Mari4n

Metroid Prime Remaster. Dużo lepiej się się gra na dwa analogi, tylko teraz do zmiany beamów trzeba wcisnąć X, ale to mała cena za możliwość normalnego obracania kamery.

Nie wiem czy wątek odpowiedni, ale znalazłem coś takiego na Youtube: https://www.youtube.com/@NeoPurasu Tylko na razie mało tego.

Pobrałem demko do sprawdzenia. Meh, pewnie poczekam tak ze 2-3 miechy aż spadnie z ceny, bo jak dla mnie gorsza od piczy na DS-a.

Widziałem na insta, że już PE wydrukowane. Ten jeszcze kupię w sklepie, ale jak będzie więcej wiadomo co do kosztów prenumeraty z wysyłką inpostem, to może się na nią skuszę.

Dokładnie tak. Prawie wszystko się wyłącza, tylko cienie się zostawia. Do tego rozdziałka 4:3 rozciągnięta, żeby modele były większe.

Zawsze mnie bawi to twierdzenie że oko nie widzi więcej niż 30fps. Amerykańscy fanboje (bo to oni tak mówili), to wyższy stan odklejenia. Zakupiłem w zeszłym tygodniu. Akurat w marcu przeszedłem sobie wersję na GCN, więc jestem na świeżo z porównaniem.

No to jest nas dwóch. Też mam oddzielnie.

Chrono Trigger (PS1) Ending 1 Chyba nikomu nie trzeba przedstawiać tej gry. Dokończyłem ją po prawie dwudziestu latach od jej rozpoczęcia (ten sam save). Przestałem wtedy grać, bo trochę się przyblokowałem w Black Omenie: Za niski poziom i zbyt słaby ekwipunek żeby iść dalej, za mało zasobów żeby móc się podleczyć w drodze powrotnej. Ta gra jest tak dobra, jak ją zapamiętałem. Pozostało zakończeń: 12

Wczoraj byłem u kumpla na browara, i odpalił mi demko do zagrania. Grałem podchmielony na boss challenge i padałem jak śmieć, ale nawet się nie frustrowałem. System walki zdecydowanie na plus.

Ale pamiętajcie: Kto poliże nutellę, temu stanie!

Did You Know Gaming zawsze na propsie.

W Trafice w której kupuję też zawsze są, zwykle dwa.

Gdzieś mam demo Mission Impossible, chyba najlepsza opcja na sprawdzenie gry A Half-Life wyszedł w 1998 roku.

Fakt, pacing mógłby być lepszy, ale sceny walki są całkiem niezłe. Koreańcy chyba mają jakiegoś jobla na punkcie "systemów", bo często widzę tą mechanikę w webtoonach.

Pamiętam tą bajkę. Kilka lat temu szukałem w necie odcinków, ale nie znalazłem. W gierkę też srogo się zagrywałem, nawet był projekt fanowskiej translacji, ale chyba nie dokończyli. Warioland 4 była jedną z pierwszych gierek jaką miałem na GBA, świetna gierka, nie pamiętam czy zrobiłem 100%, ale wiem że w zależności od liczby skarbów zmienia się zakończenie.

Webtoon ma taki sam artstyle jak anime, więc jak jedno siadło, to i drugie siądzie.

Survivor ma kilka zakończeń, i chyba wersja PAL wspiera lightguna.

O widzisz, nawet nie wiedziałem że webtoon jest niedokończony. Tak to jest jak się nie śledzi na bieżąco. Frieren może kiedyś zrobię drugie podejście, ale na razie mam za dużo zaległości.

Jeśli Tobie się podoba, to spoko, ale osobiście lubię jak jest jakaś akcja. No chyba że w grę wchodzi non-fantasy slice of life, takie wolę bardziej spokojne.

Kiedyś zacząłem czytać mangę Sousou no Frieren, ale szybko zarzuciłem, bo mnie zanudziła.

Dzisiaj oglądałem wszystkie dostępne odcinki Solo Leveling po kilkuletniej przerwie od oglądania czegokolwiek. Bardzo smaczne, muszę wrócić do czytania webtoona, bo ze dwa lata temu chyba przeczytałem wszystkie dostępne na ten moment i od tamtej pory nie zaglądałem.

Warhammer 40k Boltgun Grę kupiłem na premierę, skończyłem pierwszy akt, i tak zostawiłem do niedawna. Całkiem niezły Boomer Shooter z klasyczną mechaniką trzech kluczy, jak w Duke Nukem 3D. Mapy swoją stylizacją trochę przypominają pierwszego Quake'a, ale są bardziej kolorowe. Potrafią też być dość spore, ale nie na tyle żeby się zgubić, poza dwoma wyjątkami. Gra dzieli się na trzy akty, po osiem map każdy, gdzie na ostatniej mapie z każdego aktu jest boss. Przeciwnicy są dość różnorodni, nawet podstawowe mięso armatnie potrafi posiadać różne uzbrojenie, choć z czasem stają się powtarzalni. W przeciwieństwie do map, wrogowie są w formie sprite'ow, co nie każdemu może się podobać, ale osobiście bardziej podoba mi się szczegółowy sprite niż low-poly 3D w tego typu grach. Jeśli chodzi o bronie, to jest osiem pukawek, kilka rodzajów granatów (można nosić trzy rodzaje jednocześnie, i się między nimi przełączać), piła jako alt-fire, i wjazd z bara na grupy słabszych przeciwników. Jako dodatek jest opcja "Taunt". Nie daje żadnych benefitów, ale ciśnięcie frajerów zawsze na propsie. Ważną mechaniką w grze jest dopasowanie broni do przeciwnika. O co kaman? Zarówno każdy wróg, jak i każda broń palna ma swój współczynnik siły, a więc trzeba obijać szmaciarzy sprzętem mocniejszym od nich. Proste jak bambus. Można pruć i słabszą bronią, ale wtedy mord potrwa dłużej. Na mapach są też porozrzucane sekrety w formie czasowo nieskończonej amunicji, alternatywnej amunicji do boltguna, czy wzmocnienie broni na czas przebywania na danej mapie, i kilka innych. Gra nie jest przesadnie długa, poszczególne mapy zajmowały mi między 10 a 30 minut, za to potrafi szybko znużyć. Granie w więcej niż 4 mapy na sesję potrafiło męczyć, bo hordy przeciwników potrafiły być naprawdę duże. Ogólnie podobała mi się, i jeśli ktoś lubi Boomer shootery to może się dobrze bawić. Nawet jeśli tak jak ja nie zna uniwersum WH40K.

Jeondding już zaciera ręce.

Kumpel ciężary dźwiga, i coś wspominał o rywalizacji z Hrubieszowem.

O gurba, sami swoi. Ja mam trochę dalej, Szychowice dokładnie. A sam jestem z Biłgoraja.