Homelander

Długą drogę przebyło Sony. Z firmy uwielbianej za czasów PS1 i kochanej za PS2 do firmy, która tak obrzydziła się graczom, że nawet Microsoftowi się kibicuje w sporze z nimi. Gratulacje. Serio myślałem, że zmądrzeli po porażce jaką było PS3.

Wytrzeźwieje to napisze co mu tam w pijackim widzie się wydaje

Mając wszystkie zgody jest w interesie MS renegocjacja umowy. Bo są w nieporównywalnie lepszej sytuacji niż w momencie podpisywania. Może się okazać, że lepiej dla MS zapłacić karę i podpisać nową umowę niż wywiązać się w obecnej. Chociaż z drugiej strony negocjacjom podlegałyby tylko cyferki, nie warunki, bo nowe warunki zapewne od nowa uruchomiłyby od nowa procedury tych wszystkich agencji

Jedyny minus tej transakcji jest taki, że Kotick dostanie setki milionów bonusu

No i ciekawe co teraz z Wielką Brytanią. Splendit isolation?

A ja się zastanawiam czy najpierw w Divinity nie zagrać

Nie wiem czy pisałem gdzieś moje wspomnienia. No u mnie to wyglądało tak: 1. Xbox - kupiłem oczywiście przerobionego i od razu z większym dyskiem. Fantastyczne było to, że gry można było przerzucać bezpośrednio z kompa po kablu sieciowym, więc nie trzeba było wypalać płyt. Cudowna maszyna z wieloma fantastycznymi grami 2. Xbox 360 - tego potwora kupiłem w Empiku w dniu polskiej premiery. Wersja Premium w zestawie z Kameo i PGR3. Do tego dobrałem genialne Gearsy, które do dziś są moim absolutnym topem gier. Żeby grać w HD kupiłem na allegro ogromny, 21 calowy monitor CRT z wejściem component. Monitor był w formacie 4:3 oczywiście, ale i tak obraz wyglądał o niebo lepiej niż na zwykłym tv. Po jakimś roku kupiłem 42 calową plazmę 720p i wszedłem w nową erę grania. I ponownie - cudny sprzęt i masę wspomnień. No i moja pierwsza konsola i generacja na której nie piraciłem. 3. Xbox One - dostałem na urodziny od żony, a ona przywiozła go ze Stanów z wakacji. Nawet nie wiedziałem, że go zapakowała. Nadal świetne gry, ale już było zauważalnie gorzej niż na 360. Ale jako, że byłem wierny marce, a nadal ukazywały się moje ulubione serie z Gearsami na czele to nie narzekałem 4. Xbox Series - X kupiłem jakoś niedługo po premierze i, mimo że sprzęt fantastyczny, to gier nie było. Gamepass mnie nie interesuje, exów zero. Wsteczna kompatybilność mało mnie interesowała, bo i miałem ograne wszystko co chciałem. Zniesmaczony sprzedałem. Parę miesięcy temu kupiłem Series S i to strzał w dziesiątkę. Tania, malutka konsola idealnie uzupełniająca pozostałe sprzęty Reasumując: z marką Xbox byłem od początku. Przez trzy generacje był to mój podstawowy sprzęt do grania. Zmieniło się to dopiero teraz. Gdyby nie nostalgia i chęć odpalenia sobie czasem Gearsów, Halo czy Age of Empires to bym olał całkowicie Xboxa w tej generacji bez jakiejś odczywalnej straty. Może się to zmieni może nie

Totalnie nie moja forma, kształt i styl

No fajne to. Szkoda, że na peacock czyli, uwaga, 16 największym serwisie streamingowym lol.

Przyznaję, że ciekawe niektóre shrine sa. Najfajniejszy do tej pory to tez w którym tracimy wyposażenie i musimy zabijać przeciwników tymi miniczołgami. Aż mi się w Pikminy zachciało zagrać

No i czasu na giereczki brakuje przez to

Białorycerzykowanie i lewactwo pochłania Cię bez reszty?

No ale sama możliwość była. Ogólnie w Baldurach granie złymi bohaterami było mocno niedopracowane, bezsensowne i nie dawało żadnych korzyści

Przecież upadły paladyn był już w starych Baldurach, więc żadna to nowość

Ja tak zrobiłem u siebie. Dzieciom ustawiłem Switcha jako primary i moga wtedy grać każde na swoim koncie we wszystko. A swojego jako secondary. I na nim mogę grać tylko na swoim koncie i tylko po weryfikacji online. Po weryfikacji już może być konsola w trybie offline. Więc jak mam gdzieś Switcha ze soba to na chwilę udostępniam net z telefonu i po weryfikacji wyłaczam.

Żarty się dobrze trzymaja Wezyra widzę

To poczekaj do września, bo będzie moja kolej I właśnie taki theme chcę zrobić

Nie sa to leniwe remastery z odpicowanymi teksturami. Każda z nich dostała mnóstwo usprawnień. A taki capcomowy remake też się trafił

No ale dokładnie to robia, bo każda Zelda w 3D od Ocariny do Skyward Sword dostała co najmniej wersję HD

Ciagle próbuję no i w (pipi) mi się to budowanie nie podoba. Nigdy w grach video nie lubiłem tego elementu, tak samo w innych grach jak karcianki, gdzie zawsze wolałem burn czy aggro niż kontrolę czy combo. A tu jestem do tego zmuszany na każdym kroku. I nie, nie jest to opcjonalne, czy minimalne. Na tym oparta jest gra. Kurde, Zelda to była zawsze dla mnie gra przygodowa, a tu zrobili logiczna o rozwiazywaniu zagadek. Oczywiście nie twierdzę, że jest słaba, ale po prostu wyjatkowo mi nie podpasowała. A wszelkie poprzednie Zeldy z dużych konsol i niektóre małe kończyłem kilkukrotnie. A tutaj klops. No szkoda. Pewnie w końcu zmęczę i przejdę chociażby dla lore, którego jestem ogromnym fanem. Ale to nie jest tytuł do którego będę wracał. No chyba, że coś wreszcie kliknie

Raczej 99.5%. Nawet na tym forum, pełnym przecież świadomych graczy, ludzie płaca pełna cenę. Ja pewnie przy Starfield odnowię i też kończę z kodami. Jak kod kosztuje prawie 10, a normalna cena to 20$ to za 10 miesięcznie mi się nie chce bawić

Oczywiście, że ogromna, przeogromna większość płaci pełną cenę. Po prostu podpina kartę i zapomina o sprawie. Mi się skończył Gamepass 25 kwietnia. Kupiłem nowy kod i nawet nie odpaliłem jeszcze konsoli żeby go wklepać

Dlatego Diablo świetnie sprawdzało się na Switchu gdzie mogłeś grać gdziekolwiek i natychmiastowo. Dlatego czekam z grą na te Playstation Q gdzie również będę mógł pograć bez ceremoniału odpalania telewizora, siadania w fotelu itp

Ok pograłem trochę. Graficznie i muzycznie gra bardzo fajna. Ma ten SNESowy jrpgowy (chociaż gra to nie jrpg obv) vibe. Postacie, miejscówki, kamera - to wszystko jak w Chrono Trigger. Co oczywiście jest zaletą. Grywalnościowo to tak jak jakaś strzelanka tylko, że prosta. Zapewne później się rozkręca, no ale za dużo nie pograłem. Totalnie rozwaliło mnie jak nasz towarzysz nawalał ogień toporem. Aż mi się przypomniało jak w Family Guy strażak walczył z ogniem gołymi pięściami. Ogólnie nie wiedziałem, że taka gra istnieje, teraz wiem, kilkanaście minut pograłem. Cieszę się, ale to nie moja bajka, więc odpuszczam dalsze granie w ten tytuł Bez sentymentu nie mam radochy w grania w takie gierki. Ale, jak pisałem, cieszę się, że odpaliłem, zobaczyłem i chwilę popykałem.

A gdzie mój Kensai?