Rudiok

Jaki był rok 2023 dla każualowego gracza? Odkopywaniem backlogu, pykaniem w każualowe popierdółki i odkurzeniem 3DSa Gorogoa - fajna i krótka gierka logiczna z ciekawymi mechanikami, bardzo przyjemne doświadczenie 8/10 Ghosts of Tsushima - piękne lokacje, japońska przyroda, ciekawa historia i bardzo satysfakcjonująca rozgrywka. Jedyny zarzut to za szybko gra odkrywa wiele kart i po pierwszym obszarze można dopakować postać tak, że idzie jak Terminator przez kolejne lokacje. No i te pieprzone lisy. Ale całościowo 9/10 What Remains of Edith Finch - symulator chodzenia i odkrywania tajemnic opuszczonego domostwa wciągnął mnie na tyle, że wspominam do dziś. Bardzo fajny klimat i bez dłużyzn. 8/10 Kaze And The Wild Masks - prosty i dość krótki platformer, dobry na odmóżdżenie, ale bez jakiegoś większego efektu wow. 6/10 Murdered: Soul Suspect - mimo słabej mechaniki i trochę trącących myszką technikaliów historia i pomysł na fabułę dość ciekawe. 6.5/10 Call of Duty: Black Ops Cold War - pif paf, cut scenka, pif paf, cut scenka, zgon od niewiadomo czego, cut scenka, pif paf. CoD jak CoD, fajnie się grało, ale w pamięci jakoś nie zostało. 6/10 Far Cry 6 - Jestem fanem od początku serii, ale 6. część mnie zmęczyła zbyt dużą ilością zadań i powtarzalnością. Silenie się na wydłużanie rozgrywki dodając kolejne obszary i mnożąc zadania poboczne to niezbyt dobry pomysł. Na plus klimacik. 6/10 Broforce - gierka, która głównie mi towarzyszyła w rekonwalescencji. Wspaniała oldschoolowa zabawa, ogrom nawiązań do popkultury, do tego odpowiednio trudna, ale nieprzekombinowana. Nawet udało się pograć online. 9/10 Marvel's Guardians of the Galaxy - bardzo miłe zaskoczenie, wiele rzeczy tu zagrało, jak interakcje między postaciami, fabuła, sceneria, finał. Jedyne co zmęczyło to powtarzalny system walki w późniejszych etapach. 8.5/10 Scott Pilgrim vs. the World - wizualnie i klimatycznie bardzo dobrze, ale walka jakoś mało satysfakcjonująca. A finalny boss napsuł sporo krwi. 6.5/10 Bayonetta - jedna z gierek życia, tym razem scalakowana i splatynowana kosztem rozklekotanego pada, ale było warto. 9.5/10 Donkey Kong Country Returns - wizualnie pięknie, dużo wyciska z 3DSa, muzyczka, klimacik na plus. Ale poziom trudności i etapy z kolejką potrafiły mnie odrzucić na kilka dni. Całościowo jednak 8/10 Kirby Triple Deluxe - śliczne, kolorowe, satysfakcjonujące doświadczenie, aż uśmiech sam się ciśnie na usta. Odpowiednio długa i pełna zawartości. 9/10 Luigi's Mansion 2 - wciąga jak bagno, Luigi jest pocieszny, duszki wciąga się aż miło, do tego sporo znajdziek i sekretów. Super zabawa. 9/10 W tym tempie to może w 2025 zacznę ogrywać coś na PS5

Trochę okołonoworocznych seansów wpadło. Saltburn - łomatulu, trudno ten film do czegoś porównać, ale wiedza, że za reżyserię zabrała się autorka Obecującej. Młodej. Kobiety. oraz kilku odcinków Obsesji Eve już daje jakiś pogląd. Historia teoretycznie prosta - młody i nieco wycofany student Oxfordu spotyka tam duszę towarzystwa w postaci bogatego rozpuszczonego Felixa i zawiązuje się między nimi znajomość, która prowadzi do wspólnego lata w posiadłości Saltburn. Ale jest parę twistów w trakcie i bardzo przyjemnie ogląda się spektakl aktorski w postaci Barry'ego Keoghana, a fabuła skręca miejscami w bardzo mroczne zakamarki. Dodając do tego charakterystyczną obsadę, śliczne zdjęcia, dużo symboliki i dobre operowanie muzyką dostajemy ciekawy mix, który albo wyłączycie w połowie albo zostaniecie do końca podziwiając Keoghana. Mnie się podobało i daję 7/10. American Underdog - czyli Zachary Levi korzystając z przypakowania do roli Shazama gra słynnego futbolistę Kurta Warnera, którego historia to wręcz książkowe od zera do bohatera. Całość mocno uproszczona i rysowana miejscami baaaardzo grubymi nićmi, ale całość to typowy feel-good movie o spełnianiu marzeń i pokonywaniu przeciwności. Takie 6/10, gdzie można spokojnie dodać pół oczka jak się jest fanem amerykańskiego futbolu. A, no i miło zobaczyć Annę Paquin i Dennisa Quaida. Nieznośny ciężar wielkiego talentu - Nick Cage gra Nicka Cage'a, film jest naszpikowany scenami z jego filmów i nawiązaniami do nich. Historia prosta jak drut i przerysowana do granic możliwości, ale po zaakceptowaniu faktu, że twórcy co chwilę mrugają do nas oczami to można się dość dobrze bawić i miejscami nawet szczerze śmiechnąć. Taka lekka komedyjka, którą wydaje mi się, że można było lepiej w niektórych miejscach poprowadzić, ale za duet Cage-Pascal naprawdę kudos. 6/10 Lepiej być nie może - klasyk przez duże K i jedna z lepszych ról Nicholsona. Film, na który losowo można w TV trafić chyba co najmniej raz w miesiącu. Odświeżony po dobrych kilkunastu latach nadal robi robotę. A scenariusz i rasistowsko-seksistowskie odzywki głównego bohatera obecnie nie miałyby szansy przejść przez sito woke. Przyjemny, z przesłaniem, nieprzesadzony, śmieszny, popisowo zagrany. 8/10.

Bomby prawdy lecą

O tak Nolio top. W tym mniejszym lokalu (Nolio Pop) jedliśmy świetną pizzę fritta - smażone ciasto z dodatkami. A składniki mają topowe, niektóre sery to obsypane nagrodami perełki, które poza Włochami ciężko dostać.

No tu akurat 100% racji, Hochland to raczej wyrób seropodobny a nie ser. Coś jak porównywanie mielonki do szynki.

A mi się z kolei bardzo podoba. Trafiło u mnie idealnie z połączeniem satyry, mockumentu i robienia beki na dalszych planach. Do tego fajna zabawa stylistyką zdjęć, scenografia i świetnie wywiazujacy się z zadania aktorzy. Jeśli to miało być badanie rynku i jest szansa na mocniejsze i bardziej dojechane żarty oraz jechanie z koksem po różnych środowiskach to jestem za.

Nawet szybciej, jeśli nie afiszujesz się w necie memami o 9/11 czy śmianiem się z zaimków niebinarnych to nie powinno potrwać dłużej niż 1 dzień

Ciekawe czy typ folder SPAM sprawdził

W ogóle to ubijanie hord to jedna z najbardziej satysfakcjonujących czynności w gierkach ostatnich lat. Najpierw to uczucie zaszczucia i paniki ile tego jest, potem uciekanie gdzie popadnie jednocześnie opróżniając magazynki, rozglądanie się dookoła głowy, klecenie na szybko pułapek, zbieranie amunicji, modlenie się żeby trafić jak najwięcej świrusów i na koniec satysfakcja z ubicia całej hordy. Piękne.

Cebula wygrała i wybierając między s23FE, który u nas w cenie zwykłej s23, a chcąc mieć jednak większy ekran padło na a54 za niewiele ponad 1700. Slot na karty sd, obsługa e-sim, 5000 mAh baterii. Póki co jest mocno ok.

Właśnie ten osobny Rorschach wg mnie wypada najsłabiej. Niby się nad nim wszyscy spuszczają, ale mnie nie przekonał. Trochę przegadany i taki trochę o niczym. Z kolei Strażnicy Początek tak 7/10, ryzykowne przedsięwzięcie, ale lipy nie ma. Najbardziej mi chyba siadła Silk Spectre, najmniej Komediant.

Bardzo ciekawy. Kameralny, stonowany, bardzo dobrze poprowadzony, niepokojąca muzyka i nienachalne detale, do tego kreatywne zdjęcia i fajni aktorzy. Bez jump scare'ów a wzbudza niepokój. Taki mocno współczesny horror/thriller, przy którym można się zadumać. Miłe zaskoczenie.

Średniawka. Do kotleta ujdzie, ale stosunek smęcenia do akcji jest za duży. Stoi to w rozkroku. Niby ma być jakimś apelem o naturę i przyrodę a robi się z tego tani dramat z wątkami biednego s-f. Mnie nie przekonało niemal niczym poza dobrymi wizualiami i Nortonem. Tak naprawdę to chyba tylko ten ep 4 z Nortonem i może jeszcze 6 są czegoś warte. A że są bardzo luźno powiązane to można lecieć nie po kolei.

Ja już po 4 sezonach Boscha no i jest dobrze. Nie jest to Mesjasz, ale ogląda się przyjemnie, z postaciami łatwo się zżyć, widoczki i klimat LA się udzielają. Choć chyba zrobię chwilową przerwę, bo zacząłem gościa jak domownika traktować jak tak jechaliśmy po kilka odcinków dziennie

Bayonetta (PS4) - port na PS3 był jaki był, grę się przejść dało, ale jak w niektórych scenach klatki spadały do 10-15 FPS to można się było wkurwić. Więc jak zupełnym przypadkiem wpadła wersja na PS4 to sobie pomyślałem, że z miłą chęcią odświeżę miłe wspomnienia. Bayo darzę ogromnym sentymentem, pamiętam jak mi wszedł ten system walki, niby prosty, a jednak chcąc robić piruety i tańce trzeba się nagimnastykować i pomęczyć pada. Dla mnie platyna to zawsze jakiś tam wyraz wdzięczności dla twórców i postawienie kropki nad "i" w gierkach, które dały mi najwięcej zabawy. Nie to, że Bayo jest bez wad. Jak mi przyszło po raz któryś przechodzić sekwencje jeżdżąco-latane to chciałem pojechać do siedziby Platinum i strzelić komuś plaskacza w karczycho za wymyślenie tego gówna. Ale cała reszta to świetny mix gotyku, dobrego systemu walki, skocznej muzy i ducha japońskich gierek. Sama platyna nie tyle trudna co żmudna. Najwięcej czasu i energii zeszło na kończenie portali, ale satysfakcja z ukończenia niektórych po kilkudziesięciu próbach była ogromna. Najwyższy poziom trudności to też nie przelewki, choć różnica między InfiniteClimax a Hard jest mniejsza niż między Hard a Normal. Finałowa walka z Jubileusem na Infinite Climax to już napierdalanie po padzie jak po pianinie. Może kiedyś się szarpnę na Switcha żeby kontynuować trylogię, ale muszę trochę odpocząć od Wiedźmy

Tak jeszcze patrzę na te zapowiedzi i widzę fajne Gotham City: Year One oraz kontynuację Nightwinga (polecanko). Swamp Thing Lemire'a też niczego sobie.

Bardziej wiadomości w stylu "ta weź mnie Pan zawieź tam i pokaż to mieszkanie, i w ogóle to dam pół ceny"

Przy kupnie nieruchomości to jeszcze jestem w stanie zrozumieć ludzi co nie mają czasu, energii, wiedzy i potrzebują skorzystać z usług agenta. Ale przy sprzedaży, o ile ktoś nie ma dwóch lewych rąk i jest w stanie się trochę poużerać z syndromem OLX-a to jest no-brainer.

No niestety, najem w Polsce to jak granie w sapera na żywo a tę patologię jeszcze wspierają przepisy. Ale jak ograniczasz się do osób z polecenia, albo przedstawicieli wolnych zawodów to zmniejszasz to ryzyko znacznie.

Wynajmując mieszkanie masz je zawsze jako aktywa, które można upłynnić w razie wypadku. Ja bym wynajął a wziął proporcjonalnie większy kredyt na rzecz zostawienia jednak jakiejś rozsądnej części poduszki finansowej.

Gotham Central <3 Green Lantern Blackest Night. Nowa Granica. Kingdom Come. Superman na wszystkie pory roku. Kryzys tożsamości <3 A może w Vertigo? Kaznodzieja? Albo Skalp?

Tak, Spigeny są ok, ale całościowo bardziej jestem zadowolony z marki Ringke - mają w wersji ciemnej i przezroczystej etui i są z rantem, więc nie trzeba właśnie dawać żadnego dodatkowego szkła a wystarczy jakaś dobra folia, która ni nie pogrubia ani nie wpływa na dotyk czy też kąty widzenia/kolory. Estetyka estetyką, ale nawet przy uważnym korzystaniu wyślizgnięcie się z ręki to po prostu normalna rzecz.

Nie wyobrażam sobie dawać tyle hajsu na telefon i żydzić na folii na ekran Jeśli masz etui wystające powyżej ekranu (które polecam, bo jak spadnie na ekran to zatrzyma się na etui) to klej jedynie folię a jak odsłonięte to bym jednak inwestował w szkło.