ogqozo

Spurs jadą dalej. Wiecie, kiedy ostatnio przegrail mecz, grając pierwszym składem? Kurde dawno. Dawno. Nie mieli litości nawet dla synka Chrisa Paula. LeBron pokonał Indianę. To już drugi raz w tej serii, kiedy LeBron musiał zagrać najlepszy indywidualny mecz całych tych playoffów (40/18/9 nie zanotował nikt w historii), żeby Heat wygrali. Pamiętacie, jak pisałem, że poza LeBronem ledwie dwóch graczy zaliczyło najwięcej playoffowych pkt./zb./as. w ekipie "choćby" 10 razy w karierze? Od tego czasu LeBron zrobił to już trzy razy w tej serii. Nie wróży to za dobrze Heat. Tym razem Udonis Haslem ożył, rzucił 14 pkt. (co przez cały sezon udało mu się trzykrotnie), tzw. reszta Heat dodała 17 i jakoś starczyło.Wygląda na to, że dwa dni odpoczynku to dla Heat za mało, co w playoffach jest nie najlepszą sprawą. Thunder mogą awansować już dziś i zaraz będzie finał Zachodu, a Wschodziaki będą się wyżynać.

Oglądając rundę wiosenną generalnie trudno określić postawę Robbena delikatniej, niż wielki zawód. Niby strzelił sporo goli, ale w większości - rywalom rozbijanym sześcioma czy siedmioma bramkami. Raz za razem okazywało się, że nie jest już w stanie stanowić czy stwarzać zagrożenia przeciwko porządnym defensywom. Jest zbyt ograniczony. Umie grać tylko lewą nogą, tylko na prawym skrzydle, tylko wewnętrznym podbiciem. Z tego powodu stłamszenie go jest dziecinnie łatwe, gdy rywal wskutek defensywnego podejścia albo dobrej organizacji go podwoi. Dobrzy obrońcy, jak Ashley Cole, w sumie nie lękają się go nawet w pojedynkę. Taki ograniczony styl gry wymaga prawdziwej perfekcji zagrań i dobrej szybkości, ale widzimy, że 28-letni, doświadczony kontuzjami Robben już nie jest perfekcyjny w tym, co robi. Może ze dwa podania niepolegające na pyknięciu na 5 metrów mu wyszły tak, jak powinny: szybko, celnie. Przez 120 minut. Niewiele. Parę razy wybuchałem śmiechem po jego kornerach, które leciały jak balonik wskroś boiska, aż lądowały na przeciwległym aucie, 20 metrów od linii końcowej. Xherdan Shaqiri może z miejsca wejść do pierwszego składu. Ma dość podobną specyfikę, ale wystarczy zobaczyć mecz z Manchesterem United, by zauważyć, że potrafi zmienić flankę i nią też popędzić i podryblować, a nawet pociągnąć coś środkiem. Prawą nogą nie odpali tych bomb czy asyst na 40 metrów, ale też nie musi zawsze sobie ustawiać pod lewą. Jest też graczem bardzo zdeterminowanym, nieodpuszczającym do końca meczu. Spodziewałem się w meczu bramek (takich normalnych), bo obie ekipy były pozbawione najlepszych swoich obrońców. Bayern nie miał problemów z tyłu, delikatnie mówiąc. Ale widać było brak Alaby, który w meczach z Realem czy Borussią był chyba najlepszym piłkarzem z pola Bawarczyków. Obecność na lewym skrzydle była bardzo pomocna. Gdy Contento zaczął to robić - w dogrywce - od razu zaczęło coś tam się dziać pod bramką. Nie za wiele, ale coś. To nieco pech z tymi dyskwalifikacjami, a nieco efekt konieczności grania ostro z Realem. Ale też Bawarczycy nie mogą narzekać, bo prawdopodobnie zawdzięczają ten finał terminarzowi Realu. W sumie każdy miał pecha. Wszystko, co można by ująć w jakąś sensowną strukturę, w tym sezonie przegrało. Wszystko ułożyło się na korzyść Chelsea, najsłabszej w epoce Romana, która przez całą edycję LM miała fuksa. "Piękno futbolu".

No to jak piszę - cała Europa powinna się uczyć od polskiej Ekstraklasy. Nikt nie dominuje, walka.

To nie była defensywna piłka, to była żadna piłka. "Walka" toczyła się głównie o to, żeby wybić piłkę na aut, ewentualnie zasłonić swoim ciałem wszelki możliwy kąt zagrania piłki... żeby piłka wyszła na aut. Bayern "walczył" o cokolwiek gdy piłka była na ich połowie, czyli przez jakiś 1% meczu. Na połowie rywala nie walczył, bo pykania środek-prawe skrzydło-środek-... aż do zablokowania któregoś zagrania nie nazwę walką o cokolwiek, sorry. A że zwycięstwo było niepewne do końca? Tak jak w meczu ŁKS-GKS. Kwestia gustu. Ja wolę oglądać jednostronną Barcelonę niż wyrównany mecz ŁKS-GKS. Patrząc na właściwszy "mecz sezonu" w Europie, czyli ostatnie starcie Barca-Real, widzimy jednak, że zdarzają się mecze mające ogólnie różne zalety, czyli szybkie, z dobrymi technicznymi zagraniami, z walką i dość wyrównane.

Jako że nigdy wcześniej w playoffach nie wygrała drużyna majaca 24 punkty straty, a wczoraj zdarzyło się to po raz drugi w tym sezonie, tym razem z Clippersami po drugiej stronie topora, można uznać playoffy za całkiem ciekawe. Ciekawsze? Że Spurs wygrali ten mecz na luziku. W trzeciej kwarcie rzucili 24 punkty z rzędu, wyszli na dwucyfrowe prowadzenie i tyle było z emocji. Czy trafienie na trzypunktową przewagę przy 13 sekundach do końca to game-winner? Na pewno ważny rzut, ale nie mniej imponujące było to, jak do remisu doprowadził Russell Westbrook. Niedługo ogłoszenie składów All-NBA i możliwe, że Kobe będzie w pierwszej piątce kosztem Russella - co będzie absurdem. Media zaczęły dzisiaj pisać, że Durant to najlepszy gracz tych playoffów, ale patrząc na całość meczów, chyba ciągle nie jest najlepszym graczem OKC. Nawet jeśli ubranka, jakie zakłada Westbrook na konferencje prasowe, sprawiają, że czuję się stary. Tak czy siak, Oklahoma ma po prostu różne opcje, których Lakers ciągle brakuje. Niby rzucili 100 punktów, ale brakuje nieco obecności pod koszem. Jednak niezła robota Perkinsa w tej serii. Gdy Westbrook źle stanął, już oczami wyobraźni widziałem koniec Thunder w tej serii i generalnie koniec zastanawiania się, kto może zdobyć mistrzostwo, ale wygląda na to, że Russell jednak jest z żelaza. Przez cztery sezony nie opuścił jeszcze żadnego meczu wskutek kontuzji i robi regularne postępy. Już w tym sezonie wyprzedził Rose'a (wyraźnie lepszego, gdy obaj grali pierwszy sezon), a po tej przykrej kontuzji prawdopodobnie Dytko już go nigdy nie dogoni. PG czy SG? Bez znaczenia, pora zacząć o nim myśleć jako czołowej postaci wśród wszystkich obrońców NBA. Cieszmy się LeBronem Jamesem - tak szybko odchodzi. Zaskoczyło mnie tylko to, że Heat posypali się tak szybko. Oddajmy sprawiedliwości, że Indiana zagrała naprawdę wspaniały mecz i w sumie jak się gra wspaniały mecz, no to powinno się wygrywać. Na wspaniały mecz raczej nie stać Heat, którzy po kontuzji Bosha grają dwiema opcjami ofensywnymi, a gdy jeszcze Wade gra coś takiego... to można tylko smutnie skonstatować, że nawet tak fatalnego i obrażonego Wade'a nie da się posadzić na ławce, bo James Jones rzuca w tej serii 20% z gry, a Shane Battier... 8%. Na szczęście Heat mogą szukać punktów pod koszem, gdzie zmieniający się obok LeBrona Joel Anthony oraz Ronny Turiaf są pewnym źródłem 3-4 celnych rzutów co mecz. A przecież może jeszcze wejść Dexter Pittman! To nie jest pierwszy ani drugi moment przez te dwa lata, gdy Heat nagle się kapują, że nigdy nie mieli żadnego pomysłu na grę i zaczynają wyglądać jak bardziej chaotyczna wersja Cavaliers. Trener Spoelstra generalnie nie sprawia wrażenia osoby radzącej sobie z kryzysami, a tu jest kryzys - co się działo na meczu, widzieliśmy, a dzień po meczu odwołano trening. Taktyka "niech LeBron coś wymyśli" może się nie sprawdzić przeciwko ekipie mającej sześciokrotnie więcej kompetentnych koszykarzy.

Oglądanie tego meczu, najgorszego finału LM w historii, było chyba wystarczającą karą dla każdego, kto cieszył się z braku Gran Derbi w finale, bo to takie fajne, że faworyci przegrali. No niestety, faworyci byli faworytami i idolami sezonowców, bo generalnie, tak na codzień, grali lepiej i ładniej w piłkę. Ten mecz zaś zaprezentował nam sztukę wybijania lagi do przodu (zazwyczaj na aut) i, w przypadku Bayernu, także okazjonalnego pykania sobie ze środka prawe skrzydło, by tam puścić skazane na blok dośrodkowanie. Ach, prawdziwy futbol dla mężczyzn. No ale wiadomo, takie "piękno futbolu", że zespół, który w sumie nie grał lepiej od rywala w 1/8, 1/4, 1/2 ORAZ w finale, dostaje najważniejsze trofeum sezonu. Nie wygrał żaden z tych głupich modnych klubów, które grają jakieś tam podania i akcje i ataki i takimi prostackimi metodami podbijają serca nastolatków, tak że koneserzy się radują.

Lol. Gadałeś, że Borussia sprzeda Lewandowskiego, bo dostanie za niego dużo pieniędzy, a przecież to biznes jak każdy inny, więc jak można zarobić dobry procent na piłkarzu, to się zarabia. A później nagle gadki o tym, że jaki ja straszny nie czytam cię, bo przecież piłkarze zarabiają masę pieniędzy. "Tylko o tym mówię". Co to ma wspólnego? W jaki sposób zarobki Messiego mają świadczyć za tym, że Borussia ma ochotę zarabiać na transferach? Według tej logiki biznesowej Messi powinien zostać sprzedany za paczkę fajek, w końcu Barcelona nie wydała na niego za wiele, no a to biznes jak każdy inny. Czemu głupki nie chcą zarobić jak mogą? Wracając do transferów. Granit Xhaka podpisał kontrakt z... Borussią Moenchengladbach. Dość zaskakujące dla mnie.

Skończyła się wiele lat temu? No to może wymień mi piłkarzy, których takie City, United, Real, PSG czy choćby Śląsk Wrocław ostatnio sprzedał, bo to się im po prostu kalkulowało na plus.

Tak, są dla kosmologicznej idei, idei grania w piłkę. Kibice płacą składki dla Borussii czy innego Realu, bo chcą, żeby to były ekipy dobrze grające w piłkę. Wydają pieniądze na własną przyjemność - jeśli jest to dla ciebie obcy koncept, no to współczuję. Watzke powiedział ostatnio, że nie ma zamiaru nikogo sprzedawać, bo Borussia nie rywalizuje z bankami o to, kto zbierze więcej pieniędzy. W zeszłym sezonie odszedli tylko ci, którzy chcieli odejść i nie ma sensownego powodu, by teraz spodziewać się innej sytuacji.

Jeśli nie do końca czaisz "Mad Men", słuchaj Sterlinga, który w żartobliwy sposób zawsze podsumuje. W ostatnim odcinku były dwa takie momenty: "it's every man for himself" oraz ten na początku epizodu, gdy Cooper wpadł na pomysł udowodnienia, że do czegoś jeszcze jest przydatny, ale okazało się, że nawet w kwestii życia Sterlinga jest o jedną żonę z tyłu. O ile na początku sezonu miałem wątpliwości (bo z bohaterami "Mad Men" doprawdy się żyje jak z prawdziwymi ludźmi i zazwyczaj w sumie nigdy do końca nie wiadomo), to teraz chyba staje się widoczne, że Don Draper jest bez wątpienia... stary. Sam jego wygląd coraz częściej odbiega od jakieś ideału, który prezentował na początku serialu. Ewidentnie przestaje nadążać za światem. Zdziadział. Smutno było patrzeć, jak postanawia wrócić z zarządzania do pracy kreatywnej i recytuje do dyktafonu totalne suchary. Nikt już nie nadąża. Trochę dziwny jest ten sezon, tyle rzeczy się dzieje. Wystarczy być fanem "Breaking Bad" by znać podstawową prawdę sztuki, że im więcej rzeczy się dzieje, tym mniej się dzieje - i dlatego mam nieco mieszane uczucia co do tego sezonu. Kolejne wydarzenia niemal przelatują przez palce. No nie wiem.

Nowe światełka na koncertach.

Chyba w Polsce.

Ranking najczęściej blokujących obrońców (na 36 minut gry): Wade 1,86 Bledsoe 1,45 (koleś ma 185 cm!) Danny Green 1,45 (parę centymetrów mniej niż Wade) Beaubois 1,17 John Wall 1,15 Nie wiem, jak to wyfiltrować - mogę tylko "na oko" powiedzieć, że choć może 50 graczy blokuje więcej, niż Wade, to każdy z nich ma powyżej dwóch metrów. Wade ma 193 cm. Natomiast nie identyfikowałbym ilości bloków z jakością obrony. Bloki często pośrednio wynikają ze złej obrony. Wade w zeszłorocznych playoffach bardzo mnie irytował swoją beztroską lataniną po boisku. Ale ma duże umiejętności i całościowo oceniłbym go jako obrońcę powyżej ligowej przeciętnej. LeBron to inna bajka. Wiadomo, Chandler miał grypę, ale seria z Knicks nieco obśmiała tę jego nagrodę (za sezon regularny zasłużoną). LeBron ma duże indywidualne umiejętności i dodatkowo broni naprawdę "zespołowo". Jest w stanie zniszczyć rozgrywającego rywala, jest w stanie zniszczyć skrzydłowego, często też kryje podkoszowych. Potrafi też doskonale współpracować z całą swoją ekipą, choć zdarzają mu się błędy. W ostatnich latach stał się najbardziej wszechstronnym obrońcą w NBA od czasu Rodmana. Przypomina mi się, jak Scottie Pippen stwierdził, że "Jordan był najlepiej punktującym graczem, ale LeBron może być najlepszym koszykarzem". Pippen też należy do grona tych kilku zawodników, którzy tak wieloaspektowo przyczyniali się do nietracenia punktów i których można porównać tu do LeBrona (kto jeszcze? James Worthy?). Oczywiście ta wypowiedź została bardzo skrytykowana w internecie, na co odpowiedział: "może nie wiecie, ale grałem w tę grę, którą oglądacie". Zresztą wczoraj z Indianą znów było to widać. Co by nie mówić - obrona Heat była doskonała. Ani Danny Granger, ani David West sobie nie poszaleli, LeBron przez 43 minut gry nie zaliczył jednego faulu, za to 6 przechwytów (Ronny Turiaf miał 4 faule przez 12 minut). Gdy LeBron grał jako "czwórka" w duecie z Battierem, często przez dobre kilka minut Indiana nie mogła nic trafić. Wygląda na to, że w przyszłych meczach Heat musi tak grać jak najczęściej - Battier, LeBron, Anthony. Sensowną opcją w ataku nie jest w tej chwili nikt poza Wielką Dwójką, więc jeśli chcą wygrać, to tylko tępiącą obroną. Tymczasem, zgodnie z tym, co pisałem, Spurs nadal rozwalają. Tony Parker rzuca 1-9 z gry? No problem - mecz był wygrany pod koniec trzeciej kwarty. To był ciężki sezon dla wielu ekip, ale starcie Spurs-Thunder to powinno wreszcie być prawdziwe NBA. Po czym Spurs rozwalą w finale kandydata wschodu.

Naprawdę rewolucyjna teza.

Hm, zniknął mój post o byciu "faworytem" Heat, toteż teraz mogę napisać tylko tyle, że jeszcze bardziej nie są faworytem. Oklahoma wygląda, jakby mogła mieć więcej argumentów przeciw Spurs... Wielka Dwójka i grono statystów powinna nadal wystarczyć na Indianę i Boston/Philly, ale jakie są szanse, że obaj to zdzierżą do finałów? A tam czeka na nich jakaś pełna w możliwości ekipa. Na ten moment widzę lanie w finale.

Słuchać jeden kawałek Baroness to jak czytać środkowy rozdział książki, no ale... jest singiel. http://www.youtube.com/watch?v=8qBW8nRffhI Nie robi...

Masakra. Co prawda Cazorla jest najlepszym graczem w Hiszpanii spoza wielkiej dwójki, ale z takimi graczami jak Valero, Rossi i Nilmar, a także po zakupie mających świetny poprzedni sezon Zapaty czy de Guzmana, tego się chyba nikt nie spodziewał. A jednak nowi gracze zawiedli, napastnicy posypali się fizycznie i psychicznie, a obrońcy popełniali żenujące błędy. Mimo wszystko - co się stało, że wszyscy zaczęli grać tak słabo i utrzymali to przez praktycznie cały sezon? Niech ktoś mi wyjaśni.

No już ustaliliśmy że Barcelona jest taka beznadziejna bo nie strzela z daleka.

To znaczy, wiecie, oni w sumie grają od jakiegoś czasu w reprezentacji. Taki Lewandowski przy zachowaniu obecnego tempa stanie się rekordzistą w ilości meczów i goli w historii polskiej kadry, więc chyba można powiedzieć, że przenosi dobrą formę. Kuba nie zawodził w kadrze nawet, gdy grzał ławę w Dortmundzie. Mają za sobą trudny sezon, ale przecież lżejszy, niż wielkie gwiazdy Euro. Niestety, w grupie mamy same nie-gwiazdy, które będą również wypoczęte. Ale wczoraj wyglądali nieźle, żeby nie powiedzieć, że wręcz, na skalę totalnie europejską, wspaniale. Tyle że to ciekawostka. Gra się w jedenastu piłkarzy, a nie trzech.

W sumie większość jego filmów z lat 70. i 80. jest ciekawa. Na początem można chyba "Ciemności", potem "Suspirię", "Operę" i inne filmy od pierwszego do "Opery". Co się uda dorwać.

No już zeszłego lata szukał pracodawcy i nikt go nie chciał. Widać szefowie klubów się z tobą nie zgadzają.

Odchodzi też Van Bommel, za to potwierdzono przybycie Montolivo.

No tak. Po kontuzji jednakże zagrał bodaj 5-6 meczów w pierwszym składzie, więc nawet gdyby uznać je za słabe, nic dziwnego chyba, że średnia z całości była dobra. Dzisiaj finał Pucharu Niemczech. Szansa na podwójną koronę dla Bayernu czy tradycyjne lanie od Dortmundu i pierwszy puchar dla żółto-czarnych od 23 lat (oraz pierwszy dublet od 103 lat)? "Musimy to wygrać", twierdzi Heynckes, "Myślimy tylko o tym finale, a o Lidze Mistrzów będziemy myśleć potem".

Metoda jest raczej dość transparentna, jest to średnia ocen z każdego występu, można poczytać, co pisali. W paru przypadkach wynik dość zaskakujący, ale akurat Schweiniego chyba nie. Z tym że w rezultacie jest paru graczy, którzy nie byli podstawowymi graczami przez cały sezon, a jedynie część, jak Brouwers, Kuba, Kehl czy właśnie Schweinsteiger.

Tak było z Wiltem Chamberlainem oraz Mosesem Malone'em. Aczkolwiek obaj w playoffach tuż po trzecim MVP po mistrzostwo sięgali...