Cedric

Ściągnąłem wersję Playstation Plus i... Siadło mi niesamowicie. Co trzeba teraz kupić, żeby bezproblemowo pograć sobie w całe dobro, które gra oferuje? Czy mając wersję PS PLUS, wystarczy, że kupię: => rozszerzenie do pełnej wersji: https://store.playstation.com/#!/pl-pl/gry/pe%c5%82na-wersja-driveclub-na-playstationplus/cid=EP9000-CUSA00003_00-XXXXDRIVECLUBPSU => season pass: https://store.playstation.com/#!/pl-pl/gry/dodatki/driveclub-season-pass/cid=EP9000-CUSA00003_00-DCSPBUNDLE000000 Są w sklepiku widzę jakieś pakiety z wyścigami. Czy Season Pass obejmuje te wszystkie rozszerzenia? Z góry dziękI!

Ach! Total Anhilation. Jeden z niewielu RTS-ów, w które pograłem dłużej. Tytuł szczególny dla mnie przede wszystkim dlatego, że po raz pierwszy wtedy jakaś gra zmasakrowała mnie G-E-N-I-A-L-N-Ą muzyką.

Z Pegasusa dodam od siebie też moment w którym po raz pierwszy w grach spotkałem się wyborem postaci, którą mogę sterować. Battletoads&Double Dragon - cóż to był za dylemat.

Wzorowa historia gracza - przemoc, seks, mario i herosi. Dałbym świadectwo z paskiem, gdybym mógł.

Panowie, czy orientuje się ktoś czy podany na wcześniejszej stronie sposób ściągnięcia demka P.T. jeszcze działa? Pojawiło się u mnie na stałe PS4, demko akurat przezornie dodałem do biblioteki, więc.... z chęcią bym spróbował czym to się je. Jak nie znajdę nigdzie informacji, że już się nie da, to pewnie wieczorkiem spróbuję i zdam relację.

Gdyby, ktoś Cię zapytał „Czym jest dla Ciebie granie?”, co byś opowiedział? Przyznam się, że w takim momencie przed oczy wskakują mi setki urywków, krótkie skrawki z wielu gier, które w różnych okresach mojego życia zostawiły po sobie mniejsze lub większe wrażenie. To wszystkie te nieczęste chwile, gdy drę się do ekranu będąc jednocześnie w(pipi)ionym i zachwyconym, albo wstaję od pada i jeszcze trzęsą mi się łapy bo tak się nakręciłem, albo po prostu siedzę z rozdziawioną paszczą i podziwiam perfekcję twórców. Kilka moich przykładów, które zapamiętałem najbardziej. Jak się temat rozkręci, to później dorzucę ich więcej. Oczywiście w temacie mogą pojawić się SPOILERY - lojalnie uprzedzam. UWAGA! TEMAT ZAŁOŻYŁEM W MYŚLACH O PRZYKŁADACH GAMEPLAYU LUB JEGO ELEMENTACH. W MIARĘ MOŻLIWOŚCI, UNIKAMY SCENEK PRZERYWNIKOWYCH, FILMIKÓW I INNYCH NIEGRYWALNYCH MOMENTÓW. 1. Przejazd między kolumnami w BURNOUT 3 TAKEDOWN Piękna wspaniała, gra. Była tam jednak taka jedna pieruńska trasa w rejonie Downtown, która doprowadzała się mnie do szewskiej pasji w pojedynkach w splicie. Pamiętam szczególnie dwa momenty – (pipi)utne skrzyżowanie i przejazd między kolumnami. Tyle razy ile się tam wypierdzieliłem w czasówkach albo w splicie to… o ja (pipi)ię! Miłość i nienawiść – tyle zapamiętałem. Screen poniżej. 2. Pierwszy mecz w PES 3 Pierwszy PES w jakiego miałem okazję zagrać po długim katowaniu kolejnych części FIFY. Nie miałem wtedy konsoli – tylko PC. Akurat wyszło demo… i przepadłem. Ło jezu, pierwsze mecze to był jak cios obuchem w głowę. Płynność, animacje, swoboda – w porównaniu do FIFY to był K-O-S-M-O-S i nieosiągalna perfekcja. Już nigdy więcej żadna gra piłkarska nie zrobiła na mnie takiego wrażenia. I chyba tak już zostanie 3. Rowerek w GTA SAN ANDREAS Serię GTA znałem i lubiłem, ale to San Andreas wyrzuciło mnie z kapci. Zwłaszcza moment w którym zaczynamy grę, biegniemy za ziomkami i zamiast do bryki wsiadamy na rower i…. praktycznie cały wielgachny świat staje przed nami otworem! No nie wierzyłem, że tyle elementów można połączyć w jednej grze. Do dziś zastanawiam się jak oni to zmieścili na PS2. Jeżeli bóg gier istnieje to wtedy mieszkał wtedy w biurowcu Rockstara. 4. Wspinaczka na szczyt góry w God of War + Olimp: Pierwsze God of War to najlepsza część moim zdaniem – głównie dzięki jednolitości miejsca akcji, klimatowi i pomysłom. Szczególne miejsce w moim serduszku ma jednak świątynia Pandory – to jak się tam dostajemy i jak po kolei pokonujemy kolejny etapy na drodze ku szczytowi to growa poezja, rzadkie uczucie uczestniczenia w wielkiej przygodzie razem z bohaterem. I ten minotaur, i te lokacje – kocham. Drugi moment z GoW to oczywiście końcówka po pokonaniu Aresa. Lubię jak gra w ładny sposób potrafi wynagrodzić cały poświęcony wysiłek. A pod koniec rzucałem (pipi)mi co nie miara – kolumny z ostrzami „w piekle”, walka z klonami, Ares. Uff! Końcowy spacer na Olimp to I-D-E-A-L-N-E podsumowanie przygody. Prawie się popłakałem ze szczęścia wtedy. Chyba jedyna gra, gdzie po skończeniu… od razu odpaliłem ją raz jeszcze. Od początku - bo chciałem to jeszcze raz przeżyć. 5. Przejazd w ciemności w Rally Championship 2000 W Komputer Świat Gry, którego za gówniaka namiętnie kupowałem dodali swego czasu gierkę rajdową Rally Championship. Nie za wiele wiedziałem o tym tytule, ale wtedy całkiem się w niego wciągnąłem. Niewiele z tej gry pamiętam, ale jeden moment rozwalił mnie całkowicie. Oprócz standardowych rajdów gra miała też wyścigi w nocy. Jechałem taką trasą i… źle mi szło. Naprawdę tragicznie. Jechałem tak fatalnie, że w pewnym momencie rozwaliłem wszystkie światła. Byłem niesamowicie zaskoczony, bo nie przyszło mi do głowy, że twórcy mogli pomyśleć o takich szczegółach. I co najzabawniejsze, gra wcale się nie skończyła, ani zresetowała. Można było jechać dalej i skończyć trasę. Problem w tym, że (pipi) było widać. Wyścig jakimś cudem ukończyłem. A ten moment to doskonały przykład jakie wrażenie może zrobić gra, jeżeli tylko twórcom chce się zadbać o drobne szczególiki.

Słabe to jakieś. Widać, że twórcy chcą ambitnie, artystycznie, ale gameplay wygląda B-I-E-D-N-I-E Obstawiam dwie opcje: średniak na 5/6-10 anulują gdzieś w połowie developingu

Painkiller - kołkownica Szanuję mocno. Z innych FPS-ów to dla mnie najlepszy feeling strzelania to Fear, Black, Rage, Riddick, Killzone i Resistance 3

Oho zaczyna sie xDDDDDDDDD Jeszcze zapomniales dodac ze z taka gra to Legia jest faworytem nr 1 do wygranie LE

No i masz! Legia wygrywa. Odjidja za(pipi)isty. W takiej formie to by się w każdej drużynie świata przydał. Prijovic też szacun.

Ciekawostka - na imprezie PSX w trakcie panelu Kojima puścił alternatywną wersję trailera. Różni się tylko tym, że w tle mamy inną ściężkę dźwiękową (Low Roar - ci sami, których utwór lecial w pierwszym zwiastunie).

Najważniejsze, że gra jest chwalona dokładnie za to, czego oczekiwałem po grze od Uedy. Historia, klimat, design, nastrój, przygoda, muzyka. A wady powtarzają się dokładnie te, które można było przeczytać w po demówkach, w które grali recenzenci - przestarzała grafa, "inne" sterowanie, problemy z kamerą, Trico reagujący z opóźnieniem (podobno patch trochę to koryguje) na komendy.

Edytka: jest recka na Polygamii http://polygamia.pl/the-last-guardian-recenzja/ Gamespot dał 9: http://www.gamespot.com/reviews/the-last-guardian-review/1900-6416583/ Natomiast IGN "7" http://www.ign.com/articles/2016/12/05/the-last-guardian-review

O masz! Zawsze warto poczytać kogoś mądrzejszego. Czyli jednak "gra o nieustalonym do końca statusie exa"

Tak, marka należy do Acti. Ale to Sony publikowała 3 pierwsze części, więc akurat do nich prawa ma japońska korporacja. Zresztą wersje z PSX są ekskluzywne dla PSN, więc... sam sobie odpowiedz. Nie po to Sony dogadywało się z Activision w sprawie powrotu Crasha, aby wrzucać to jeszcze na jakieś Xboxy.

Pewnie będzie coś w stylu

Piękne to No i cieszę się, że to nie jest VR Only, tylko będzie można ciupać też normalnie.

Szczerze? Podobał mi się ten zwiastun i to, co na nim pokazano. Choć nad stylem graficznym mogli by jeszcze popracować, bo jakiś taki sterylny dalej jest. Gdyby nie bagaż w postaci paździerzowej części pierwszej to bym się lekko jarał. A tak, trzeba czekać na jakieś dłuższe gameplaye.

Teoria znaleziona w necie

Odpowiadam. nobody

Ooooo Panowie. Geniusz filmik.

Kontynuując ten wątek:

Dobry odcinek - wkręciłem się już na dobre w ten serial. Motyw gdy No i poprzednie sceny duetu Bernard - Dolores nabierają zupełnie innego wymiaru

Czy tylko ja na tych screenach widzę DA: Inkwyzycja "Kosmiczna przygoda"? To ten sam silnik chyba, więc podobieństwa muszą być, ale nie mogę oprzeć się wrażeniu, że już gdzieś to widziałem...