ogqozo

Chelsea dostała prezent od losu, wygrywając tak fuksiarsko LM. Zostawienie Torresa i wywalenie Sturridge'a byłoby pokazaniem, że niczego się nie nauczyli. Sturridge już gra zdecydowanie lepiej i skuteczniej, a ma dopiero 22 lata. Torres nikogo nigdzie nie wywinduje.

Efekt wrogich mediów. Gdy kontrowersyjne gwizdki szły niedawno na korzyść Celtics czy Indiany, nikt tutaj jakoś nie zwracał uwagi. Po reakcji niektórych można by pomyśleć, że przez ten faul Wade'a Miami dostało 20 punktów.

dla niego to nie pierwszyzna. zdążył się już chłopak przyzwyczaić. Jego poprzednie finały ze Spurs to było jednak co innego. Miał 22 lata i jeszcze czuć było pewną wyrozumiałość. No wiadomo, na własnych barkach wyciągnąć ekipę do finału NBA w takim wieku, no można uznać, że jeszcze tak kompletnie nie zawiódł. Z kolei rok temu Dallas nie byli aż tacy silni. Zresztą zabrakło dwóch udanych akcji, by Heat ich wysweepowali. To był jednak dość dogodny moment na wygranie mistrzostwa, gdyby LeBron grał na najwyższym poziomie, jak to robi prawie zawsze. Urazy czy nie urazy, nie grał na najwyższym poziomie. Przez całe playoffy zanotował PER na poziomie poniżej 24, czyli bynajmniej nie legendarnym, gorszym od paru innych graczy. Teraz zaś Spurs są dużo lepsi, niż pięć lat temu. Są naprawdę mocni i to w taki sposób, że talent jednego zawodnika w sumie wiele nie poradzi. I ciągle mają luzy. Czasami ma się wrażenie, że gdyby musieli grać na maksa, rzucaliby 150 punktów na mecz. Oczywiście muszą gdzieś mieć sufit, ale Thunder na razie go nie sprawdzili. Nie sprawdzili go meczem, który był jedną z najlepszych porażek, jakie widziałem w ostatnich latach. Meczem, w którym Kevin Durant w zasadzie trafiał co chciał, a Westbrook i Harden grali w ofensywie doskonale. Widzę jakiś potencjał w tym, że Kendrick Perkins ewidentnie sobie nie radzi. Jak już każdy napisał, podkoszowi Spurs radzą sobie świetnie daleko od kosza i Perkins jest nieprzydatny. A to oznacza, że zmienienie go może dać dobre rezultaty. Piątka z Ibaką i Durantem pod koszem odrabiała straty i od dziś może zobaczymy jej więcej. Jeśli Spo nie jest taki, jak myślę, to też się czegoś nauczy z tej serii i na finały wyjdzie piątką z Boshem na C i LeBronem jako PF. I to jest pięciu ruszających się kolesi, którzy mogą coś zdziałać w obronie, jakkolwiek paru z nich ma swoje wady (Battier rzuca ostatnio koszmarnie, a Wade i Chalmers łatwo się gubią w obronie). LeBron to lepszy obrońca na... no, pozycji obrońcy, ale Spurs to taki pomieszany funkcjami zespół, że może i tak byłoby lepiej. No i to jest być może tym bardziej przykre - że Heat, o ile Bosh będzie na siłach, to w sumie całkiem solidna grupa, dość gotowa na ten typ rywala, z jednym z najlepszych graczy po obu stronach parkietu i innym też wspaniałym. A jednak tak trudno nie odnosić wrażenia, że to będzie dla Spurs gładka jazda. Heat jak zwykle w trudnych momentach podejmą taktykę "no weź LeBron coś tam zrób", ale choćby utrzymał obecne tempo i zagrał jedne z najlepszych (najlepsze?) indywidualnie playoffów w historii, na ten moment nie wygląda, by to miało wystarczyć. Spurs będą sobie podawać i podawać, Heat zaczną latać dokoła, wszyscy zaczną się wnerwiać. There will be bezradność.

No tak, selekcjoner pominął przecież tak sprawdzonych i będących w świetnej formie piłkarzy jak... hm... no, tego... Peter Crouch? No jak można tak źle selekcjonować.

Stern najpierw sprzedał loterię w zamian za wykupienie Hornets, a później zapłacił sędziom za nieuznanie ledwo widocznego faulu Wade'a. Tak czy siak, to duże wydarzenie, bo Anthony Davis szykuje się na największy talent w NBA od czasów co najmniej Kevina Duranta. Tak twierdzą niektórzy. Inni nie. Ale wydaje się, że to jeden z tych kolesi, którzy w ciągu paru lat robią z ekipy pretendenta do tytułu. Jakkolwiek śmiesznie to by nie brzmiało w kontekście Hornets. Spurs wygrywają w tych playoffach średnio różnicą 12,5 pkt. To trzecia najwyższa różnica w historii, za Bucks '71 i Lakers '01. LeBrona czekają w finałach przykre momenty życia.

Tak krótkie rozgrywki to będzie totalny random, ale można się pobawić. Na ten moment jestem w miarę pewien paru piłkarzy: Piszczek - żaden obrońca w Europie nie zaliczył tylu asyst i goli. Rywale z grupy nie strzelają wielu goli. Tani. Alba - po dziwnych powołaniach Del Bosque nie ma wyboru, musi grać nim na lewej obronie. Hiszpania traci zazwyczaj mało goli. Najlepszy asystent Valencii, potrafi strzelić. Barzagli i Pirlo - Włosi pachną nietraceniem goli. Pirlo to maszyna do asyst, ekipa powinna być ustawiona pod niego. Krohn-Dehli - Eriksen jest głównym generatorem akcji w Danii, ale Krohn-Dehli częściej strzela. Trudny wybór. Dżagojew - Rosja jest faworytem do wygrania grupy, a Dżagojew jest najlepszym strzelcem i twórcą okazji w zespole. Sebastian Larsson - nie bez powodu wybrany przez 10% wszystkich grających. Od jakiegoś czasu najgroźniejszy ofensywnie zawodnik Szwecji, mającej w grupie dwie "droższe" ekipy, które jednakże od wielu lat grają zawsze słabo. Llorente - w ataku największy problem. Wydaje się, że największe szanse na gole są w gurpie B, ale każda drużyna ma wiele opcji w ataku (Huntelaar od jakiegoś czasu nie zawodzi, ale na ostatnim turnieju strzelał głównie Sneijder i trochę Robben). Być może największym pewniakiem do udziału w bramkach swojej ekipy jest Nani (z wyjątkiem meczu z Holandią, gdzie powinien szaleć Ronaldo). Z Hiszpanią jest ten problem, że nadal nie wiadomo, kto zagra na szpicy. W eliminacjach najlepszym strzelcem (poza Villą) był Silva, ale ma za sobą długi i męczący sezon. Być może trzeba będzie rozważyć strzelaniny w meczach grupy B (Bendtner wygląda jak typ kolesia, który strzela gole po błędach Matsa Hummelsa) bądź A (poza Grecją, bo nie wierzę, żeby w meczach Grecji padł więcej niż jeden gol).

Podobnie jak Gareth Barry. Anglia ma oficjalnie zero dobrych piłkarzy.

To był sparing. Przypominam, że dwa lata temu tuż przed Mundialem sparing ze Szwajcarią przegrała Hiszpania. Żeby zobaczyć, jak szalenie istotny był dla Niemców ten wynik, wystarczy popatrzeć na ich skład. Brak graczy z Bayernu, którzy są kluczowi. Ale tak czy siak, mecz faktycznie przypomniał o pewnych brakach, jakie mają Niemcy. Obrona? Wydaje się, że spokojnym można być tylko o prawą stronę. Hummels ciągle jest w kadrze niewiadomą (żeby nie powiedzieć wprost, że zazwyczaj zawodzi), więc pewnie na Euro zagrają Badstuber i Mertesacker. Ale ten drugi też zagrał ze Szwajcarią koszmarnie. W ataku zaś klęska urodzaju może szybko przejść w klęskę nieurodzaju. Miroslav Klose może pobić wiele rekordów na tym turnieju, ale też, kto wie, może jego czas dobiegł końca. Miał za sobą wymagający sezon zakończony kontuzją i po powrocie z niej nie jest na razie tak błyskotliwy. Możliwe, że Low go posadzi i grać będzie Gomez. A jaką specyfikę ma Gomez, wszyscy wiemy. Może być różnie. To co, finał Dania-Polska?

Na razie poczekajmy, aż Spurs faktycznie przegrają mecz. Jak to ktoś wyliczył, po All-Star Weekendzie Spurs - gdy grają pierwszym składem - mają bilans 48-4, więc długą serię trzeba ciągle rozważać w kategoriach dużej niespodzianki. Do tej pory tylko trzykrotnie ekipy zaczynały playoffy od dziewięciu zwycięstw i zawsze byli to Lakers. Przy czym w 1989 r. ich trzy kolejne sweepy skończyły się... sweepem od Detroit w finale. Później zaczęli od dziewięciu zwycięstw jeszcze w 2001 r., gdzie przegrali w finale jeden mecz (wcześniej w 1982 r., mistrz). A jednak w pierwszym meczu było czuć, że Thunder chyba stać na wygranie czegoś. Wydaje się, że ich wielką trójkę (ech, kto teraz nie ma swojej?) stać na zagranie wyraźnie lepiej w ofensywie, podczas gdy cały zespół świetnie "kleił się" do Spurs, zostawiając im na całej szerokości mało miejsca. No, przez trzy kwarty. Bo czwarta to był jakiś kosmos w wykonaniu Spurs. Oglądam to sobie kolejny raz i brwi same się unoszą. Podkręcili tempo i temperaturę i ich rozjechali.

W obecnej formie Dwyane Wade'a, wydaje się, że i sweep jest możliwy. W obronę Celtics wchodził tak samo jak w Pacers, jak w masło. Celtics mają po prostu za mało odpowiedzi - zwłaszcza w momencie, gdy Shane Battier jest w stanie tłamsić Paula Pierce'a i Miami po prostu rządzi pod koszem. LeBron z każdym meczem jako podkoszowy wygląda na czującego się tam coraz lepiej i nie sam wynik wywołał falę dzisiejszych komentarzy typu "Miami sweep", tylko to, na jak dużym luziku tę kilkunastopunktową przewagę osiągnęli. Miało się cały czas wrażenie, że jeśliby Battier czy Mike Miller nawet sobie nie radzili, to LeBron jak w zezłym roku zacznie po prostu trafiać do kosza w każdej akcji, ewentualnie puszczać w uliczkę rączą sarenkę Wade'a. Dziwi mnie, że Spo kazał im grać do końca meczu. Co mogą zrobić Celtics? Kevin Garnett nadal jest jednym z najlepszych graczy tych playoffów. Trzeba po prostu oczekiwać lepszej postawy pozostałych członków Wielkiej Czwórki. Pierce i Allen pokazali w tym sezonie, że stać ich na dużo skuteczniejszą grę... może, czasem. Rondo pewnie też czeka w tej serii na lepszy mecz. Na razie wygląda to wszystko dokładnie tak, jak się przewidywało - Celtowie są za starzy, zbyt poobijani, za słabi.

Dla fanów Chelsea dzisiaj dwie wiadomości: Dobra wiadomość - Hazard ogłosił, że przychodzi. Zła - Torres ogłosił, że nie odchodzi. Generalnie Hazard od paru lat jest jednym z moich ulubionych graczy i trochę żal, że dzięki sukcesowi w LM idzie do klubu, który jest prawdopodobnie najgorszym zwycięzca jakiegokolwiek pucharu w nowożytnej historii piłki nożnej. Niedawno pisałem, że to idealny transfer, bo gwarantuje wyzwanie i grę w każdym meczu Hazardowi, a Chelsea bardzo potrzebuje takiego gracza, ale po tych wyczynach w LM nieco niesmak pozostał. No cóż, nowy sezon to nowe możliwości. Sęk w tym, że Abramowicz znowu śmieje się w twarz Financial Fair Play, bo przecież nie wierzę, że nie wyda kolejnych 40 mln na napastnika i jeszcze co najmniej tyle na uzupełnienia obrony.

W tej grze jest trudno być niedopakowanym (a także przepakowanym) ze względu na mocne skalowanie zdobywanego doświadczenia. Jeśli jesteś na poziomie rywali, to cię atakują i dają dużo doświadczenia, a jeśli już nie stanowią zagrożenia, to nie atakują cię i ty nie masz po co z nimi walczyć. Jeśli ktoś mówi, że łaził po krainach, dobierał ekwipunek i nadal miał problemy, to ja nie umiem sobie tego wyobrazić. Tak, jedną z możliwych opcji jest to, że pominął jakiś aspekt gry, co jest zrozumiałe, bo jest tego sporo i jednak nie wszystko jest jasno wytłumaczone w tutorialach (śmiejcie się, ale ja chyba dopiero po 30 godzinach gry zacząłem... używać map z menu do teleportacji od razu po całym świecie. Wcześniej łaziłem z krainy do krainy. Wiem, wiem - to duża opcja w menu, wyraźnie zaznaczona. Ale po prostu wydawało mi się zbytnim rozpieszczeniem, by było możliwe tak po całym świecie natychmiast. Jest dużo więcej takich rzeczy). Za co jestem wielce wdzięczny, obowiązkowych walk w tej grze prawie nie ma. Za mną ponad 55 godz. gry i ile ich mam za sobą? Może siedem? Raz mnie zabili wskutek złego podejścia, ale też nic strasznego się nie stało - zacząłem walkę jeszcze raz i było łatwiej. To też nie tak, że te walki trwają pół godziny jak w niektórych jRPG-ach, który tytuły znacie... Aczkolwiek bronię tezy o ogólnym upadku japońskich gier, to akurat konieczność powtarzania dużych partii to jest coś, do czego jest mi już trudno wrócić. Szczerze mówiąc, najbardziej irytowały mnie elementy "zręcznościowe", jakich zaliczyłem na razie dwa. Sam w sumie pisałem parę uwag negatywnych o niewielkim wpływie na walki, ale teraz, mając siedem postaci, doprawdy tak nie uważam. Możliwości jest sporo i często rotuję sobie drużynę, każdą postacią gra się nieco inaczej i fajnie. Co do scenariusza (przede wszystkim głównego wątku) to jestem wobec niego krytyczny, ale też nie załamuję się tym. To detal. Jestem kinomanem i jak chcę pooglądać anime to sobie oglądam anime. Duża ilość dialogów jest skuteczniejsza w książkach, ewentualnie niskobudżetowym teatrze. Gry w stylu dziesiątego Fajnala czy Xenosagi wydają mi się marnotrastwem środków. Jak mam mieć zajęte ręce wciskaniem X do przewijania dialogów, to wolę puścić film i sobie zjeść nimi obiad albo poobcinać paznokcie. Od gry oczekuję w dużej mierze właśnie tego, co mi daje Xenoblade - świata, który się nie tylko ogląda, ale w nim żyje i na niego działa. Design i interfejs, technicznie rzecz biorąc. Jest niewiele takich gier. Zelda i Metroid, Earthbound, Terranigma, Skies of Arcadia, Shenmue, później może kolejne części GTA, no i teraz Xenoblade. Natomiast czy fabuła nie jest wielowątkowa... Chyba jest. Nie są to może wątki jakoś ściśle powiązane z głównym, fakt... Ale śledzenie losów tej wielkiej siatki postaci z pięciu "miast" doprawdy wkręca. Główny wątek ciągle jest dla mnie tylko dodatkiem... Powiem więcej: wolę uczestniczyć w takich prostych historiach typu "napraw relacje rodziny przynosząc dwie marchewki" niż oglądać scenki Xenosagi, przepełnionych słowami odnoszącymi się do wszelakiej treści, ale niemających jako swoja historia żadnego ludzkiego znaczenia.

Gdyby Lucas był zdrowy, Gerrard by w sumie nie miał miejsca w pierwszym składzie słabego Liverpoolu. No ale wiadomo, ze dwa razy w ostatnim roku zagrał dobrze, tak że pewnie wygra Euro w pojedynkę.

Stewart Downing i Ashley Young w obecnej formie to potęga? Dobrze wiedzieć. To znaczy, Young w tych paru meczach w kadrze akurat wypadał nieźle, ale... Jest naprawdę paru piłkarzy angielskich, którzy przez ostatni rok prezentowali poziom np. naszego dortmundzkiego tria. Na pewno Rooney, Carrick i Parker, ale wygląda na to, że żaden z nich w pierwszym meczu nie zagra. Ktoś jeszcze? Może Lampard... Co do Hiszpanii to brak napastnika jest ewidentny. Villa jednak nie przez przypadek był najskuteczniejszym graczem Hiszpanii od czasów Di Stefano i w ostatnim turnieju być może wyciągnął Hiszpanię z totalnej porażki do ostatecznie mistrzostwa. A jednak wybór Del Bosque jest zdecydowanie bardzo dziwny. Torres, jak widać, także w kadrze jest kolesiem, który dostaje szanse z niewiadomego powodu. Przez ostatnie dwa lata strzelił tylko Lichtensteinowi i USA, w meczach wygranych po 4-0. Dokładnie to samo można powiedzieć o Negredo (choć on akurat strzelał w innym meczu z Liechtensteinem). Dostawał mniej szans, ale w ostatnim spotkaniu był co najmniej równie beznadziejny, co Soldado. Najlepiej w sparingu z Serbią wypadł Adrian Lopez i do składu nie wszedł. Hm. No cóż, to może nie mieć znaczenia, jeśli dobrze wypadnie Fernando Llorente... co prawda ostatniego gola w kadrze strzelił w 2010 roku, ale przynajmniej w meczu o punkty. No i może odgrywać Silvie i Macie, którzy powinni też umieć coś wykończyć.

Prawie że fascynująca seria Celtics-Sixers dobiegła wreszcie końca, toteż od dzisiaj już tylko finały konferencji. Rajon Rondo to ciągle człowiek triple-double. To było jego dziewiąte w playoffach, co stawia go wśród najlepszych historii (jeszcze dwa sprawią, że zrówna się na drugim miejscu z Jasonem Kiddem - pierwszy Magic miał ich w playoffowej karierze 30). Rondo-LeBron to zawsze było ciekawe starcie, w trakcie którego panowie tradycyjnie wymieniali się uprzejmościami. Ogólnie rywalizacja LeBron-Celtics wyrasta na jedną z największych, jakie mieliśmy w NBA (po tym sezonie LeBron będzie miał za sobą co najmniej 22 playoffowe mecze z Celtami). Ale patrząc na obecny skład obu ekip, wydaje się bardziej prawdopodobne, że James będzie głównie pilnowany przez Kevina Garnetta. Które na pewno nie będzie przyjemne. I to na moje oko największe szanse na niespodziankę w tej serii. W to, że Celtowie będą rzucać dużo punktów, raczej nie wierzę, chyba że Ray Allen dozna magicznego odmłodzenia... Szykuje się kolejna seria oparta na niwelowaniu sił przeciwnika, ale Dwyane Wade w formie z ostatnich spotkań chyba nie znajdzie odpowiedzi. Jakkolwiek Miami jest kiepskie, to nie wierzę, żebyśmy tutaj obejrzeli więcej niż jedno-dwa zwycięstwa Celtics.

Rooney nie będzie grał, Anglicy nie mają dobrych piłkarzy, Anglicy nie mają pomysłu na grę, Anglicy od 46 lat zawsze grają słabo i to tylko efekt kampanii medialnych, że ktoś kiedykolwiek daje im jakieś szanse na cokolwiek. Przypominanie o tych faktach to taki stały motyw tego tematu.

Na trzy dni przed oddaniem stadionu w ręce UEFA, prace nad wrocławskim obiektem dobiegły końca. Ruszyły światełka. http://www.youtube.com/watch?v=PTlxz8VEeJk&feature=related Wygląda fajnie i daje duże możliwości kreatywne. W każdym razie na pewno nie będzie wyglądać podczas meczów Euro jak "drut owinięty starą szmatą", jak pisali niektórzy forowicze.

Shane Battier znowu rzucał 1-7, ale tym razem nieźle trafiał zza linii Mike Miller. Wystarczyło, gdy swój chyba najlepszy mecz od czasu przyjścia LeBrona zagrał Wade. Aż człowiek zaczyna znowu wierzyć w potencjał tej "drużyny". Wade był dynamiczny i perfekcyjny, a LeBron ograniczył się do robienia wszystkiego. Zresztą też na zabójczej skuteczności. Patrząc pod kątem PER, jest on na razie na poziomie trzeciego najlepszego występu w playoffs w historii (drugie miejsce ma też LeBron, pierwsze Hakeem w... 1988 r., kiedy co prawda odpadł w pierwszej rundzie, ale robiąc nieziemskie statystyki). Oczywiście ta cyferka pewnie spadnie, bo czy to Celtics, czy Philly grają defensywnie i raczej nie pozwolą rywalom trzy razy z rzędu rzucić 100 punktów (Boston tylko kilka razy stracił choćby 90). Jeszcze jedna PER ciekawostka: najlepsi pod tym względem (za LBJ) gracze pozostali w playoffach to: Westbrook, Durant i... Tim Duncan. Co najmniej dwóch z nich chyba nie doceniano przed playoffami. Ich bezpośrednie starcia szykują się fascynująco. 36-letni Duncan jest jednym z najlepiej zbierających graczy pozostałych w grze (najlepszym jest rok młodszy Garnett), rzuca 54% z gry i jest najcięższym do przejścia graczem (za Garnettem...). Piąty pierścień byłby dla wielu przypomnieniem, przez jak wiele lat Duncan prezentował czołowy poziom po obu stronach parkietu i że to jeden z tych graczy, którzy faktycznie wznoszą się na wyższy poziom w playoffach, niezależnie od poziomu reszty ekipy.

Faworytem są chyba Niemcy. Niemcy praktycznie zawsze grają dobrze, a przez ostatnie dwa lata dojrzeli. Nadal ich kluczowi gracze są albo w kwiecie wieku, albo bardzo młodzi. Hiszpanie z kolei okazują oznaki zmęczenia. Xavi już nie jest najlepszym piłkarzem świata, Puyol gra w kratkę, Villa nie zagra. Ale to Euro. Jeden mecz to niewiele. Nie wiadomo. Patrząc na finał LM odnoszę wrażenie, że Niemcy też mogą nie być w idealnej kondycji.

Zwiastun podtrzymuje moje podejrzenie, że Luhrmann upokorzy literaturę.

Po ostatniej obijance, dzisiaj zapowiada się prawdziwy "mecz walki". Kiedy już LeBron postanowił grać jako rozgrywający center i jakoś tam Heat załatali dziury, Udonis Haslem uznał, że trafienie paru rzutów dwa mecze z rzędu jest zbyt piękne i z impetem zablokował szyję Tylera Hansbourough. Dzisiaj nie zagra. Indiana na pewno tanio skóry nie sprzeda. Tymczasem Sixers ciągle nie chcą dać się zarżnąć. W sobotę mogą stać się drugą ekipą w historii, która przeszła dwie rundy startując z ósmego miejsca.

Fergie zawsze ma sporo opcji, a później nieraz kupieni drogo gracze lądują na ławce "bo nie mają charakteru". Przed tym sezonem miałem wrażenie, że Nani i Young to będzie świetny duet skrzydłowych, a po jakimś czasie wyszło na to, że w sumie to tylko Valencia regularnie gra dobrze. Myślę, że mogliby np. grać ofensywnym kwartetem, jak Real. Hazard, Kagawa, Valencia (Nani?), Rooney. Kagawa i Hazard potrafią wejść w rolę napastnika, Rooney potrafi grać z tyłu, Hazard potrafi grać na środku i na prawej - prawdopodobnie taki kwartet dałby nam United, jakiego nie oglądaliśmy od lat, o ile kiedykolwiek. Fergie ma też jednak to do siebie, że co roku słuchamy plotki o setce graczy, których już praktycznie zakupił, a kończy się na pięciu z tej listy. Więc nie przesądzajmy. Hazard podobno zaczął się zastanawiać nad Chelsea, gdy ci wygrali LM. Tam nie byłoby bata, żeby nie był z miejsca niezastępowalnym liderem. Afera Hazardowa trochę już trwa, według oświadczenia jego agenta ciągle w grze są cztery kluby. Nie ma co dzielić skóry.

Najlepsze momenty Bonda: http://www.youtube.com/watch?v=-1lu-Q_c0kQ

Nie co dzień mistrzostwo zdobywa klub, którego szanse przed sezonem wyceniano na 80:1. Heh... Chciałbym rzucić jakieś fajne wytłumaczenie, czemu zaczęli grać tak dobrze, ale nie przychodzi mi nic do głowy. Grali bardzo dobrze. Piłkarze przysięgli, że nie opuszczą klubu, ale kto wie... Gratsy dla właścicieli PSG, którzy postanowili zwolnić Antoine'a Kombuare. Nie wierzyłem w sens tego posunięcia i faktycznie, PSG po wejściu Ancelottiego zaczęło grać nieco gorzej, mimo braku gry w pucharach. W przyszłym sezonie okaże się, czy europejskie doświadczenie Włocha przyniesie zyski. Z "polskiej" perspektywy można zwrócić uwagę na świetny finisz Bordeaux, które zajęło piąte miejsce, wygrywając ostatnich sześć spotkań. Ludovic Obraniak był chyba najlepszym ich graczem w rundzie wiosennej. Dobrym znakiem dla kadry także to, że w nowym klubie ostatecznie zszedł z prawej flanki i zadomowił się na środku, mając przed sobą co najmniej dwóch lub trzech graczy, i okazał się w tym bardzo dobry. W świetnych ostatnich meczach, jak z Rennes czy Auxerre, łączył strzały i asysty z odbieraniem piłki rywalowi i przytrzymywaniem jej. Nadal groźnie uderzał z daleka i stwarzał okazje. Wydaje mi się, że to mogą być bardzo przydatne umiejętności na Euro.

Obrazków z bloga Arrested Westeros nie wklejam, bo bym chyba musiał wszystkie. W drugim sezonie odnaleźli równie wielką dawkę rodzynków.