Rudiok

A co jeśli CDP odjebało największą w historii meta-grę i wszystkie te bugi i glitche są tak naprawdę awariami świata gry i są z góry zaplanowane? A za jakiś czas okaże się, że robiąc misje poboczne każdy gracz naprawia po trochę świat gry i za kilka tygodni dzięki temu rzeczywistość growa się naprawi i C2077 pokaże swoje prawdziwe oblicze.

Znamienne, że skarpety są równie łakomym kąskiem jak gierka

Sparpety I dwa ponadczasowe memy dla potomnych

Dobre skarpety, takie w sam raz na święta u cioci Grażyny @Kmiotwidzę, że mocne wietrzenie magazynów było.

Pojawiam się i znikam, i znikam, i znikam Ile naliczyliście różnych modeli?

Musiałeś mi wejść na ambicję? No musiałeś? Żarcik, po przetrzepaniu internetów i Jutjuba popełniłem pierwszą foccacię i jestem kontent. Chrupka z zewnątrz, mięciutka w środku, pachnącą oliwą, czosnkiem i rozmarynem, warto spróbować Potrzebne: 780 g mąki (robiłem z 550) 7 g suszonych drożdży 17 g soli drobnej Sporo dobrej oliwy (extra virgin) 650-700 ml wody Sól gruboziarnista Dowolne dodatki - u mnie czosnek, rozmaryn, chilli. Drożdże rozpuszczamy w 100 ml ciepłej (40 stopni) wody, odstawiamy w ciepłe miejsce na ok. 5 minut aż zaczną pracować. Do drożdży dodajemy mąkę z solą i resztę wody. Ja użyłem robota kuchennego do mieszania bo najwygodniej. Ciasto było zagniatane łącznie 20 minut z przerwą w połowie na 5 minut odpoczynku. Ciasto przekładamy do naoliwionej miski żeby nie przykleiło się do niej, przykrywamy folią i do wyrośnięcia na ok. 2 h w ciepłe miejsce. Po tym czasie bawimy się ciastem łapiąc je od spodu i ciągnąc do góry kilka razy odwracając miskę o 90 stopni. Wykładamy na naoliwioną blachę i rozciągamy ile się da, przykrywamy folią i do wyrośnięcia na 15 minut. Po tym czasie rozciągamy do całej blachy i palcami robimy wgłębienia na całości jakbyśmy mieli pazury. W te miejsca wejdzie oliwa. Pokrojony czosnek i rozmaryn w kilku łyżkach oliwy rozprowadzamy po całości, na koniec posypujemy gruboziarnistą solą albo solą w płatkach. Pieczemy w nagrzanym do 230 stopni piekarniku. 20 minut na samym dole żeby mocno podpiec spód i 5 minut pod grillem na górze żeby zrumienić górę. Od razu wykładamy na kratkę żeby chwilę ostygło. Kroimy najlepiej nożyczkami. Serwujemy z oliwą do maczania. Niebo w gębie, chrupkie z zewnątrz, mięciutkie wewnątrz

Jednen z bardziej adekwatnych obrazkowych komentarzy

Ciekawie się to czyta z perspektywy czasu: https://www.cdaction.pl/artykul-51838-1/cd-projekt-red-mocne-oskarzenia-bylych-pracownikow-cyberpunk-2077-ponoc-najwczesniej-w-2020-aktualizacja.html Sęk w tym, że projekt rozwijał się chaotycznie. Wiele prototypów i szkiców fabuły zostało odrzuconych, duże trudności stwarzał developerom także Red Engine 3, szczególnie zaś implementacja wspomnianego wyżej trybu dla wielu graczy, tworzenie wysokich budynków, wehikuły czy mechanika strzelania. Zespół zaczął więc przepisywać silnik. Wielu pracowników tkwiło w bezczynności, podczas gdy koderzy brali nadgodziny.

To nie bugi, to tribute dla Superhota

Walka z Albinosem, o matulu

Podziwiam samozaparcie beta testerów

To ja serio nie wiem jak ta gra miała wyglądać na pierwotną premierę

- Synku, kto narysował te "rybki" (vel "rakiety" vel "kutasy") na tablicy? - Tatuś. - A co robiliście? - Losowaliśmy kuleczki dla takich panów co grają na konsolach jak tatuś. -...

Powinien być zwiększony limit reakcji w tym temacie, kopalnia beki jakiej dawno forumek nie widział

Podstawowa emocja nabywców C2077 - wyparcie

Wydają patche szybciej niż Vateusz wypłaszcza krzywą zachorowań

Było już?

Gracze chyba po prostu lubią być na sucho ru.chani w dupę. Kolejna gierka z bugami na premierę i znów te same historie. A najlepszy jest kwik fanbojów, którzy ledwo są w stanie 5 minut pograć w gierkę bez zwiech i bugów, ale bronią jak wilczyca swoich młodych

Dobre dobre, ambitny pomocnik, rekwizyty, fajna pralka Tylko te kutasy na tablicy

Butcher i tak by gierce dał 20/10

Ubiegłeś mnie. Chore umysły myślą podobnie

No dojebali po całości Żeby tylko przez tą ilość nie ucierpiała jakość. No i ponoć do obsady Obi Wan ma dołączyć Christensen.

Otóż to, można się rozejść