Paolo de Vesir

Recenzje piszą, że system walki jest "taki se" i walka nie jest najmocniejszą stroną produkcji, mówi też o tym donatello, no zaczyna się to składać w całość. a ograć pewnie nie ogram z powodów o których pisałem w temacie - nic mnie do tej gry nie przekonuje i wystarczająco znam swój gust aby zepchnąć Kenę na końcowe pozycje mojego backlogu

Nawet tani, starszy blaszak da wiele radości. Pomyśl sobie o tych wszystkich grach z siódmej i ósmej generacji, śmigających na konsolach w jakiś śmiesznych rozdzielczościach pokroju 720p/15-25, a na PC glorious 1080p/60.

Gry to coś więcej niż gameplay, a łatwa walka w Kenie nie obiera jej największym zaletom. Więc wilk syty i owca cała. Cała sytuacja jest też o tyle kuriozalna, że chociaż na forum wyjadaczy zbrodnią jest ogrywać grę w preferowany przez siebie sposób to napierdalanie na wszystkie tytuły w które się nie grało, ale nie lubi ich z zasady (siecówki, GAASy, multiplayer only) jest wręcz trendy i nie wywołuje praktycznie żadnego zastanowienia. ib4: nie chcę tu w ogóle poruszać tematu multików czy coś, a jedynie zaznaczyć, że ogranie na dowolnym poziomie daje większe pojęcie o grze niż nieogranie jej w ogóle..

Residenta przywołał łom, a czemu zastanawiam się nad easy w REmake? Gdyż normal nie daje mi satysfakcji z gry.

Ah, sorki, niedoczytałem. Pisałem o easy który wg. opisu wydaje się być odpowiednim aby mógł czerpać satysfakcję z tej gry. Na pęczki jest gier, gdzie gameplay jest elementem dania głównego jakim jest narracja/atmosfera przygody.

Opis pasuje bardziej do very easy. Reddit jako różnicę wypisuje głównie więcej ammo i leczenia przy podobnym poziomie walki. Jeśli gra by mi podeszła może spróbowałbym na normalu. Z resztą w REmake nawet atmosfera tytułu jest bardzo stresująca., kreacja maszkar też, a wpisy potrafią zjeżyć włos na głowie. Silenty kończyłem zawsze na normalu i chociaż prawie w nich nie ginąłem, kończąc grę zawsze z potężnym zapasem ammo to wciąż zagrożenie było wyraźne.

Idąc tym tokiem myślenia albo przechodzimy gry na najwyższym możliwym poziomie trudności albo nie możemy mówić, że je skończyliśmy. bo skoro twórcy taki poziom przygotowali to czy nie było ich zamysłem aby tak tej gry doświadczać? Rozważałbym przejście REmake'u w ten sposób, bo na normalu ta gra wywołuje u mnie mniej więcej taką rakcję: Nieco łatwiejsza walka sprawiłaby, że wciąż czułbym zagrożenie, ale przynajmniej czerpał jakąś przyjemność z samej gry.

Doświadczenie to coś więcej niż gra.

Ostatnim testem będzie odcinek z chilli Kevina. Jak nie pyknie to jednak koniec.

Tyle, że każdy ma dowolność w odbiorze (i doborze) tego jak ma zamiar dany tytuł odbierać. Haven które w tym roku ukończyłem wielu uzna za fatalną grę, bo jej system walki jest chyba największym gniotem ostatnich lat, ale dla mnie opowieść i vibe gry sprawiają, że jedyne co powstrzymuje od nadania jej tytułu GOTY 2021 jest data jest premiery. Więc pytanie: kto ma tu rację? Wy besztający grę za słabą walkę czy ja chwalący ją zą bycie nietuzinkowym, intymnym wręcz doświadczeniem?

Dla mnie rozbijało się tylko o to, że zbesztaliście donatello jak dziwkę za to, że nie ograł Keny tak jak powinien (czyt. tak jak forumowe gremium uznaje za stosowne), a przecież doświadczył praktycznie kompletnej gry w formie jaką zaproponowali mu twórcy. O takie zachowania zawsze będę podnosił larum.

Pytanie czy możesz teraz oceniać Wieśka skoro umknął Ci tak ważny element gry jak warzenie eliksirów i przygotowania do walki?

Pierwszy to i mi średnio podchodzi.

donatello

Panowie, a który sezon można całościowo uznać za najlepszy? Próbowałem przekonać dziewczynę do TO, ale po połowie pierwszego w ogóle nie złapała zajawki, a początek drugiego sezonu też jej nie porwał.

Sorry, ale czy jak nie ogarłeś Keny na macie do tańczenia to czy w ogóle możemy rozmawiać o tym czy gra jest dobra czy nie?

Z przyjemnością przyjmę nowego Splintera jeśli będzie bazował na mechanice Conviction. Podchodziłem kiedyś do remasterów trylogii na PS3 i dla mnie koszmarne drewno, a Conviction fenomenalna wypadkowa między akcją, a dynamicznym i dającym frajdę skradaniem. No i przesłuchania w SC:C to jedno ze szczytowych osiągnięć gamedevu, ever.

Ciekawe czy przy okazji będzie rekord i pierwszy singielek na 1000h?

Swoją drogą, też macie flashbacki z Wieśka 3 jak czytacie o upgrade'ach zbroi czy różnych buildach postaci?

No, ale kolego, gry z fantastycznym gameplayem mają to do siebie, że nawet na easy sprawiają fun - nieskrępowana masakra w DOOMie czy Residencie 4 gdzie jednym strzałem rozrywasz zastępy wrogów to definicja funu i odstresowania się przy konsoli.

Zrobisz też filmik jak easy wpływa na fabułę, klimat, eksplorację oraz ogólną bajeczność całego doświadczenia? Wg. recenzji to najważniejsze atuty tej gry, chciałbym zobaczyć ile stracę na izi.

Wracając do punktu wyjścia - Resident Evil 4 był grą siódmej generacji wydaną na szóstej generacji. Pamiętam odpalenie tego na gacku i mój opad kopary na każdy najmniejszy element tego arcydzieła. eh, mógłbym tak godzinami

Oryginał! OK, to mam rozwiązanie. Dzięki @łom

Jestem totalnym laikiem Residentowym (od zawsze #TeamSilentHill) i jak grałem w dwójkę na PC (na izi przyznaję ) to nie pamiętam w ogóle tego Mr. X tylko Birkina i że on był głównym antagonistą dwójki. Co mi umknęło? To przez poziom trudności?

Ko,rwa to macie nerwy ze stali, bo ja po tym jak zobaczyłem Nemesisa w wieku lat jedenastu przez długi czas miałem mocną traumę (autentycznie), a widże, że dla Was to był raczej horroro-akcyjniak. No ale dzięki mordzie, remake'i wciąż na liście, będą grane jeszcze tej zimy.