mario10
Użytkownicy
-
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
Treść opublikowana przez mario10
-
-
Oczywiście to tylko wskazówki na przestrzeni jakichś 100 podejść do niej. Bo ona mi mocno krwi napsuła ale może i Wam się przydadzą takie rady. Oczywiście trzeba mieć też troszkę szczęścia w tej walce, ale jest do zrobienia jak się trochę pomęczycie Mam nadzieję, że mogą się Wam przydać te wskazówki. Ja tak ją załatwiłem po wielu próbach czasem czekając wręcz na konkretny jej atak. A jak nie to musicie wypracować swój sposób.
-
Wiecie do tego trzeba podejść indywidualnie. Ja czasem szedłem i walczyłem ofensywnie, ale też niejednokrotnie pierwsza część walki przebiegała cios i ucieczka, aż zbiłem trochę hp żeby później nawiązać poprawną walkę na zbicie postury. Pamiętam jak walczyłem z tym Ishin mistrzem miecza, jak wpadał w kolejną fazę gdzie wyciągał włócznię to po prostu lał mnie strasznie, nie mogłem sobie z nim poradzić i też tak go dzióbałem. Czasem trzeba być mega kozakiem żeby nawiązać walkę ofensywną zwłaszcza przy pierwszym przejściu gdzie taka pani motyl jak wyprowadza kontrę to wyprowadza tyle ciosów, że przy jednej pomyłce przy parowaniu jak nabije Ci posturę to już jest pozamiatane. Ja lubię w sekiro to, że to nie jest gra w której wystarczy nawalać na oślep blok i jakoś to będzie, bo przeciwnicy mają zmienne tempo ataków i niestety się to nie sprawdza. Choć oglądałem mega gości co na yt mają filmiki "all bosses no damage" więc ja to jestem
-
Pani Motyl wraz z Genichiro nauczyły mnie porządnej walki w Sekiro. Sam też mam jakieś tipy do walki z panią motyl jak będziesz chciała to zawsze coś mogę pomóc, na te latające świetliki i ja jej nie strącałem szurikenami, ale to jak dasz znać to podpowiem bo może chcesz popróbować walki sama
-
Mi zdecydowanie bardziej przypadły do gustu te dwie wcześniejsze części. Ta w dżungli niby spoko, ale zdecydowanie lepiej się bawiłem w śniegu
-
-
Ja żadnym estetą czy specjalistą od obrazu nie jestem ale nawet swój tv na jakichś planszach pokalibrowałem, dostosowałem pod siebie. A mam znajomych z ogromnymi tv co jak wyciągnęli z pudełka i powiesili tak wiszą nie ruszone. I czasem jak widzę to nasycenie barw ładujące po oczach to bym sam w nim coś pogrzebał. Ale poza osobami, które się tym interesują czy graczami większość ma na to lagę położoną. Jest duży? Jest! Wrażenie robi ? Robi! i tak ma być więcej nie trzeba.
-
Chyba bym się opalił od takiego ekranu, a tak poważnie to nie mam ambicji posiadania ogromnego tv. Jak wspomniałem 55" mnie urządza w zupełności. A na razie dobrze służy więc raczej nie będę wymieniać. No chyba, że przypadkiem podczas podlewania kwiatków wpłynie trochę wody do telewizora A ostatnio grałem na 65" bodajże u kumpla na chwilę w Borderlands 2 to nie mogłem tego ogarnąć wzrokiem ale jak pytam do czego mu ten tv to mówi, że do tv i czasem coś zagra na PS. Zero kalibracji nawet takiej podstawowej na tych planszach testowych nie zrobił i teraz jest tylko on/off ale 65" za kilka tysi na ścianie wisi
-
-
Może masz rację u mnie jest jeszcze problem taki, że mam salon 23m i nie chcę aby telewizor był głównym elementem wystroju, a że na 55" nie narzekam więc pewnie przy takim zostanę
-
Ta odległość to rzecz indywidualna. Siostra kupiła teraz 65" i jak siedzę ok 3m to dla mnie ekran jest za duży i jak pograłem na X siostrzeńca to jakoś wzrok mi się męczył. Może to kwestia przyzwyczajenia. U siebie mam 55" siedzę jakieś 2,5m i wydaje mi się optymalnie. No ale każdy ma jakieś swoje odczucia odnośnie wielkości. Teraz dużo ludzi idzie w rozmiar, ale jak będę zmieniał to zostanę na 55".
-
Trudno porównać Nioh z Sekiro ja bym powiedział, że łączy je wysoki poziom trudności i podobny samurajski klimat. Poza tym inny jest sposób gry w Niohu jednak sporo trzeba grzebać w zbieranym loocie co nie każdemu odpowiada, ale jak dla mnie obie są świetne i warto ograć
-
kazuyoshi nie widzę problemu jak Ci gra się nie podoba czy źle Ci się gra to po grasz? Dla mnie giercowanie ma być przyjemnością i relaksem. Wiadomo, ze przy takim Nioh czy Sekiro się wkurzam nie raz ale lubię takie gry i wysoki poziom trudności mnie przyciąga. Ale jak gra nie leży to usuń z dysku i graj w coś co przyjemności Ci sprawi sporo jest świetnych gier.
-
-
Ng+ jest zdecydowanie łatwiejsze. Masz już maksymalnie rozwinięty poziom zdrowia i postury, masz większą ilość tykw leczniczych, masz rozwinięte umiejętności i ulepszenia protezy i po przejściu gry masz już ten feeling w walce/parowaniu. Więc jest jak dla mnie zdecydowanie łatwiej niż na początku.
-
-
Każda śmierć zabiera Ci punkty doświadczenia i seny czyli walutę w grze. I żeby nie tracić kasy, u sprzedawców jest do kupienia sakiewka o równowartości kasy jaką za nią zapłacisz. Czyli jak masz 500 senów w kieszeni to kup u handlarza sakiewkę za 500senów, wówczas jak zginiesz to pieniądze lokowane w sakiewkach nie zostają Ci zabrane, tak samo jest z punktami doświadczenia, jak zdobędziesz odpowiednią ilość to zyskujesz punkt umiejętności i jak widzisz, że już masz blisko do kolejnego punktu to poszukaj jakichś przeciwników żebyś ten punkt uzyskała, bo jak zginiesz to zabierze Ci punkty doświadczenia przez co wolniej odblokowujesz kolejne umiejętności. O punktach doświadczenia wiedziałem, że zabiera a dopiero w połowie gry się dowiedziałem, że seny można lokować w sakiewki przez co nie przepadają w chwili śmierci. Aha i jeszcze jedno te punkty doświadczenia i loot się zbiera przytrzymując kwadrat na PS4 wówczas ściąga to automatycznie ze swojej okolicy Warto poczytać takie ogólniki na przykład tutaj https://www.eurogamer.pl/articles/2019-03-24-sekiro-rozwoj-postaci-umiejetnosci-zywotnosc-sila-ataku To sporo Ci wyjaśni i nie spowoduje dużych strat od poczatku gry.
-
-
Dużo skakania, a to daje dodatkowe możliwości walki. Choćby skok na głowę i zadanie śmiertelnego ciosu. Trzeba się do tego przyzwyczaić po prostu. Justyna zobaczysz, że im później w czasie gry tym lepiej będziesz parować ciosy, będziesz mieć nowe ulepszenia protezy, które też pomogą, ale szermierka to clou tej gry. Poza tym każdy boss będzie wymaga innego podejścia czasem zbijanie paska energii, czasem postury, a najczęściej mieszałem. Czyli jak miał full zdrowia to postura mu szybko wracała, ale jak już się zbiło trochę paska zdrowia to nagle się okazało, że postura szybko się nabija. Liczę, że się przekonasz do gry bo dla mnie mistrzostwo świata
-
Co nie zmienia faktu, że zabawa z nimi jest przednia. Ja mimo, że na końcu je ciachałem to świetnie się w eksterminację bawiłem. Zaskakiwała mnie czasem ilość świrusów jakie wypadały ale fakt pod koniec jest zdecydowanie łatwiej je pokonać.
-
Piękny ogier.
-
No właśnie ja nawet na końcu jak zaglądałem do stadnin to nie było takiego badass konia żeby jakoś solidnie przebijał białą klacz
-
Z tego co pamiętam ten biały konik jest dość szybko do zgarnięcia i ma bardzo fajne parametry, a poza tym widać było kiedy trzeba konia wyczyścić
-
Ja na tym białym rumaczku większość gry przejeździłem
-
Tak właśnie przypuszczam, że jak się wpadnie na wyższy poziom to szybko zdanie zmienię, choć kiedyś już jakiś czas grałem i faktycznie ciężej było. Teraz natomiast szkoda nawet odpalać klucze bo faktycznie broń wyskakuje kozacka jak na dany poziom.
