ping

Wygląda jak by ktoś chciał zrobić swoje własne Twinkle Star Sprites. Niby ładne, ale zupełnie nie to czego szukam. Zapreorderowałem niedawno te dwie rzeczy, oczywiście na switcha: Tutaj muzę robił legendarny Yuzo Koshiro (większość powinna go kojarzyć ze Streets of Rage). Cave ani Raizing to to nie jest, ale też pyszne. Pod koniec września wychodzi Psikyo collection, niedługo składanka z Dariusem. Młynnnnnnnn. Wspaniały czas, na bycie graczem miłującym retro i arcade. Niepopularna opinia - gry, które można skończyć w pół godziny, ale które mają POTĘŻNY potencjał do masterowania sprawiają więcej frajdy niż zbieranie znajdziek z laptopem na kolanach w sandboksach od ubi.

Niepopularna opinia - kupowanie skórek za hajs w grach F2P jest ok. To po prostu okazanie wsparcia deweloperowi. Chcę grać za darmo i w dup.ie mam wielką firmę gdzie każdy rozbija się Ferrari? Nie kupuję. Stwierdzam, że gra dostarczyła mi sporo rozrywki i sypnę trochę grosza? Jedziemy z tematem. Sam w giery F2P za bardzo nie gram, bo po prostu nie mam na nie czasu, ale kilka paczek do Hearthstone swego czasu kupiłem.

Boje się nowych komedii. Ostatnio odpaliłem kupionego za groszę RYSIA na DVD. Rocznik 2007. Taki smród był, że nie minęło 15 minut 'seansu', a prawie połamałem płytę po wyciągnięciu z odtwarzacza. Sprezentuję komuś, kogo nie lubię.

Obejrzyj sobie coś starego. Ostatnio w samolocie zmęczyłem Poranek Kojota i fajnie było wtedy. Psy trójeczkę obejrzę, ale do kina nie pójdę. Najlepiej wspominam polskie filmy z czasów pre XXIw.

Pograłem kampanię jedynki i dwójki, wygląda ślicznie z podkręconym HDRem. Trochę meczyków multi też wpadło - matchmaking działał całkiem sprawnie. Liczę na świeży narybek jak już wrzucą grę do GamePassa. Szkoda, że z czasem ciężko, bo złożyłbym jakąś forumową ekipę żeby zrobić całą kampanię na legendary.

Pograłbym sobie mocno, ale z ceną IMO trochę przesadzili. Poczekam, aż spadnie do pięciu dyszek. Theme Hospital to była jedna z moich ulubionych gierek w '98.

Switch ma w tym momencie wszystko, tylko trzeba poszukać. I mówię tu o pudełkach, bo w eshop nie zaglądam. - jRPG?. Są. - Słodkie giery od Ninty, Mariany? Są. - Shmupy? Nooo... Teraz mocno dogrzmacają solidnymi wypustami - tu kolekcja Dariusa, tam kolekcja Psikyo, ... - Retro? Panie, Megamany, nadchodząca kolekcja SNK, kompilacje ze Street Fighterami. Bardzo podoba mi się ten sprzęt, zwłaszcza że chwilowo nie zalali go toną goowna tak jak to miało miejsce w przypadku Wii (pewnie nie opłaca się produkować gier w stylu my little pony, bo koszt produkcji carta wysoki. Bardzo dobrze.)

Zobaczyłem opening z Horyzonta, stwierdziłem że to kolejny sandboks i do dziś nie nadrobiłem. Raczej nieprędko to zrobię. Dość wyraźnie widać, jak zmieniły się trendy w tworzeniu gier na przestrzeni ostatnich 20 lat - do zabawy wkracza kolejne pokolenie graczy z sandboksem na ustach i trzeba ten typ klienta zadowolić. Albo sandboks, albo MOBA/battle royale itp. Przy większości gier AAA mam wrażenie, że proces twórczy wygląda tak: '- no panowie deweloperzy, tutaj zrobimy taką i taką mapę, ale koniecznie większą, powtarzam WIĘKSZĄ niż w poprzedniej części, bo tak powinno być, gra musi być większa bo automatycznie staje się lepsza'. ' - dobra, robimy, będzie fajnie' ' - ale czekaj czekaj, pa na to *typ wyciąga paczkę draży*' ' - no korsarze kokosowe, wyborne.' ' - to patrz na ten myk *typ rozsypuje paczkę draży na mapę świata nowego asasyna* - widzisz? Z draży zrobiłem znajdźki! Tam gdzie spadła słodycz, umieścimy tonę niepotrzebnego goowna żeby gracz wiedziony za nos metodami pawłowa zbierał to wszystko dla niepotrzebnego pucharka/achievementa' ' - łooooo!' ' - to jeszcze nie koniec *typ wyciąga mieszankę studencką wpyerdalając ją na mapkę* - o, a to będą questy poboczne. Rodzynki - fetche, nerkowce - fetche ale z walką i jakimśtam twistem, nerkowców jest mało to ogarniecie, orzeszki ziemne - nooo, czasówki, tak, zrobimy czasówki!' ' - YEBANY GENIUSZ!' Nie jestem w stanie grać w nowe gry od dużych deweloperów. Dlatego jarando Switchem jest u mnie mocne to raz, a dwa, bardzo - jako kolekcjonera tony goowna, które kurzy się na półce - cieszę się, jak bardzo różnorodna i obfita w świetne gry AA czy też indyki jest teraz biblioteka pudełkowych gier na PS4. Czasy 360/PS3? Generyczne strzelanki i sandboxy od dużych wydawców. Teraz? Uczta dla miłośników jRPG, kozackich indyków i odjechanych pomysłów.

No dlatego po 30-tce jedyne w co warto grać to gry arcade - shmupiki, może jakaś mordoklepka czasami, autka szkoda czasu na duperele z miałką fabułą.

Ok. Wiedźmin to goowno parujące. Rozwijając - gra to mokre power fantasy pryszczatego nerda, który po całym dniu bycia popychadłem w liceum czy innym gimnazjum zamiast iść na siłownię czy pobiegać wraca na jamę, odpala Wiedźmaka wcielając się w 'bohatera' krojącego olbrzymie potwory i rukającego każdą napotkaną dzierlatkę. Uniwersum sapkowskiego zupełnie do mnie nie przemawia, a słuchanie przeróbek kabaretów i innych 'memów' na modłę wiedźmińską malowało mi na twarzy uśmiech politowania. Nie było w tej grze absolutnie nic, co mnie przyciągnęło na dłużej niż te 8 godzin. Paskudny system walki, nudne questy, sterowanie i międzymordzie sprawiające, że na konsoli nie dało się grać... Być może moje negatywne podejście bierze się z tego, że brzydzę się fantasy i tabunami kuców, którzy słuchają metallici, iron maiden, czytają fantastykę i popyerdalają z tymi śmiesznami plecaczkami (chyba kostka się to nazywa) w glanach latem. Ot po prostu gra mi się kojarzy z brudactwem i osobami nieprzystosowanymi do życia w społeczeństwie. Natomiast do Cyberpunka już poleruję sobie bolca, mocno liczę na ten tytuł.

Wiedźmin to goowno parujące.

Pixel Heroes: CDHW7-5AQVH-DA5GX

Po premierze gry ściągnąłem sobie wersję 'demo' na PC, żeby zobaczyć jak to działa - gra chodziła płynniutko, grafika dawała radę, jednak były problemy ze sterowaniem przy użycia kontrolera, zatem wyrzuciłem demko z dysku i zaniechałem zakupu pełnej wersji. Stwierdziłem, że wciągnę wersję konsolową. Dzisiaj dotarła moja kopia, na Xboksa - na pudełku było zaznaczone, że zoptymalizowali gierę pod XBO X więc miałem nadzieję, że jakoś to się będzie ruszać. Niestety pod względem płynności animacji jest straszliwa kapa - może z 15-20 klatek max (a ogrywam właśnie ultrapłynne Samurai Warriors 4 na PS4 i jest miodzio), grafika nie zachwyca - przeboleję te szczegóły bo jestem fanem serii, ale fakt, gameplay bez polotu. Zgodnie stwierdzam, że jest to chyba najgorsza gra od Omega Force. Mocno byłem nagrzany na olbrzymią mapę Chin, tyle że po 30 minutach widzę, że rozgrywka będzie raczej polegała na fast travelu i wybijaniu bossów. Trzymam kciuki, żeby nie brali się za spin-offy 9-tki tylko zrobili sobie dwuletnią przerwę i przygotowali solidny silnik pod 10-tkę.

No w sumie...

To trochę tak jak by powiedzieć nie gram w baterflaja bo jest za mocno inspirowany call of duty. Czyli miałkie, zręcznościowe strzelanki z widokiem z oczu z bardzo wyraźnym akcentem położonym na wojnę, multiplayer i dojenie kasy z graczy. Ja mam natomiast z Ruinerem inny problem, mianowicie po pierwszym zachwycie (jeszcze jak ogrywałem na piecyku), szybko gra zaczęła mnie nużyć - identyczne miejscówki, schematyczna rozgrywka... Tym bardziej warto sprawdzić z okazji wskoczenia do GamePassa - na początku sztos nad sztosy (soundtrack 10/10).

Z Hotline Miami ta gra ma tyle wspólnego, że jest widok z góry. Ruinerek już wleciał do GP.

Nie wiedziałem to wziąłem. Przekonam się na własnej skórze, bo recenzji nie czytam. Polecam taki styl grania w gry

Kilka zafoliowanych gierek za GROSZE. ＭＡＫＳＹＭＡＬＩＺＭ

#87 - Odin Sphere 35 godzin grania. Pierwsza połowa gry jest zacna, potem zaczyna nieco nużyć, więc dawkowałem sobie sesje kończąc jeden story arc na kilka tygodni. Platyna nie jest jakimś mega wyczynem, a pomimo tego, że zapowiadało się na grind, udało się całkiem sprawnie dokończyć pozostałe dzbanki. Wizualnie gra jest piękna, ale gameplayowo mocno się zestarzało - zbyt rozwleczona historia z bardzo ubogim systemem walki. Nie mniej jednak warto mieć w swoich zbiorach gry od Vanillaware, ot dla samego faktu posiadania i możliwości podziwiania genialnego artworku.

o rany jak można być takim paprochem Ruinerka nadal nie idzie zessać. Pograłby na KOXie bo komputerek w taki upał to przesada.

News który wkleiłeś niczego niestety nie dementuje. Jeżeli S2+3 nie będą grywalne bez dociągnięcia z sieci plików, to pudełko można równie dobrze wyrzucić po zakończeniu supportu PS4/XO.

Wygląda na to, że na płycie będzie tylko pierwsza część Spyro - resztę trzeba dociągnąć. Kupuję zatem z drugiej ręki...

Dziękuję za wyczerpującego posta, leci plusik! Czekam na kolejne opinie #masterrace. Z Logitechem jeśli idzie o gryzonie mam dobre wspomnienia - naście lat temu korzystałem z mx1000, pewnie gdzieś nadal leży na dnie szafy. Sama klawiera może być na kablu - grunt żeby gryzoń był pozbawiony ogona.

Jakie są teraz najlepsze klawierki i myszy do kwoty 1000zł? (do 500zł na element, tak żeby się w tysiaku zmieścić) Mile widziana bezprzewodowość myszy, klawiatury z dyskoteką pod klawiszami również jestem w stanie znieść, byle przyciski były mechaniczne.

#86 - Atelier Sophie Dawno nie męczyłem żadnego Ateliera. Tego kupiłem ze 3 lata temu (i odpaliłem na chwilę w grudniu 2016...), w międzyczasie wpadł do kolekcji Firis, teraz znowu jakaś nowa część wyszła, to stwierdziłem że wycisnę z pierwszej PS4-kowej odsłony wszystkie soki. Sama platyna niezbyt wymagająca poza dodatkowym bossem na endgame, który napsuł mi sporo krwi - po kilkunastu podejściach pękł. Nijak się to jednak ma do siostrzyczek z Persony 5 gdzie yebałem się z grindem przez nieco ponad 10h... Nie obyło się też bez lekkiego stresu - myślałem, że gra mi się zglitchowała, bo nie wpadł dzban za wszystkie receptury, a tu okazało się, że od któregoś tam patcha trzeba ukończyć darmowe DLC z epilogiem. Bardzo przyjemnie się grało, choć brak limitu czasu wymuszającego na graczu dość mocny time management (znanego z poprzednich odsłon), sprawił że było o wiele łatwiej. Chciałoby się sięgnąć po Firisa, ale chyba dam spokój Atelierom na następne pół roku/rok i wezmę się za Octopatha na Switcha.