Yap

Alez okladeczka. Jak nie kochac pudelek? No nie da sie.

Podobnie jak Krupek, ale obstawiam pierwszy wariant - 4:1 i Jokic w koncu MVP z pierscieniem. Jestem rozbity bo lubie oba teamy, a pierscien dla Jimmy’ego bylby ukoronowaniem jego niekwestionowanego talentu, ale Nuggets maja momentum moim zdaniem. Ten ciag do finalu nie wzial sie z dupy.

GoW Ragnarök - nie potrafie przejsc kolo gry z uniwersum bez splatynowania jej. Latwo i przyjemnie jest przez 98% gry. Pozniej przychodzi czas rozplatac kilku opcjonalnych bossow, z ktorych Berserker King i Gna (zwlaszcza ona) potrafia napsuc krwi. Jak w przypadku krolowej Walkirii z GoW ’18 morde mialem purpurowa i zsiniala od wysilku emocjonalnego. Padla i pewnikiem na GMGoW tez bedzie do przejscia, ale potrafi zrujnowac relacje z bliskimi. Reszta? Nie potrzebne sa zadne solucje. Gralem na sluchawkach od poczatku do konca wiec zwykle nasluchiwanie, rozgladanie sie po przeslicznych krainach wystarczy w zupelnosci. Gra jest cudna i podtrzymuje swoj prym na polu gier przygodowych/akcji.

Coz za satysfakcja…paskudni Warriors-beaters.

SZPOJLERY God of War Ragnarök - ok, nie bede sciemnial, ze mam „miękkie miejsce” (bedzie tego wiecej) dla calej franczyzy. Na mojej liscie GoW’ow nie ma slabych pozycji. Sa tylko mniej zajebiste. Zaczne od slabszych elementow. Po pierwsze pierdololo mlodego mierzilo mbie i draznilo uszy zbyt mocno. Nie jest to cos co rujnuje rozgrywke, ale Freya jest o niebo lepszym kompanem. Kompanem, z ktorym mozna robic male bozki, zarznac krolowa Walkirii przez brutalna dekapitacje (mmmmiodzio) i ubrac ja w brudne i podarte lachy. Marzenie kazdego faceta. Ta cala przemiana Kratosa w ckliwego momentami zabijake musiala sie predzej czy pozniej objawic w takiej wlasnie formie. Hej, nie przeszkdza mi to jesli wciaz mozna wcisnac R3 i rozpruc jakas kanalie. Jedna rzecza, ktora mi nie podpasowala za bardzo to niektore sekcje z Atreusem. Te gdzie paletal nam sie kolo dupska ten smieszny rudy grubas byly ok bo Thor to jednak dobra postac, choc jego boska slabosc moralna pod koniec lekko mnie wkurwiala. Bog kierwa jego mac… Ironwood to znow jedno z tych miejsc, ktore zostalo zdeprawowane przez pare dzieciakow wygadujacych bzdury, uzywajacych slow jak „milo”, „martwic sie”, „nie przejmuj sie”, „dasz rade”, „jestes gotowy” i inne pierdy bez cienia krytyki. Jezdzenie na wole bylo nudne. Jesli ktokolwiek uwaza inaczej to „spowolnij swoje konie” chojraku. Spartiata z dziara na pol ryja i prochami poprzedniej rodziny zintegrowanymi z jego skora wystarczy w zupelnosci. Do GoWow (obu iteracji skrotu) wpadam dla rzezi, wrzaskow oprawcow, krwi, flakow i ryku przerazenia przed smiercia. Nie pogaduszek jak bardzo jakas malolata jest wazna dla balansu, ktory i tak ma sie skonczyc apokalipsa. Lepiej isc do kibla „wziac por”. Jesli zas chodzi o zajebiste aspekty GoW Ragnarök przyjmijmy, ze jest nimi WSZYSTKO INNE. Kombat jest przyjemny jak chuj. Kiedy wyczuje sie bronie, zonglowanie nimi, specjalnymi atakami i umiejetnosciami kompanow nagle okazuje sie, ze wszyscy przeciwnicy zamieniaja sie w podskakujace robale krojone na obiad lewaka. Kolejny jest swiat wygenerowany w dyniach programistow. O llludzie, jak w tej grze jest slicznie. Poczawszy od wyniszczonej walkami, pokrytej schabami i zmarszczkami mordy Kratosa , przepychu zieleni i zwierzyny w lasach, rozleglych lodowo-snieznych terenow az po gorace wulkaniczne Muspelheim. Cos pieknego. Nawet taki graficzny ignorant jak ja docenil piekno i ogrom gry. Bestiariusz rownierz nie zawiodl. Poczatkowo wkurwialy mnie te pelzajace gowna, ktorych byl niewytlumaczalny przepych, ale pozniej bylo juz tylko lepiej. Wszystkich przeciwnikow spotkal ten sam los, ale dobrze sie spi kiedy sie wybilo tyle scierwa, ze zasypia sie z czerwona luna przed oczami. Wcisniecie R3 zajebiscie mnie relaksuje. Masakra-porno pelna geba. Podobnie jak w 1ce z Walkiriami tak i tutaj z Berserkerkerami mialem najwiecej zabawy. Niektore z nich doprowadzily mnie niemal do placzu, ale ich krol i Gna przetestowali moja milosc do gier. Z krolem bylo jeszcze ok, ale to Walkiria zrobila mi z dupy dziuple dla wiewiorki i wypchala ja orzechami. Widzialem ludzi bijacych ja w kilka sekund na GMGoW. Mi zajelo to tylko 6 minut. Dobra, dosyc tego belkotu. Gierka jest zajebista, piekna, pelna kontentu. Kto jeszcze nie zagral ten pedal.

Trudniej? Latwiej? Przezarlo sie?

Zamiast serca/strzalki-w-gore/pucharka musi byc slowna pochwala i uznanie (skonczyly sie plusy). Ogrywam wlasnie. Pala stoi bez przerwy.

Wczoraj przytrafila mi sie lolkowat sytuacja. W lokacji gdzie podrozuje z Freja zabawijac sie kuligiem jest obszar gdzie jest drakkar skuty lodem. Najpierw rozwala sie jakas grupke jaskiniowcow, bada ich barłóg, a nastepnie wspina na gore gdzie spotyka sie sarnia lowczynie i paru delikwentow powieszonych u sufitu jak ofiary pajaka. Za pierwszym razem szybko mnie zdominowali i bylo po mnie. Zona zawolala z dolu w momencie kiedy wlazlem tam po raz drugi. Ok, zwiesilem sie ponownie z gzymsu, tak, ze wystawala tylko lysina Kratos’a i polazlem wciagnac posilek. Po 20u minutach wracam i widze, ze kozlica ma HP na wlosku wiec wskoczylem i dobilem pinde. Przez ten caly czas kochana Freya dlubala ja po trochu by finalnie rozplatac ja niemal w pojedynke. Pozostali napastnicy nawet nie drgneli kiedy rozpruwalem im bebechy. Cheesy w tej grze sa wszedobylskie. Znalzlem ich juz tuzin.

Szukalem steelbook’a Inffinite od jakiegos czasu lecz dopiero teraz natrafiłem na odpowiednio niska cene. Kampania, a raczej gameplay, bo sama historyjka jest o dupe rozbic, przypasila mi niesamowicie. DS to zwrot dlugu. Nie bede sie opieral.

Poczatek byl przyzwoity, ale pozniej jest to za bardzo rozwleczone i ta ich gadanina wykrzywiala mi morde. No jie wiem. Wydaje mi sie, ze aktor wcielajacy sie w Atreusa w poprzedniczce zrobil lepsza robote. Etap z babcia-olbrzymka byl ok. Czulem sie troche jak w zamku Gargamela.

Ciezko mi sie wraca do czegokolwiek. Po pierwsze mam syndrom backlogu, ktory tylkobi wylacznie rosnie. Po drugie platynowanoe/calakowanie gier potrafi wymeczyc material do tego stopnia, ze i ochota przechodzi i chec utopienia kolejnych godzin. Tak, czasem znajdzie sie jakis tytul, ktory obudzi nostalgiczne wspomnienia, ale swiadomosc uciekajacego czasu, stetryczale paluchy 46latka i koniecznosc robienia czegos innego niz giercowanie odstrasza mnie od powrotow.

Biegam po tym swiecie jak nawiedzony. Cos pieknego. Mialem maly problem z bestiariuszem w pewnym momencie bo za duzo bylo tych malych gowien pelzajacych pod nogami, ale elfy zrekompensowaly mi wyczekiwania na urozmaicenie. Pozniej pojawily sie wilkolaki, jakies smieszne pieski i wegorze. No jest tego troche. Eksploracja nie nudzi mi sie w ogole choc etap z mala malarka i zbieraniem jablek mogli sobie podarowac. Sliczna miejscowka i mozna sie zachwycic tym i owym, ale ten cukierkowy klimat i wkurwiajace dialogi nie pasuja do GoW. Zastanawialem sie kiedy i czy w koncu dorwe sie do Nidhogg’a. Moje oczekiwania nie tylko zostaly spelnione, ale i zyskalem normalnego, stonowanego oraz przydatnego kompana. Mlody potrafi podniesc cisnienie. Jak to dzieci. Wlasnie rozwalilem jakies wielkie bydle chowajace sie za wrotami na pustyni. Meduzy polataly chwilke by wypuscic z siebie plemniczki i rozmyc sie w pejzazu nieba. Fajnie sie tam biegalo. Jak na razie hype jest w zupelnosci uzasadniony. Kratos nigdy mi sie nie nudzi. Mysle nawet o tym by przejsc wszystkie czesci dla przypomnienia i (byc moze) zapoznania starszego syna z universum.

U mnie rowniez byla cisza. Wyslalem dzieci do szkoly ubrane na czarno. Bola mnie te porazki, ale jeszcze moga sie podniesc. Tylko ile mozna odrabiac straty? To nie jest postawa mistrzowska.

God of War Ragnarok - no niestety, nie wyjdę naprzeciw niektórym malkontentom, którzy zjechali ten tytuł z nawiązką. Od samego początku klimat mną targnął i nie puszcza nawet na sekundę. Od razu odnalazłem się w walce. System zaimplementowany w poprzedniku jest bardzo intuicyjny. Stwarza dużą połać pola do wyćwiczenia i usprawnienia swojego stylu walki. Jeśli się poświęci dosłownie chwilę na zapoznanie się z tym co jest dane i zaimplementowanie tego w tańcu śmierci Kratosa wszyscy przeciwnicy stają się marionetkami, którzy są wiecznie juggle'owani i umierają w okrutny sposób po wciśnięciu R3. Świetnie się w tym czuję, wszystko mi tu gra i ma sens. Dobrze wyważony poziom trudności nie pozwala się nudzić, a gram na poziomie poniżej Give Me God of War. Scenki są naprawdę świetnie wyreżyserowane. Dizajn postaci (szczególnie przyszłych bossów) potrafił zachwycić już na samym początku. Jestem pewien, że nie zawiodę się na kolejnych. Co tu dużo mówić. Gra się kapitalnie. Oby tak dalej. No i ładniuśka to gierka...jak koleżanka żony, ale tu moje łapska są wszędzie i badają każdy zakamarek.

Super Mareeoo Bros - smaczki z gier wylewaja sie galonami. Miejscami smiesznie, jeszcze gdzie indziej mniej, Pratt, Taylor-Joy, Black zrobili swoje inie widze przeciwwskazan dla powstania kontynuacji. Zabierzcie dzieci, jesli macie. 8+/10

Kartonowy rekaw i steelbook taki jak wyzej koledzy prezentuja.

Najswietsza Panienke RE4 trzeba swiecic wiec wjezdza steelbookz Moj glupi ryj sie nawet zalapal.

Ping jak zwykle o kurwa ja pierdole Ja dzis przychodze z transfobia, wsprciem absolutnym dla JK Rawling i bezkresna wyjebka na internetowych pastuchow co to mienia sie byc obroncami ucisnionych. Ale na serio, nie jestem nawet fanem Harry’ego. Universum mogloby dla mnie nie istniec i tez bym przezyl. Slyszalem jednak wiele dobrego o tej grze wiec wskocze do swiata dziwolagow i magii.

Zakup troche z proznosci, troche z koniecznosci.

Juz byl wkurw solidny kiedy skonczylem gre, rozjebalem wszystkie challenge, wyscigi itd kiedy okazalo sie, ze z ostatniej misji nie zebralem chyba 6iu. No kierwa, skoro daje sie opcje wyboru misji to mogli ulatwic graczom kolekcjonowanie znajdziek przez powtarzanie misji z tym co sie juz ma. Yhh, nie znam sie na glitchach, ale juz przebieglem gre ponownie ze wszystkimi orbami. Tym razem wyscigi mialem w paluszku, a czasy pekaly jak balony.

Horizon FW - w takich gierkach robi się 100% albo w ogóle się w nie nie gra. Dlatego ciężko mi się gra o platyny kiedy wiem, że w tle są jeszcze dodatki, rozszerzenia i inne pierdy. Chorus - platyna wpada dość łatwo. Jedyna farma jaką odfajkowałem dość szybko to dwie umiejętności, których prawie nie wykorzystywałem w trakcie gry. Jak & Daxter - dwódziesta rocznica wydania dwójki skłoniła mnie do szarpnięcia się na trzy platyny z trylogii. Z J2 będzie problem bo zebranie 268iu orbów będzie problemem.

No i mieta. Serducha beda kiedy pakiet bedzie mi przyslugiwal, ale dokladnie o taki zestaw mi chodzilo. Kontroler wezme made-by-Ninny. Od roku ciulam pieniachy, zeby uderzenie cenowe zniwelowac do minimum, ale przegladajac gierki nie ma watpliwosci, ze zakup troche mna potarga. Jeszcze raz dzieki wszystkim.

Jesli ktos lubi to jasne, Brawlbreaker i fszysko z10. Ja jednak nie trawie aren jako takich. Poprosilbym wiecej cauldron’ow.