Suavek

Ja odpuściłem już po pierwszych dwóch lokacjach, bo w nowym stylu graficznym jest mi zdecydowanie trudniej wypatrzyć żaby, nawet wiedząc, gdzie są. Poza tym dwa lata temu przeszedłem MGS3 HD z platyną i jednak gdy cofnę się do tego pamięcią, to było to bez sensu przejście. Pierdzielenie się z tymi znajdźkami, jak i zbieraniem całej fauny i flory... Plus jest kilka lokacji w grze, do których nie ma powrotu, a żaby są obecne. Szczególnie frustrujące pamiętam było ustrzelenie tych podczas sekwencji na motorze. No nie, Deltę przejdę sobie "po swojemu", a ewentualne pierdoły zostawię na ewentualną przyszłość. Ale też nie sądzę, żeby mi się chciało bawić w European Extreme. Ogólnie na tę chwilę nie mam do delty większych zastrzeżeń, oprócz optymalizacji. Gram na zwykłej PS5 w Performance, no i faktycznie gra wciąż potrafi chrupnąć, a cut-scenki mają locka 30fps. Ogólnie nie przeszkadza to jakoś znacząco, ale domyślam się, że najlepsze doświadczenie zaoferuje mocny PC. Cała reszta moim zdaniem rewelacja. Pod wrażeniem jestem ilości opcji i ustawień. No od tej strony wyszło naprawdę dobrze i każdy powinien znaleźć konfigurację stylu zabawy odpowiednią dla siebie. Nie oczekiwałem od tej gry więcej, jak właśnie przeróbki graficznej oryginału, a jednak jest sporo zmian i dodatków na plus.

Here comes a new challenger Pewnie w globalu za rok lub później, ale ja już chcę... Przy okazji, jest jakaś promka w Google Play (PC), 20% na mikrotransakcje... I przyznam, że parę rzeczy sam kupiłem, chyba pierwszy raz w życiu w grze gacha. No ale serio mi się dobrze w P5X gra, więc niech mają. Za tydzień wersja 2.0, nowy pałac, banner z rzekomo jedną z najlepszych postaci w grze (Chord) i pomniejsze dodatki. Nie ukrywam, że wyczekuję. W życiu bym nie spodziewał, że mi się tak gierka spodoba.

O dziwo Amazon nic nie uszkodził, ani nie wysłał luzem z etykietą na pudełku z grą. Ale przyznam, że szczerze zapomniałem, że miałem złożonego pre-ordera od ponad roku... No ale cena za taką edycję była świetna. "Remaster" jest, jaki jest, a wątku o grze odechciało mi się już dawno czytać przez malkontentów, ale nie mogę narzekać. Świetny okaz na półeczkę, a grę się i tak przejdzie... ...po raz n-ty...

Na trailerze rzuciła mi się w oczy jakaś opcja rewind, co w sumie może być spoko do jednorazowego przejścia Mythologies, jeśli kto ciekaw. Ogólnie nie można się krzywić, że nawet te gierki dodają. Jedyne co mnie dziwi, to obecność odsłon z GBA, podczas gdy nie ma żadnej gry z PS2. Ciekawe, czy przy ewentualnej drugiej kolekcji zahaczą np. o ten spinoff z DC (problemy z licencją?), czy też MK9. Ale Shaolin Monks też bym chętnie zagrał. Do tych oryginalnych klasyków średnio mnie ciągnie. Tak czy inaczej, kolekcja fajna.

Już kiedyś pisałem, ale EC raczej nie uśmiercą do premiery FFVII Part 3. Co nie zmienia faktu, że odnoszę wrażenie już nawet z fabułą mocno spowolnili. Zaraz druga rocznica i coś tam dataminerzy wyciągnęli odnośnie nowych systemów i potencjalnej nowej postaci, ale nie potrafię już się tym 'ekscytować'. Okrutny z tego się zrobił samograj, a trudniejszych walk totalnie mi się nie chce już rozkminiać. Nakładają kolejnych warstw i poziomów na już istniejący power creep, a koniec końców i tak odpalam tylko daily na auto i wyłączam. Najbardziej mnie chyba obecny wątek First Soldier zniechęcił. Tak, jak wcześniej fabuły broniłem, tak teraz smęcą kilka chapterów to samo. A tak poza tym, to chciałem tylko wrzucić poniższego newsa: GematsuFinal Fantasy: Brave Exvius to end service on October 31...Free-to-play RPG Final Fantasy: Brave Exvius will end service on October 31 in Japan, Square Enix announced. Moja pierwsza mobilka. Fajnie było z początku, ale im dalej, tym większego zobowiązania gra zaczęła od gracza oczekiwać, czym mnie osobiście po prostu zniechęciła. A szkoda, bo sam system walki był ekstra, a fabuła i eventy też całkiem spoko. Global wyłączyli dawno, ale teraz wyłączają również japończyka.

Wrzucam tutaj, bo gry nikogo. Star Trek™: Voyager® - Across the Unknown na SteamStar Trek Voyager: Across the Unknown is a story-driven survival strategy game in which the fate of the iconic starship is in your hands. Take the helm, manage the ship and resources, and make difficu Star Trek: Infection na SteamConfront the darkness within the ship…and your mind. A VR full-body survival horror experience in the Star Trek universe. Explore a ruined Defiant-class starship as you battle an unknown entity mutati

Ja oprócz forów tylko dwie sprawdzam. https://www.gematsu.com/browse https://thisweekinvideogames.com/ Pierwsza dla japońszczyzny. Druga to projekt SkillUpa. Ale cóż, te baity się sprzedają, a niektórych nawet ogłupiają. Ostatnio miałem dyskusję z gościem, który wkleił taką "ekskluzywną" recenzję serialu z PPE, który nawet nie miał w PL emisji. Mało tego, była to recenzja 5 odcinków, gdzie w USA wyemitowali dopiero 4. Całość ewidentnie artykuł wygenerowany przez AI (pewnie na bazie zachodnich recenzji), pełen ogólników i właściwie żadnych konkretów. Nie dość, że gość się nabrał, bo PPE nie znał, to jeszcze komentarze również pełne naiwniaków to łykających. Pośmiać się można, a koniec końców i tak wiadomo, że taki gówno portal ma większe zyski, niż cokolwiek rzetelnego.

OST sam w sobie to małe mistrzostwo. Nie wiem, kiedy dokładnie pojawiły się pre-ordery, ale bez wahania wziąłem wydanie 8CD. Wiem, że wszystko jest na Spotify, ale takie cudo to musi na jakieś widoczne miejsce na półce trafić. Są też winyle, ale to raczej dla koneserów. Utworki wyselekcjonowane.

Normal nie lepszy. Serio rozważam przejście reszty misji na Easy, bo już trochę mi się odechciewa, a wiem, że więcej do gry już pewnie nie wrócę. Tj. nie żeby Normal był ciężki, ale dłuży się okrutnie, chociażby przez perfidne oszustwo CPU. Np. buduje sobie on kolejne elektrownie, albo Tesle, w totalnie pustej lokacji, gdzie nie posiada żadnych innych budynków, więc nie powinien być w stanie tego zrobić. Albo co chwila robi nalot Migów, których nawet nie posiada na lotniskach w bazie. Nie wspominając nawet o desantach inżynierów na tyłach bazy. No ogólnie chodzi o wszelkie tanie, albo skryptowane zagrywki, które tylko sztucznie wydłużają grę. Wspomniany przykład z elektrowniami szczególnie mnie wkurzył, bo to była moja strategia, żeby pozbawić wroga mocy do zasilenia Tesli w drugiej bazie. Tymczasem musiałem zostawić oddział gdzieś na zadupiu, żeby co chwila niszczył te magicznie powstające elektrownie, inaczej główna armia była dewastowana. Totalny bezsens zabijający jakąkolwiek satysfakcję z kombinowania. Czasem chyba naprawdę lepiej, jak to powiedział Knapik w Escape, "zbudować sto czołgów" po prostu i szybko "zrównać bazę przeciwnika z ziemią". Albo w oryginale nie było to aż tak odczuwalne, albo miałem więcej cierpliwości za młodu. No fajny remaster, ale jednak wiek gier daje we znaki.

Top tier waifu Ale pulli nie robię. Czekam na gitarzystkę.

Obowiązkowy epizod na plaży pewnie w połowie września (a za rok kolejny, z tego co widziałem u chińczyków). Ale waifusy w tej części niczego sobie. Na razie 26-letnia barmanka top tier. Choć ciekaw jestem, jak wypadnie bootlegowa yukiko. A tak na serio, to póki co żaden S-Link dupy nie urywa. Niektóre wręcz irytują, lub popadają w monotonię. No ale z drugiej strony są tak rozwleczone, że pewnie miesiące zajmie, zanim dobiję do wyższych rang. Już pisałem, ale zwykłe Side-Questy fabularne mają czasem lepsze wątki, niż odpowiednik Confidantów.

Ciekawostka o początkach oryginalnej kreskówki:

Save w dowolnym momencie, więc nie problem. Chyba, że zapomnimy... co mi się zdarzało. Ale mam teraz zagadkę, bo wydawało mi się cały czas, że gram w RA na Normal, na co też by wskazywały srebrne medale na liście misji, ale jak wczytuję save z obecnej misji, to suwak poziomu trudności jest przy nim na Hard (i faktycznie, nie mogłem sobie z misją poradzić, bo jest limit jednostek). Nie wiem, czy coś się samo przestawiło, bug, czy o co chodzi. Szybki search w google i chyba coś jest na rzeczy z tym bugiem. Plus też ludzie piszą, że poziom trudności faktycznie jest inny niż w oryginale. Ogólnie pół biedy misje z bazą, bo w nich trudny jest zwykle tylko początek, ale te gdzie mamy limit jednostek potrafią zirytować. Są osiągnięcia za przejście obu gier na Hard, ale to naprawdę dla hardcore'owców. Tym bardziej, że poziom trudności ma nie tyle wpływ na AI, czy częstotliwość ataków, co obrażenia nasze i wrogów. Dla mnie to nie jest przyjemne, granie z takim sztucznym utrudnieniem i świadomością, że np. moja piechota w walce 1 na 1 z wrogą będzie zadawać połowę obrażeń. Nie wyobrażam sobie grania w kamapnię NOD na Hard.

Wróciłem do C&C Remastered, którego mam od dawna zainstalowanego na dysku z zamiarem wreszcie ukończenia. Nie wiem, czy coś się w tej wersji zmieniło, czy ja po prostu już za stary na RTSy jestem, ale mam wrażenie, że jest nieco ciężej na Normal, niż pamiętam z dzieciństwa. Dotyczy to zarówno C&C, jak i Red Alert. Za młodu obie gry przechodziłem wielokrotnie i nie przypominam sobie takich problemów. A teraz pomimo wszelkich usprawnień, większego FOV itp. i tak nie ma chwili wytchnienia. CPU oczywiście oszukuje, misje są pełne skryptów jak np. desant inżynierów na zapleczu bazy, albo nieustannie atakujące nas samoloty, pomimo tego, że wróg w bazie ma raptem jedno lotnisko. Już zdążyłem zapomnieć, że kiedyś właśnie na tym polegała trudność RTSów. Ale i tak odnoszę wrażenie, że wróg potrafi nas atakować dużo szybciej i częściej. Ledwo baraki wybuduję po rozpoczęciu misji, a nieraz już mam kilka wrogich czołgów w bazie i trzeba kombinować. O graniu na Hard nawet nie myślę. C&C ukończyłem wraz ze wszystkimi misjami dodatkowymi, ale przyznaję, że w pewnym momencie już mocno nużące się to wszystko zrobiło, że dla tych bonusowych kampanii zmniejszyłem poziom trudności do Easy, bo chciałem po prostu je pokończyć. Ogólnie pomimo ogromnego sentymentu do C&C, to na tym remasterze chyba już kończę z nim przygodę i raczej nie wrócę do gry ponownie. Odpaliłem wczoraj Red Alerta i jednak przepaść między tymi grami jest dużo większa, niż zapamiętałem. Zupełnie inny balans, więcej mechanik, ciekawsze cele misji, oraz zdecydowanie lepszy OST. Dobrze się gra. Ech, chciałbym jeszcze, żeby kiedyś wydali wszystkie gry z cyklu Dune na GOG czy Steam. Dune 2000 bym przeszedł z czystej ciekawości, a Emperor Battle for Dune to jeden z moich ulubionych RTSów z dzieciństwa. Szkoda, że przez licencje szanse pewnie są dość niskie.

Nie wiem, czy kogoś to jeszcze obchodzi, ale twórcy odnieśli się do krytyki graczy - https://persona5x.com/news/details/000217CqBKWGLP.html Źle to nie wygląda, ale też nie ze wszystkich zmian się wycofują. No i kwestia, czy to tylko chwilowe "we're sorry" i zaraz wrócą do niecnych praktyk, czy jednak coś do nich dotarło. We wrześniu duży update z trzecim pałacem i nowymi systemami. Zobaczymy, czy faktycznie się fabuła rozkręca. Ale niezależnie od tego mnie się nadal przyjemnie pogrywa. Przez P5X krzywo zacząłem też patrzeć na Ever Crisis, który już mocno zaczyna nudzić, ciągle wałkując te same style eventów. W P5X jednak są mniej lub bardziej ciekawe side-questy, eventy fabularne, nowe S-Linki itp. więc nawet jeśli kogoś nie bawią rankingi, to i tak jest co robić.

Miła niespodzianka w paczkomacie, bo myślałem, że premiera jesienią. Ale taka cegła, że zabić kogoś można. Nawet nie wiem, jak to czytać wygodnie. :D Ale i tak drugi tom zamówiony. Komplet sześciu trzeba będzie na jakąś mocniejszą półkę postawić. Oprócz tego miałem fazę na robociki i się wciągnąłem w nowe, dość brutalne uniwersum: I przy okazji małe, lecz bardzo przystępne cenowo wydania z DC Compact wpadły. Watchmen nigdy nie miałem okazji przeczytać, a taki format temu sprzyja. Przyszło mi też w ostatnich miesiącach mnóstwo kolejnych komiksów Star Trek, ale jeszcze czekam na parę, to zbiorczo kiedy indziej wrzucę aktualną kolekcję.

Oryginał miał random-encountery (również w mieście!), więc i tempo eksploracji było nieco inne. W Remasterze dodali za to te Aril Rifts, pewnie też jako odskocznię, żeby sobie w przerwie od dialogów trochę posiekać. Może stąd takie uczucie niekonsekwencji. Nie pamiętam już, jak dwójka w tej kwestii wyglądała, bo tam już na PS2 nie było w mieście random encounterów. Animację tak, ale nie wszystko pomiędzy, tj. okna dialogowe itp. Jak się robiło 100% ze zdobyciem wszystkich mieczy oraz kompendium demonów, to był to mimo wszystko irytujący element gry.

RAIDOU Remastered: The Mystery of the Soulless Army (PC) Co prawda powtarzam to już któryś raz na forum, ale Raidou Remastered to naprawdę wzorcowe odświeżenie mocno przeciętnej gry action-jrpg ery PS2. Oryginał, tj. Shin Megami Tensei: Devil Summoner - Raidou Kuzunoha vs. The Soulless Army, osobiście darzę dużym sentymentem, ale nawet jako fan serii SMT otwarcie przyznaję, że gra była po prostu średnia. Nie słaba, ale ewidentnie nie był to tytuł o wysokim budżecie, a sam pomysł nie był szczególnie rozwinięty w kwestii gameplay'u, który szybko stawał się monotonny i nużący. Raidou Remastered nie jest w żadnym wypadku pełnoprawnym remakiem, ale zarazem nie jest też prostym remasterem graficznym, gdyż ilość zmian, usprawnień oraz dodatków jest gigantyczna. Najbardziej kluczowe jest wykorzystanie systemu walki z drugiej części gry, wraz z dodatkowymi usprawnieniami. Nie jest to poziom jakiegokolwiek slashera pokroju DMC, ale jak na zręcznościowy tryb walki w grze jRPG wypada on bardzo dobrze. Przede wszystkim nie męczy tak szybko, jak oryginał, chociażby przez większe urozmaicenie i zakres ruchów postaci. Obecność dwóch demonów w trakcie walki oraz tradycyjne dla serii fuzje i wykorzystywanie słabości wrogów dodatkowo wzbogacają całą mechanikę. Ale na tym nie koniec, gdyż do gry dodano voice-acting (b.dobry japoński i kiczowaty angielski), zastosowano otoczenie 3D zamiast statycznych teł 2D, odnowiono wstawki filmowe, jak i dodano niemałą ilość zadań dodatkowych oraz mnóstwo usprawnień tzw. Quality of Life. Najlepsze, że nie odbyło się to kosztem właściwej eksploracji świata, oprawy audiowizualnej, czy ogólnego stylu rozgrywki. Podoba mi się ostatnio określenie, że gra prezentuje się tak, jak nasz mózg zapamiętał oryginał. Bo dopiero jak odpaliłem sobie kilka filmików z wersji PS2 zdałem sobie sprawę, ile pracy włożono w ten Remaster, by z jednej strony pozostał on wierny oryginałowi, a z drugiej został usprawniony do współczesnych standardów. Grało mi się bardzo dobrze. I tak, jak oryginał nieszczególnie byłbym skłonny polecić - szczególnie osobom nie będącym fanami SMT - tak Raidou Remastered to bardzo przyjemny jRPG akcji, idealny do przejścia raz w około 30-40h, w zależności od tego, czy ktoś będzie chciał przechodzić wszystkie zadania dodatkowe, czy skupi się na głównej fabule. Historia jest liniowa, zakończenie jedno, więc oprócz żmudnych osiągnięć można fajnie wszystko zamknąć w pojedynczym przejściu. A warto po Raidou sięgnąć, bo to zarówno ciekawy jRPG sam w sobie, jak i jeden z bardziej oryginalnych spinoffów serii Megami Tensei. Akcja rozgrywa się na początku XX wieku w Japonii, co samo w sobie jest dość unikatowe, a dochodzą do tego wątki okultystyczne i mistycyzmu. Nawet ścieżka dźwiękowa jest dość unikatowa, z elementami Jazzu zaraz obok dynamicznych riffów podczas walki. Śmiałem się niedawno, że jeden chapter Raidou zawiera więcej dialogów, niż większość fabuły Shin Megami Tensei V. Może i wyolbrzymiam, ale faktem jest, że gra jest bogata w dialogi oraz pokaźną ilość całkiem charyzmatycznych postaci. Sama fabuła może przysłowiowej dupy nie urwie, ale i tak jest dobrze prowadzona. Nawet, gdy przychodzi nam wracać do już odwiedzonych lokacji, to dzieje się to w sposób, albo w okolicznościach, które wcale nie zniechęcają do dalszej gry. Już nawet kilka ciekawszych zwrotów akcji potrafi wciągnąć na tyle, że jest się ciekawym dalszych wydarzeń. Co więcej, tytułowy Raidou operuje jako detektyw, a spora cześć rozgrywki to właśnie eksploracja różnych lokacji w Tokyo, rozmowy z NPC, czy też rozwiązywanie zagadek, nierzadko z pomocą towarzyszących nam demonów, które potrafią np. czytać w myślach jakiejś postaci, przedostać się w niedostępne dla Raidou miejsce, czy wpłynąć na otoczenie na szereg innych sposobów. To chyba najbardziej unikatowa cecha Raidou jako gry, która też sprawia, że można się do swojej drużyny w jakiś tam sposób przywiązać. Szczególnie, że demony również mają trochę kwestii "mówionych" i sympatycznie potrafią wywołać Raidou z imienia, albo pozostawiają mu liściki pożegnalne, gdy kończą swój "żywot" w procesie fuzji. Myślę, że Remaster drugiej części gry to pewniak, na co wskazuje również pewien side-quest dodany w tej edycji. Osobiście bym też nie pogardził dalszym ciągiem całkiem nowych przygód Raidou, ale zobaczymy, na ile to realne. Tymczasem Raidou Remastered śmiało polecam, chociażby w jakiejś promocji. Już premierówka nie była droga, a myślę, że kilka miesięcy ceny spadną poniżej 100zł. To wciąż taka gra "7-8/10", więc nie ma co oczekiwać jakichkolwiek rewelacji, ale Atlus odwalił na tyle porządną robotę, że mocno średnią i monotonną gierkę z PS2 przekształcił w coś solidnego i grywalnego. No takie coś się chwali, szczególnie patrząc przez pryzmat kontrowersyjnego remastera Nocturne... To teraz Digital Devil Saga poproszę jeszcze...

Nie wiem, czy ktoś poza mną jeszcze gra, ale jak coś, to babcia faktycznie bardzo dobra postać (debuffer). Jako, że 4* to z czasem każdy powinien ją dorwać, a obecnie w bannerze z Queen są zwiększone na to szanse. Ale ogólnie wszyscy mówią, żeby odłożyć zasoby na babkę z gitarą (Chord) na początku września prawdopodobnie. I faktycznie, z tego co czytam, to bardzo przydatna postać będzie. A że punkówy design miły dla oka, to mnie nie trzeba namawiać. Na szczęście surowce udaje mi się póki co odłożyć. Na tę chwilę trwa event z 2 i 3 pałacem P5. Typowy fanservice z udziałem obu drużyn, niczym to co widzieliśmy w Persona Q, ale mnie osobiście zachęca i motywuje do grania.

Na TVP1 chyba był pierwszy sezon, może dwa, o jakiejś dzikiej porze.. Potem 5 sezonów wyemitowali na TVN. Moim zdaniem pierwsze sezony TNG nie są za dobre. A zestarzały się jeszcze gorzej. Myślę, że można się łatwo zniechęcić. Ale z czasem wszystko wyszło w miarę na prostą i serial opowiedział sporo naprawdę fajnych historii.

New Panty and Stocking trafiło na Prime Video. Obejrzałem na razie pierwszy ep. Przypomniało mi się, dlaczego mi się ten serial tak podobał. Absurd na absurdzie absurdem poganiany w akompaniamencie zajebistego OST. W weekend wleci reszta.

Strange New Worlds warto z notką, że jest parę drobnych nawiązań do wydarzeń z chujowego Discovery oraz drobne nawiązania do klasyki. Poza tym bardzo dobry, jeśli nie najlepszy współczesny Trek. Picarda osobiście nie polecam, o ile ktoś nie jest fanem The Next Generation. A nawet wtedy dwa pierwsze sezony były mocno dyskusyjne. Discovery gówno obesrane, choć niektórzy bronią pierwszego sezonu czy dwóch. The Next Generation klasyk. Ja oglądam powtórnie co kilka lat, choćby jednym okiem w tle podczas gotowania. Enterprise to raczej średni Trek. Przez pryzmat czasu lubię go bardziej, niż kiedy był emitowany, ale ogółem bez rewelacji. Nie ma na Twoim zrzucie, ale na Sky dodali dwa pierwsze sezony Lower Decks. Pierwszy odcinek stwarza mylne wrażenie, ale potem jest to bardzo fajna niby-parodia, niby-komedia, ale jednocześnie serial posiadający wiele dobrych cech ST. Prodigy też w sumie nie był zły z seriali. Byłem święcie przekonany, że to będzie kreskówka dla dzieci, a wyszedł bardzo przyjemny serial zarówno dla młodszego, jak i starszego widza. Warto jednak znać Voyagera przed seansem. Na Sky są też pełnometrażówki. "Trylogię" Star Trek II do IV polecam. Szczególnie Wrath of Khan to dla mnie klasyk, który cenię sobie nawet bardziej od hitów sci-fi pokroju Alien, Terminator, czy Robocop. A osobiście polecam Deep Space Nine. Do dziś mój ulubiony Trek, pomimo dyskusyjnych pierwszych sezonów i odcinków typu Move Along Home.