Suavek

Nie ma właściwie żadnego związku między obiema grami, poza tytułem. Coś jak główne Megateny.

Hipotetycznie: Możesz wybrać tylko jedno z poniższych. Co wybierasz?

Beta REVO oferuje wszystkie postacie i większość trybów, zarówno online, jak i offline. Wygląda na bardzo dobry port PC. Sama gra w pre-orderze 60zł w wersji podstawowej. 150zł za Anniversary Edition. Zainstalowałem i może sprawdzę trochę więcej w weekend. VF grałem głównie w dwójkę za młodego i raptem kilka rundek VF4 u kumpla na PS2, więc w sumie dla mnie jest to coś świeżego.

No akurat OST Rebirth jest na tyle rewelacyjny, że zdziwiłbym się, gdyby chociaż w tej kategorii nie wygrało. Pozostałe? No cóż, poza RPG i Narrative nie miało za bardzo gdzie coś wygrać. A Metaphor, jaki by nie był, bardziej krytyków oczarował. A generalnie i tak te nagrody były, są i będą mocno naciągane. Btw. Pre-Order PC jest w dobrej cenie na GreenManGaming dla userów ze statusem Bronze:

Ale co rozumiecie przez mniejsze gry? Ja odnoszę wrażenie, że tych gier wcale nie brakuje. Biblioteka gier "indie", które ja bym często zaklasyfikował jako takie AA jest gigantyczna. Sam nie mam pojęcia kiedy ogram to, co już posiadam, a i do tego mam kilka innych tytułów na oku do kupienia. A jednak gracze o istnieniu myślę więcej niż połowy takich gier nie mają pojęcia, o ile jakieś pojedyncze "piksele na pół ekranu" się nie wybiją. Jeśli nie śledzi się dokładnie branży, to często wyłapanie co ciekawszych gier spośród tych wszystkich mniejszych premier graniczy z cudem. A wiadomo, że mniejsze studia nie mają funduszy na promocję w mediach, zaś zwykłe słowo graczy może nie być wystarczające w wielu przypadkach. Może problem tkwi w tym, że wielu graczy w ogóle nie śledzi gier, które nie są wydawane przez dużych wydawców. Zresztą, do dziś pamiętam początki gier indie, kiedy wielu "prawdziwych graczy" rzucało hasełkami typu "ha ha piksele na pół ekranu" i kijem nie tknęło wielu dobrych tytułów. Przyzwyczaiło się graczy do gier AAA, fajerwerków graficznych, wszystko wokół promuje "Sixteen times the detail", sprzedaje się konsole PRO z kilkoma fpsami więcej, zaś jakakolwiek gorszej jakości tekstura, to automatycznie powód do robienia gównoburzy, bo "gra jest brzydka!", jak to miało miejsce np. z FFVII Rebirth. A nawet, jak wychodzi coś mniejszego od dużego wydawcy, to nawet przy dobrych opiniach nie zawsze przekłada się to na sprzedaż. Generalnie nie wiem, jak widzę przyszłość gamingu. O ile nie wymyślą Holodeku ze Star Treka, to nie wiem, co by mnie miało porwać. Znaczącego przeskoku generacyjnego nie ma póki co oczekiwać, a nawet jeśli to wraca problem rosnących kosztów i czasu produkcji. Z drugiej strony Switch i Deck udowodniły, że sprzęty przenośne i "mniejsze", czy tam "prostsze" gierki mają jakieś wzięcie. Może co nieco się zmieni, gdy Sony i Microsoft wydadzą jakieś pełnoprawne handheldy, to i gracze zmienią podejście? Dla wielu VR był takim przeskokiem, ale nie sądzę, żeby kiedykolwiek miało to przejść w mainstream. Raz, że cena, a dwa, że to jednak kolejne gabaryty i wymogi co do sprzętu, otoczenia, warunków itp. Jest to przeżycie, ale nie wiem, na ile taki świat wirtualny czy inne metaverse mają faktyczny potencjał, jeśli chodzi o codzienną, niezobowiązującą rozgrywkę. Bo koniec końców często i tak się wraca do klasyki i prostoty. Ja tak mam, że fajnie czasem pograć w coś ładnego, czy nowego, ale nie jest to dla mnie jednak priorytet. Przekładam FPSy nad grafikę, nie mam problemów z graniem w gry starsze, albo "brzydsze". Jakoś mi nawet nie zależy. Dla mnie to "tylko hobby" i mam wrażenie, że zamykam się w jakiejś swojej strefie komfortu. Wracam do klasyków, często odpalam gry proste, schematyczne, albo skupiam się na fabule, bądź designie, aniżeli oprawie samej w sobie. Dlatego nawet nie zależy mi na "nowych generacjach" na siłę, ani żadnych rewolucjach.

Zakupy papierowe. Miejsca już nie mam na półkach, ale jakoś mnie to nie powstrzymuje przed wydawaniem kasy na makulaturę. Piękne i spore cegiełki. Miałem zrobić parę przykładowych fotek zawartości, ale mija się to z celem przy tym świetle (i starym telefonie). Łatwiej znaleźć sample w necie. Street Fighter, jak już kiedyś pisałem, zawsze bardziej mnie ciekawił od strony designu, niż jako sama gra. Ta Encyklopedia to fajny miks artbooka i lektury. Głównie opisy postaci, ale też trochę lore i ciekawostek. Udon ogólnie dużo wydaje materiałów o serii, ale nie sposób mieć/kupić wszystko, szczególnie, że niektóre materiały są co kilka lat aktualizowane. Persona 5 piękne bydlę. Największy artbook jaki posiadam. Wolałbym coś takiego z Personką 4, ale piątkę też na swój sposób lubię, a artstyle ma również świetny. Duża część tego co prawda to szkice, designy itp., ale wszystko w kolorze i ogólnie fajny zakup. Ultimania Archive fajne zbiory dla fanów serii, a jakieś szczególnie drogie o dziwo nie były, jak na te gabaryty. Rozważałem jeszcze przez chwilę Volume 3, ale uznałem, że chrzanić. X nie lubię, XI nie znam, XIII meh, w XIV nie grałem. Jedynie XII spoko, ale to nie ten sam sentyment, co 1-9. Ultimania Plus uległem po grze w Rebirth i przejrzeniu pierwszego tomu. Jak wydadzą, to Rebirth Ultimania również na pewno zakupię, bo jak na swoje ceny, to materiały są fajne dla miłośników gry.

Da radę wykonać na te roboty Ambush z powietrza. Działa też na pustyni, jeśli np. wykorzystamy double jump z jakiejś wydmy.

ziew

No tak, Desert. Myślę, że zdecydowanie więcej pułapek tu jest. Niby atakujesz wroga, czy grupkę, a spod ziemi wychodzą kolejni. Skaner ich nie wykrywa i wbrew pozorom nie zawsze widać ślady na piasku, że coś się tam czai. Plus dorzucili mnóstwo wybuchających skrzynek. Przed chwilą miałem sytuację, że wrogowie tak mną miotali, że nie dość, że nie miałem jak się wydostać, to jeszcze akurat upadałem na te miny. Chwila moment i pasek HP znika. Miałem też buga, gdzie nie byłem w stanie zadać żadnych obrażeń tej stacjonarnej macce, choćbym nie wiem jak próbował. Miecz nie działał, choć ja obrażenia otrzymywałem. Dopiero broń dystansowa zadziałała. No ale mówię, ja w takie gry jestem średni i tym bardziej mam obawy, czy zakup Elden Ring był dobrym pomysłem, skoro już tutaj bywa różnie. A to akurat w Stellar Blade doceniam - przy zgonie nie tracę nic, oprócz odrobiny czasu. Tym bardziej dobrze się gra przez to.

No ok, Great Wasteland trochę zaczyna irytować. Wrogowie niby ci sami co wcześniej w dużej większości, a HP i DMG mają podbite kilkukrotnie. Walka z kilkoma na raz wciąż irytuje, szczególnie przeciwko tym strzelającym robotom. Zaczynam walkę np. z dwoma, a z piasku wyskakuje jeszcze jakiś demogorgon i nie mam nawet kiedy użyć Tumblera, bo ciągle stunlock. W połączeniu z otwartym terenem i koniecznością mozolnego cofania się od ostatniego checkpointa trochę to męczy.

Nie mam doświadczenia w zbieraniu komiksów, ale nie sądziłem, że kolekcja raptem jednej serii będzie takim "problemem"... Mało tu fanów Star Treka, ale ja zawsze byłem z tego obozu sci-fi, aniżeli Star Wars. IDW wydaje obecnie nową serię Star Trek wraz ze swego rodzaju spinoffem - Defiant - i zachciało mi się serię zebrać. Zamówiłem trzy dotychczas wydane tomy. Miały być w twardej oprawie, ale sklep dał dupy i trzeci wysłał w miękkiej, zmieniając przy tym opis produktu na stronie z twardej na miękką bez uprzedzenia. Generalnie nigdzie trzeciego tomu w twardej oprawie znaleźć nie mogę, a przed chwilą wyczytałem, że był on sprzedawany na wyłączność sklepu IDW, gdzie oczywiście jest Sold Out. Teraz nie wiem, czy machnąć ręką i zbierać już dalej w miękkiej, czy bawić się w jednolitość i zamieniać dwa pierwsze tomy z twardej oprawy na miękką... Nie mam nawet pewności, czy kolejne również nie będą tylko w takiej postaci, gdyż pre-order Vol. 4 na Amazon i innych sklepach jest tylko w miękkiej. Co ciekawe, w Polsce pierwszy tom spinoffu Defiant został wydany niedawno przez wydawnictwo Amber. Twarda oprawa, komiks tańszy prawie dwa razy od importu wersji angielskiej, no to zamówiłem. Okazało się jednak, że format komiksu jest znacznie większy od oryginalnego... Już nawet pomijam fakt, że papier jest gorszej jakości, ale teraz kolekcja raptem jednej "historii" rozwalona jest na trzy różne formaty. Do tego nawet nie mam pewności, że Amber będzie wydawał serię do końca. Niby na grzbiecie jest jedynka, ale w opisach i sklepach nic nie sugeruje, że to część pierwsza. Wiem... Problemy pierwszego świata... Przy okazji, moja obecna makulatura Star Trek:

Dużo staroci w tym roku ograłem, ale nie wiem, czy którąkolwiek określiłbym mianem "GOTY", nawet backlogowego. Może Armored Core VI, ale raz, że jeszcze go nie skończyłem, a dwa, że to końcówka zeszłego roku, czyli nie tak dawno. Niemniej jednak jedna gra mnie bardzo mile zaskoczyła, nawet jeśli sama w sobie nie jest niczym rewelacyjnym. Ogrywając w tym roku wszystkie Ace Combaty dowiedziałem się o Sky Crawlers: Innocent Aces. Bardzo fajna, treściwa, przyjemna i efektowna arcade'ówka samolotowa w stylu anime. Świetna muzyka, przyjemna grafika. No Ace Combat ery PS2 z samolotami ery WW2. Jak najbardziej jestem skłonny polecić. Tu trochę więcej.

Widoczki w tej grze zapierają czasem dech w piersi. Sceneria w tle też nawet spoko...

Nowy Gundam, za którego tym razem odpowiadają twórcy Evangeliona: Hideki Anno, Kazuya Tsurumaki, czy Ikuto Yamashita. Wygląda ciekawie. Kreska również zalatuje Gainaxem.

Wiem, wiem, coś tam widziałem. Ale ogólnie, jak już wspomniałem, staram się badać i zbierać wszystko, co się da. Są gry, w których jest to męczące, bądź żmudne, a tutaj robię to z własnej, nieprzymuszonej woli. Wdzianka w sumie też fajne. To nawet nie jest kwestia tego, że szuka się tych najbardziej odkrywających, tylko w zależności od lokacji, czy nastroju, wybiera się inne.

Mnie również gra bardzo mocno siadła. Rzadko mi się zdarza, żebym np. w robocie myślał z entuzjazmem o powrocie do domu i odpaleniu konsoli. Gra niby jest odtwórcza w wielu aspektach, zarówno gameplay'owych, jak i stylistycznych, a jednak tak skonstruowana, że wszystko ze sobą świetnie współgra. Nie czuję znudzenia, znużenia, czy zmęczenia. Gra mi się świetnie, nie wiem już którą godzinę. Eksploruję każdy zakątek lokacji, nawet kilkukrotnie, chętnie szukam wszelkich znajdźków (znajdźciek?). Walka jest bardzo satysfakcjonująca, efektowna, brutalna. To samo wszelkie cut-scenki. No i ta muzyka. Mam wrażenie, że gram w jakieś połączenie Soulsów z Metal Gear Rising. Atrakcyjna bohaterka i "fizyka" ciała niby trochę nagięte, a jednak miło się gra i patrzy, jak i chętniej szuka i odblokowuje kolejne kostiumy. Stulejarsko trochę, ale cóż, od tego też są gry. Całość jest ewidentnie inspirowana dziesiątkami innych produkcji, gier i filmów, niczym gigantyczny zlepek pomysłów. Nie chce porównywać do innych współczesnych gier, ani analizować przesadnie, czy rozbijać gry na czynniki pierwsze. Nie obchodzi mnie to przesadnie. No po prostu bawię się wyśmienicie i to jest najważniejsze. Koreańczycy się popisali. Obecnie zaczynam Great Desert i związane z tym side-questy.

Nowe anime od twórców Evangeliona. Wygląda intrygująco...

Również skorzystałem, choć W2 mam na płycie, a też przyznam szczerze, że kusi mnie ten Remaster obu odsłon. Ale czekam i łudzę się na wydanie ich na Steam, albo jakąś obniżkę. Diablo poszło za ciosem, plus parę pierdół.

Może pogadamy o Final Fantasy X...?

Żeby o samych grach/mediach tyle ludzie gadali/pisali, co o umownej cyferce... Oceny o kant dupy rozbić, bo o niczym nie świadczą. Co najwyżej orientacyjnie opisują jakiś poziom, ale to też tylko i wyłącznie w mniemaniu raptem jednego ludzika, który wcale nie musi być mądrzejszy od drugiego. Dawniej może i miało to większe znaczenie, ale teraz? Wszechobecny Internet i multum materiałów, można poczytać, obejrzeć, sprawdzić wszystko. Sprawdzić pod kątem, czy nam będzie się podobać, a nie czy podobało się komu innemu... Ale to wymaga posiadania własnego gustu. A teraz faktycznie ludzie boją się powiedzieć coś złego o "megahicie GOTY 10/10 okładka batmana!", bądź dobrego o "średniaku na 7/10 który nikogo bo są lepsze gry", bo i w te i wewte lecą klauny za odmienną opinię. Ok, są jeszcze ci, co twierdzą, że nie mają czasu ani na czytanie/oglądanie długich recenzji, ani na granie we wszystko co wychodzi, więc polegają tylko na topkach z jakichś metacriticów i temu podobnych, ale to moim zdaniem nie powinna być norma.

Pogrywam obecnie i mocno się wciągnąłem, ale podpytam - jakieś sugestie, jak sobie ułatwić walkę z większą ilością wrogów? Nie jestem dobry w takie gierki, ale mam wrażenie, że bardziej walczę z kamerą, niż przeciwnikami. Jak dwóch silnych się na mnie uweźmie, to praktycznie co chwila stun-lock, bo nie jestem w stanie ogarnąć, co robić. Każdy robi swoje ataki, jeden trzeba uniknąć, inny zablokować, trzeci skontrować i tworzy się chaos. Ok, są granaty, zdolności Beta pomagają, ale czy na tym to ma polegać, czy czegoś nie ogarniam? To też nie tak, że sobie nie raczę, bo gra jest dość przystępna, ale to praktycznie jedyne momenty, kiedy ginę, nie licząc bossów i niefortunnego upadku ze zbyt dużej wysokości...

Jeśli przerwa nie wchodzi w rachubę, to bym chętnie widział numer o PSP lub NDS. Nie wiem, co myśleć o pomyśle połączenia tych konsol w jeden special "vs". Boję się, że byłby to numer "o wszystkim i niczym", z mniejszą ilością opisanych gierek, bądź krótszymi tekstami. Już w swoich czasach pamiętam gry na handheldy miały poświęconą mniejszą uwagę, niż te duże w mediach. Jeśli mnie pamięć nie myli, to czasem chyba na jednej stronie gnieździło się kilka krótkich recek, a tylko te większe hity dostawały stronę. A tak byłaby szansa poświęcić więcej uwagi co niektórym tytułom, albo sięgnąć po jakieś bardziej obskurne, których też nie brakuje. Ok, z mojej strony przemawia z pewnością sentyment, bo oba handheldy uwielbiam. Każdy z nich ma dość dobrych gier na swój własny numer, plus felietony. Samych pomysłów na okładki dla PSP bym miał więcej, niż to realne. No chyba, że i tu redaktorzy by mieli pisać na siłę. Ale wtedy sam pomysł nie ma sensu i faktycznie zrobić lepiej przerwę, niż wydawać coś "bo tak". Teraz kasa się zgadza, ale przy n-tym specjalu "na siłę" w końcu i sprzedaż może zmaleć.

Nie chciałem spamować w temacie Dragon Balla, bo niezbyt to na temat, ale wpadła mi w oko taka cegiełka. Jako fan oryginalnego DB i "toaletowego" humoru Akiry Toriyamy się skusiłem. Tomik zawiera sporo pomniejszych/krótszych komiksów autora wydanych na przestrzeni lat, w tym prekursor DB - Dragon Boy. Fajne wydanie, twarda oprawa bez obwoluty, ponad 600 stron, format zbliżony do wydawanego obecnie u nas DB Full Color.

Zacząłem Stellar Blade i się wkręciłem mocniej, niż przypuszczałem. Demo z jakiegoś powodu mnie aż tak nie porwało, ale może wynikało to wtedy z innych czynników. Tymczasem kupiona spontanicznie pełna wersja przykuła mnie do ekranu do tego stopnia, że po robocie i ogarnięciu prywaty od razu odpalam konsolę i siedzę nawet parę godzin bez przerwy, co w moim przypadku zdecydowanie dobrze świadczy o grze, bo zdarza się raczej rzadko. Niemal wszystko mi tu pasuje. Nie jest to ani slasher, ani żaden souls. Poziom trudności jak na razie wydaje się odpowiedni. Gra jest bardzo ładna, efektowna, brutalna, chodzi mega płynnie. Drobne elementy rozwoju postaci zachęcają do eksploracji, która sama w sobie jest satysfakcjonująca i przy tym nie jakoś specjalnie przekombinowana. Całość jest po prostu przystępna, niby prosta w założeniach, ale tak fajnie zrealizowana, że zwyczajnie gra mi się niezmiernie dobrze. I tak, bohaterka też nie pozostaje bez znaczenia. Nawet nie chodzi o galaretowate cyce i poślady, ale jako prosty samiec mimo wszystko wolę fajną babkę w swojej grze, niż jakiegoś mięśniaka, czy tam w dzisiejszych czasach ciapatego metro transa. Zarazem tym samym dużo bardziej do gry pasuje rewelacyjna muzyka z częstym żeńskim wokalem, niż gdybyśmy w jej akompaniamencie biegali jakimś chłopem. No w innym miejscu by pewnie mnie zjedli za takie gadanie, ale trudno. Rules of Nature dla Raidena, Silent Street dla Eve. 10-godzinny OST na Spotify też sobie odpalam poza grą. Jedynie szkoda, że w naszym wydaniu gry nie ma japońskiego dubbingu. Gram z koreańskim, bo jest o niebo lepszy od angielskiego, ale jakoś tak dziwnie, nie będąc przyzwyczajonym. Z japońskiego jeszcze bym coś wyłapał ze słuchu, a tu trzeba napisy śledzić uważnie. Obym tak się dobrze bawił przez całą grę.