Paolo de Vesir

A, TO OLEWKA

Ja po pierwszej godzinie już widziałem żółtko. Może i MS ładnie dowalił do pieca, ale te ich kolaboracje z 3rd party to praktycznie same cytryny. Dla porównania powiem tylko, że Sony zadbało o Kenę czy The Pathless. Takze tego no, powodzenia tam ze Scornem.

No to dzisiaj testowanko, bo drugi boss is zdechł.

Noooo panowie... 2.5h do premiery, a tu tylko 3 strony? No słabo, słabo. Słabiej tylko zapowiada fakt, że wciąż nie ma recenzji. Czyżby kątwa gamepassa i będzie żółtko od kogoś kogo gry mają średnią grubo ponad 80 pkt na MC?

To co sprzedaje Nintendo w takim razie? Bo serio, tam leci wszystko taśmowo, a konwersje gier z poprzednich generacji to już w ogóle. ib4 - nie kupuję tłumaczenia "bo to Nintendo", bo równie dobrze mogę powiedzieć, że Sony sprzeda przenośniaka na pniu "bo to PlayStation".

Tu wracamy do punktu wyjścia - skoro model biznesowy PS5 jest już trudny do utrzymania to może pora dywersyfikować? Tak jak SEGA nie radziła sobie z walką konsolową, więc poszli w wydawnictwo, MS nie mógł konkurować bezpośrednio ze sprzedażą więc poszedł w otwartość GamePassa i tak Sony mogłoby skupić się bardziej na graniu przenośnym - tańsze gry, możliwość utrzymania przy życiu marek o których cicho. Z resztą, idą w potężną niszę jaką jest VR, a ludzie zastanawiają się czy poradzą sobie na ogromnym rynku mobilnego grania. xdd

Nie pogodzę się z myślą, że PSP było szczęściem nowicjusza (na rynku przenośnym). Patrząc na Nintendo które w ciągu trzech generacji DSa, 3DS i Switch sprzedało się w ponad 300mln egzemplarzy widać, że jest ogromny popyt na granie przenośne i to nie tylko w Japonii. Sama Vita sprzedała się przecież słabo nie dlatego, że była słabym sprzętem, a ponieważ dla Sony nie był to najlepszy czas i potrzebowali generacji z PS4 aby się odkuć po PS3. Jakie są przesłanki za tym aby Sony NIE miało robić przenośniaka skoro tam leży mnóstwo pieniędzy?

Żeby PSNow było konkurencją musieliby wypuszczać swoje gry day1, a na to się nie zanosi.

Dwa różne sprzęty, a nie mini wersja stacjonarki i mamy sukces.

Mam wrażenie, że gry przekroczyły już punkt krytyczny i zwyczajnie ich produkcja jest już tak absurdalnie droga, że są trzy wyjścia: GAAS albo abonament mniejsze budżety/przenośność multiplatformowość Tutaj Sony zdaje się atakować wszystkie te strategie na raz i zobaczymy co się z tego rozwinie. RDR2 miało budżet 540mln, nie każdego stać na takie ekscesy. Zwłaszcza na wyłączność. Stąd z przyjemnością zobaczyłbym nowego przenośniaka od Sony gdzie niższe koszty produkcji mogłyby uratować wiele IP przed zapomnieniem, a Sony dać większy przychód ze swoich gier.

Kręcenie hype'u na gierkę którą ma dwie strony na forum? Okeeeej

Już na luzaczku, dosłownie przy trzecim podejściu zjebałem jak był na strzała. xddd Nie jest taki trudny po tym jak się rozkmini jego ataki w zwarciu. Będę go dzisiaj tłukł i zobaczymy ocb z tym trzecim biomem.

No takie granko na raty, bo jednak robota i stałem tam dobre kilka minut, akurat jak chciałem się chociaż troszkę ruszyć to zdadziało się co się zadziało.

Pierdolone, zbugowane gówno - czasem to jakieś pierdoły typu po wyjściu z tych ukrytych lokacji nie ma mapy, ale nic czego nie rozwiązałby suspend i restart. Niestety, teraz miałem pięknie przygotowany setup pod bossa i za plecami pojawił mi się niewidoczny na mapie Archonact. Oczywiście adrenalina wyzerowana, pasożyt który odradza Cię po śmierci zużyty, więc chuj mi w dupę. Tak kurwą rzuciłem, że mnie po drugiej stronie ulicy musieli słyszeć. ;/

No i Donatello dostał świetną przygodówkę, a inni świetną przygodówkę ze średnią walką. Więc czemu jest takie laurum o to jak kto gra? Nie oceniam samej gry tylko próbuję zrozumieć tu fenomen socjologiczny, bo coś mi chyba umyka.

Niestety forumku, ale emigracja na Nową Zelandię nie przynosi skutku. ;/

Ludzie, ale o czym my tu w ogóle mówimy? Weźmy za przykład Cuphead - gra słynie z wysokiego poziomu trudności co było obok oprawy AV najważniejszym punktem jej marketingu. Ja skończyłem grę na standardowym (wysokim z designu) poziomie trudności, doświadczyłem jej wg. zamysłu twórców. Jakby ktoś przyszedł do mnie i powiedział "meh to Cuphead, skończyłem na easy, nie wiem ocb z tym poziomem" to tu mamy zgrzyt względem oczekiwań i rzeczywistości. Graliśmy w dwie różne gry. Teraz casus Keny - Kena od początku miałabyć piękną, kameralną baśnią z niezbyt wymagającą walką co pokazywały nietrudne starcia na trailerach i jej siłą miała być atmosfera przygody jaką ten tytuł buduje - selling feature tej gry. Wam siadło i dodatkowo postanowiliście sobie wzbogacić doświdczenie trudną walką. Donatello wybrał, że chce poznać tę grę jako przygodę i poszedł po sznurku który dopracowali ludzie z Ember Lab, doświadczając tego co zaoferowania mają twórcy. a wy do niego hurr durr jak tak można XDDD Donatello sobie nic nie odebrał, to Wy sobie dodaliście, czyli na odwrót z ogrywaniem Cupheada na easy. Ludzie gdzie Rzym, a gdzie Krym?

Czyli masz wszystko co najlepsze w Kenie + brak frustracji z walki? Brzmi zajebiście.

Koledzy, a może donatello nie podchodzi do tej gry tak emocjonalnie i nie patrzył na nią przez różowe oksy? Mam vibe jak wchodzisz do działu z Soulsami i mówisz, że jednak nie mój klimat, mapki brak i ten system walki jakiś taki słabawy.

Tyle, że recenzencji raczej nie chwalą systemu walki w Kenie. Zacznijmy od tego, że naprawdę każdy może grać jak chce. Suteq skończył Eternala na easy i good for him, bo zajebiście, że może sobie ziomek wbić w grupę przeciwników jak w serious samie i rozyebać ich na kawałeczki bez strachu, że zginie jak przestanie poruszać się przez 1s. No, ale będzie hurr durr, bo yag tak mug!!, dopiero jak wkurwiasz się na grę, że zginąłeś 50 razy i jedyną nagrodą jest przejście dalej to możesz powiedzieć, że grę skończyłeś.

Tak jak mówisz, pamiętam niepokój i ciarki przy pierwszym bossie, a teraz zabijam go podstawową bronią, tak przy okazji jak przygotowuję się do drugiego bossa. XDD Eh, byle do 16.

@Wredny Nie zgodzę się. To jakby ktoś mi powiedział, że ja nie przeszedłem spider-mana, bo przecież zadania poboczne bardzo dopełniają lore, a narracja środowiskowa przedmiotami z plecaków daje dopiero zarys przez co przeszedł Peter. Gry mają podłogę i sufit i wiadomo, że im wyższy sufit tym pełniejsze doświadczenie, ale gra powinna dostarczać w swojej podstawowej formie. Jak tego nie robi to potem mamy kwiatki, że TLOU tylko z wyłączonym nasłuchiwaniem i na hardzie.

Może padnie za trzecim, bo rzeczywiście jakby się dobrze dozbroić to można go nawet wycheesować. Cóż, będzie grane.

Czekaj, to przy drugiej połowie coś się jeszcze zmienia? Generalnie czuję, że padnie niedługo, bo mam już patent na koła na ziemi. Tak czy inaczej świetne jest to, że naprawdę w kilka minut można spokojnie dostać się ponownie do bossa. Poprawia to nieziemsko chęć dalszych prób. W Soulsach gdzie trzeba często lawirować między wrocami, a sam gameplay nie jest tak arcade'owy od razu miałbym dość, a tutaj jest syndrom jeszcze jednej rundki. No tak jak pisałem, od razu wiedziałem, ze gra mi siądzie.