Suavek

Byłem już bliski odstawienia tej gry w cholerę na rzecz innego carta w konsoli, gdyż kompletnie gameplay nie sprawiał mi większej radochy, czy satysfakcji, ale postanowiłem dać Xeno jeszcze jedną szansę. No i wreszcie po przemęczeniu przerośniętej, nudnej i pustej jaskini nagle gra rzuca we mnie stertą dobrze wyreżyserowanych cut-scenek, muzyka nabiera tempa, fabularnie coś się zaczyna dziać, pojawia się nawet lekka drama i emocje, a gigantyczny boss wymaga ode mnie czegoś więcej, niż odstawienia konsoli na bok i zajęcia się czymś innym. No i kurcze to jest dobre wrażenie i tego chciałbym w Xeno więcej! Szkoda, że zaraz pewnie znowu wrócę do przemierzania ładnego, acz pustego świata i marnowania czasu w menu. Serio, ilość przedmiotów, gemów i ekwipunku, które ciągle znajduję robi się przytłaczająca, do tego stopnia, że nawet sprzedawanie jest żmudne. MMOffline większy, niż FFXII. Nic to, gra zostaje jeszcze w konsoli. Oby takich "epickich" momentów było więcej, bo gdyby nie one, to jak nigdy wcześniej nie miał bym oporów obejrzeć po prostu całość na YT z pominięcem gameplay'u. Ale i tak, jeśli nic się nie zmieni, to gonię wyłącznie za fabułą po sznurku.

https://accounts.nintendo.com/ Ja etui kupiłem jeszcze przed otrzymaniem konsoli i w sumie były to pieniądze wyrzucone w błoto. Bardziej mi ono służy teraz jako duperelnik na inne rzeczy, bo do samej konsolki i tak musiałem dokupić Split Pad Pro, a co za tym idzie drugie, większe etui - https://www.amazon.pl/tomtoc-Nintendo-kontrolerem-pokrowiec-kieszeniami/dp/B0915Y4Q1F (jest jeszcze takie, nie wiem, czy nie lepsze - https://www.amazon.pl/3XS-Obudowa-Hori-Split-Pad/dp/B095MR5QCL) Switcha z Joyconami w trybie przenośnym nie używam wcale, bo to istna katorga dla rąk. Za to otwarcie przyznaję, że Switch + Hori Split Pad Pro jest dla mnie nawet wygodniejszy od Steam Decka.

Wideo z Twittera nadal dostępne. Wiarygodny leak z Persona 3 Remake.

Rzekomo leak. Podchodzić z dystansem.

Jazzpunk Tak jak nie lubię walking-simulatorów, tak Jazzpunk jest jedyny w swoim rodzaju. Grę przeszedłem już po raz drugi - kilka lat temu na PC, teraz powtórnie na PS5. To jeden z tych tytułów, o których lepiej się nie rozpisywać, gdyż lepiej po prostu go doświadczyć. To dość absurdalna komedia o charakterystycznej oprawie, stylizowana na filmy szpiegowskie ery zimnej wojny. Humor w stylu Monty Pythona, a do tego mnóstwo nawiązań do popkultury. Grę można przejść w parę godzin, jak nie mniej, a sam gameplay to szereg różnych interakcji z otoczeniem oraz minigierek, których zdecydowana większość jest kompletnie opcjonalna. Ale i tak warto "lizać ściany", bo interakcji jest sporo i sam przy powtórnym przejściu odkryłem kilka, które musiałem przeoczyć poprzednio na PC. Przy okazji wpada też przy tym bardzo łatwa platyna - dla tych, którzy przykładają do tego wagę. Na PS5 trochę męczyło sterowanie, bo nie tylko nie przepadam za graniem w FPP na padzie, to jeszcze postać sprawia wrażenie, jakby ślizgała się po powierzchni. Ale jeśli ktoś ma awersję do PC, to jak najbardziej można zagrać i w wersję na playstation. Wspomnę też, że duża część humoru płynie ze specyficznych dialogów, zaś "napisy" nie zawsze odpowiadają dokładnie temu, co mówi postać, nierzadko w specyficznym akcencie. Podkreślam to głównie dlatego, że gra jest tylko po angielsku i tym mniej osłuchanym z językiem obcym może trochę umknąć. Gra w chwili obecnej jest za 20zł w promocji na PS Store. Na PC w promocji bywa taniej, bo niecałe 11zł. Za taką cenę te parę godzin absurdalnej komedii jak najbardziej jestem skłonny polecić. Oczywiście humor jest kwestią subiektywną, dlatego polecam zerknąć np. poniższy filmik, jeśli ktoś nie chce kupować w ciemno. Ja mimo wszystko polecam.

SD Gundam G Generation Cross Rays (PC) Może odrobinkę przegiąłem... Aczkolwiek grę zacząłem jeszcze pod koniec 2019, więc się trochę rozłożyły te godziny. Nie wiem, czy jest sens się specjalnie rozpisywać. Lubię Gundamy od młodego, w efekcie lubię gry z Gundamami, a seria SD Gundam G Generation to stuprocentowy fanservice w otoczce "sandboxowej" strategii turowej. Choć gra/seria jest bardzo fajna i satysfakcjonująca, a kolejne wielogodzinne odsłony ogrywam od wielu lat, to nie będę ukrywał, że jest to subiektywna opinia osoby darzącej Gundama sporym sentymentem. Nie jestem do końca bowiem przekonany, czy gra byłaby dostatecznie satysfakcjonująca dla osób nie będących fanami. W dużym uproszczeniu, w Cross Rays mamy do dyspozycji kilkadziesiąt misji, podzielonych na kilka kampanii fabularnych, obejmujących określone anime i mangi Gundam. Urok tkwi w możliwości wysyłania na misje swojej własnej drużyny, którą tworzymy z okrętów, pilotów i mechów zdobywanych i odblokowywanych na przestrzeni kolejnych misji. A zarówno postaci, jak i robotów są do dyspozycji setki, nie wspominając o dodatkowych ulepszeniach, rozwoju technologicznym, ekwipunku opcjonalnym i innych elementach pseudo-RPG. Zamysłem jest stworzenie swojego "dream-teamu" i wysłanie go jako wsparcie bohaterów anime w kolejnych scenariuszach fabularnych, co dodatkowo jest urozmaicone ciekawymi opcjami customizacji, od tworzenia swoich własnych postaci, po wykorzystanie własnej muzyki w trakcie walki. Sama strategia nie jest specjalnie skomplikowana, aczkolwiek jest dostatecznie urozmaicona zadaniami dodatkowymi, opcjonalnymi i sekretami, które z kolei przekładają się na potencjalne nowe postacie, mechy i itemy do odblokowania. Z początku trzeba trochę pokombinować, ale w miarę postępów gra staje się wręcz banalnie prosta, a jedyną trudnością okazują się wspomniane zadania specjalne oraz przemęczenie niektórych późniejszych misji, w których pokonać trzeba dosłownie dziesiątki, a nawet i setki wrogów, co bywa czasochłonne i nieszczególnie zabawne. Później gra stara się to trochę zbalansować dodatkowymi poziomami trudności, o jakże wymownej nazwie Hell oraz Inferno, ale osobiście odblokowałem je zdecydowanie za późno, już po ukończeniu wszystkich misji, kiedy moje jednostki były tak rozwinięte, że niszczyły wszystko jednym ciosem. I to w sumie największa "wada" tej gry. Power fantasy bywa fajne, ale z czasem zaczyna nużyć. Mimo tego fajnie było wrócić do niektórych serii Gundam, zaś inne poznać zupełnie po raz pierwszy, gdyż nigdy nie zostały wydane poza granicami Japonii. W Cross Rays mamy cztery "nowsze" uniwersa - Wing, Seed, 00 oraz Iron Blooded Orphans, oraz ich rozmaite historie poboczne. Fabuła jest przedstawiona w stylu visual-novel z niewielką ilością prostych animacji, bądź filmików. Jest sporo skrótów, ale i tak wszystkie odcinki anime i chaptery mangi zostały całkiem nieźle przetłumaczone. Sama oprawa jest bardzo prosta, a mapa taktyczna pamięta jeszcze czasy PS2. Niemniej jednak animacje walk i poszczególnych ataków z pewnością zasługują na uznanie, pomimo zastosowania tytułowego stylu SD (Super Deformed). Pamiętacie, jak kiedyś oglądało się z ekscytacją np. animacje Summonów w Final Fantasy? Tutaj niemal każdy atak każdego z kilkuset mechów jest właśnie taką unikatową animacją. Owszem, niektóre są skromne i trwają kilka sekund, ale są i takie, które trwają ponad minutę. Biorąc pod uwagę skalę całości, możliwość łączenia ataków, animacje specjalne itp. to wspomniany fanservice jest lepszy, niż kiedykolwiek. Poniżej raptem parę przykładów z "lekkim" overkillem na przeciętnym mięsie armatnim. Podsumowując, gra fanservice głównie dla fanów Gundam, więc nie będę jakoś szczególnie polecał. Dla większości może to być najwyżej ciekawostka. Niemniej jednak bawiłem się dobrze, tak jak przy niemal każdej poprzedniej odsłonie serii od czasów PSX. Mogę co najwyżej dodać, że Cross Rays jest najbardziej przyjazną odsłoną serii pod kątem usprawnień QOL, szczególnie jeśli porówna się ją z wydanym raptem kilka lat wcześniej poprzednikiem - Genesis (PS4, PSV). Możliwość przyspieszenia, albo wręcz wyłączenia niektórych animacji, czy wyświetlanych informacji, to zbawienie, które z pewnością zaoszczędziło mi sporo cennych godzin.

W Japonii spora tego część, to większe serie, ale u nas raczej nisza, szczególnie na tym forum. Dlatego wolałem założyć jeden temat do ogólnej dyskusji, niż osobne tematy, które i tak świeciłyby pustką. Vita i Switch ogólnie raj dla fanów gier rytmicznych, choć i Steam w tyle nie pozostaje. Mam tego już dużo, a wishlista nadal obszerna. Ostatnio dodawałem jeszcze Lanota, Arcaea, oraz jakąś pierdółkę Gal Metal. Ostatnio pogrywam w Rhythm Paradise Megamix, ale bardzo dobre oceny zbiera również bardzo podobny w założeniach Melatonin. A przy tym ładnie wygląda.

Zakupy pod znakiem staroci i pierdół. eShop umarł, ale (3)DS jeszcze u mnie żywy. Dead or Alive Dimensions kompletnie nie planowałem, ale przed zamknięciem eShopu pobrałem demko i byłem bardzo pozytywnie zaskoczony, jak ta gra wygląda i działa (~60fps). Po lekturze kilku recenzji stwierdziłem, że się zaopatrzę do niezobowiązującej zabawy, tym bardziej, że to ponoć jakiś recap kilku pierwszych odsłon serii. Kombinacje ciosów nie są jakieś skomplikowane w przeciwieństwie do Tekkena czy SF, więc tym bardziej konsolki chyba nie zmaltretuję. No ale niestety musiałem obniżyć standardy i zadowolić się wersją niemiecką. Już pół biedy znienawidzony przeze mnie język na okładce, ale tych przerośniętych znaczków USK nie cierpię. Gra na szczęście po angielsku i ogromny plus za możliwość wyboru japońskich głosów. Rhythm Paradise również niestety z fhansuską okładką, ale sama gra po angielsku, nówka w folii za 30zł, to się skusiłem, pomimo tego, że mam już wersję japońską oraz Megamix na 3DS. Fajna seria do zabicia czasu. Lego Battles Warcraft - w pewnym sensie hidden gem. Gra to nic innego, jak klon Warcrafta w stylu lego. Sterowanie, założenia rozgrywki, a nawet budynki i jednostki zaczerpnięte z klasyka Blizzarda. Gra nie jest żadnym hitem, ale jest naprawdę fajnie wykonana i przemyślana, szczególnie jak na platformę docelową. Sześć grywalnych frakcji z różnych "epok" (średniowiecze, piraci, kosmos), bohaterowie, sekrety, znajdźki, kampania, free battle, a nawet multiplayer. Gra ciekawostka także z tego względu, że to chyba jeden z nielicznych prawdziwych RTS na konsole przenośne - w dodatku na platformę, która się do tego nadaje. Sterowanie to miks stylusa i przycisków i sprawdza się to wyjątkowo dobrze. Zaraz po zakupie ukończyłem kilka misji i niewykluczone, że będę grał częściej, bo fajnie się gra. Metal Gear Survive... *cough*, no cóż... Mogłem dać dychę za wysyłkę innego zakupu, a mogłem dać dwie dychy i mieć grę w pudełku... I tak wyszło. Niemniej jednak pisałem kilkukrotnie, że gra tragiczna nie jest. Zmęczyłem ją na PC więc nie sądzę, żebym chciał ją powtarzać na konsoli, ale kto wie? Może najdzie mnie kiedyś jeszcze ochota. Aczkolwiek prędzej Konami wyłączy serwery, które i tak chyba działają już dłużej, niż wiele osób przypuszczało.

Gundamowy klon Overwatch budzi we mnie nostalgiafaga. Szkoda, że nie lubię takich live-service multiplayerowych strzelanek drużynowych, bo stylistycznie wygląda fajnie.

Na Steam Battlestar Galactica Deadlock do 9 kwietnia -https://store.steampowered.com/app/544610/Battlestar_Galactica_Deadlock/

Tyle co nic. Raczej D3. A wariat jeszcze zeldy nie zaplusował? Dziwne.

Nie kwestionuję, dlatego sam rozważam te lepsze, lub ewentualnie jakieś pośrednie propozycje. Ten chińczyk co ja mam całkiem tragiczny nie był. Posłużył mi wspomniane 4 lata, bo pamiętam też jakoś w kwietniu go składałem i dawałem za niego wtedy jakieś 300zł. Kot zadowolony, hamak jego ulubione miejsce do spania. Przynajmniej ten, co się nie zerwał. Akurat te sufitowe, co są w ofercie sklepu średnio mi się podobają. Bardziej rozważam ten 150cm, ale raczej jako dodatek, bo sufitowy mimo tego bym chciał.

Obecnie posiadam chyba taki model, tj. identyczny pod względem designu - Drapak dla kota sufitowy domek duży regulacja 13152076906 - Allegro.pl No i przyznaję, że najlepszy w nim jest układ, bo wszystko było w użyciu, poza drabinką, która jest zbędna. Jest trochę droższa/ładniejsza wersja tego samego i też myślę, czy nie powtórzyć zakupu, pomimo mankamentów - Drapak dla kota szaro-biały 240-260cm 401640 8859867478 - Allegro.pl Ale tak czy inaczej dzięki za info. Miejsca w pokoju mam dużo, bo i tak jest on właściwie tylko dla kotów, to nawet gdybym miał drugi kupić, to będzie to lepsze, niż kolejne pseudo-domki/budki wolnostojące, które się u mnie walają co dwa kroki.

To pomyślę. Rozważam parę: Drapak dla kota EX-2A (drapaki.pl) - ten na wyprzedaży akurat. EX, budka, hamaczek, daszek. Tak akurat. Drapak dla dużych kotów D-4 (drapaki.pl) - ten ma fajny układ, ale brakuje budki. Jedyne co, to trochę niskie, bo 150cm, a kot lubi na wysokości. Hamak zakładam powinien trochę potrzymać? Natomiast ich sufitowe niezbyt mi się widzą i raczej nie są na mój obecny budżet. Ewentualnie zamówię znowu coś w tym stylu i najwyżej znowu posłuży tylko parę lat. Atlas drapak dla kota tanio w zooplus

A masz sufitowy, czy wolnostojący? Bo właśnie stabilność tych drugich mnie ciekawi jeszcze, a w opisie nic znaleźć nie mogę, nawet ile to waży.

Nie ukrywam, że cena odstrasza. Poprzedni no-name zamawiałem z Allegro kilka lat temu za kilka stówek i to typowa "chińszczyzna". Szybko się kolumny zaczęły odkształcać, śruby wewnątrz przekrzywiać, a całość trzymała głównie dzięki rozporowi do sufitu i ogólnej lokalizacji w pokoju. Wczoraj zauważyłem, że jedna z kolumn jest na tyle wydrapana, że wkrótce się ułamie i poleci wszystko. I tak "dobrze", że korzysta z niego tylko mniejszy kot, który waży niecałe 5kg. Drugi kot ok. 7kg od początku nieszczególnie był zainteresowany. Tym bardziej nie będę chyba inwestował tysięcy, ale mimo wszystko kupiłbym coś, co te kilka lat się utrzyma.

Jakiś w miarę dobry/wytrzymały drapak sufitowy dla kotów ktoś poleci? Mój obecny po ponad czterech latach jest już na wykończeniu i nie wiem, jak długo postoi. Najlepiej coś dużego z budką i hamakiem. Młody uwielbia hamak. (tak, ten się w końcu ułamał, został tylko drugi, lepiej zamocowany) Kukułka...

Ja mam program Classic i za każdym razem jak biorę Skip A Month, to HB próbuje przekupić mnie żebym został zniżką 2 lub 4$. Nie wiem, jak często to dają, bo bardzo rzadko kupuję Choice, więc pewnie jest to od częstotliwości zakupów uwarunkowane. Niektórzy też dostają propozycję zniżek na maila.

Całkiem fajny Humble Choice w tym miesiącu. M.in. Death Stranding Director's Cut na Steam. Z wyciągniętą zniżką -4$ wyszło ok. 36zł.

@Basior, starą wersję P5R z PS4 odpalisz na PS5, ale nie posiada ona żadnego upgrade'u, płatnego, czy darmowego. Nadal 30fps. Do niej właśnie są wspomniane wyżej DLC rozdawane za darmo. https://pl.psprices.com/region-pl/game/3493874/persona-5-royal-dlc-pack https://pl.psprices.com/region-pl/game/3493876/persona-5-royal-p5d-costume-bgm-set Nowa wersja P5R na PC, PS5 i XSX to już wersja kompletna (wszystkie DLC) i glorious 60-120fps. Wersja switch kompletna, ale nadal 30fps, więc niech spadają, skoro jest Steam Deck.

Na PSStore dodatki do starej wersji Royala z PS4 są za darmo, gdyby ktoś jeszcze tę wersję grał/posiadał/rozważał. I chciał się męczyć z 30fps...

Nadal tworzone/wydawane są gry na PS4, to może pod względem mocy byłoby to coś na tym poziomie? Tj. skoro developerzy i tak tworzą kilka wersji swoich gier. Handhelda Sony bym z sentymentu przyjął, bo PSP i PSV uwielbiałem, ale niestety nie mam przekonania, że odpowiednio to przemyślą i rozegrają. A wepchnąć się teraz na rynek handheldów z czymś zupełnie nowym może być ciężko. Albo musiałby to być sprzęt polegający na połączeniu z PS5 do streamingu, albo jakaś chmura, albo faktycznie handheld, który nie wymagałby osobnych wersji gier, tylko odpalałby bibliotekę PS4. Tworzenie osobnej biblioteki gier kompletnie nie ma sensu. Ja bym nie pogardził sprzętem, który byłby wstecznie kompatybilny z grami PSX, PSP, PS2, PS3. No ale ogólnie to taka fanaberia, bo jak już wspomniałem, nie mam wiary we współczesne Sony.

Dla mnie to nadal ciekawostka taka sama, jak wszyscy inni dotychczasowi konkurenci SD, których niemała część już teraz jest mocniejsza wydajnościowo, ale oczywiście idzie za tym odpowiednio wyższa cena. Oczywiście to tylko moje podejście, ale już sam SD to dla mnie dodatek i zabawka do uzupełnienia dotychczasowych sprzętów, która skusiła mnie przede wszystkim ceną. Aż tak mi nie zależy na graniu przenośnym, żebym w tzw. "AAA" grał na handheldzie i po 2h był zmuszony i tak ładować sprzęt. Do mocniejszych gier wolę PC lub konsole stacjonarne. SD to świetny sprzęcik zoptymalizowany pod kątem Steam z dodatkowymi możliwościami i bajerami technicznymi, dobrym wsparciem Valve, na którym osobiście chętnie gram w mniejsze gierki, indyki, emulatory itp. Tym bardziej nie widzę sensu wymiany, tylko dlatego, że inny sprzęcik będzie rzekomo "2x mocniejszy". Ale do konkurencji jako takiej nic nie mam. Skoro jest popyt, to niech inni producenci działają. Nie wiem, czy czeka nas SD2, czy jakiś upgrade np. z lepszym ekranem, ale liczę, ze Valve tylko będzie obecny pomysł rozwijać.

Mnie historyjka P5S jakoś bardziej się podobała od zwykłej P5. Owszem, schematyczne to to, ale główni "źli" nie popadali w tak przesadną skrajność, jak w oryginale. Nowe postacie także bardzo charyzmatyczne i moim zdaniem pasowały do całości. A gameplay, no ewidentnie kwestia gustu. Mnie się bardzo podobała taka sieczka, szczególnie na wyższym poziomie trudności, jak już się oswoiło z systemem. Muzyka także robi swoje. Ale zdaję sobie sprawę, że bywa to monotonne, a sam koncept nie każdemu będzie odpowiadał. Ja mimo wszystko mam bardzo dobre wspomnienia z grą i nawet 100% osiągnięć zrobiłem z wielką chęcią zaraz po ukończeniu głównego wątku. A rzadko mi się takie coś zdarza, bo zwykle na tym etapie jestem wypalony.

Tym razem na pewno, ostatecznie, prawda? prawda...?