White

Raduje się me serce, bo się obawiałem że na forum są sami szatanowcy i fani death metalu. ;] Sprawa z popularnością Radiohead jest przewrotna, bo np. w Polsce wiele osób zna Radiohead tylko z nazwy, ewentualnie z jednego utworu (zazwyczaj "Creep", bo kiedyś chyba to puszczali w radiu). Ci którzy postanawiają bardziej zgłębić ich muzykę, często zaliczają zonka przy Kid A lub Amnesiacu. I w sumie się nie dziwię- ciężko przy pierwszym przesłuchaniu zrozumieć geniusz utworów takich jak "Everything in its right place", "Pulk Pull Revolving Doors" czy "Idioteque". Za to nowy In Rainbows to zarazem przystępny i świetny album- nie mam nic przeciwko gdyby przy następnym mieli podążać w takim kierunku muzycznym. To że wokalista jest brzydki jak noc to IMO plus- maleje wskaźnik popularności wśród nastolatek (problem z tym mają np. Muse ;]). Emcio, do mnie po prostu dwa pierwsze albumy jakoś nie trafiają, nawet ten osławiony "Creep" mnie jakoś specjalnie nie rusza. Choć przyznam że piosenki "My Iron Lung" i "Trickster" lubię czasem zapuścić.

Siatkówka męska- przejechaliśmy dziś przez Egipt niczym walec, jak na wicemistrzów świata przystało. Awans do ćwierćfinału mamy zapewniony, ale schody dopiero się zaczynają- za dwa dni mecz z Serbią, który pokaże czy wciąż mamy formę by wygrywać z gigantami pokroju Rosji, Brazylii, czy Serbii własnie. A w awans kobiet już nie wierzę, Japonii raczej nie przejdą, chyba że nastąpi cud.

Na tę popularność Radiohead zasługuje swoją odwagą. Wydanie płyty takiej jak Kid A kiedy jest się jednym z najbardziej rozpoznawalnych zespołów rockowych- to się dopiero nazywa niekomercyjność. A głos Yorka rzeczywiście trzeba lubić- facet śpiewa z manierą, ale ma naprawdę niezłą skale. Szczególnie na najnowszym albumie pokazuje swoje zdolności wokalne- mnie np. taki Reckoner rozwala.

"Pi" jest poje.bane, już więcej tego filmu nie obejrzę. Nie na moje nerwy.

Wiem że jest już temat "british rock", ale uważam że ten zespół zasługuje na oddzielny topic. Muzyka którą tworzą jest niesamowita, a każdy album to zupełnie inne dźwięki, inna atmosfera. Każdy kto słucha rocka powinien znać "Ok Computer". Paranoid Android to moim zdaniem ponadczasowe dzieło i w ogóle najlepszy rockowy utwór jaki powstał. Potem mamy niesamowite "Kid A", na którym rock ustępuje miejsca elektronice i ambientowi, tworzącym niezwykły senny klimat. Następnie tajemniczy i futurystyczny "Amnesiac", rockowo-elektroniczny "Hail to the Thief" i najnowszy album "In Rainbows", którego brzmienie po prostu uzależnia. Duża w tym zasługa wokalisty Thoma Yorke'a, gość ma IMO piękny głos. Dwa pierwsze albumy Radiohead można sobie odpuścić, ponieważ w okresie "Pablo Honey" i "My Iron Lung" zespół dopiero raczkował, więc nim odnaleźli swój styl próbowali naśladować twórców takich jak The Beatles czy U2. Za to każdy kolejny album to dzieło geniusza.

Widzieliście pogrom Niemców dzisiaj? A co, niech sie każdy boi Polskich siatkarzy. To się dopiero nazywa rewanż za Mundial, hehe. W końcówce drugiego seta o mało mi serducho nie wyskoczyło.

Człowiek który bierze sterydy to tzw. "koks", prawda? No to o tym pisałem. Jeśli coś nieprawdziwego napisałem to proszę mnie poprawić.

Jeśli chodzi o zbiory opowiadań Kinga to nie ma nic lepszego niż "Everything's Eventual". Warto też obczaić "Four past Midnight".

Myślę że remis będzie satysfakcjonujący. Hehe, aż się chce teraz mieć nadzieję, choć rozum podpowiada cos innego. Wyobraźcie sobie co by było gdyby Wisła pokonała Barcelone . Oby nie było kompromitacji i wyniku typu 0:5, 0:6. Tego "nie zniese".

Kurcze, a mi sie nie podoba ani jedna, ani druga. Mogli wziąć np. Brittany Murphy.

Oj to niedobrze raczej.

Nigdy nie zrozumiem koksów. Nie lepiej iść na jakość niż na masę? Jaki to musi być wstyd dla takiego roz.(pipi)anego koksa jak mu nawali szybki i silny bokser o naturalnym ciele (czyt. z mięsniami mocnymi, a nie nadmuchanymi).

"Necrosis" to fajny zbiór fantasy- o ile ja za taką czystą fantastyką raczej nie przepadam, to ta książka wciągnęła mnie jak diabli.

A design Gotham się zmienił czy wciąż jest jak na Coruscant?

Najbardziej wkurza mnie że przecież na pewno mamy w Polsce zdolnych ludzi z dobrym i inteligentnym poczuciem humoru, a powstają i mało tego- zdobywają popularność takie gnioty. Marzy mi się kreskówka na poziomie South Park w polskich realiach.

Najdłuższy jest bez wątpienia Killzone. A która najlepsza, to już wyłącznie kwestia gustu.

To pewnie tak specjalnie, krok ku urealnieniu postaci- gdyby Batman mówił takim samym głosem jak Bruce Wayne, ktoś by się w końcu kapnął kto jest kto. W każdym razie te Wasze pochlebne opinie napawają mnie niezwykłym entuzjazmem, bo samemu gustowi zachodnich hamburgerów nie do końca ufałem.

hm, aha.

Sprawiłem sobie "Skalary, mieczyki, neonki" i mi się podoba. Taka psychodela- naprawde spoko klimat jest, chociaż troche się dłuży. "Życie to surfing" mnie urzekło, a instrumentalnych improwizacji słucha się czasem niczym Mogwai. No i samo wydanie tak eksperymentalnego i nie-pod-publike albumu wymaga od twórców pewnej odwagi, więc nie wiem czy nie czepiacie się Myslovitz tylko ze względu na to co słyszycie w radiu. Bo to kurcze chyba naprawdę porządny zespół jest.

Z rycerzy i smoków w teledyskach się śmiejecie, ale jak trzech facetów na okładce stoi przebranych za spedalonych kowbojów to już jest okej? ;]

Ale żeby tak motorem, na ścianie? To akcja dla Spidermana a nie człowieka nietoperza. ;]

http://www.spike.com/show/27863?cmpnid=800...lkdes=COL_27863 Bat-A-Thon, półgodzinny przegląd przez wszystkie ekranizacje człowieka nietoperza, od lat 20 XX wieku, poprzez dzieła Burtona, aż po Begins i Dark Knight. Warto obejrzeć i przypomnieć sobie to wszystko raz jeszcze. Autorem jest James Rolfe, znany też jako Angry Video Game Nerd.

"Polskie Radiohead"? Mi się tam zawsze kojarzyło bardziej z Placebo, ale nigdy nie słuchałem za bardzo. No, to może warto trochę się w ich muzyke wsłuchać. Tylko powiedzcie mi najpierw czy wokalista nie jest pedałem.

Z tą modą na sukces chodziło mi także o rewię mody w trakcie walk By the way, odświeżyłem sobie dziś FF8, trochę pograłem, obejrzałem raz jeszcze zakończenie... i wróciły wszystkie te emocje sprzed lat, aż mnie coś ścisnęło w dołku. Żadna gra tak nie potrafi. Dobra, wiem że to wyświechtany slogan, ale "kiedyś to robili Gry"! Naszła mnie jednak ciekawa dygresja- porównując system FF8 z systemami fajnali 10-12 zauważyłem że w tych nowych grach wszystko staje się coraz mniej skomplikowane, jakby idiotoodporne. Żeby skumać Sphere Grid czy Licenses wystarczy kilka minut, natomiast nad "Junction System" z ósemki można się głowić wiele godzin, stosować setki kombinacji i w ogóle zabawy jest co nie miara. To naprawdę jest zadziwiające- nawet opcje w menu walki można było dowolnie kustomizować (w FF7 zresztą tak samo, o ile mnie pamięć nie myli), a w takim FFXII- każda postać może to samo, w ogóle nie trzeba kombinować. Bieda.

Ale przynajmniej da sie zrozumieć co gada. ;] Osobiście też wolę dwa pierwsze burtonowskie Batmany, ale jest szansa że Dark Knight to zmieni. W Begins zabrakło tego czegoś "batmanowskiego". Pożyjemy zobaczymy. Taka dygresja- Pingwin był fajniejszym bad-guyem niż Two-Face. Żal mi było jego i tych pingwinów.