Suavek

"Nie wiem, ale się wypowiem" GOTY - Elden Ring No bo tak - osobiście nie przepadam jakoś szczególnie za Soulsami, ale to dlatego, że nie lubię się przesadnie frustrować podczas grania, ani powtarzać zbyt długo pewnych trudnych segmentów rozgrywki. Mimo tego, to co widziałem w ER robi ogromne wrażenie. Rozmach, stylistyka, lore, otwarty świat. Mój głos oddaję na zasadzie "bardzo chciałbym się zapoznać, choć zapewne się odbiję". Jednak na tle innych gier ubiegłego roku uważam, że ER zasłużył na szczególne uznanie, bardziej niż "odtwórcze" sequele (nawet jeśli również bardzo dobre). Runner up - Vampire Survivors "Piksele na pół ekranu", które żeżarły mi kilkadziesiąt godzin w raptem parę tygodni. Gra 2D polegająca na chodzeniu ludzikiem z odpalonym auto-attack i mieleniu otaczających nas wrogów. Urok tkwi w prostocie, świetnie przemyślanym systemie sprawiającym, że gracz stale coś osiąga, odblokowuje, bądź usprawnia. Całość okraszona satysfakcjonującą dla oka i ucha oprawą i efektami, pozytywnie odpalająca odpowiednie przekaźniki w głowie. Idealny przykład na to, że nie potrzeba wielkich studiów i wydawców, ani gier za 70$, żeby zapewnić dobrą zabawę na długie godziny. Innych na siłę nie podaję, bo nie gram w zbyt wiele nowości, choć wyszło w 2022 dużo tytułów, z którymi kiedyś chętnie się zapoznam (Xenoblade 3, Chained Echoes, Signalis etc.) Rozczarowanie roku - Stray Gra jest ogólnie fajna, ale rozczarowałem się głównie przez mylny marketing. Jako miłośnik zwierząt, szczególnie kotów, spodziewałem się gry o kocie w futurystycznym świecie z masą ciekawych/zabawnych interakcji. Tymczasem dostałem dziwną, melancholijną, chwilami przygnębiającą, albo wręcz zahaczającą o horror pseudo-platformówkę z zagadkami, w której kota równie dobrze można by było zastąpić czymkolwiek innym. Bo nie jest on nawet protagonistą, co nośnikiem dla bardziej zaangażowanego w otoczenie robota. Natomiast wszelkie kocie interakcje zostały pokazane już na trailerach, zaś w grze są one stosunkowo rzadkie i zwykle totalnie opcjonalne/zbędne. Spoko gierka, ale nie to, czego się spodziewałem. Średniak roku - Soul Hackers 2 Niskobudżetowy dungeon crawler od Atlusa, który wygląda jak twór ery PS2/Wii. Mimo tego bawiłem się dobrze, a nawet i lepiej, niż przy rozhajpowanym Shin Megami Tensei V. Główna bohaterka jest niesamowicie charyzmatyczna i pozytywna, OST zapadający w pamięci, nie najgorsza fabuła. Gra cierpi przez monotonię, nijakie i powtarzalne lokacje przez 3/4 gry, oraz zachłanność Atlusa, który nie mógł się powstrzymać od wydania serii day-one DLC. Mimo tego 100h przy grze spędziłem, 100% achievementów zaliczyłem i nie wykluczam zakupu pudełka wersji PS5 do kolekcji przy okazji jakiejś promocji (grałem na pc, digital) Najbardziej wyczekiwany tytuł 2023+ - Resident Evil 4? Ale bez spiny, raczej na premierę nie kupię. Na czym grasz? - Właściwie to na wszystkim, poza Xboxem.

Jak na tamte lata, to mogło być serio dobre, ale widać zarazem, że 3D Realms zjebał sprawę, jeśli chodzi o produkcję gierki. Ogólnie jestem z tych, którym ostateczny DNF nawet się podobał (na PC), ale zarówno produkt końcowy, jak i ten stary build sprawiają, że chciałby się jednak dostać Duke'a z prawdziwego zdarzenia. Ale znając życie w dzisiejszych czasach, to i jego by ugrzecznili do granic niemożliwości.

Z przyczyn prywatno-życiowych wszystkie długaśne gierki chyba będą musiały pójść na jakiś czas w odstawkę, ale zacząłem kilka popierdółek na PC do odpalenia na krótkie, niezobowiązujące partyjki. Bo (nie)stety Vampire Survivors już scalakowane. Retrowave Prosta gra indie w stylistyce retro/synthwave, w której jedziemy samochodem po najdłuższej prostej autostradzie na świecie, słuchając przy tym muzyki z gatunku synthwave. To właściwie tyle... Typowa gra do relaksu, ewentualnie do prostej zabawy z wymijaniem ruchu ulicznego na punkty. Kilka dostępnych trybów zabawy, kilkanaście samochodów oraz tras, z czego te ostatnie różnią się od siebie jedynie estetyką (w końcu linia prosta...). Można ustawić niski poziom trudności, skupiając się wyłącznie na spokojnej jeździe, zaś na wyższych w stylu Burnouta unikamy ruchu ulicznego zbierając punkty za niebezpieczną jazdę. Gra banalna, bez konkretnego celu (poza ewentualnymi achievementami), ale przyjemna. Przede wszystkim o fajnej stylistyce, z niezłą muzyką. Tak, żeby odpalić na chwilę, ponabijać trochę punktów, przesłuchać parę kawałków i wyłączyć. Kilka lat temu grałem w coś podobnego, bodajże Outdrive. Podobne założenia, ale tamta gra mi się nie podobała, bo nie pozwalała się "zrelaksować", tylko trzeba było pilnować prędkości, co zabijało jakąkolwiek frajdę. Retrowave zdecydowanie lepszy. Command & Conquer Remastered Collection Bardzo pozytywne wrażenie zrobił na mnie ten Remaster na początku, bo nie dość, że wygląda całkiem ładnie, to autentycznie widać, że był stworzony z pasją, a nie po linii najmniejszego oporu. Cały C&C oraz Red Alert z dodatkami, zremasterowany OST oraz mnóstwo materiałów dodatkowych oraz kulis tworzenia gry. Świetna sprawa. Szkoda tylko, że sama rozgrywka już nie robi takiego wrażenia, co kiedyś. Tj. zupełnie inaczej zapamiętałem zabawę sprzed 20+ lat. Na początku w ogóle odpaliłem poziom trudności Hard i bardzo szybko zrozumiałem swój błąd. Gra już w oryginale do łatwych nie należała - szczególnie kampania NOD - a tutaj różnice polegają jedynie na zaniżeniu statystyk naszych jednostek i zwiększeniu siły wrogów. Chrzanić achievementy, ja tak grać nie będę, niepotrzebnie się frustrując. Już i tak w grze jest zdecydowanie zbyt dużo misji z ograniczoną ilością jednostek, co samo w sobie jest trudnością, szczególnie przy tak marnym pathfindingu. Zainstalowałem do pogrania co jakiś czas po jednej misji. Trochę ich jest, więc będzie co robić. Sam jestem ciekaw, czy będę miał czas i cierpliwość na wszystkie. Ale nie zapomniałem o jakże przegiętej strategii z przyblokowaniem jakichkolwiek ruchów wroga workami z piaskiem... Zdaje się w Red Alert trochę to naprawili, ale w C&C można było dzięki temu nawet budowle stawiać z dala od głównej bazy, a AI w ogóle nie było w stanie sobie z takim murem poradzić. Pictopix oraz Hatsune Miku: Logic Paint S Jakiś czas temu wkręciłem się w Picrossa. Tak, jak kiedyś marnowało się czas przy Saperze, tak teraz takie łamigłówki lubię sobie odpalić co jakiś czas. Pictopix to zdecydowanie jedna z lepszych platform na PC w tej kwestii, jeśli nie najlepsza. Mnóstwo trybów, nie zliczę nawet ile plansz, plus dodatkowe wyzwania dzienne, leaderboardy itp. Nie wierzę, żebym kiedykolwiek przeszedł całość, ale dobrze jest czasem odpalić taką łamigłówkę. Logic Paint S to praktycznie to samo, tylko z moją ulubienicą Miku. Bo jestem pojebany i gra rytmiczna to dla mnie widocznie za mało. Oryginalny Logic Paint na Androida jest naprawdę świetny i prawdę mówiąc poza obrazkami mało w nim materiałów dla mangozjebów. Za kilka złotych na telefon jak najbardziej polecam, bo gra jest zacna i dobrze zrobiona. Natomiast Logic Paint S to już mocno wystylizowany Picross na "większe" platformy. Kompetentny, przyjemny, z możliwością odsłuchania (średnich, niestety) utworków Vocaloidów. Pictopix lepszy, ale Miku to świętość, więc też się pogra. Gal*Gun: Double Peace Typowa gra dla mangozjebów, jak nie zboczeńców. Toż kurde zacząłem zdanie, pogrążając się na wstępie na całego... Gal Gun to "celowniczek" na szynach, w którym strzelamy feromonami(wat?) do licealistek, a fabuła i ogólny koncept są tak debilne, że nawet nie chce mi się próbować ich opisywać szerzej niż to jedno zdanie... Sam nie wiem, co myśleć. Lubię gry świadome tego, czym są, oraz wszelkie parodie, dzięki czemu można się z nimi, lub z nich pośmiać podczas zabawy. Tu po trailerze spodziewałem się czegoś "z jajem", ale rozczarowałem się mocno, bo gra jednak traktuje siebie zbyt "poważnie" i serio czuję się nieswojo grając w coś takiego, szczególnie że jest to mocne ecchi. Szkoda, bo sam gameplay "celowniczkowy" jest stosunkowo fajny i urozmaicony, oraz w pewnym sensie pomysłowy. Chyba po cichu liczyłem bardziej na klimaty Huniepop, a tu typowa zboczona Japonia. Jedno zakończenie zdobyłem, ale nie wiem, czy mam ochotę na kolejne. Nie mam już chyba za to jakichkolwiek resztek godności...

Jeśli ktoś jest ciekaw, jak mógł wyglądać oryginalny DNF. Zarówno build jak i mod są grywalne.

Achievementy to dla mnie mimo wszystko nadal lekkie OCD, więc przed usunięciem gry z dysku na stałe chciałem mieć "czyste sumienie". Przyznam, że nie zmuszałem się jakoś mocno. Dodanie biegu oraz przyspieszenia walk naprawdę mocno łagodzi grind i chodzenie po lochach. Do tego stopnia, że po części żałuję, że przeszedłem grę na premierę, bo z pewnością jej odbiór byłby znacznie lepszy po patchu. Niemniej jednak będę o SH2 miał raczej dobrą opinię, pomimo wszelakich mankamentów i ogólnie "średniactwa" gry. Postacie, OST, oraz niektóre elementy gameplay'u były naprawdę mocno pozytywne. NG+ z zachowaniem poziomów i przedmiotów to raptem kilka godzin, a i tak trochę nowych scenek z bohaterami można było przy tym obejrzeć. Na PC już gry raczej nie tknę, ale nie wykluczam zaopatrzenia się w wersję pudełkową na PS5 do kolekcji, jeśli z czasem pojawią się jakieś drastyczne obniżki. Tj. mocno poniżej 100zł.

Jak rok temu z ciekawości odpaliłem Nocturne na PS3, gdy już zdążyłem przejść wersję HD, to się trochę zdziwiłem, jak topornie ta gra pierwotnie chodziła. Dużo osób ujada na HD Remaster, ale nawet takie subtelne zmiany, jak poprawiona praca kamery są mocno odczuwalne. Ja już jak zdarta płyta, ale w pierwszej kolejności DDSy oraz Devil Summonery bym chciał w wersji "HD". Strasznie bym sobie chciał odświeżyć obie serie, ale nie chce mi się babrać z emulacją i czekam na wersje PC. SMT5 na PC i/lub inne platformy to niemal pewniak. Kwestia czasu. Choć mnie nie zależy akurat. Wielu fanów prosi o Persony 1 i 2. Tu niby filozofii wielkiej nie powinno być, bo też wystarczy, że wersje PSP by przeportowali. Myślę, że dość realne. Ale wtedy zdecydowanie powinni przywrócić OST z oryginalnej P1, nie te pioseneczki. Z grami 3DS jest ten problem, że platforma była mocno specyficzna, i chyba zbyt dużo zachodu by to ich kosztowało, tylko żeby sprzedać "starą i brzydką niszową gierkę". No bo dwa ekrany, elementy dotykowe, "piksele na pół ekranu", te sprawy. To nie Square, żeby zrobili remaster na miarę Front Mission czy Pixel Remaster. Choć faktem jest, że 3DS ma dużo dobrych odsłon serii. A ja bym nie pogardził portem potańcówek na PC + Switch. P4D chętnie kupiłbym i splatynował po raz piąty (3xPSV + PS4). Odpaliłem sobie parę dni temu na Vicie przed snem i jednak muzyka z czwórki robi swoje.

Nadal są współdzielone, można spokojnie kupić. Sam wziąłem "na kiedyś" Stella Glow kilka dni temu. Co ostatecznie "warto" zależy od indywidualnych preferencji. Ja patrzę na konsolowe exclusive'y, które potencjalnie mi się spodobają, ewentualnie które mają nikłe szanse na porty na lepsze konsole. W skrócie do rozważenia - Shin Megami Tensei, Persona Q, Etrian Odyssey. Ja jeszcze wziąłem wspomniane Stella Glow. No ale ogólnie to wszystko głównie jRPGi i dungeon crawlery, plus parę strategii.

Ok...?

A jesli gra jest na konsolach i PC, to gdzie temat? Kto pierwszy, ten lepszy? Bo VS najpierw wyszedl na PC, a port na Xboxa pozniej, ostatecznie mobile. IMO multiplatforma. inb4 "to jest forum konsolowe!"

Victor Vran jest nie najgorzej oceniany, ma co-op i jest obecnie w promocji - https://store.playstation.com/en-pl/product/EP1195-CUSA06253_00-VICTORVRANCE0000 Darksiders Genesis też fajnie wygląda.

Ciekawe dane zbiera ten Valve, ale podsumowanie szczegółowe zdecydowanie lepsze, niż na innych platformach. U mnie raptem garstka gier, ale przy których więcej posiedziałem. Miku przyczyną pogorszenia cieśni nadgarstka... Tyle grałem na premierę, że do dziś mam problemy.

Soul Hackers i Persona Q na 3DS znów w promocji po 16zł. E: Devil Survivor 2 też w promo.

To może jednak ktoś przeniesie temat do multiplatform...? Większość tu chyba i tak gra na komórkach lub PC. Tak może przynajmniej by jeszcze przyciągnęło uwagę tych, którzy nie grali.

Osobiście wolałem inwestować - także podczas rozgrywki - w pierwszej kolejności w EXP i przyciąganie kryształów. Im szybciej rośniemy w siłę, tym mniejsza szansa na obrażenia. No i nie marnujemy czasu na chodzenie w kółko i zbieranie dropów, tylko wszystko sami przyciągamy i możemy skupić się na eksploracji mapy. Jeszcze co do DLC - fajny pomysł mieli z mapą, ale mam wrażenie, że jak nigdy wcześniej arena zbyt szybko wypełnia się wrogami o dużych rozmiarach i zaledwie po 10 minutach dosłownie niczego nie widać, nie wspominając o dłuższej rozgrywce. Doszło do tego, że po prostu wybierałem podczas gry Arcanę, która sama przyciągała przedmioty z mapy, bo sam bym do nich nie dotarł na czas nie widząc, gdzie są ściany.

Przepraszam za mały "serious time". Nie chcę psuć zabawy, ale napiszę raz i sobie idę. Od lat nie biorę udziału w zabawie z przyczyn, które zachowam dla siebie, żeby nie wyjść na grincha. Ale pozwolę sobie na mały komentarz, żeby nie pisać osobno na chacie. Przez szereg trudnych spraw i problemów, które nagle wyskoczyły IRL, poważnie potrzebowałem odskoczni od codzienności. A mam wrażenie, że nieco więcej w tym roku na forum przesiedziałem, więc tytułowa zabawa była dobrym pretekstem i nieco w tym pomogła. Szczególnie w takim okresie. Z mojej strony "udział" jest czysto symboliczny. Na "bomby" naprawdę nie mogę sobie obecnie pozwolić, a już na pewno nie dla wszystkich, dlatego szału nie ma z mojej strony. Niemniej jednak naprawdę szczerze chciałem dobrać co niektórym gierki, które sam uważam za fajne, interesujące, lub przy których sam spędziłem dużo czasu. Cena ceną, ale frajda frajdą. Serio liczę, że przynajmniej dacie tym tytułom prędzej czy później szansę. Dlatego traktuję to wyłącznie jako symboliczne świąteczne piwko ode mnie, choć życzenia i intencje są jak najbardziej szczere. Jednocześnie to, czego mogłem się obawiać/spodziewać - sam otrzymałem kilka giftów. Dziękuję mikołajom serdecznie i doceniam. Niemniej jednak bardzo wszystkich proszę - i nie jest to odwrócona psychologia - nic mi już nie wysyłać. Raz, że nie czuję się dobrze przy znacznej różnicy cenowej podarków, a dwa, że przez wspomniane problemy IRL czasu na granie mogę mieć teraz jeszcze mniej, niż dotychczas. No porobiło się, więc prędzej czas znajdę o grach pogadać, lub powspominać, niż samemu w nie grać... Tak czy inaczej, dziękuję mikołajom, jak i pozostałym forumowiczom za fajną/szaloną społeczność. Super Hexagon jest niesamowity w swej prostocie. Teoretycznie można całość przejść w 6 minut. Teoretycznie... Mnie bicie rekordów zajęło ponad 20 godzin. W zeszłych latach była moda na wręczanie sobie HuniePop. W sumie dziwię się, że jeszcze nikt nie wpadł tu na ten pomysł. Ale Mirror, pomimo bycia hentajcem (po wgraniu uncensor patcha), to naprawdę fajna gra typu match-3. No ma zbereźne elementy, momentami wręcz chore przy kilku wątkach, ale jak na miks puzzli i RPG to grało się fajnie, szczególnie w tej cenie. W dodatku przystępny calak osiągnięć. No i powiedzmy sobie szczerze - wolicie układać gemy w prostym Bejeweled 3, czy walczyć przy tym jednocześnie z cycatą amazonką lub elficą w Mirror? Na Steam mam niewiele godzin na liczniku, bo grałem w to jeszcze z fizycznego nośnika jakoś na studiach. Nawet nie będę próbował zliczyć, ile godzin, ale (za) duzo... Z tego co się orientuję lubisz strategie, zarówno Real-Time, jak i Grand Strategy. Knights of Honor to coś pomiędzy. Bardzo przystępna strategia z kilkoma fajnymi rozwiązaniami. Nie idealna, ale można tworzyć świetne scenariusze. No i OST sam w sobie jest cudowny. Niedawno wyszła część druga, ale z tego co widzę wygląda w dużej mierze na to samo, tylko w 3D. Pokażę jeszcze z wdzięcznością, co mnie mikołaje zdążyli przynieść, za co serdecznie dziękuję, ale na tym kończymy w moim przypadku, bardzo proszę. HoMM3 moja młodość i ulubiona odsłona serii. Wersji HD nie mam, tylko wersję GOG, ale kiedyś chętnie obadam. Figuś chyba śledzi moje rekomendacje YT, bo oglądałem ostatnio kilka materiałów o Symphony of the Night i serio rozważałem zapoznanie się z serią. Tematycznie. Jednocześnie dziękuję też i przepraszam @Dr.Czekolada, który trafił świetnie w mój gust, ale naprawdę nie mogłem gry przyjąć... Ale zgaduję, że nic się nie zmarnuje. Zdrowia życzę, spokoju, i żeby życie się wszystkim układało. Bawcie się dobrze. PS. Jeszcze mini-prezent dla organizatora @Velius

Dlatego reakcje same w sobie nie są złe. Zresztą, gdzie nie wejdziesz, to masz wszelkiego rodzaju plusy i minusy. Aczkolwiek wiele serwisów decyduje się już nawet ukrywać minusy przed pozostałymi, a widoczne pozostawiać jedynie plusy. Ale "beka z typa" to już faktycznie taka trochę gimbaza, która wiele nie mówi. Sam ostatnio napisałem opinie o filmie i zebrałem serię takich reakcji. Nie przejęło mnie to szczególnie, ale wolałbym, żeby osoby napisały, z czym się nie zgadzają, tym bardziej, że moja opinia była jak najbardziej pozytywna. Ot przykład. Dyskusja byłaby fajniejsza, a tam cisza. Ale ja jestem starej daty. Nie umiem w fejsbuki, discordy, tweetery i łatwiej mi postukać w klawiaturę w wolnej chwili lub robocie.

To już jest problem psychologiczny, ale czy próbowałeś te reakcje po prostu... zignorować? Tak, na forum panuje kółko wzajemnej adoracji. Tak, łatwe reakcje zabijają jakiekolwiek dyskusje. Tak, betonowa jednomyślność zniechęca do dalszej dyskusji. Nie, nie musisz temu ulegać. Nie, nie musisz się do tego dostosowywać Jest trochę prawdy w tym co piszesz. Tylko nikogo to pewnie tutaj nie obchodzi, a przez ostatni akapit w rzeczy samej możesz spodziewać się zmasowanej reakcji "beka z typa". Słabych psychicznie na reakcje jest więcej, a to jest tylko i wyłącznie pożywką dla trolli. Dlatego najprościej jest po prostu takie osoby olać. Na zasadzie, jak nie okażesz im zainteresowania, to w końcu się im znudzi. To forum jest pełne wariatów, ale duża ich część to jak najbardziej pozytywni, sympatyczni wariaci, a pośród nich są też osoby, z którymi dobrze jest czasem rzeczowo popisać, czy pogadać o gierkach i nie tylko. Skup się na nich, jeśli chcesz się rozpisać, a reakcje pozostałych olej. Skoro twierdzisz, że niczemu one nie służą, to dlaczego się nimi aż tak przejmujesz? Dystans trzeba mieć, zarówno do siebie, jak i innych. Ja często "gadam sam do siebie" na niektóre niszowe tematy, ale w końcu czasem trzeba z kimś inteligentnym pogadać. Żart. No trudno, ale wychodzę z założenia, że a nuż którymś swoim tekstem, czy postem zainteresuję kogoś - nawet anonimową osobę - np. do zagrania w jakąś gierkę. A często jest też tak, że jeśli komuś nie chce się odpisywać, to i tak tego nie zrobi, niezależnie od tego, czy ma dostępne reakcje na posta, czy też nie. Aczkolwiek zgodzę się z tym, że "beka z typa" jest lekką przesadą i zalatuje mocną gimbazą. Kompletnie zbędny dodatek, stworzony dla garstki userów, którzy i tak są, lub powinni być na banicji.

Jeśli sama gra sprawia Wam radochę i nie zależy Wam tylko i wyłącznie na osiągnięciach, to lepiej eksperymentować i kombinować samemu. Więcej się z gry wyciągnie moim zdaniem. Jest kilka "najlepszych" buildów, ale ograniczanie się do nich moim zdaniem może zabić frajdę z zabawy. Wolę się pomęczyć czymś gorszym i tym samym poznać sposób działania pewnych broni/przedmiotów, niż iść w jeden sprawdzony schemat.

Na "pociechę"(?) powiem, że po odblokowaniu wszystkiego i zdobyciu kompletu achievementów nie chce się już AŻ tak bardzo gry odpalać. Można to traktować wbrew pozorom jako grę do "przejścia" w kilkadziesiąt godzin. Jedyny problem mimo wszystko, to trudność w jej odstawieniu w trakcie zabawy... Ja właśnie przeczytałem warunki zdobycia kilku ukrytych postaci i jak okoliczności pozwolą, to chyba w kolejnych dniach rozegram kilka partyjek.

Spoiler alert - nie ma. A gdyby były gołe, to... Ale gra zacna. Będę stale polecał. Nawet dziś otrzymała kolejny update.

Tak mi w newsach wyskoczyło, że seria eXceed zniknie ze Steama 6 stycznia - https://store.steampowered.com/news/app/207400/view/3603474253119319458 Nic szałowego, ale trójka bardzo mi się podobała i miała fajny OST. Może będzie na Steam Sale, to kto lubi Shmupy może się zainteresuje.

W moim przypadku odblokowałem w kolekcji Greatest Jubilee "przechodząc" grę, ale Sigma wpadła dopiero, gdy zacząłem nową rozgrywkę i osobiście wybrałem/znalazłem ten item.

Muzyka to jednak nostalgiczny zapłonnik. Tak się dopiero co wypierałem tej Persony 3, ale jak sobie przesłuchałem kilka kawałków z OSTa, to nabrałem ochoty na P3P i pewnie kupię w styczniu, jak czas pozwoli. Przekonał mnie też ten save w dowolnym momencie, dzięki czemu będzie można grę w każdej chwili przerwać. No i chętnie zagram z japońskimi głosami, bo te znam tylko z potańcówki. W sumie ciekawe jakie achievementy wymyślą.

Kompletnie umknął mi ten Bundle. Z tego co widzę był w Marcu i miał jeszcze parę innych gier w pakiecie. Skoro tak wszystko powtarzają, to ciekawe, czy powtórzą bundla z serią Resident Evil.

Ja bardzo dobrze wspominam FF1 na PSP. Zdaję sobie sprawę, że "to nie to co oryginał", ale grafika była ładna, muzyka przyjemna dla ucha, gra przystępna, a dodatki i usprawnienia satysfakcjonujące. Szkoda, że tego samego nie mogę powiedzieć o dwójce. Prostota jedynki działała na jej korzyść. Dwójkę przekombinowali i w efekcie zmuszałem się w pewnym momencie do przejścia. Z tych Pixel Remasterów właściwie tylko V i VI mnie interesują, oraz ewentualnie właśnie jedynka. Trójkę próbowałem niedawno grać w wersji 3D, ale odbiłem się mocniej, niż przypuszczałem. Nie przypadł mi do gustu ani styl graficzny, ani wszelkie zmiany fabularne i systemowe. Najgorszy był ten wymuszony zoom do szukania ukrytych obiektów. Chyba bym wolał przejść oryginał, czy właśnie Pixel Remastera, również dla oszczędności czasu.