SlimShady
Senior Member
-
Dołączył
Treść opublikowana przez SlimShady
-
Mnie osobiście polski dubbing wybija z klimatu, nie w każdym przypadku, ale w zdecydowanej większości. Najlepiej, żeby można było dowolnie mieszać, bo wymuszanie zmiany języka w konsoli nie powinno mieć miejsca(Order 1866, Until Dawn, Spider, i pewnie jeszcze o czymś zapomniałem). -
W grach raczej tego nie unikniesz, to są ludzie i mają swoją poglądy, a czasami też robią coś typowo pod publikę. Zresztą w gazecie ze dwóch ancymonów po przeciwnej stronie też się znajdzie, więc równowaga i tak nie jest zachowana.
-
Coś w tym stylu, tylko w drugą stronę, ale przecież nic nie odczułeś przez 20 lat, więc nie ma problemu.
-
A w nowego Mortal Kombat grałeś?
-
-
-
-
-
Przecież nie mam nic do Bloodborne'a, mamy 2019, a dla mnie to nadal najlepszy ex na PS4. Mocne 9/10 nie licząc nudnych lochów i grafomańskich opisów/szczątkowej fabuły. To nie jest fabuła, tylko magisterka pisana przez jednego z psychofanów, nawet Pan Miyazaki niczego nigdy nie komentuje, bo wtedy cały czar pryśnie. Jak się postarasz, to pewnie i z Super Mario zrobisz bohatera romantycznego, nie ma praktycznie dialogów, dosłownie ocean możliwości na bajdurzenie z Vadimem z jutjuba. Umówmy się, FROM nigdy nie słynęło z fabuły(nie grałem w Sekiro i to co zrobili na VR), to nie jest element dzięki, któremu są na fali od 2009. Nie wiem czy grałeś w Silent Hill 2 czy Rule of Rose, to jest idealny przykład fabuły i otoczki fabularnej. Bloodborne przy tym nawet nie stał, i tam nie potrzebujesz czytać opasłych tomów ani wspierać się wielogodzinnymi filmikami. Oczywiście jest tam dużo rzeczy do odkrycia, ale to co najistotniejsze wyciągasz samodzielnie, po prostu grając w grę.
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Coś w tym jest, ale też prawda jest taka, że jeśli ktoś zna np. fabułę SH 2, to już te największe uderzenie ma za sobą. Jasne, to nie jest Far Cry, zawsze można się tam doszukać kolejnych elementów, albo zwyczajnie zagrać dla unikalnego, melancholijnego klimatu, ale z mojej perspektywy pierwsze przejścia są zawsze najlepsze. W Heavy Rain Origami Killera miałem zaspoilerowanego przez jakąś , a mimo to i tak byłem ciekawy dlaczego jest tak, a nie inaczej. Zresztą to była gra z takiego gatunku, że i tak każdy ma swoje własne przejście i swoje własne zakończenie, więc w sumie jak ktoś zrezygnował z grania, tylko z tego powodu, to zupełnie niepotrzebnie. Zastanawiam się na temat TloU, czy jeśli zagrałbym drugi raz na PS4, to czy nadal bym miał ciary na plecach w Przed dwójką będzie trzeba sprawdzić, bo aktorsko było wyśmienicie, a opcja skipowania, to nawet nie wiem, co to jest. Pewnie nawet drugi raz bym oglądał 8h pier.dolenia o nanomaszynach w MGS4, ale to już takie moje kuku na muniu.
-
-
Hard jest optymalny, w sam raz żeby czerpać frajdę z walki, a przy tym uniknąć frustracji.
-
-
Teoretycznie Rising, ale zrezygnowałem, bo odblokowane skillsy z normala nie przeszły na harda, a później save już był nadpisany na normalu i straciłem chęci. Przede wszystkim gry z nieśmiertelnym gameplay'em, które nadal są tak samo dobre jak w momencie ich premiery, a takie tytuły należą od rzadkości.
