stoodio

Udało wam się dziabnąć jakiegoś ważniejszego bossa z biegu? Z ciekawości - ile godzin na liczniku?

https://allegrolokalnie.pl/oferta/elden-ring-zlote-runy-bronie-pancerz-i-inne

Taaa, pomerdało mi się nazewnictwo 20h na liczniku, przekroczyłem właśnie progi Akademii. Odkrywanie mechanizmów oraz pchanie wydarzeń do przodu daje satysfakcję nie do podrobienia. Niby gra nie prowadzi za rączkę, pozostając urokliwie enigmatyczną, ale jednak z drugiej strony subtelnie wskazuje nam kierunek do celu. Wystarczy nieco wyostrzyć czujność, którą to skutecznie zabijał w graczach każdy kolejny samograj. Kameralne questy są takimi wisienkami na torcie. Nanoszę sobie markery, stopniowo organizuję tę ogromną mapę po swojemu - po prostu delektuję się Eldenem

Nie parry - zawsze miałem problem z timingiem. Teraz jest łatwiejsza alternatywa: przyjęcie ataku na tarczę -> kontra R2 -> dobicie krytykiem. Wchodzi jak w masełko i jeszcze zwraca masę życia - easy mode na mobki.

Bleed + blok -> kontra + talizman zwracający życie za krytki to istna maszynka do zabijania. Nie pamiętam już kiedy zaglądałem do flaszki, a nie zwykłem wylewać za kołnierz w souls-like'ach

Bardzo w punkt. Dla jednego czy drugiego to może być gra życia, mesjasz w sandałach i spełnienie marzeń (zwłaszcza dla sympatyka FS), ale niepokojące są jednogłośne branżowe zachwyty: "100/100, zero wad, opus magnum Miyazakiego"! No nie bardzo - Elden ma swoje problemy. Czyżby gra została przez wielu raptem polizana...

Fajnie się lata po otwartym soulsowym świecie, jest jednakże trochę pustawo (te czaszki jako interaktywny element scenografii ), mało NPCów, masę bliźniaczych jaskiń/kazamatów. Klimacik jest konkretny, ale jednak fabuła w formacie sandboksa jest zepchnięta skrajnie na najdalszy plan - nawet jak na FSowe standardy. Nie mam pojęcia, co ten George R.R. Martin napisał do gry - creditsy? Ciekaw jestem ogólnego odbioru gry, po opadnięciu kurzu zachwytów nad skalą projektu. Gram z bananem na gębie, ale gdzieś tam z tyłu głowy jest myśl: to nie jest poziom kunsztu na miarę Bloodborne'a czy Sekiro...

No nie jest taki typowy - klaustrofobiczne brzydkie komnaty, nijaka nutka w tle, zero klimatu. Nexus, Majula, Hunter's Dream...

Nie zmienisz klasy postaci, tylko wygląd.

Ja z kolei na razie zasuwam z domyślnym Estokiem zmodyfikowanym pod krwawienie (mocny specjalny atak). 20 poziom i na razie jedynie 1 main boss był wyzwaniem - twardy, szybki i potrafił przylać. Ponad 10 prób pękło.

Brak mini mapy i znaczników i już wszyscy zgubieni. Trochę przesadzacie. Potraktujcie ten open world jako nieco bardziej interaktywną mapę świata z jRPGów - to jest takie tło dla właściwych miejscówek.

Tak, nie zaszkodzi zadbać o dłuższy czerwony pasek na starcie. Zmień sobie ilość leczących flaszek przy "ognisku" - już na początek możesz mieć 4.

Abstrahując od kuriozalnego skoku, już na wstępie masz konia, który jednak modyfikuje zarówno eksplorację jak i walkę. Otwarty świat sam w sobie tez stanowi powiew świeżości. Ale ogólnie masa recyklingu audio wizualnego wpływa tak a nie inaczej na odbiór gry.

Prisoner jest kozak - klimatyczny, zwinny ale jednak z czarem.

Nie śledziłem nic od dnia pierwszego i po odpaleniu rozczarowanie - graficznie, bo to jednak pierwsze, co się rzuca w oczy, średnio (znane animacje, znany art design, znane kąty). No a potem wjechał gameplay i wszystko jasne, 3h ot tak zleciały...

Edycja Premierowa z duperelami? Bierz - dzisiaj już pograsz.

Koperta na te "pocztówki".

Powstań, zmatowieńcze...

Wnioskując po nalepce, to pewnie Czezky.

Nic o Martinie nie wspominają...

Jak tam wrażenia? Dla mnie dobry album, tylko nieco za krótki - od wczoraj przesłuchuję w domu/pracy/aucie... PS Brakuje utworu z dudami

GOTY 2k21: 1. Returnal - grom z jasnego nieba; oryginalny tytuł z innowacyjną mechaniką; połacie miodu na każdej płaszczyźnie (gunplay, "deszcz na padzie", dźwięk zagrożenia w słuchawkach); ten piękny dylemat stawiany przed graczem - zajrzeć jeszcze do tego pokoju? Pamiętajcie: im większy wkurw tym ogromniejsza satysfakcja ---- 2. Diablo ][ Ressurected - ponad 300 godzin przy konsoli, 95lvl, masę świetnego łupu i frajda w najczystszej postaci (1000x ubijanie Diablo w kółko ) 3. Little Nightmares II - schizowaty klimat i dobry twist na koniec, czekam na presequel. Nie ograłem co prawda Keny, Psychonauts 2, Ratcheta oraz It Takes Two chociaż, z drugiej strony, pierwszej lokaty i tak by nic nie zmieniło. Rozczarowanie: Disco Elysium The Final Cut - nie był to jednak mesjasz, jak wielu głosiło - dobre czytadło, za mało różnorodności w gameplayu (od początku do końca robimy dokładnie to samo). Czekam na: Elden Ring - omijam wszelkie info na temat tej produkcji, odpalam day-one i znikam. Pozytywne zaskoczenie: The Medium - Silent Hill to to nie był, ale swojski klimat i patent z podziałem obszaru gry dosyć świeży.

3 argumenty: - 25% więcej życia! - 1/4 szansy na weaken (43% mniej obrażeń, przydatne jak się zrobi tele w grupę) - nie pakujesz 156 w STR (jeszcze więcej życia) Jest potencjał imo. Zoda się nie znajduje tylko kupuje/wymienia.

Świetne zmiany w kwestii merców (wilk z enchantem, barb z okrzykiem). Obsession też może namieszać.