ciwa22

Labtec; Saturn, arcade stick i Last Bronx zniszczyły mnie jak rzadko. Do tego to piękne N64 - pierwszy raz widzę tym kolorze - jest moc!!!

Chyba najlepsza okładka PESa od czasów Valderramy w amerykańskiej wersji ISSa 98. Kilku łebków z teamu a nie jeden czy dwóch najbardziej znanych/nudnych typów. Styl japońskich okładek z winningów zawsze mile widziany.

Jesteś juńciu, ale plusów poleciało. Mam olbrzymi sentyment do Dragon Questów, a siódma część na psxa była moim dziewiczym tytułem z tej serii. Przy okazji był to rpg, przy którym spędziłem najwięcej czasu (około 250 godzin).

Głęboka pogarda dla remastera, ale sprytnie ulokowane tło każe zaplusować użytkownika.

This zestaw make my day. Piękne tytuły na MD (choć amerykański Hyperstone ma kilka razy lepszą okładkę), Mortal na SNESa w dynamicznej wersji - fajna sprawa. Jersey Devil i Pandemomium - klasyka na wieki. Lubię zdjęcia większych, co najmniej mięsięcznych zakupów - bardziej cieszą michę, niż pojedyncze wymioty.

Skombinowałem sobie pseudo retroroom w piwnicy i na pierwszy ogień poszedł nieograny nigdy Sly 2. Pierwsza część przygód szopa trafiła w mój gust jak mało która platformówka - oryginalny gameplay, wstawki filmowe z bossami, klimacik miejscówek. Dwójka dołożyła do pieca jeszcze bardziej - rewelacyjnie zróżnicowany gameplay, trzy grywalne postaci, fabularna intryga (w platformówce!!!), którą śledzę ze sporym zainteresowaniem. Rozpływam się w zachwytach, bo dostałem dużo więcej, niż się spodziewałem.

Jezu, Perez nie czytaj tego!!!

Jest Tomonobu - jest dobrze.

No to grubo ^_^

Ile razy próbuję się wgryźć w tą kapelę dochodzę do wniosku, że to jest dobre tylko na harlejowe festyny do kiełby i piwa lanego. Wybitnie mi nic od nich nie podchodzi - muzyka, image, nic. Ja przez lata się zastanawiałem czemu nie lubię tej kapeli, bo muzyka i i image są dla mnie jak najbardziej ok. Problem tkwi w banalnych tekstach i mega pasterskich klipach, szczególnie tych po 90roku. Takie bez ładu i składu to wszystko - tani lans po prostu. Moja postawa zmieniła się dopiero niedawno, kiedy przestałem szukać w ich muzyce jakiegoś przesłania, bo po prostu go tam nie ma. Klipy zaczęły śmieszyć, zamiast irytować, a sam poziom muzyczny, wiadomo - jak zwykle wysoki. Ta twórczość ma po przede wszystkim bawić - takie jest jej przesłanie i kiedy wreszcie to pojąłem zacząłem lubić GNR. Kiedyś hejt był konkretny.

Koncerty w Japonii i Australii na początku przyszłego roku, potem może być już tylko...Polska.

W ankiecie wybrałem erę Butchera, bo chciałem poczuć się jak ktoś wyjątkowy. Ale okazałem się piątą "wyjątkową" osobą z kolei. Lekki niesmaczek.

Szalejesz Gascan - ale będziesz rypał. Nie wiedziałem, że na PS3 wyszedł jakiś Monter Hunter.

Bohaterze Orionu, tyle piękna jest na tym zdjęciu. Me serce raduje się niezwykle na widok praktycznie każdego tytułu z fotografii, może prócz Kirbiego i Warioland (nie moje klimaty). Shenmue - wiadomo, Tatsunoko - świetna bijatyczka na wii, Pikmin - chciałbym zagrać, Mario Galaxy - 64 to to nie jest ale i tak goty, No More Heroes - gra Sudy, więc wielbię z urzędu, Project X Zone - grałem w pierwszą część na ps2 i mi się podobało. Dawno nie widziałem tu zestawu tak za(pipi)iście trafiającego w moje gusta. Częściej wychodź po chleb do sklepu.

Ta lista gier dziwaczna jakaś: czterdzieści klasyków plus jakieś mahjongi.

Dla Laytona kupiłem DSa i nie żałowałem. Wiesław, tego zestawu zazdroszczę bardzo konkretnie, bo sam pierwsze trzy części ogrywałem dzięki AceCardowi.

Zastanawia mnie czy Nintendo ma prawo wydać każdą grę, jaka pojawiła się na NESie w czasach jego świetności? Czy może musi się użerać z Konami czy innym Capcomem w sprawie np Duck Tales?

Szkoda, że nie ma całej trylogii Ninja Gaiden.

Cały czas czekam na Definite Edition.

Smutne, że forumek gardzi dokonaniami Profesora Kawashimy. Mi ta gierka pozwoliła wyjść z życiowego dołka - polecam.

Directors Cut na ps2 tylko w platynie. Ups, reszta świata już kolegę uświadomiła.

Na SNESa słabiutko..

Growy Twin Peaks to Deadly Premonition. Alan się nie umywa.

Ja oglądam jak wściekły, a że próbuję to pogodzić z pracą, nie mam czasu na nic innego tylko sen.

Jestem wielkim fanem tej giery, którą uważam za ostatnie porządne jrpg przed erą dzieci w stanikach. Ciekawostką jest (osobiście nie sprawdzałem), że tytuł posiada 11 poziomów trudności !!! Niestety z tego co pamiętam nie funkcjonuje to na zasadzie new game plus, więc za każdym razem trzeba zaczynać od zera.