fajnie się wtedy wciskało przyciski. Poza tym to klimatyczna opowieść z intrygującym zakończeniem i tragicznymi pierwszymi dwoma epizodami, biorąc pod uwagę kwestie techniczne. Pierwszy rozdział tyle razy mi się zwiesił, że myślałem, że to konsola wyzionęła ducha. Drugi to samo - z ledwością przez to przebrnąłem, ale potem było tylko lepiej i QTEowało się już na spokojnie. Dzbany wpadają z urzędu, ale kilka rozdziałów trzeba powtórzyć i wybrać inną niż za pierwszym razem opcję. Gierka - 8/10 (gdyby nie zwiechy byłoby wyżej). Trudność wbijania kolorowych obrazków, które nic nie znaczą po opuszczeniu sieci internetowej - 2/10.

Grzybiarzu, regenerowałeś tego Crasha? Jaki rezultat?

Firo i Klawd to raczej strzelania, z tego co pamietam.

Szkoda, bo EXy opływały miodem i grało się w nie tyle że hoho. Wersje FF z PS2 arcade perfect z tego co mi wiadomo. EDIT: Głupim, rozumiem, że chodzi tylko o loadingi.

WONDERBOOK: WĘDRÓWKI Z DINOZAURAMI (#23) - zanim rzucicie kamieniem, chciałbym zakomunikować, że kiedyś miałem 10 lat, sklejone plastrem, większe od głowy okulary i czekałem na premierę filmu Jurassic Park na kasecie video bardzo, bardzo długo. Do dzisiaj jest to jeden z moich ulubionych filmów ever z genialnym z ost. Koniec drętwych tłumaczeń. Wracając do gry, jak masz move'a to możesz odkopywać skamieliny używając go jako młoteczka i pędzelka, ważyć dinozaury, karmić je i wreszcie krzyczeć do mikrofonu w trakcie godów co jest niezwykle upokarzające i wrzuca rumieńca na twarz, kiedy twoje jęki przypominają całej twojej rodzinie, że w ich szeregach uchował się przegryw z syndromem piotrusia pana. Serio, te krzyki do majkro to jedne z tych idiotycznych czynności, dzięki którym w twojej głowie zaczynają kiełkować dwa klasyczne pytania: Co ja robię? Po co ja to robię? Dzbany wpadają za zaliczanie kolejnych zadań w księdze upokorzenia zawierającej historię i ciekawostki związane z życiem i obyczajami najfajniejszych zwierząt na świecie i na koniec około 8godzinnej przeprawy masz już około 90 procent z nich. Podobnie jak np w The Wolf Umong Us, musisz wrócić do kilku rozdziałów i coś tam powtórzyć, żeby zgarnąć komplet. Formalność. Ehh, gdybym miał te 10 lat i zobaczył tę grę, to lałbym w gacie, aż miło z zajawki, a dzisiaj tylko 7,5 punktu, bo stricte nintendowski komentarz Jabłczyńskiej potrafi przypomnieć, że latka jednak lecą. No chyba, że znienacka krzyknie w twoją stronę: Rety, jaki kolos!!! Gierka, (jak wspomniałem) - 7,5/10, trudność dzbanców - 2/10. Pozdrawiam Park Jurajski.

THIEF (#22) - zawsze lubiłem kraść, a nigdy nie miałem do tego okazji, bo nie posiadam/łem pieceta ani xboksa. Ale wreszcie skosztowałem złodzieja i się nie zawiodłem. Najbardziej liczyłem na brudny, wiktoriański klimat i dostałem to com chciał. Fabułka fajna, wizyta w pewnym szpitalu wrzuciła stracha na mazak i ta animacja dłoni Garreta dały radę aż miło. Ortodoksy płakały, że podobno wszystko podświetlone i nie ma tak trudno jak sto lat temu (w klasycznych częściach), ale wszystkie wspomagacze rozgrywki można sobie wyłączyć w opcjach, więc nie wiem o co typkom kaman. Dzbanki raczej standardowe, coś tam zbierz, komuś coś zakoś. Z ciekawszych rzeczy: przejście bez wykrycia jest teoretycznie ambitne, ale skoro mogę wychodzić z gry i ładować save, kiedy tylko zostanę zauważony, to była raczej formalność. Nieco upierdliwe jest osiągniecie za odwiedzenie wszystkich ukrytych lokacji (siedemdziesiąt parę sztuk) - nigdzie się to nie zapisuje, z racji tego przy pierwszym podejściu do gierki nie wiedziałem co już zaliczyłem, a co nie - musiałem jechać z tym od nowa z moim kumplem jutubem. Ale taki grind to nie grind, więc operacja się udała. W sumie dwa przejścia, bo konkretnie dzbankować zacząłem dopiero za drugim razem. Na psnprofiles platyna należy do bardzo rzadkich, co mnie mocno zastanawia. Może dużo dzieciaków odpaliło w plusie i zapomniało zagrać? Gierka - 8/10, platyna - 4/10.

Darasie, Child of Eden taki kozak? Mam na półce, bo słyszałem, że fajna gierka pod move'a i że jest też coś o narkotykach, ale o trudności dzbanów nie miałem pojęcia. Chyba niedługo odpalę, bo lubię wyzwania.

Jestem skomplikowanym mechanizmem, widzę Motor Storma w zimowych klimatach na PS2 - daję plusa.

Steelbook z kozaka MGRa był tylko w japońskiej wersji gry?

Żeby gardzić ikoną kanapowego multi w postaci legendarnego Bombera to trzeba chyba być nie wiem kim, chyba podludziem. Luigi za piątkę...nie mam pytań.

Jezu, jaka wyrukwista okładka Ghost Recona, nie mam kloca ale chyba kupię dla samego covera i oczywiście dla jak zawsze za(pipi)iaszczego zielonego pudełka na gierki Phila. Zelda i R-Type na ps2 z poprzednich stron też mają wypasione covery - aż cieplutko na serduszku jak się plusiki wlepia.

Wycisnąłbym wszystkie soki z tego Revelatora. Dawno nie grałem w żadną bitkę, bo po pierwsze: wybór niewielki, a poza tym prawie wszytko co chciałem, ograłem. Zastanawiam się mocno nad pudełkiem na ps3 ale typy w sieciówce chcą 150 zeta.

Więc na to poszły moje lekko zarobione piniądze? Trochę przykre.

Pewnie często, ale równie często łapiesz zajawkę na nowo, a odzyskać to wszystko byłoby chyba trochę trudniej. Sprzedej, a potem bedziesz płakoł.

Ten Coffin fajnie wygląda, ale chyba tylko na PS4 jest. Uwielbiam karty wszelakie, więc chętnie sprawdzę u kumpla.

PAYDAY: THE HEIST (#21) - widziały pały co prały!!! Typki niechętne trofkom lubią powtarzać utartą frazę, iż dzbanki potrafią jedynie zabić radość z gameplayu i generalnie powodują zatracenie się w ich odbębnianiu, niwelując rzekomo prawdziwy sens zabawy z grami video dla dzieci. Oczywiście prawda leży po środku, ponieważ istnieją tytuły, które dzięki dodatkowym wyzwaniom zyskują sporo, z racji tego, że w swojej pierwotnej wersji nadmiarem contentu nie grzeszą. Takim tytułem jest za(pipi)ista strzelanka pod coopa, Payday wydana cyfrowo chyba w 2011. Mały budżet, prosta grafa, 6 map (z dlc w sumie 8 ) i czterech chłopa którzy napadają na bank, no a potem przyjeżdża milicja i robi się grubo. Gra wciąga bardzo mocno, a większość trofków jest bardzo pomysłowa i dodatkowo trudna do wykonania, bo potrzeba do tego współpracy doświadczonej w bojach z pałami ekipy. Przykładowo w jednej z misji zaraz po jej rozpoczęciu trzeba w 10 sekund załatwić wszystkie dwanaście kamer znajdujących się w banku. Bajer polega na tym, że z racji ograniczonego czasu, może to wykonać tylko czterech oczywiście kumatych ludków - fajna sprawa. . Ja bawiłem/męczyłem się z tym tytułem ponad dwa miechy, ale satysfakcja z wymaksowania gierki była olbrzymia. Gra jest inspirowana kultowym dla mnie filmem Point Break/ Na Fali i w sumie tylko dlatego w nią zagrałem, ale okazała się rewelacyjna. Mocne 9/10 dla giereczki jak i trudności platyny. Bez trofków - 6/10.

Ja zawsze chciałem zrobić Flying Barcelona Attack, Borody Haj Klo i Red Impact. Dwóch ostatnich nie było w turbo, więc pozostaje odbić się od ściany w pokoju - fajna sprawa.

W Tekkenach 1 i 2 chyba też.

BATMAN ARKHAM ORIGINS (#20) - 20sta jubileuszowa platyna przed samym wbiciem napawała mnie olbrzymim lękiem. Słyszało się, że trzecią część batka kleiło WB Montreal, znani szerszej growej publice pod wszystko mówiącą ksywą: partacze. Goście mieli zrobić kalkę Arkham City z nową fabułą - generalnie bez szaleństw. Podobno dorzucili do tego kiepawy multi, a sama gra naszpikowana była błędami kalibru: wejdziesz do jakiejś miejscówki, wyjdziesz z gry, załadujesz save dnia następnego i znajdziesz się dosłownie pod tą miejscówką bez możliwości wydostania się z niej. W produkcji mającej wiele wspólnego z grami z gatunku sandboks... W związku z tym pierwsze przejście (z trzech planowanych w ramach wbicia platyny) odbywało się z początku trochę z duszą na ramieniu, ale szybko wciągnąłem w świąteczny klimat i ukończyłem wszystko jednym tchem ze sporym bananem na mazaku. Fabuła była wciągająca, niektóre walki z bossami przekozackie, a klimat chyba najlepszy ze wszystkich części (ogrywałem w święta dla lepszego wczucia się) Wtedy spojrzałem po raz pierwszy na listę dzbanków. Przed drugim podejściem postanowiłem wyczyścić mapę ze znajdziek itp. i wtedy doświadczyłem wyżej opisanego dramatu. Zapisałem grę na jakimś statku i wczytując ponownie save, znalazłem się pod nim. Całe szczęście skończyłem wcześniej fabułę i mogłem rozpocząć drugie przejście gry w ramach new game plus, a ten save po prostu olać. Większość trofków singlowych nie przysporzyła mi zbytnich problemów, pochłonęły tylko sporo czasu. Inna sprawa, że gra jest tak skonstruowana, że można w niej nie wbić 100% z powodu głupoty twórców, co oczywiście mi się zdarzyło, ale thanks god nie ma to nic wspólnego z platyną. Zostawiłem grę na miesiąc. Został jeszcze gówniany multi, w którym do jednego trofka potrzeba dobrej synchroznizacji 8iu typa... tak, 8śmiu z reguły randomowych idiotów z internetu musi się jako tako porozumieć (często nie w swoim ojczystym języku) i wbić kilka trofków w nikomu niepotrzebnym trybie multi. Powiem tyle, że i tak miałem sporo szczęścia, że gość który się do mnie odezwał, czy jestem tym zainteresowany, miał już skołowanych leszczy i nie musiałem sam się z tym męczyć. Ekipa była nawet zbyt duża, chyba 12 luda na chacie i każdy (pipi)i od rzeczy - kompletny chaos i pożoga. W dodatku połowa to francuzi, którzy ustalali coś między sobą w dialekcie żule futumbe, bo tylko jeden znał podstawy angielskiego. Wbicie tego trofka zajęło mi tydzień - ciągle ktoś odchodził, przychodził, obrażał się, nie wiedział, co ma robić, na złość robił coś innego. Potem jeszcze grind trzech multiplayerowych frakcji, ale on już poszedł gładko, w porównaniu z piekłem, które przeszedłem. Bez dwóch zdań, to było moje najgorsze doświadczenie multi w kwestii dzbankowania ever. Polecam tylko najgorszym wrogom (im się chyba też upiecze, bo podobno serwery już nieaktywne) Ocena to ciężka sprawa, ze względu na fakt, iż gra jest mocno zbugowana (nawet po patchu) i każdy save może być twoim ostatnim (przed wystrzeleniem płyty na orbitę okołoziemską), a multi da się ogarnąć bez problemów, jeśli ma się odpowiednią ekipę, o którą jednak niełatwo, poniewaź musi liczyć siedem osób. W moim przypadku mógłbym dać nawet dychę, bo otarłem się o śmierć (glitch po ukończeniu fabuły po raz pierwszy) i znajomość z Francuzami (to chyba to samo), ale powiedzmy, że 9/10 gdyż Arkham Asylum dałem 8 (dzisiaj wstawiłbym oczko niżej) za ciężkie challenge'e.

Yakubu, z tego co widzę w FC3 brakuje ci dwóch dzbanków za coopa (który swoją drogą jest przeciętny, zapomniałem o tym napisać). Z sześciu misji zrobiłeś cztery. Misje chyba mogłeś wybierać, ale nie jestem pewien.

FAR CRY 3 (#19) - to był mój pierwszy kontakt z sandboskem, bo piaskownic nie trawię ( odpychają mnie ogromem wszystkiego) ale dżungla, fauna i Vaas to po prostu moje klimaty więc musiałem przynajmniej spróbować. Przyznaję, że gra mnie zniszczyła - ma bardzo dobrą fabułę, ciekawe postaci, no i to, o czym wcześniej wspominałem, czyli obcowanie z naturą - wkraczanie na teren tygryska czy warana z komodo podnosiło ciśnienie. 40 godzin spędziłem na robieniu kompletnie niczego, ginąłem mnóstwo razy (fpp to nie jest mój ulubiony widok w grach) ale radochę miałem olbrzymią. Dzbanuszki jak na piasek dosyć standardowe i raczej proste (najdłużej męczyłem się próbując ubić czterech chłopa jedną eksplozją). Nawet nie trzeba zebrać wszystkiego, a pomysłowych trofków jak na lekarstwo. Oczywiście trochę czasu trzeba w to włożyć, a dla mnie ma to znaczenie w kwestii trudności platyny, więc 4/10. Gierka - 9/10.

Ile piękna na tej stronie. Wilku Zły, za ile przywędrował Luigi?

Disaster Report w PALu to SOS Final Escape.

Jeśli masz na myśli HD Remix Edition to jestem gotowy do walki bo tez mam na dysku i nie ruszałem multi od ponad roku.

Tytuły na Xa to w trzech czwartych perełki (Koksami Wojny gardzę), które sam chciałbym posiadać. Poza tym cztery niezłe demka pod VR oraz przedstawiciel starej, dobrej szkoły. Piękna sprawa.