Quake96

Shadow Man na DC W końcu postanowiłem się zabrać za nie tak dawno kupionego Shadow Mana. Kompletnie nie znam tej gry, nie wiem o co w niej chodzi, zaczynając przygodę nawet nie wiedziałem do końca na czym polega sama gra. Gdzieś po prostu widziałem chyba, że ktoś polecał ten tytuł, a że był tani to postanowiłem zakupić i sprawdzić. No i ten tego... Gram w to ze dwie godziny i za cholerę nie wiem co tu się odpiernicza Znaczy połapałem się już nieco, że trzeba szukać tych "mrocznych dusz", aby rozwijać bohatera i otwierać coraz to bardziej wymagające "bramy", ale od samego początku błądziłem jak osioł, bo mapy są totalnie otwarte i pełne korytarzy. Utknąłem już na jednym z pierwszych etapów, aż w końcu załapałem, że mogę się cofnąć i iść inną, wcześniej zablokowaną ścieżką. Mimo wszystko dalej nie do końca wiem czy wszystko robię dobrze, ale póki co brnę gdzieś powoli do przodu, więc chyba jakoś grę ogarnę. Zastanawia mnie tylko to, że już w kilku miejscach natrafiłem na te "mroczne dusze" do których nie mogłem w żaden sposób dotrzeć, bo albo były gdzieś wysoko i nie mogłem doskoczyć, albo znajdowały się w jakimś pomieszczeniu do którego nie znalazłem wejścia. Może ja coś przeoczyłem, może po prostu na późniejszym etapie gry będę mógł się cofnąć i zdobyć brakujące dusze, nie wiem... Nie przeszkadza mi w tej grze backtracking, ale irytuje mnie kilka rzeczy: Po pierwsze, wspomniany wcześniej system korytarzy. Wchodzę do jakiegoś poziomu i dostaję pierdolca, bo mam tyle ścieżek, że nie wiem którą podążać. Inna sprawa, że końcowo wychodzi na to, że połowa prowadzi w to samo miejsce i w końcu trafiam tam gdzie byłem wcześniej, ale mimo wszystko to ciągłe błądzenie i próba ogarnięcia gdzie ja mam teraz qrwa iść zaczyna mnie trochę irytować. Póki co mimo, że błądzę to wciąż docieram w kolejne miejsca i coś tam po drodze zdobywam, ale ciągle mam wrażenie, że coś po drodze pomijam. Do tego zdarzyło mi się trafić na kilka miejsc będących "ślepą uliczką", gdzie moją drogą kończyła rzeka lawy i musiałem się zawrócić. W takich momentach nie wiedziałem czy tak ma być, czy ja coś robię źle, czy może mam tu wrócić później, gdy gra pozwoli mi dostać się dalej. Po drugie, system checkpointów, a bardziej jego brak. Ja rozumiem, że otwarte mapy mogą być problematyczne pod względem tworzenia punktów kontrolnych, ale czasem odechciewa mi się grać, gdy docieram w głąb etapu i ginę z jakiegoś powodu, a gra respawnuje mnie na początku etapu. Co prawda zabici przeciwnicy się nie pojawiają, a zdobyte znajdźki pozostają w ekwipunku, ale gdy po raz "nty" muszę pokonywać te same korytarze i skakać po tych samych platformach to serio odczuwam lekkie znudzenie. Po trzecie, brak jakichkolwiek wskazówek. Ja wiem, że to oldskulowa gra i w ogóle, ale serio już na początku gry zawiesiłem się nieco, bo nie skumałem, że nie muszę szukać dalszej drogi, tylko mogę się cofnąć i wybrać inny etap. Poza tym, trafiając do tego wielkiego "hubu" nie bardzo rozumiałem gdzie iść i co robić. Gra po prostu rzuca na głęboką wodę i każe eksplorować każdy kąt w nadziei na znalezienie dalszej ścieżki, a potem każe domyślać się gdzie i kiedy wrócić, aby ruszyć postęp rozgrywki. No i ciągle męczy mnie podstawowa kwestia. Co właściwie jest potrzebne do ukończenia gry? Mam zebrać wszystkie te "mroczne dusze", czy wystarczy uzbierać jakąś pulę, która pozwoli mi na odblokowanie ostatecznego etapu? Pytam, bo jak wspomniałem, już teraz wiem że kilka tych dusz nie zdobyłem mimo iż miałem je w zasięgu ręki i nie wiem czy będę musiał się później po nie wracać, czy może jednak to już bardziej opcjonalna sprawa. Ale żeby nie było, że tylko narzekam, to podoba mi się gra sama w sobie. Sterowanie jak na pada DC jest nawet przyzwoite, choć strafe pod lewym spustem połączony z tym systemem auto-aim jest czasem niewygodny. Graficznie prezentuje się to całkiem ładnie, a gra działa mega płynnie. Ta cała otoczka to może nie do końca mój klimat, ale nie odrzuca mnie to w żaden sposób i mimo wszystko gra mi się w ten tytuł bardzo przyjemnie, tak długo jak widzę, że robię jakiekolwiek postępy.

Trudno się nie zgodzić z twoimi argumentami, ale ja po prostu jestem bardziej "odporny" na takie utrudnienia Fakt, czasem irytowało blokowanie się na jakichś "pikselach", o czym chyba z resztą wspominałem, ale mierny framerate (zwłaszcza przy strzelaniu) czy "rzygogenna" kamera to dla mnie żaden problem. Poza tym to jedna z pierwszych gier (jakie pamiętam) w którą kiedykolwiek grałem, więc mam do niej szczególny sentyment. Jak tak bardzo bolały cię wady jedynki to możesz się szybko odbić, bo ta gra to w zasadzie dokładnie to samo. Jest za to całkiem krótka, więc może przymkniesz oko na te kilka godzin i ukończysz

Oczywiście, że grałem. Ukończyłem go co najmniej dwa razy z czego przynajmniej raz po niemiecku, bo taką wersję niestety posiadam No, ale jestem w stanie to znieść, bo kosztowała mnie wówczas 40zł w pakiecie z dwiema innymi grami, a to pełny, premierowy komplet. Brakuje chyba tylko demka Silent Hill.

No i zapowiadany Scooby Doo And The Cyber Chase na PSX za mną Nie będę się rozpisywał o tej grze, bo to po prostu kolejny tani klon Crasha totalnie nie silący się na żadne innowacje. Generalnie gra dość łatwa, ale beznadziejne poczucie trójwymiaru i celowanie momentami nieziemsko irytuje. Nie jest to zdecydowanie gra po którą szczególnie warto sięgnąć. Jak ktoś ma ochotę na kolejną zrzynkę z Crasha to spoko, można spróbować, ale poza tym raczej bym tego nie polecał. Co następne? Z jednej strony kusi ten Shadow Man a z drugiej nieśmiało zerkają na mnie klasyki szaraka jak Metal Gear Solid albo Dino Crisis.

Eee panie, jedynkę trochę "oszukałem", bo wsparłem się mapką znajdziek w San Andreas i Vice City. Normalnie grindowałbym te punkty jeszcze ze dwa dni pewnie London to przy tym naprawdę pikuś. Tam po prostu włączyłem grę, zacząłem robić misje totalnie "na ślepo" i bez jakiejkolwiek znajomości mapy a przeszedłem to w kilka godzin. Widać, że ta gra to zasadniczo rozszerzenie pierwszego GTA, bo wypada niczym po prostu kolejna lokacja, do tego całkiem krótka.

Hmm... Kusząca propozycja, ale to może zająć mi trochę więcej niż jedno popołudnie/wieczór, a dłuższą chwilę chciałbym poświęcić zupełnie nieznanej mi grze Shadow Man na DC. Niemniej przemyślę i ogranie drugiego Raymana, bo ten oczywiście od dawna kurzy się na mojej półeczce z grami Na szaraku ogram sobie chyba na spokojnie Scooby Doo And The Cyber Chase. Taka łatwa, szybka gierka dla totalnego wyluzowania.

Ooo Bully, jak ja dawno w to nie grałem. Oczywiście ograne na PS2, ale to chyba z rok, dwa jak nie więcej temu. W sumie to też jakiś pomysł na grę, ale na razie zostaję chyba przy PSXie i DC. Dla odmiany może ogram jakiegoś w miarę łatwego platformera

No i pierwsze GTA na PSXie ukończone Tym samym mogę odhaczyć wszystkie "klasyczne" odsłony GTA wydane na konsole Jak się grało? Świetnie. Do pierwszego GTA mam szczególny sentyment, bo to w zasadzie jedna z pierwszych gier, jak i pierwsze GTA w jakie w życiu zagrałem. Pamiętam jak za gówniaka podkradałem się do komputera brata, gdy ten jeździł do wojska na służbę i wtedy też miałem przyjemność poznać ten tytuł. Po lekko 20 latach z hakiem, w końcu pierwszy raz ukończyłem GTA i jestem z tego dumny Z racji, że ograłem całą trylogię "klasycznych" GTA to pozwolę sobie tutaj na małe podsumowanie: GTA - Zdecydowanie "najdłuższa" z całej trójki. Sześć rozdziałów, po dwa na każde miasto. Momentami trochę irytująca, gdy postać blokuje się na jakichś przeszkodach itp. ale można to wybaczyć, wszak to pierwsze podejście do serii. Fajne, różnorodne lokacje na pewno dodają chęci do grania, bo nie męczymy przez całą grę jednego etapu. Graficznie mi się podoba, ale wiem że wiele osób stwierdziłoby, że gra "źle się zestarzała". GTA London - Precyzując, GTA London 1969, choć wersja konsolowa nie ma tego dopisku z rocznikiem w tytule. Jest to na pewno najłatwiejsza i wydaje mi się, że najkrótsza z ogrywanych przeze mnie ostatnio odsłon. Dla retro gracza chcącego spróbować swoich sił z "trylogią" to chyba najprzystępniejsza część, gdyż ma dość niski poziom trudności. Co prawda graficznie prezentuje się niemal identycznie co pierwsze GTA, przez co może wielu odrzucić, ale uważam że jakby wybaczyć jej nieco "nieświeżą" oprawę to można się tutaj dobrze pobawić w jedno popołudnie. GTA 2 - Jedyne GTA wydane na Dreamcasta. Od tej gry zacząłem ogrywanie "klasycznej trójcy", właśnie ze względu na wersję DC. Tutaj trzeba przyznać, że ta gra graficznie może się podobać nawet i dzisiaj. Wiadomo, styl nieco "niedzisiejszy", ale generalna jakość oprawy jest zdecydowanie ze dwa poziomy wyżej od poprzedniczek. Gameplay stał się jakby bardziej przyjemny, a niektóre misje zróżnicowane i niecodzienne. Kto też pamięta misję z "fabryką hot-dogów"? Wprowadzony system respektu wprowadza znaczące urozmaicenie i daje złudne poczucie wyboru "ścieżki" jaką chcemy podążać. Tak naprawdę sprowadza się to tylko do wzajemnego wykańczania wszystkich gangów po trochu, tylko dla własnego zysku. Mamy tu co prawda w teorii jedną dużą lokalizację (Anywhere City), ale dzieli się ona na trzy "dystrykty", które różnią się od siebie nie tylko topografią, ale i obecnymi nań gangami. Jeśli miałbym to jakoś obiektywnie ocenić, to choć nie potrafię, na podium postawiłbym GTA 2, gdyż nie straszy tak archaiczną grafiką i gameplayem jak jedynka i London. Poza tym oferuje ona chyba najwięcej różnorodności i miodności z siania zamętu.

Może nie do końca zakupy, ale jak najbardziej growe Mapki do GTA 2 i GTA London, gdyż brakowało mi ich w zestawach. Komplet do dwójki wylądował w wydaniu na DC, London oczywiście na PSX. Wydrukowane na nieco lepszym papierze co by zaraz się nie zniszczyło. Wiadomo, to nie oryginał, ale moim zdaniem dobry zamiennik, a przyznać muszę, że przydają się te mapki. Do pierwszego GTA na PSX mam oryginalny komplet i regularnie z niego korzystam podczas gry. No a grafika z Dreamcastem to już taka moja mała tradycja. Jest to czwarty growy wydruk A3 w laminacie do mojego kącika. Fakt, biała ramka szału nie robi (lokalna drukarnia, ot co), ale przywykłem a i nie przeszkadza mi to jakoś bardzo, tak samo jak jakimś cudem krzywy wydruk Do mapek ogarniałem już inną drukarnię i chyba tam przerzucę się z drukowaniem i laminowaniem na A3, bo robotę robią świetną

Jak w każdym oldskulowym GTA są tu mnożniki kasy/punktów, jak zwał tak zwał. Zdobywanie ich odbywa się przez wykonywanie misji, albo znajdowanie ich na mapie, głównie w skrzynkach, ale wyjątkowo mogą też być chyba nagrodą za Kill Frenzy. Gra staje się o wiele łatwiejsza jak nazbiera się te ukryte mnożniki przed wykonaniem jakichkolwiek misji. Wtedy po chwili ma się mnożnik x8/x10, więc każda misja jest opłacana nawet i dziesięciokrotnie lepiej. Dzięki temu patentowi dotarłem ze spokojem do ostatniego rozdziału mimo, że w poprzednim zrobiłem może ze 4 misje. Z jednej strony może to być trochę lamerskie, ale z drugiej ta gra opiera się na zdobywaniu punktów a nie fabularnej otoczce, więc zadania to dla mnie tylko wypełniacz portfela, Poza tym, gdyby nie to to chyba dostałbym szału jakbym miał zarobić 3 miliony za jednym zamachem. Ba, teraz w ostatniej części muszę zebrać 5 baniek, więc normalnie zajęłoby mi to pewnie wieczność, a tak poświęcę 20 minut na latanie po mapie, a potem to już jakoś pójdzie

Nie ma. Ale jest prosty sposób, który sobie wypracowałem od drugiego miasta. Mapka "znajdziek" w necie, zebrać trochę mnożników i wtedy po kilku misjach masz etap opanowany

No mi zajęło kilka godzin na spokojnie i bez ciśnienia. Całość dzieli się na 4 rozdziały z czego pierwszy to wstęp, gdzie masz tylko jedno proste zadanie, a w kolejnych trzech musisz zdobyć kolejno 100, 200 i 300 tysięcy funtów. Policja w tej grze nie przysparza kłopotów, to nie maniakalni gliniarze z GTA 2 Także jak nie odrzuca się nawet nie sama oprawa graficzna, co praca kamery to śmiało próbuj. Ograsz to bez problemu w jedno popołudnie i sam ocenisz

Chyba pójdę za ciosem i spróbuję ograć pierwsze GTA. Kiedyś na szaraku dotarłem do ostatniego rozdziału gdzie w sumie zabrakło mi chyba weny do grania, więc śmiem twierdzić, że powinienem sobie z tym poradzić. A co będzie następne? Kto wie, może sprawdzę Shadow Mana na DC, może pomęczę jeszcze PSXa. Do końca roku zostało jeszcze kilka dni, jak na razie zamykam listę ogranych gier na 50 pozycjach i nie zamierzam zwalniać, zwłaszcza, że mam wolne od pracy aż do 9 stycznia

Jest git, jestem totalnie odporny na te wszystkie nienaturalne proporcje czy "nieskazitelność" LCD w porównaniu z maskującym niedoskonałości CRT EDIT: No i GTA London na PSX ukończone Jak się zatem grało? Świetnie! Muszę powiedzieć, że to chyba najprzystępniejsza odsłona dla kogoś, kto chce spróbować swoich sił z "klasycznymi" GTA, a nie miał nigdy z nimi większej styczności. Gra jest krótka i dość łatwa. Może i graficznie dla wielu może "straszyć", zwłaszcza na szaraku, ale myślę, że nie grafika ma tutaj znaczenie, a przyjemność jaką można czerpać z robienia jatki na ulicach Londynu. Naturalnie jak zawsze polecam

Nie no, wiadomo że nie każdy musi się lubić z pierwszymi odsłonami GTA, bo faktycznie są dość "specyficzne" i nijak mają się do tego co znamy dzisiaj. Na swoje czasy też pewnie nie musiały wypadać wcale tak "cudownie", wszak wszyscy wiedzą, że seria GTA zaczęła być znana dopiero od premiery trójki. Nie zmienia to jednak mojego osobistego zdania, że te gry są po prostu dobre. Na tyle dobre, że przysiadłem do London i już jestem w ostatnim rozdziale PS: Ogarnąłem chyba o co kaman z tym "Special Edition". Zwykła wersja London potrzebowała niby podstawowego GTA aby się odpalić, a ta wersja specjalna działa po prostu jako samodzielny byt

No tak, jest London 1969 jako "Mission Pack" do pierwszego GTA, w przypadku wersji PSX jako osobna gra, oraz London 1961, będący trochę "mission packiem do mission packa", ale to chyba faktycznie tylko PC, do tego mało kto o tym wie. "Klasyczne" GTA to zupełnie inna liga niż odsłony od trójki wzwyż. Nowsze odsłony to otwarty świat z konkretnie nakierowaną fabułą, tutaj też mamy otwarty świat, ale głównym celem jest po prostu nabijanie punktów jak w typowej grze arcade. Ja za gówniaka pierwszy raz grałem w GTA 1, więc znana jest mi ta seria od jej początku, to też może dlatego ją lubię w całości. Powiem szczerze, że przy GTA 2 bawiłem się bardzo dobrze i chętnie zacznę GTA London, a może akurat nawet ukończę.

Na DC masz kilka schematów sterowania do wyboru, ale w żadnym nie ma możliwości sterowania krzyżakiem. Z początku myślałem, że będzie przez to lipton, ale ostatecznie opcja numer 2 z chodzeniem na spustach w połączeniu z analogiem okazała się być naprawdę spoko. W stresujących sytuacjach zdarzyło mi się popierniczyć klawisze, ale mimo wszystko grało się nawet wygodnie. Wyszło wyszło, mam pudełkowe wydanie, do tego jakieś "Special Edition", choć kij wie czym się to różni od zwykłego london. Na pewno ma inne oznaczenie SLES, bo całość mam w tej "specjalnej" edycji, tylko ktoś tylną okładkę podłożył ze zwykłego wydania i numer się różni.

Dokładnie tak robiłem, ale kolejne misje bywały już trudniejsze i nie raz, nie dwa musiałem znowu wczytywać grę i robić całe zadanie od nowa. Tutaj cały sęk w tym, że zlecenia są często podzielone na kilka etapów, a zginąć czy zostać złapanym zdarzało mi się nawet już po ukończeniu misji, w drodze do save pointu No, ale bawiłem się przednio. Korci odpalić GTA albo GTA London na PSXie

Właśnie ukończyłem GTA 2 na Dreamcasta. Przyznam szczerze, że nigdy wcześniej nie ukończyłem żadnego "klasycznego" GTA na żadnym sprzęcie. Na szaraku byłem bliski ukończenia jedynki, ale ostatecznie gry nie przeszedłem. Tutaj zwyciężyła potęga Dreamcasta, który mnie skutecznie zmotywował do ogrania jedynej wydanej na tej konsoli odsłony serii. Jak wrażenia? Ta gra jest doprawdy cudowna Grało się świetnie, a rozgrywka wciągnęła mnie jak wir. Co prawda w ostatniej, trzeciej dzielnicy poziom trudności winduje potężnie do góry, ale ostatecznie podołałem, wykonałem trochę misji i grę zakończyłem efektowną rozwałką z czołgiem w roli głównej Warto mieć na względzie, że jest to gra prezentująca totalnie "oldskulowe" podejście do rozgrywki. Fabuła to tutaj tylko tło do rozwałki jaką siejemy, a do ukończenia gry wcale nie trzeba wykonywać misji. To co najważniejsze w GTA 2 to dwie rzeczy: mnożnik i pieniądze. Gra tak naprawdę polega na zdobywaniu określonej ilości kasy w danym dystrykcie, a to jak tego dokonamy to już nasza sprawa. Oprócz kasy wspomniałem też o mnożniku, ten zdecydowanie przyspiesza zdobywanie kasy, a zwiększamy go poprzez wykonywanie zadań. Nie ma znaczenia ranga zadania czy gang dla którego je wykonujemy, bowiem za każde zadanie dostajemy +1 punkt mnożnika i określoną (wg. rangi) ilość kasy. To wszystko wydaje się być dość prostym zadaniem, wszak wystarczy przejść kilka misji, a potem możemy siać spustoszenie na ulicach zdobywając przy tym mnóstwo gotówki. W praktyce warto mieć na względzie, że w grze mamy limitowaną ilość żyć, a za każde złapanie przez policję tracimy znaczną część naszego mnożnika, no chyba że mamy akurat kartę darmowego wyjścia z więzienia. Z policją z resztą będziemy mieć do czynienia często i gęsto, bowiem tutaj gliniarze to nie takie miękkie faje jak w GTA 3 i nowszych odsłonach. Ile to razy musiałem wczytywać grę z powodu głupiej akcji, gdzie z byle powodu zostałem złapany przez policję i straciłem ciężko zdobywany mnożnik. Oj ciężkie jest życie gangstera w GTA 2... Czy polecam? No kuuurła, panie a czy dzik sra w lesie? Polecam jednak zarezerwować sobie zapas nerwów do trzeciego rozdziału, bo jeśli nie ogarniamy za dobrze trudniejszych misji to mamy przesrane i nieprędko zbierzemy 5 milionów "zielonych" potrzebne do ujrzenia ekranu końcowego.

Moje skromne Dreamcastowe zbiory Niby tylko 11 gierek, ale zaznaczyć trzeba, że konsolę posiadam raptem dwa miesiące, a gry na DC nie są ani powszechnie dostępne, ani przystępnie tanie Ktoś z wyjadaczy może mi coś jeszcze do tego zbioru polecić?? Może są jakieś gierki które mi nie przychodzą do głowy

Ode mnie szacun za gierki na DC Osobiście dostałbym szału jakbym miał tak niepoukładane gry, ale to detal

Moja lista ukończonych w tym roku gier jak na razie kończy się na 48, ale myślę, że jeszcze zdążę chociaż GTA 2 i jakąś jedną gierkę do 50 dobić

Po małych przygodach mogę już oficjalnie pokazać swoje ostatnie zakupy Soul Reaver to ten nieszczęsny, nie do końca trafiony zakup w języku niemieckim. No trudno, stówka nie majątek, może jakoś zniosę szczekanie drutem kolczastym Za to Shadow Man to akurat najlepszy zakup. Gra w pełnym komplecie z mapką Były też Worms Armageddon na których mi zależało, ale no cóż... nie działają

Ni ma. Nie wiem czy w ogóle w tym wydaniu była w sumie. Jest książeczka i jest płyta w naprawdę świetnym stanie, więc jestem usatysfakcjonowany Są za to zapisane przez jakiegoś "angola" kody na odwrocie tylnej okładki

Oj panie, tutaj to praktycznie to samo co na PC z może jakimiś mniejszymi różnicami. Ciężko mi osobiście powiedzieć która wersja jest technicznie "lepsza", bo na PC grałem wieki temu, a wersję DC dopiero poznaję, ale YT pokazuje, że są do siebie naprawdę podobne. Wersja PSX to zupełnie inna bajka, wiadomo Ale mam i taką i równie szanuję