Josh

Normal w tej grze to jest tak naprawdę easy, bardzo szybko dorobisz się wiadra pocisków i będziesz leciał przez gierkę na luzaku. Mimo wszystko polecałbym od razu odpalić hard, wtedy masz prawdziwy survival, a lizanie ścian nabiera sensu, bo poza lizaniem dla samego lizania eksplorujesz też, żeby zdobyć cenne naboje, apteczki albo skarby.

Obrzydliwy styl graficzny. Jeżeli TLC sprawiał wrażenie gry na telefon, w takim razie to wygląda jak gra na przeglądarkę. I czemu Książę jest purpurowy? Choruje na coś? Dusi się? Może trzeba na jednym wdechu przejść całą grę? Pewnie cały budżet poszedł na nowego Assassyna albo Far Cry i gierkę robią 3 osoby, w tym sprzątaczka po godzinach i koleś od przepychania kibli.

To wiele wyjaśnia Właśnie też obejrzałem pierwszy epek Ninja Kamui. OŻESZKURKAWODNAJAPIERDOLĘ, ostatni raz byłem tak podjarany nowym animkiem po obejrzeniu 1 odcinka AoT

Odpaliłem jeden epek z ciekawości. Nie wiem dlaczego, ale myślałem że to coś o rowerzystach a tu serial o patusach lejących się z innymi patusami. Tematyką przypomina mi to Tokyo Revengers, od którego odbiłem się okrutnie, więc możliwe że przy tym też długo nie wytrzymam, aczkolwiek przyznam chociaż, że animacja jest bardzo dobra, zwłaszcza podczas scen kiedy się tłuką.

Chora cena gry, kontynuowanie obrzydliwego trendu celowego zbrzydzania kobiet w grach (proponuję zobaczyć jak wygląda modelka użyczająca twarzy głównej bohaterce, a jak sam model postaci w grze), no i zapewne kolejna produkcja Ubi w milionem znaczków do odhaczenia oraz bezdusznym gameplayem. Nie wiem czy za darmo bym chciał w to pykać.

Jest drewniakiem i tutaj nie ma co słodzić. Mega sztywne animacje, kiepska grafa, masa bugów, walka na poziomie tej z trailera Blooberowego SH2, trzeba mieć dużą odporność na pewne elementy i trochę zamozaparcia, żeby się do tej gry przekonać. Ale mi i tak się podobała, bo ma zajebisty klimat, dobrze zrobione zarządzanie ekwipunkiem i jedne z najlepszych łamigłówek w survival horrorach (poziom Tormented Souls, jak nie wyżej). Twórców z deko poniosła ambicja, niepotrzebnie ładowali do tej gry aż tyle grywalnych postaci i miejscówek do odwiedzenia, gdyby skupili się na jednej dużej lokacji (jak to zrobili w dwójce), a sama gra byłaby mniejszej skali, to sądzę że wyszłoby to lepiej. Tak czy inaczej, skoro masz w bibliotece to możesz dać szansę, najwyżej odinstalujesz po godzinie.

Takie gry jak Tormented Souls czy Signalis są raczej wszystkim dobrze znane na forum, wiadomix że to sztosiki na wypasie Ja tylko znowu wspomnę o Song of Horror, najlepsza gra w stylu Bloobera, która nie jest od Bloobera. Nie ma tu żadnej walki, jeno samo chodzenie i rozwiązywanie zagadek + okazjonalne QTE, ale OMG jaki to ma klimat rzadko się boję, ale przy tej grze serio miałem pietra, świetnie twórcom udało się stworzyć ciągłe uczucie zagrożenia mimo niemalże całkowitego braku przeciwników. Tutaj postawienie każdego kroku, otwarcie jakichkolwiek drzwi wiąże się ze sporym ryzykiem, trzeba dobrze nauczyć się rozkładu pomieszczeń, żeby w razie czego szybko czmychnąć gdzieś pod łóżko albo schować się do szafy, a same łamigłówki są bardzo fajne i bardzo trudne (chociaż jedna jest zjebana i bez poradnika nie da się jej rozwiązać). Lokacje i udźwiękowienie 10/10. Z reguły takich gier nie lubię (w sensie, że bez walki), ale w SoH wciągnąłem się nieziemsko i nawet platynę chapnąłem.

Zarządzanie ekwipunkiem: check. Zagadeczki: check. Oddział Bravo walczący z zombie? CHECK. Gra w ogóle nie jest straszna, no bo jednak ciężko żeby coś z grafą a'la Resident Evil Gaiden mogło straszyć, ale pyka się w to bardzo dobrze, no i ma GENIALNY twist fabularny na samym końcu. Polecałem, polecam i będę polecał. Bardziej shooter niż survival horror, ale ma swoje momenty (pierwsza godzina gry jest lepsza i bardziej klimatyczna niż całe Alone in the Dark 2024). Absolutnie nie jest to poziom Residentów, ale ale jak ktoś już ograł wszystkie liczące się horry na rynku, to śmiało może atakować i nie powinien się tak zawieść jak na Daymare 1998, bo sporo rzeczy zostało tu poprawionych. Na to czekam. Nie widziałem, żeby dużo się mówiło o tej grze, a chyba warto, bo zdaje się mieć wszystko co powinien mieć dobry survival-horror. Plus ma bardzo nietypową otoczkę, nie przypominam sobie żeby wiele takich gier rozgrywało się w czasach pierwszej wojny światowej.

https://variety.com/2024/film/news/nia-dacosta-director-28-years-later-trilogy-second-installment-1235967039/ Jak ktoś czekał za kolejnymi odsłonami, to już więcej nie musi x__x

Robienie 100% w tej grze to czysty moasochizm. Ja zrobiłem platynę i mi styka, nie wyobrażam sobie masterować niektórych gównianych minigierek, te ryby np odpaliłem tylko raz i mi w zupełności wystarczyło.

Trzy razy podchodziłem do trzeciej części, nigdy nie dałem rady skończyć. Zero jakiegokolwiek klimatu, nudne lokacje, dziwny crafting broni którego do teraz nie rozumiem, gra wyraźnie stworzona albo przez ludzi którzy nie zrozumieli fenomenu poprzednich odsłon albo przez takich, którzy po prostu chcieli na szybko coś wysrać i pograć w CS'a.