Josh

Ja na wakacje byłem w Miami. Znaczy się w Vice City.

Wolałbym posiedzieć w kocim pokoju z futrzakami I znowu się narażę Cronosowej elicie, drugi raz tego dnia, ale trudno: co to ma być, że nie można wyłączać niektórych cut-scenek?? Czy my mamy cały czas rok 1996? Za pierwszym podejściem nie zwróciłem na to uwagi ale robiąc podejście na hardzie lekko to irytuje. Pewnie się znowu czepiam.

Też bym pogratulował występu w najlepszym horrorze 2025 roku. Ale na kawę bym się z nią nie umówił.

Przecież napisałem na poprzedniej stronie, na samym początku tego wątku że nie zależy mi na żadnej seksbombie, to Wy sobie coś ubzduraliście że chcę dupeczkę ze Stellara czy inną Adę Wong. Nie powiem, że jestem tym zaskoczony, zawsze kiedy pojawia się podobny temat to znajdują się rycerze walący tym argumentem. I to niby ja operuję skrajnościami i hiperbolizuję. Szczerze mówiąc z tej dwójki z Cronosa to już bym wolał Anglę xd ale to naprawdę jakbym musiał wybierać.

Wiadomo, bo na świecie są tylko dwa typy kobiet: brzydkie babochłopy i cycate szony. Nie ma nic pośrodku, tylko same skrajności.

Ojtam do klubu. Wystarczy krótki spacer po parku.

Odbijam piłeczkę i napiszę, że piwniczaki się zesrały, bo im obraziłem obiekt westchnień w giereczce wideo Wyjątkowo nie ma tu żadnego faszyzmu, wyolbrzymiania, ani żadnych innych zabiegów upiększających moje posty. Wam się babeczka spodobała, dla mnie jest ohydna i jestem zdania, że Bloober nie potrafi ani projektować atrakcyjnych bohaterek, ani tym bardziej reklamować urody Polek w Giereczkowie. A szkoda, bo np Japończycy czy Koreańczycy nie mają z tym problemu i nie szukają wymówek, że gra dzieje się w trakcie zombie-apokalipsy czy że babeczka jest naukowcem, który ostatni raz porządnie wyspał się miesiąc temu. Może Polacy kiedyś też wyhodują sobie jaja i pokażą światu, że i u nas są piękne niewiasty.

Mamy w Polsce jedne z najpiękniejszych kobiet na świecie, a Bloobera stać max na coś takiego Typ samotnej, zajechanej życiem nauczycielki od plastyki z brylami większymi niż te co nosił Stępień i tłustymi włosami. Ja wiem, że to postapo i sexbomba średnio by tu pasowała, ale nie o to mi teraz chodzi. Ot, mogli wrzucić laseczkę o typowo słowiańskiej urodzie, jakąś drobną blondynkę z delikatnymi rysami, a nie smeagolla którego narodowości nawet w przybliżeniu nie da się określić patrząc na twarz. Nie będę tu nawet posądzał chłopaków z Bloober Team o bycie woke, może ziomy to piwniczaki, które po prostu na oczy nie widziały ładnej kobiety.

Obrzydliwe te laski robi Bloober. Za Angelę i Weronikę odjąłbym pół punkta od oceny, ale już nie chciałem się znęcać.

Jak nie dadzą znowu miecza świetlnego albo chociaż czarnego dildo do okładania po pyskach potworów, to będę rozczarowany.

Mieszkanie do dzisiaj wywołuje u mnie mieszane odczucia. Z jednej strony coś zupełnie nowego i świeżego w serii, możliwość patrzenia przez okno albo obserwowania sąsiadki, jakieś dziwne akcje mocno podbijajace klimat, ale na późniejszym etapie rozgrywki, kiedy masowo zaczynały wyskakiwać ryjce ze ścian, a mi brakowało świeczek, to wkradła się irytacja tym patentem. No i przechodzenie przez dziurę w kiblu prowadzącą do różnych, średnio ze sobą powiązanych lokacji. To akurat nie było świeże, bo mieliśmy to już lata wcześniej w Mario żarcik Brakowało mi w tej grze większej spójności, no i mimo wszystko... schizy. Przeciwnicy albo zupełnie nie pasowali do tej gry (duchy??), albo byli zbyt groteskowi, na granicy absurdu (bliżniaki syjamskie albo próbujace nas rozjechać wózki inwalidzkie xD ). No i jeżeli dobrze pamiętam SH4 jeszcze bardziej stawiało na walkę melee, która była tak samo beznadziejna jak w każdej poprzedniej części. Ok, w Homecoming też się dużo walczy broią białą, ale tu przynajmniej masz nad tym jakąś kontrolę i co najważniejsze: bronie się nie niszczą. Tylko jeden jedyny raz przeszedłem SH4, gdzie do innych odsłon wracam regulanie, tak mnie ta gierka wymęczyła. Mimo wszystko widzę tu bardzo duży potencjał na remake, bo wszystkie wady tej gry spokojnie da się poprawić (mniej melee, więcej broni palnej, wywalenie misji eskortowych z Eileen, zastąpienie niektórych wrogów innymi, lepsze zagadki). Kto wie, może za kilka lat Bloobery sprawią że bardziej się polubię z tą częścią. Poproszę wtedy więcej popierdolonych momentów jak ten: spoiler

Homecoming bardzo lubię, jak dla mnie gra była straszniejsza i bardziej Silent Hillowa od Czwórki. Szpital na początku gry miał mega klimacik, tak samo chodzenie po zamglonym Shepherd's Glen, a jak wjechał Otherworold to miałem pełne gacie. Przejścia w czasie rzeczywistym ze zwykłych lokacji na piekielne żywcem zgapione z filmu, wtedy ten efekt robił wrażenie, podobnie zastygające w bezruchu pielęgniarki (sposób poruszania identyko jak u Gansa), a ten boss to już w ogóle nightimare fuel No więc kilka rzeczy Double Helix zrobiło dobrze. Piramidogłowy oczywiście totalnie z czapy, niemniej i tak się ucieszyłem jak go zobaczyłem, bo to najlepsza, najbardziej przerażająca kreatura w całej serii i szkoda żeby kisiła się tylko w jednej grze. Czy deweloper nie zrozumiał na czym polega SH? Klimat obu miasteczek oddali świetnie, fabuła była ciekawa i pasowała do serii, pod kątem designu lokacji czy wrogów nie mam im nic do zarzucenia. Trzeba pamiętać, że to były czasy siódmej generacji, kiedy azjaci mocno się pogubili w tworzeniu gier i na pełnej wjechała amerykanizacja typowo japońskich serii (DmC, Ninja Gaiden 3, RE5 i 6, Castlevania itp), więc nie zrzucałbym tu winy na niezrozumienie czegoś, a raczej na celowe działanie ludków z DH, którzy po prostu podążali za akualnymi trendami i przy okazji postanowili władować do gry jak najwięcej fanserwisu (stąd między innymi Piramidogłowy). SH2/2R > SH3 > SH1 > Homecoming > SH4 > Shattered Memories > Downpour. W Book of Memories, Short Message, Ascension i paczinko nie grałem i nie mam zamiaru.

Gameplay topik, ale lokacje Yakumo ma obrzydliwe biało, zbyt jasno i strasznie sterylnie.

Nope, jakoś zawsze byłem przekonany, że Downpour nie wlicza się do głównego kanonu. Mój błąd

Kolejny też będzie dobry: RE9, Sinking City 2, Holstin, Echoes of the Living, pewnie jeszcze Phase Zero, Flesh Made Fear i może remake pierwszego Silenta

Znowu te białasy i ich złodziejskie praktyki

W czasach takich remaków jak RE2/4, SH2 czy FFVII taki niby-remake za ponad 300zł to JEST zdzierstwo i obraza majestatu. Nikt się nie kłóci czy to dobra gra, bo wiadomo że jest, Snake Eater nawet w swojej bazowej wersji na PS2 będzie grywalny nawet za kolejne 20 lat, stówka mniej za Deltę i nikt by nie miał z tym problemu. Konami swoją chciwością samo sobie strzeliło w kolano.

Obstawiam serial na Netflixie, ale nie wiem czy ktokolwiek by się z tego cieszył A tak serio to ja najbardziej bym chciał zupełnie nową część od Blooberów, ale osadzoną w TYM Silent Hill. Nie żadną alternatywną historię jak Shattered Memories czy Downpour, tylko pełnoprawne SH6. Mogłaby to być kontynuacja historii Masonów z powrotem Zakonu albo jakaś standalone historia jak SH2/SH4. Cronos pokazał, że Polacy już trochę umieją działać samodzielnie, bez podpinania się pod czyjeś pomysły, więc powinni sobie poradzić z takim sequelem.

Na poziomie wiarygodności Famitsu i PPE? To w takim razie Kotaku i IGN.

Famitsu Co dalej? 10/10 od Gruchy z PPE?

Finito, równo 17 godzin poszło, ranga C. Im dłużej grałem, tym więcej bolączek rzucało mi się w oczy: - brak łamigłówek. A nie, sorry, była jedna w opactwie, ale bardzo łatwa i w dodatku dziwnie sformułowana (mylący fragment, że sierp i dziecko znajdują się obok siebie). Tej minigierki z prowadzeniem wiązki elektrycznej po ścianie nie liczę, bo to żadna zagadka - ogólne odczucie, że to wszystko już gdzieś wcześniej widziałem i to więcej niż raz. Skafander i ogólny futurystyczny feeling: Dead Space. Dziwne migawki i halucynacje: też Dead Space. Design przeciwników, zwłaszcza bossów: Uroboros z RE5, z kolei te mendy łażące po sufitach niemal identyko jak podobny przeciwnik z SH2 remake. Gameplay solidny, aczkolwiek pozbawiony krzty oryginalności, na tle pozostałych survival horrorów nie wyróżnia go nic - skromne gore. Ja nie mówię, że muszą się zaraz lać wiadra juchy, a z przeciwników wylatywać wnętrzności, ale mogli chociaż dać jakieś fajne animacje zgonów naszej protagonistki, możliwość dekapitacji, urwania głowy, rozpuszczenia się w kwasie, cokolwiek. A tak to po prostu laseczka po spadku HP do zera po prostu pada na kolana i nic więcej. Cutscenki też nie obfitują w żadne hardkorowe akcje - zbyt łatwy normal i brak możliwości wybrania hard od początku. Czemu? W SH2 można było od razu lecieć na najwyższym poziomie trudności. Amunicji wala się mnóstwo, a jak komuś brakuje to zawsze może dokupić w sklepiku lub sobie scraftingować. Wszystkie walki z bossami są w ten sam deseń i nie stanowią żadnego wyzwania, ile można strzelać w żółte kulki na ich cielskach? Przydałoby się więcej zabawy z otoczeniem, wykorzystywania jakichś jego elementów w trakcie starć z szefkami (sorry, wybuchowe beczki to nie jest szczyt finezji), a oni sami mogliby mieć więcej ciekawych ataków do dyspozycji Z drugiej strony jest też trochę rzeczy, które bardzo mi się podobały windując Cronosa wysoko w moim top gier tego roku: + design lokacji. Zdecydowanie najbardziej unikatowa cecha tej gry, te wszystkie budynki mieszkalne z nabazgranymi napisami w naszym pięknym języku, popylanie po zaśnieżonym osiedlu i zamglonych ulicach, zdemolowany szpital, klasztor z katakumbami = TOP. Huta trochę mniej mi siadła, ale to też nie była kiepska miejscówka. + mega dołujący klimat. Dla nas: Polaków nawet bardziej, bo jeszcze nie mieliśmy "zombie"-apokalipsy rozgrywającej się na naszym własnym podwórku. Przemierzanie zgliszczy tego co zostało z Krakowa, czytanie przejmujących notatek ludzi, których już od dawna nie ma, ogólny feeling izolacji. W dodatku fabuła nawet przez moment nie probóje udawać, że da się w jakiś sposób odkręcić obecny stan rzeczy, że jesteśmy w stanie pokonać zarazę i przywrócić wszystko do normy. My tu tylko próbujemy przetrwać i wypełnić swoją misję. + balans rozgrywki. Bałem się, że im dalej w grę, tym więcej będzie walki, i faktycznie później zaczęła się już robić nieco większa sieka, ale nigdy nie było jej za dużo i nie dominowała nad eksploracją. Samo zwiedzanie miejscówek, lizanie każdego kąta, szukanie sekretnych przejść, zbieranie kotów i komiksów mocno wkręca. No i gra oferuje za włożony wysiłek konkretne nagrody, najlepiej skryte miejsca (lub też najbardziej niebezpieczne) zapewniają rdzenie do upgrade'u a nawet dopałki do broni, więc warto dobrze szukać, ryzykować i zawsze nosić ze sobą łom, bo nigdy nie wiadomo kiedy się przyda + wszystko to co fani horrorów kochają w tym gatunku. Trochę wyżej narzekałem, że Cronosowi brakuje więcej oryginalności, z drugiej strony to co Bloober zerżnęły z innych gier, zerżnęły dobrze więc za to mogę ich pochwalić. Inventory jest bardzo ograniczone, więc nie ma mowy żeby zabierać ze sobą zbyt wiele amunicji i apteczek. Wzorem Residentów mamy boxy, w których można przechowywać resztę towaru, zamiast maszyn do pisania są elektroniczne panele do save'owania, rdzeni i kasy do upgrade'u wcale nie ma aż tak dużo, tak że trzeba zawsze dobrze się zastanowić w co inwestować (dylemat: lepiej podnieść wytrzymałość postaci czy zamiast tego lepiej powiększyć plecaczek o jedną kieszonkę to tutaj standard). Postać jest "ciężka" w sam raz, biega wystarczająco szybko żeby przyjemnie eksplorowało się lokacje, ale nie tak szybko, żeby bez problemu lawirować między większymi grupkami wrogów nie ryzykując obrażeń. Bardzo fajny pomysł z ładowaniem strzałów (takie critical hity), który sprawia, że walki stają się jeszcze bardziej stresujące: wiadomo, że można na szybko ubić mutanta ładując w niego cały magazynek, ale chcąc zaoszczędzić trochę pocisków lepiej najpierw naładować strzał, a to zawsze wiąże się z ryzykiem, bo wrogowie się nie opierdalają, atakują w grupach z każdej strony. Jest w tej grze trochę planowania, trochę kombinowania na polu walki i poza nim, a to według mnie istotna cecha dobrego survival horroru + koty. Tu nie trzeba nic dodawać Ode mnie solidne 8/10. Nie jest to aż taki przebój jak zeszłoroczny Silent Hill, ale i tak kawał solidnej i przemyślanej gry. Przydałoby się więcej schizy, mocniej podkręcone wyzwanie, jakiś wysiłek dla zwojów mózgowych, ale może zostawmy to wszystko na ewentualny sequel, a teraz po prostu cieszmy się tym, że nasze kochane Boobery wypuściły kolejnego mocnego przedstawiciela gatunku. Konkretna konkurencja dla Dead Space, a Callisto Protocol to już w ogóle zjedzone bez popity i to przy znacznie mniejszym budżecie. Tak trzymać!

Sam wyglądający jak poobijany Święty Mikołaj i silna niezależna murzynka, której nie było w żadnej grze. Oczywiście, że musieli to zrobić. Zgadujemy, które z nich będzie mieć więcej czasu antenowego i kto kogo częściej będzie ratował?

A ja nie odnosiłem się teraz konkretnie do Ciebie Sebciu, tylko pisałem tak ogólnie

Wbjanie trofików w piętnastominutowych gównogierkach, a później chwalenie się tysiącem platyn, z czego może 10 faktycznie ma jakąś wartość?

W piątek się przejdę. Ciekawe czy sala kinowa będzie jebać spoconymi otaku.