Cała aktywność

Koniecznie NFS: Hot Pursuit 2012 Remastered, PGR4, Ridge Racer 7, Burnouty Remake, z tym że chodzą ploty o wydaniu wersji na next-geny więc wstrzymał bym się przynajmniej 2 tygodnie, może na game awards ogłoszą. Bo jedyny minus CTR Nitro Fueled to brak 60 FPS.

Odpala menu? Nieźle. Bardzo lubię menu z 3ds a jeszcze te modyfikowane themes są zayebiste

Po uzbieraniu platformówek dotarło do mnie, że jest jeszcze jeden gatunek gier, który ma u mnie duże replayability - wyścigi różnego rodzaju pojazdów. Chciałbym uzbierać najlepsze z najlepszych, ale nie w historii, tylko takie do których warto wrócić również teraz. Dostępne platformy (licząc wsteczną kompatybilność) to: PSX, PS3, PS4, PS5 Xbox 360, Xbox One Switch, Switch 2 Mam już: Mario Kart World, Motorstorm, Drive Club Na liście mam też: Mario Kart 8 Wipeout Omega Collection Motorstorm Pacific Rift Forza Horizon 1-4 (grałem w 5 i mi nie podeszła - najbardziej lubię pierwsze dwie, bo bardziej kładły nacisk na tryb single) Teraz pytania i wskazówki czego jeszcze szukam: 1) Crash Team Racing - rozważam czy brać remake czy wersję na PSX 2) oprócz serii Mario Kart nie gram w wyścigi online, więc szukam gier singleplayer 3) Forza Motorsport - którą część na Xbox One wybrać ? 5, 6 czy 7 ? Wezmę tylko jedną - w 5 grałem sporo, w 6 w ogóle, w 7 trochę - która ma najlepszą karierę ? 4) Gran Turismo nie jest na liście, bo 7 ograna i czekam sobie spokojnie na 8 mimo, że to melodia przyszłości - chyba, że 7 Spec III będzie świetne i wyjdzie na płycie 5) jakie tytuły jeszcze brać pod uwagę ? Nie interesują mnie hardcorowe symulacje, bo gram tylko na padach 6) interesują mnie wyłącznie gry, które wyszły w pudełkach - cyfrowe odpadają Jeżeli to niewłaściwy temat to proszę o przeniesienie

Nazwy handheldów kiedyś? Game Boy Color, bo miał kolorowy ekranik. Nazwy teraz? Asus ROG Xbox Ally X. Nie wiadomo dlaczego.

Młody ma ugrane kilkadziesiąt godzin w dwóch częściach Unleashed i próbowałem mu wcisnąć kit, że to trzecia część, ale po jednym wyścigu mnie wyśmiał :) Jedyne co mu w tej grze zażarło do edytor tras. Ale to taka sztuka dla sztuki - fajnie mu się budowało, ale potem niespecjalnie chciał po tym jeździć.

Widząc ruch w tym temacie nie liczę na odpowiedź. No ale cóż szkodzi zapytać? Ile dziś trzeba zapłacić za drukarkę/urządzenie wielofunkcyjne, aby drukować zdjęcie na papierze fotograficznym? Tak, aby te zdjęcia nadawały się do umieszczenia w albumie. 600 - 700 zł? Nie mam rozeznanie w temacie. Nie wiem czy nie lepiej kupić tanią (- 400 zł) monochromatyczna laserowa do dokumentów, a zdjęcia zostawić fotografowi. Docelowo to będzie drukowane nie więcej jak 50 stron dokumentów i 100 zdjęć rocznie.

Przez ostatnie 5 lat Insomniac wypuścił dwie nowe gry, Ratchet&Clank miał budżet poniżej 100 mln dolarów (adekwatny do wystawności i popularności gry), no i Spider-Man 2 miał raczej budżet znacznie większy od Last of Us 2, ponad 300 mln dolarów. Brzmi to jak sporo jak na taką liczbę pracowników, ale nie byłoby nic dziwnego, jeśli Insomniac korzysta bogato z pracy wynajętej. Ich studia są połączone dość luźno, nad tymi samymi grami i aspektami mogą pracować razem ludzie w Kalifornii i Karolinie Północnej. Swoją drogą to może jestem po prostu hejterem tej gry, ale to imponujące - wydać ponad 300 mln dolarów na grę single player w bardzo podobnym stylu do już ustalonego poprzednika, nie wnoszącej żadnej rewolucji, w której zrobienie praktycznie wszystkiego co się da zajmuje mniej niż 30 godzin. Ale tutaj też wiemy, że Sony ma swoje żądania za konkretną kasę. Twórcy mieli znacznie większe ambicje, gra miała mieć wiele innych rzeczy, no ale. Budżet i tak przekroczył 300 mln, a miał w założeniu nie przekroczyć. No zobaczymy jak pójdzie z bardziej nową grą od podstaw w postaci Wolverine'a.

Pograłem dziś kilka h i przyznaję, że gierka jest bardzo spoko, nawet bez ruszania online (póki co). Jej podstawowe atuty to różnorodność, oprawa oraz ilość kontentu. Tu serio jest co robić, co zdobywać i maxować. Graficzka i projekty tras też mega! Starcia na torach są szalenie dynamiczne i emocjonujące. Tryb story to mieszanka wszystkich trybów i wyzwań, okraszonych dodatkowo świetnie wyglądającymi przerywnikami filmowymi. Warto zacząć właśnie od niego bo pozwala dobrze poznać większość mechanik, układ tras itp. Oczywiście jest tu też osobny tutorial który ładnie wyjaśnia co i jak. Bardzo podoba mi się system unlocków - przedstawiono go w formie układanki, w której co raz odkrywamy poszczególne kafelki, a za każdy z nich nagradzani jesteśmy czymś nowym. Można też fajnie customizować bryczki i przeglądać bardzo szczegółowe statystyki. Generalnie gra jest opasła w zawartość i jeśli ktoś się wkręci na dobre to będzie mógł spędzić przy niej masę godzin. Brałem bardziej z ciekawości, a finalnie jestem bardzo zadowolony z zakupu. Nie trawię ziejących nudą, ślamazarnością i realizmem ścigałek - im dziwniej, szybciej i efektowniej, tym lepiej tak naprawdę, więc tutaj odnalazłem się z miejsca. A jak u Was Panowie @Emtebe i @Daffy , pograliście coś więcej?

Pierwsza kompletna seria DB od JPF była drukowana tradycyjnie w drukarni w druku offsetowym. Natomiast późniejsze dodruki były robione już w małych nakładach (początkowo jeszcze w tej samej drukarni), ale już na drukarkach cyfrowych (nie opłacało się robić na offsecie, bo koszty były zbyt duże, a po szczycie zainteresowania DB, popularność M&A w Polsce wywaliła się na pysk, np. nakłady Naruto to było jakieś 20% względem peaku DB). Później JPF w ogóle zrezygnowało z drukarni i druku offsetowego i sami zainwestowali w sprzęt do druku cyfrowego (nie wiem jak to wygląda obecnie). Dlatego jakość dodruków odbiega od pierwotnego rzutu. Inna technika druku, inny papier itd.

Lecę na Master Ninja. Do do tego momentu było łatwo, nawet na Mentorze, ale od trzeciego rozdziału zaczęła się prawdziwa jazda na rollercoasterze... tylko bez zapięcia... i wagonik jest cały w ogniu... i hamulce się zjebały. Trochę sobie śmieszkowałem pod nosem jak ktoś tu pisał, że jest bardzo ciężko, no bo "hehe, jak ciężko może być, przecież mam platynę w pierwszym NG, na pewno nie będzie tak źle". Ale jest O ile w NG1 miałem jeden, max dwa momenty że chciałem już rzucać padem o ścianę, tak tutaj jest tego zdecydowanie więcej, a doszedłem dopiero do Wenecji. Póki co najgorszy etap z Momiji, dopiero na MN widać jak bardzo na siłę władowali tutaj laseczki odstające od Ryu pod względem prędkości, arsenału i chyba nawet responsywności. Pomijając już że to zwykłe rozwlekanie i tak całkiem długiej gry: według mnie babeckzi zupełnie nie pasują do tak szybkiej rozgrywki. Trochę nawet się cieszę, że w Black nie ma aż tylu przeciwników jednocześnie, nie jestem fanem przesadnego chaosu i nadmiarowych zgonów spowodowanych tym, że nie zauważyłem lecącego w moją stronę wybuchowego shurikena, bo akurat widok zasłoniło mi 5 typów atakujących mnie mieczami, 4 bojowe psy i 2 wielkie demony na pół ekranu Jak będę chciał pograć w musou, to włączę Dynasty Warriors. Tak jak jest teraz wydaje mi się w sam raz, i tak dzieje się bardzo dużo i czasem walka zamienia się w loterię, bo nigdy nie wiadomo czy akurat któryś przeciwnik nie zechce zrobić graba błyskawicznie kończącego zabawę. Ale tak czy inaczej podoba mi się to, checkpointów jest na tyle dużo, że nie trzeba powtarzać zbyt długich fragmentów i można sobie powoli masterować etapy oraz szlifować skilla na bossach przy czym absolutnie nie ma mowy o takim cheesowaniu Master Ninja jak w NG4.

1:05

W 2023 roku baza graczy nowych konsol nie była tak pokaźna by rezygnować z bardzo dużej ilości potencjalnych graczy poprzedniej. Więc to raczej mus rynku by w ogóle zaistnieć. Poza tym oby szef Embark miał dobre pomysły na najbliższe lata bo chęć długotrwałego wsparcia nie oznacza sukcesu. Concord miał mieć i Marathon tez podobno ma mieć długie wsparcie tylko nikt chyba nie będzie w to grał.

Też sobie w to pykam w ostatnim czasie (skończyłem 9 świat) i oczywiście bawię się znakomicie, ale mam wrażenie, że gra jest znacznie, znacznie prostsza od jedynki i nie raz i nie dwa złapałem się na tym, że po rozwiązaniu jakiejś byłem mocno rozczarowany, bo niewiele musiałem w niej zrobić. No ale ten nowy gadżet w każdej nowej lokacji robi robotę i jestem zawsze mocno podjarany, co nowego przygotowali dla mnie twórcy, aczkolwiek przez to, że co chwilę dostajemy coś nowego, to te trochę starsze znikają niekiedy na bardzo długo, by pojawić się znowu przy jednej czy dwóch zagadkach. Troszkę szkoda, ale gra i tak rządzi.

Nie myśl, że nie zauważyłem jak coraz śmielej się rozpychasz w dziale recenzji. Ale szanuję, że nie sabotujesz, aby wyszło, że publicystyka górą, recenzje kanałami. Wyobrażam sobie, bo to trochę praca nad delikatną materią i tekst podwyższonego ryzyka. Osobiście uważam, że wybrnąłeś z tego zręcznie i przynajmniej w moim przypadku nie zrobiłeś mi krzywdy żadnym bolesnym spoilerem. Ale za innych nie ręczę, a gracze to psychole, więc powodzenia Damian! [machający papież] Literówka. Albo kilkanaście. Kurde, trzy osoby czytały i oglądały przed wysłaniem do drukarni, a i tak nikt nie zauważył! A tak w ogóle to wina Konsolite.

Talos Principle II - czy to najbardziej niedoceniana seria w ostatniej dekadzie? Możliwe. Nawet pytając wprawionych graczy czy znają dostaję wyraz twarzy "wtf" a szkoda, bo to wspaniała i wymagająca gra logiczna z przesłaniem. Dwójka bardzo sprytnie rozwija koncept jedynki pomijając elementy, które tam się nie do końca sprawdziły (np. miny) a dodając nowe i nieraz zaskakujące patenty jak zabawa z grawitacją, teleport, przełączniki kolorów czy też przekaźniki. O co chodzi jakby? W dużym skrócie - jesteśmy sobie robotem ileś tam tysięcy lat w przyszłości i nagle okazuje się, że niedaleko waszego utopijnego miasta wyrosła megastruktura w kształcie piramidy, która otoczona jest czterema mikro światami a w każdym z nich czeka na nas po 3 plansze z 11 zagadkami (8 głównych, dwie poboczne i 1 dostępna dopiero po zebraniu 24 gwiazd) i dodatkowo zagadki w megastrukturze. Celem zagadek jest dojście do wyjścia a w tym celu do użycia mamy pryzmaty kierujące światło do odbiorników, przekaźniki zmieniające kolor światła, skrzynie, wiertła, którymi można przebijać niektóre ściany, teleporty, nawet można się wcielić w swojego sobowtóra. Każdy świat ma swój unikalny design, zagadki są pomysłowe i oferują odpowiednie wyzwanie. Jest dużo kombinowania i czasem można się przyciąć nawet na dłużej, ale wystarczy przemyśleć i podejść na drugi dzień żeby palnąć się w głowę, że to było takie proste. Poziom trudności rośnie z każdym kolejnym światem i w ostatnim świecie niektóre z zagadek były już po bandzie. Ale zaprojektować tak wiele tak zróżnicowanych zagadek to ogromny szacunek dla twórców. Finalnym wyzwaniem są złote zagadki, które wymagają nieraz wywrócenia mózgu na drugą stronę (dobrze, że nie są wymagane do skończenia gry). W grze towarzyszy nam świetna muzyka, która nawet po wielu godzinach nie nudzi się i jest naprawdę solidnym punktem. Do tego rozwinięto mocno warstwę fabularną, jest sporo dialogów i można wchodzić w interakcję z wieloma kompanami, a voice acting jest na wysokim poziomie. Historia ma dużo elementów filozoficznych oraz egzystencjonalnych i jeśli ktoś lubi takie klimaty to będzie podwójnie zadowolony. Jeśli lubisz takie gry jak Portal, NieR Automata, Obra Dinn, Disco Elysium to elementy każdej z nich, od tematyki przez klimat po gameplay są tu obecne. Można zacząć grać nie znając jedynki, ale biorąc pod uwagę, że niedawno wypuszczono dopieszczoną wersję pierwszej części to warto od niej zacząć. W moim rankingu 9.5/10

Rakietowec ubity jako poboczna aktywność 😝 Samym kowadłem. Co najlepsze wcześniej myślałam, że jest.. szerszeniem. Więc quest z szerszeniem wpadł, gdy myślałam, że niszczę osę🤷 Został mi chyba jeden quest.. a właściwie znaleźć magnetron. Za choinkę nie mogę tego znaleźć. Na dziś chyba wystarczy bo na samą myśl o Stella Montis i o tych pochowanych szczurach mi się odechciewa.

Fajne meczycho się zapowiada w środowy wieczór. Bayern też w gazie. Ciekawe, czy Mikel będzie ratował składem, bo dzisiaj nie oszczędzał zawodników.

,,ATJ" w filmie Eggersa! Ogarnięty jestem dość solidnie w licznych newsach filmowo-serialowych, ale akurat... o takiej dość specyficznej rewelacji... cholibunia, to mi się jakoś zapomniało! Damn it! Średniowieczny, meta-mroczny horrorek o wilkołakach? Tiu tiu! I to od twórcy ,,Nosferatu"? ,,ATJ" grający tam główną rolę? A no, jestem na tak! Od dawna aktor ten widział mi się w roli nie Kravena, Łowcy, w MCU/SMU, ale w tym Multiversum właśnie jako: Wolverine. (fdb.pl)

Frank ustawił zespół pod 0:0, a jedyny pomysł w ataku to rzuty wolne z własnej połowy bite przez bramkarza Taktyczny masterclass, powinno byc z 6:0 po przebiegu meczu. Ale debilna strata Zubimendiego i Raya się nic nie uczy, bo to już chyba 3 taka bramka jaką dostał prawie z połowy W meczu Tottenhamu z Chelsea "Koguty" zanotowały najniższe xG w historii Premier League (0.1). Po zaledwie 22 dniach zawodnicy Thomasa Franka pobili ten rekord, osiągając w starciu z Arsenalem xG wynoszące 0.07.

Cdp akurat dobrał najlepszą śmietankę do w3 w kwestii dubbingu polskiego. Tam są absolutnie same gwiazdy, a niektórzy okazało się, że czekali na tą role od urodzenia. Historia tej Pani co gra glosem Yen jest ciekawa jak znalazła swoj głos dla tej postaci.

Po prostu trzeba czasem więcej niż nagłówki. I tak, orają wersję na ps4 aby się nie ograniczać. Samo wejście w poprzednia generację było niepotrzebne.

Nawet nie chodzi o przekleństwa, taki Gaunter w angielskiej wersji brzmi jak jakiś klaun, a nie potężny demon. Nie ma w ogóle startu do Pana z 30 ton.

Przyznam się bez bicia, że nigdy nie skończyłem RE:DC. Ba, pierwszego residenta po raz pierwszy skończyłem dwa, albo trzy lata temu na... Saturnie. Swoją drogą to ciekawa wersja, bo ma dodatkowy bossfight i battle mode, a Chris wygląda jak po kuracji trenbolonem.

no ok, masz większą wiedzę niż ja więc spoko