Figaro

w ryj dać mam dać?! - grg

Lecą żurawie - rosyjski film z lat 50. Polecam, myślałem, że nie przejdzie próby czasu a tu zonk. 8/10.

1. shaun of the dead . . . . . . . . . . . . . reszta.

Invention of Lying - dobry pomysł, gorsza realizacja. Akcja rozgrywa się w mieście, w którym NIKT nie kłamie, koloryzuje itd, czego wynikiem są zabawne rozmowy. Jednak cała warstwa fabularna ma drugie dno... 7/10, polecam w sumie.

sorry, ale jeżeli następne sezony już cię tak nie jarały, to znaczy, że jednak były gorsze.

własnie to jest wkurzające, wielu nie zrozumie takiego finału oglądając cały serial w tydzień. Przecież - nie wiem jak inni - ale dla mnie mnóstwo zabawy było z teoriami, dyskusjami, jaraniem się, czekaniem... a teraz tego nie ma.

spoko, relacjonuj na bieżąco wrażenia, bo i tak nic się nie dzieje w tym dziale już.

pier.dolisz bzdurki mordechaw mam przeczucie że kolejne sezony spodobają się jeszcze bardziej Kazuo.

ja sobie przypomnialem wiekszosc odcinkow 6 serii i dalej utwierdzam się w przekonaniu, że 6 sezon jest inny, ale nie gorszy. plus GENIALNA muzyka, szczególnie w dwóch ostatnich epizodach, arcydzieło ;/

eeeee. Idź sobie -_-

Take your time .

Nie, nie, coś innego.

fakt, biografie niech też będą. Ale w formie fabularnej, jak np Ray, a nie dokument.

http://polygamia.pl/Polygamia/1,96455,8029937,Gralismy_na_Nintendo_3DS_.html relacja z polygamii.

wiesz, chodzi mi o takich którzy poświęcają całe swoje życie dla pasji, artystów, którzy są maniakami na tym punkcie, jak coś to pomoże. Czekam na kolejne propozycje :F Secret Window to raczej pobieżnie się zajmuje tym.

dajcie mi film który opowiada o pisarzu, poecie, malarzu czy dziennikarzu... najlepiej zeby glowny bohater byl dosyc dziwny i w ogole film opowiadal o jego pracy... nie chodzi mi o biografię. help.

Man Behind The Sun - obejrzałem. Ponoć w rzeczywistości w tych bazach robili jeszcze gorsze rzeczy... Cóż, prawdziwe zwłoki dzieciaka, czy scena grupy szczurów zjadających kota (MOC!!!!!!, nie mogę drugi raz tego obejrzeć, tym bardziej, że na planie poświęcili kota w rzeczywistości... japońscy popaprańcy). Klimat ten film ma, nie ma to tamto. Niektóre sceny nie przeszły próby czasu (jak ta z wypływającymi wnętrznościami z odbytu). Ogółem filmu tego nie da się ocenić. Obejrzeć trzeba, by wiedzieć do czego zdolni są ludzie. Japońscy.

XDDDDDDDDD dałbym na sygne ale mnie oskarżą o spoilery. o Zbyszewskim: The Vilcek Foundation zorganizowało wystawę w Nowym Jorku poświeconą imigrantom pierwszego i drugiego pokolenia, którzy pracowali przy serialu LOST. Na wystawie znalazły się zdjęcia, rekwizyty oraz krótkie artykuły o ekipie serialu. W zróżnicowanej kulturowo i etnicznie ekipie, znalazło się też znajomo brzmiące nazwisko ? Zbyszewski. Chcecie dowiedzieć się więcej o tym panu? Zapraszamy do rozwinięcia. Jeden z producentów i scenarzystów LOST, Paul Zbyszewski, wie że nie jest łatwo wymówić jego nazwisko. ?To dla wielu wyzwanie, bo w nazwisku znajduje się zbyt wiele spółgłosek obok siebie. No i gdzie podziały się samogłoski? Ale nie chcę zmieniać nazwiska tylko dlatego, że ciężko się je wymawia. One świadczy o tym, kim jestem i skąd pochodzę?. Zbyszewski jest Amerykaninem pierwszego pokolenia. To wpływa na całe jego życie, ?na pracę, związki i metody wychowawcze? przyznaje scenarzysta. To oczywiście wpłynęło też na jego sposób pracy przy serialu LOST. Ten serial skupiał się na wątku walki przeznaczenia z wolną wolą, opowiadał o losach outsiderów, którzy musieli pokonywać nieprzekraczalne bariery. ?Uwielbiam opowieści o ludziach, po których nikt nie spodziewa się wygranej, a właśnie tacy są imigranci. Historia imigrantów związana jest z pokonywaniem przeszkód, z izolacją społeczną i z ludźmi, którzy muszą coś udowodnić?. Rodzina Zbyszewskich pochodzi z Polski. Rodzice scenarzysty musieli uciekać z kraju po Drugiej Wojnie Światowej. Jego ojciec i dziadek służyli w Armii Krajowej ale zostali wywiezieni do niemieckich i rosyjskich obozów koncentracyjnych. Rodzina jego matki zdołała uciec w 1947 roku ? mieli ze sobą tylko ubrania. ?Przystosowali się (do życia w Stanach Zjednoczonych). Nauczyli się języka, dostali pracę w fabrykach. Zaoszczędzili wystarczająco dużo by kupić mały domek i wykształcić dzieci. Nie mieli dużo pieniędzy, ale wystarczyło im na życie. Moi rodzicie i dziadkowie są dla mnie bohaterami?. Zbyszewski miał iść w ślady ojca i zostać mechanikiem samochodowym. Na pierwszym roku studiów, postanowił nawet uczestniczyć w warsztatach przygotowujących do zawodu mechanika. ?Już pierwszego dnia uświadomiłem sobie, że to nie jest praca dla mnie. Nie znalem się na tym i wcale nie chciałem zostać mechanikiem?. Nie było mu łatwo przekazać tej wiadomości rodzicom. ?Teraz, kiedy mama widzi nasze nazwisko na początku odcinków, jest bardzo szczęśliwa?. Zbyszewski dołączył do ekipy LOST, kiedy zdjęto z anteny jego serial ?Day Break?. ?Od zawsze byłem wielkim fanem LOST, obejrzałem każdy odcinek i podczas spotkania o pracę modliłem się żeby czegoś nie spieprzyć. To była dla mnie wielka szansa?. Bycie Amerykaninem pierwszego pokolenia pomogło mu zrozumieć bohaterów serialu, którzy pochodzą z rożnych środowisk. ?W LOST mamy bohaterów reprezentujących rożne rasy i narodowości. Oni odzwierciedlają zróżnicowanie kulturowe Stanów Zjednoczonych. Sayid, Sun, Jin, Hurley, Michael i Walt to tylko niektóre przykłady takich bohaterów. Ci bohaterowie musieli pokonać wiele przeszkód ? różnice kulturowe, bariery językowe, uprzedzenia rasowe. To wszystko wpłynęło na to, jak przedstawiali ich scenarzyści. Trzeba zrozumieć ich punkt widzenia? Wywiad z Claire: LOST już się zakończył. Powiedz szczerze, co sądzisz o ostatnim odcinku serialu? Muszę przypomnieć sobie moment, kiedy czytałam scenariusz. Został wydrukowany na czerwonych kartkach, żeby nie można było go skopiować. Ostatnie 10 stron scenariusza dostaliśmy dopiero jeden dzień przed kręceniem ostatnich scen. Byłam bardzo wzruszona. To nie to samo, co czytanie scenariusza do piątego odcinka. Uświadomiłam sobie wtedy, że ostatni raz czytam scenariusz serialu LOST. To zrobiło na mnie ogromne wrażenie. Na niektórych fanach ostatni odcinek nie zrobił aż tak dużego wrażenia Nie da się każdego zadowolić, zwłaszcza jeśli scenariusz jest tak skomplikowany i nie zawiera odpowiedzi na każde pytanie. Niektórzy narzekali, że wiele tajemnic nie zostało wyjaśnionych. Ja uważam, że to byłoby nudne. Żeby odpowiedzieć na wszystkie pytania, musielibyśmy nakręcić jeszcze z 500 odcinków. Myślę że zakończenie serialu było piękne. Czy jest jakieś pytanie odnośnie serialu, na które sama chciałbyś dostać odpowiedź? Chciałabym dowiedzieć się więcej o tym co się stało z Claire oraz dokończyć watek jej relacji z matką. Podobało ci się granie szalonej Claire? O tak, bardzo. Miło było zagrać coś innego po 4 sezonach. Na początku była bohaterką, która tylko trzymała swoje dziecko i.... Tak, nie brałam udziału w scenach akcji. Tylko siedziałam na plaży i mówiłam wszystkim ?Do zobaczenia? A potem już mogłaś poszaleć z karabinem.... Cieszę się, że mogłam zagrać w takich scenach. To nie był serial o 5 bohaterach, którzy codziennie robili to samo. To nie serial ?Przyjaciele? Zgadza się. Serial był bardzo kreatywny. Nie mogłabym grać w serialu przez taki długi czas, gdybym w każdym odcinku musiała robić to samo. Czy ciężko było pożegnać się z bohaterką, którą grałaś tak długo? Tak. Ale chyba nie powinnam myśleć zbyt długo o szalonej Claire. To byłoby niebezpieczne Skoro już mówimy o szaleńcach, podobno Marilyn Manson jest wielkim fanem serialu? Zgadza się. Namalował portret Terrego O'Quinna oraz dał Naveenowi Andrewsowi czaszkę dziecka, aby przekazał ją mnie. To miała być niby czaszka Aarona. Mnie to śmieszyło, ale bałam się że ludzie pomyślą, że jestem jakąś morderczynią dzieci. Musiałabym potem zorganizować konferencję prasową i tłumaczyć, że kocham dzieci. Czy zatrzymałaś te przerażające wiewiórkowe dziecko? Nie! Chyba Damon i Carlton je wzięli. Byłam bardzo wkurzona. W wywiadach ciągle nas pytali, jaki rekwizyt chcielibyśmy zatrzymać. Ja zdecydowanie chciałam wiewiórkowe dziecko. Ale niestety, nie dostałam go. A może chociaż zatrzymałaś zwariowaną perukę? Nie chcę jej więcej widzieć na oczy Często grasz ciężarne kobiety: w serialach LOST i "Roswell" oraz w filmie ?Brick?.... Może mam w sobie coś z mamuśki. Uwielbiam dzieci ale nie mówię o tym na castingach. Nie wchodzę z tekstem ?Cześć, kocham dzieci, zatrudnij mnie!?. Czy boisz się, że do końca życia będziesz odpowiadała na pytania związane z LOST? Nie, bardzo mnie to cieszy. Teraz już nie musisz unikać odpowiedzi. To pewnie było irytujące? Tak. Wszystko przez ten cholernie ciekawy serial!

No nie wiem, coś jest nie tak z tą Zeldą. Taki klimat trochę bardziej... komercyjny. Widoczki fajne, ale nie wiem, coś tu nie pasuje. Ale widać, że przyjemnie się gra.

To jedyne potknięcie tej firmy na E3. Nie do końca je rozumiem, choć chyba chodzi tutaj o te cholerne podczerwienie na widowni. Who knows. Lepsze to niż udawanie, że się gra w Kinectica :F

W temacie należy polecać, nie trzeba rozkładać anime na części pierwsze. Ale dobra - podobała mi się muzyka, postacie oraz ten mindfuckowy klimacik. Fajne sceny walki.

Wzięli Graczy na poważnie. To było. Żadnego pajacowania komediowego czy marszu sekty. Kawa na ławę <ok>.

Perfect Blue - znakomite anime!! Polecam, serio.

O, miła niespodzianka. Thx.

Rozumiem, że w nowym numerze nie będzie jeszcze nic o E3?