marcinwks

Jedna 3 h misja? Przeszedłem z miesiąc temu całość na PS5 i nie przypominam sobie tak rozbudowanego poziomu. Maksymalnie 2 h jeden level robiłem czy coś koło tego. Miałeś ewidentnie pecha z tym "restartem". Mi się raz wywaliła do dasha, ale bez żadnych sensacji. Sama gra to rzeczywiście nie jest materiał na tegoroczne goty czy nawet najlepszego Oddworlda, ale cóż począć. Zbieranie śmieci, a później robienie z nich przedmiotów mogli sobie darować, tak samo jak ratowanie tak dużej liczby mudokanów w dedykowanych temu sekcjach. Akurat przed Soulstormem grałem w New'n'Tasty i ta odsłona wypada o wiele lepiej. Soulstorm to ponoć pomost pomiędzy pierwszą częścią a drugą. Niech tak będzie.

Z psxe to z tego co obserwuję na różnych forach, coraz więcej osób ma problem. Nie chodzi mi o te pseudodramy internetowych oszołomów, które ostatnio się nasiliły, ale o samą zawartość magazynu. Jakby gdzieś ulotniła się pasja. To tak jak z niektórymi pracownikami w firmach. Odbębnić 8 h, zamknąć biurko i do domu. Nic ponad obowiązek, zero pomysłu. Zresztą niektóre firmy też tak pracują. Kiedy ostatnio w psxe pojawił się jakiś nowy dział czy pomysł? Była jedynie rewizja, jeśli się nie mylę. Zrobili DC i GTS. Tyle ich widzieli. Jak mam czytać kolejny raz o Wiedźminie czy Platige Image to wolałbym zgrentgen na temat gry/gier, sprzętu, czegoś innego. Tematów jest mnóstwo! W czasach pandemicznych, wiele razy na łamach podawali, że życie przeniosło się do sieci. Czy nie możnaby raz na miesiąc zrobić wywiadu z kimś znanym/mniej znanym? Chyba że taką rolę spełniają twórcy green hell? Zamiast tracić strony na kinomana czy kącik o horrorach to lepiej zaprezentować ciekawostki ze świata gier. Rzucam teraz: gra karciana GoW, gra planszowa MGS, książka o Amidze, zbiórka na KS, limitowana edycja z LRG. Opcji jest multum. Recenzje też mnie przytłaczają. 20-30 gier w numerze od 1/3 do 2 (hurra; ale to było dlc, buuuuu) stron. O konkurencji w postaci Pixela się nie wypowiem, bo nie czytam od lat, kiedy jeszcze mieli fajne okładki i super jakość papieru. Pixel to dla mnie wciąż szemrane towarzystwo po syfie z SS, które wielokrotnie się blaźniło odnośnie wiedzy konsolowej. CDA ostatnio mocno przykuwa moją uwagę z dwóch powodów. Pierwszy to fenomenalne wręcz okładki, chyba dotąd niespotykane w PL, a przywodzące na myśl GI czy Edge. Druga kwestia to recenzje. Nie może być tak, że Persona 5 S w periodyku o konsolach (psxe) dostaje 1 stronę, a w cda 2 (czy tam 2 i 4, już nie pamiętam). Gadanie, że ludzie nie kupują prasy dla recenzji nie przemawia do mnie. A jeśli tak jest to niech ktoś przestanie recenzowania na 1/3 strony i robi recki na stron 12. Mało, ale treściwie. Obawiam się jednak, że nikomu się już nie chce.

A nie można gdzieś tego zgłosić? Do PP, że listonosz odp...fuszerkę albo do wydawcy? Bo z jakiej paki masz być na tym interesie stratny?

Właśnie z takiego powodu, od zawsze, obawiałem się prenumerować jakiekolwiek magazyny. Kiedyś chodziłem do kiosku i facetka podawała mi co chciałem, a od kiedy są te wszystkie kiosko-sklepy samoobsługowe, to wybieram sobie taki egzemplarz, który mi się podoba.

Być może pierwszy raz był w jednym świecie, a teraz w drugim? Wpasował się w tematykę.

Kilka razy już pisałem o recenzjach w magazynie. Jest ich stanowczo za dużo. Wygląda to trochę tak: walimy co numer tyle recek ile fabryka dała. Potem wychodzi z tego recka gry numeru na dwie strony albo ostatniej Yakuzy na jedną. Taki przykład pierwszy z brzegu. Lepiej zrobić 5 recek i każda po 6-8 stron, ale będących dogłębnymi analizami, niż mnóstwa drobnicy. Później czytam taką recenzję na 1 stronę i dowiaduje się z niej tyle samo co z napisów na okładce danego tytułu. Osoby piszące, że dla nich mogłoby wcale nie być w piśmie recenzji to nieźli kawalarze. Dla równowagi, dla mnie mogłoby nie być publicystyki. W sumie po co w magazynie o grach recki? Tak samo zapowiedzi, testy i nowości. Lepiej rozszerzyć strefę filmu i seriali oraz komiksu do stron 50, a resztę oddajmy na horrory i zoltara.

Zacznij od 1 czy tam 2 poziomu trudności. Musisz budować nowe miasta (osadnicy) w rozsądnych odstępach i ustawiaj je w pobliżu jakiś zasobów. Najlepiej jedzenie + przemysł (kopalnie, uprawy, zwierzęta). Rób szlaki handlowe, ale nie zapominaj o wojsku, szczególnie w obliczu zagrożenia ze strony barbarzyńców - chyba że ich wyłączysz w opcjach. Do tego warto eksplorować, bo zawsze coś można odkryć czy zyskać. Moim zdaniem ta civka jest najprostsza w całej swej historii i bez problemu da się grać na wyższych poziomach po odrobinie przetarcia.

To mi przypomina sytuację sprzed kilku lat w pracy kiedy dwie k"u"leżanki twierdziły, że zbieram graty - gierki. Zapytały ile to warte i już przestały śmieszkować.

Jeśli to twoje platyny, to szacuneczek. W Yakuzach trzeba trochę godzin na nie przeznaczyć.

Premiera 3 września. Nie zdziwię się jak trafi od razu do ps+

W poniedziałek otrzymałem swoją kopię z VGP i wczoraj zacząłem zabawę. Skończyłem w nocy. Trochę mnie pokarało za to naśmiewanie z poziomu trudności. Dawno nie rzucałem takimi ilościami mięsa jak przy przechodzeniu R-Type Final 2. Gra składa się z 7 poziomów, ale dwa ostatnie, a może nawet i 3, dzielą się na 2 odmienne warianty (nie będę jednak spojlerował). Nie jest to zła gra, momentami mocno frustrująca. Jednak liczyłem na trochę więcej. Taka ciekawostka. Za psn profiles, obecnie jest jedynie 7 osób na świecie, które przeszły na najwyższym poziomie trudności i mają platynę. Ten trofik za najwyższy poziom trudności, polega na przejściu gry na 1 życiu lub kredycie.

W grze jest 5 poziomów trudności, więc raczej nie będzie to jakoś koszmarnie trudne. Sprawdzałem 1 poziom na normalu i przeszedłem po kilku próbach (musiałem zobaczyć z czym to się je, itd.). Na poziomie - kids lol - to już w ogóle kaszka z mleczkiem, a jest jeszcze łatwiejszy stopień trudności.

Niby jakiś norweski czy tam szwedzki sklep sprzedawał w okolicach 200 - 250 zł i bodajże włoski amazon miał też taniej.

O kurde. Larry na okładce. Od razu przypomniał mi się...9 numer Secret Service z Larrym otwierającym szampana. Mój Boże, to było w styczniu '93. Blisko 30 lat później znowu ten sam typ na okładce. Jednak już jakby dużo starszy, tak samo jak i ja, jak i my wszyscy.

Ale to akurat jest bardziej gra przygodowa, aniżeli kolejna "chodzonka". Sporo zagadek, fajna muzyczka, świetnie przedstawiona wyspa i realia lat 30, a do tego kapitalne wręcz miejscówki i widoczki. Wszystkie zagadki są logiczne i bardzo dobrze wyjaśnione (no prawie). Osobiście dawno nie grałem w tak dobrego indyka i bardzo liczę na wydanie pudełkowe, które będę chciał zakupić.

Dokładnie. Jedna gra, którą początkowo ciężko było nazwać pełnoprawnym produktem, na 7 letnią generację. Samo w sobie jest to komiczne i równocześnie to najgorszy wynik PD w historii PS. Skoro Sony ma tylko jedną firmę od wyścigów to tym bardziej powinni podzielić serię na GT i odpowiednik Forzowego Horizona lub powołać nową serię do życia. Jednak jest jak jest. Już nawet nie wspominam nieodżałowanego Liverpool/Psygnosis od Wipeoutów i Evolution. Do tej pory Kaz się krył w cieniu swoich japońskich zwierzchników, ale przy wesołym Jimmym jego pozycja, jak i całego zespołu, może w duzej mierze zależeć od sukcesu siódemki.

Ale według kogo jednego z lepszych? Graczy? Chyba nie bardzo, bo sprzedaż raczej nie urywała głowy. Mediów? Wygląda to na totalnego średniaka. Ja bym chciał sequel The Order 1886, ale chcieć to sobie mogę. Zamknąć Bend? Jeszcze w kolejce są Polyphony i MM. Wszyscy ze sporymi szansami. Czekać jest na co i będzie. Nie tylko na różne odmiany open world tpp, bo od blisko dekady Sony mocno ukierunkowuje swoje produkcje w tę odmianę gier. Szkoda tylko, że nikt już nie robi prawdziwych j/rpgów. Mnie ciekawi co będzie z Bluepoint po bardzo dobrym przyjęciu DS oraz Housemarque po ewentualnym kasowym sukcesie Returnal. Czy Sony ich wreszcie włączy w swoje szeregi czy nadal będzie to ciągnąć w taki sposób jak obecnie?

Nie jest to uwaga do tego numeru, ale bardziej do jakiegoś trendu, który obserwuję od dłuższego czasu w psxe. Może Roger odpowie? Dlaczego recenzje są na jedną, góra dwie strony, poza jakimiś wyjątkami? Kiedyś to były opisy na 4 czy więcej stron i to było jak dla mnie idealne. Obecnie? Jak najwięcej wrażeń na 1/3 strony i tyle. Jak widzę, że gry, na które czekam, bądź jestem zainteresowany dostają reckę na 1 stronę to zaczynam się zastanawiać o co tu chodzi? Czytelnik woli teraz przeczytać 50 recenzji po pół strony, niż 4 konkretne? Wczoraj byłem w empiku i przekartkowałem dwa pozostałe pisma, odnosząc przy tym wrażenie, że tam recenzje są dłuższe. Jako osobę, która nie czyta tego typu artykułów na www, mocno to drażni.

Wydaję mi się, że kiedyś o tym czytałem/ ktoś tu pisał z redakcji. To jest podobno poziom 15-20 k miesięcznie, w zależności od pory roku, aury za oknem i kalendarza. Bezpiecznie można przyjąć, że 12 k miesięcznie idzie. Edge i Retro Gamer mają nakłady po 20 k (niby tyle, bo to zawsze dane kogoś, gdzieś tam, jakoś), a są rozsyłane na cały świat, więc jeśli to prawda to wynik jest wręcz fenomenalny i ciężko mi wierzyć w te problemy finansowe.

Patrząc na reakcję użytkowników forum, wywodzącego się zresztą z pisma, nie wróżę wam powodzenia w tej zbiórce. Szkoda, że portal został sprzedany, a wy w tym czasie nie zalożyliście nowej strony www, bo z tego co mi wiadomo ppe.pl ma się świetnie, a reprezentuje ściekowy poziom. Łatwo byście ich przebili i byłaby kasa na dalsze funkcjonowanie pisma na całe lata. Sama zbiórka, przez obecność wiadomej osoby, dość mocno zniechęca ludzi, którzy wsparli w swoim czasie powrót SS. Do tego to bardziej przypomina abonament, a nie jednorazową akcję. W każdym razie, jako miłośnik prasy growej, trzymam za was kciuki. W przeciwnym razie pozostanie mi tylko import z Wysp.

Delikatnie powiedziane.

Zacząłem dzisiaj, ale faktycznie, questy są świetne, a do tego można je rozwiązywać na wiele sposobów. To nie kolejne rpg z zadaniami typu zabij 10 szczurów, co mnie bardzo cieszy. Początkowa zabawa z kolegami w rzucanie g... w dom. Później robi się już dużo poważniej w samej fabule, ale jest naprawdę dobrze. Przeraża mnie tylko ilość opisów, wydarzeń, postaci czy znaczników. Dzisiaj przez pierwszą godzinę nie wiedziałem czy grać czy czytać to wszystko, a jest to doprawdy bardzo interesujące. Zapowiada się bardzo długa przygoda z Heńkiem.

Akurat, że wydają kolejnego przeciętniaka to po tym co widziałem, specjalnie się nie dziwię. Dziwi mnie za to co innego. To jest totalna stagnacja. Ile te typy już zrobiły tych symulatorów chodzenia? 5? Wszystko na jedno kopyto, czasami coś tam dodadzą/ uda im się, ale to wygląda jakby bali się wyjść ze swoich schematów. Ciekawe czy ich kolejne gry nadal będą z tego samego gatunku, czy jednak ktoś powie: hej, a może spróbujemy czegoś nowego? Gdyby chociaż byli mistrzami w tym co robią. Patrząc na ich produkty, są zwykłymi rzemieślnikami zamkniętymi w swoim świecie.

Ale wiesz, że ja tego nigdy nie skończyłem? W oryginał grałem z 15 h i z tym sentymentem to może być u mnie trudno. Oceniam to jako produkt, a ten stoi na dobrym poziomie.

Chyba niektórzy w tym wątku powinni zacząć pić jakieś...potiony, bo czytać się tego nie da. Osobiście zmierzam ku końcowi - 17 rozdział. Nie jest to jrpg mojego życia, ale pisanie o tym, że to g... czy 3/10 to słaby żart. Gdyby wywalić sztuczne wydłużacze rozgrywki i niepotrzebne sekwencje to byłaby rewelacja. Tak jest solidna gierka, zasługująca na te noty, które zbierała.