Suavek

Kurcze, też muszę wrócić do gry, bo zrobiła na mnie ogromne wrażenie, ale z różnych przyczyn poszła w odstawkę i teraz mam problem by ją odświeżyć. Chyba trzeba będzie powtórzyć parę leveli i przypomnieć sobie jak się gra. Ale jeśli chodzi o Switch Exclusive'y, to zdecydowanie jeden z najlepszych, jeśli nie najlepszy zakup jak dla mnie. I ta czołówka w stylu openingu anime

To, czy ustawienia graficzne idą do chmury z savem rozumiem zależy od gry? Bo mam parę gier, które bym pograł przemiennie na stacjonarce i SD, ale nie chce mi się babrać w zmianę ustawień za każdym razem. A w niektórych przypadkach czytałem, że ludzie mieli problemy z grami potem (bo np. ustawienia stacjonarki skopały decka itp.).

Tyle co pograłem w P5R, to jednak zmiany na tle oryginału są bardziej znaczące, niż przypuszczałem z początku. Oczywiście większość na plus. Nawet pałace wydają mi się ciekawsze i przemodelowane, także w kontekście dodatkowych itemów do onalezienia, jak i grappling hooka. Na razie co prawda pierwszy pałac robię, ale mam wrażenie, jakbym wszystko poznawał na nowo. Oryginał inaczej zapamiętałem. O framerate już pisałem, ale naprawdę uważam, że 120 fps znaczne umila i poprawia wrażenia z rozgrywki. Szczególnie przy tej stylistyce. Na minus drobiazg, że pośród tych wszystkich dodatkowych DLC brakuje kostiumów z Devil Summonera, tj. Raidou. Rozumiem usunięcie wdzianka w regionach azjatyckich, bo tam się mogą źle kojarzyć, ale niestety odbiło się to na wszystkich wersjach gry. Trochę lipa. No i te bonusowe Persony z DLC też by jakoś przyblokowali przy pierwszym podejściu. Gra już jest dostatecznie łatwa, nawet na Hard, a tu za darmo można sobie przywołać endgame'ową Personę już od samego początku. Bez sensu. No ale to cały współczesny Atlus, niestety.

Prawdę mówiąc nie mam porównania. Grałem tylko chwilkę w X3 i tam wyglądało to o niebo lepiej, ale postanowiłem jednak zacząć od jedynki. I generalnie tak, jak mam naprawdę ogromną tolerancję na monotonię i nieskomplikowane systemy walki w jRPG, jeśli same w sobie coś sobą prezentują, bądź w jakimś stopniu sprawiają chociaż satysfakcję, tak tutaj walka jest zwyczajnie nudna. Powtarzalne okrzyki i dialogi postaci również z czasem męczą, nawet po japońsku. Dlatego plan jest taki, żeby brnąć przed siebie i skupić się na fabule. Tylko czy któryś z tych systemów pobocznych mimo wszystko nie okaże się niezbędny w którymś momencie? Affinity, crafting, albo co innego? Oby kolejni członkowie drużyny wprowadzili jakieś urozmaicenie chociaż. Karla ogromne rozczarowanie. Żeby nie było, nie twierdzę, że gra zła, kiepska i nie wiem co jeszcze, ale subiektywnie frajdy jakiejś szczególnej mi nie sprawia.

Jestem w drodze do Colony 6, więc chyba stosunkowo wcześnie, choć kilkanaście godzin już niby na liczniku. Dużo czekania, aż coś się w końcu zacznie rozkręcać, zarówno fabularnie, jak i od strony rozgrywki? Nie czuję tej gry, niestety... Mam wrażenie, że gdybym grał w taki tytuł kilkanaście lat temu, to może bym się wczuł bardziej, ale obecnie mam poczucie straty czasu. Wiem, że zaraz posypią się minusy i beki, ale serio nie chodzi mi o prowokację. Kupiłem całą serię, żeby się zapoznać stopniowo, jako że jRPGi lubię, ale w tym przypadku mam wrażenie, że lepiej się bawiłem nawet przy FFXII. Świat ładny stylistycznie (rozmazaną grafikę przemilczę), rozległy, ale mimo wszystko pusty. Nie mogę pozbyć się wrażenia, że postacie zostały celowo 'zmniejszone', żeby stworzyć pozory ogromu lokacji, a tymczasem nawet zwykłe drzwi w kopalni czy gdzie tam bywają tak ogromne, że wręcz nienaturalne. FFXII był krytykowany za bycie MMOffline, ale tutaj takie odczucie towarzyszy mi jeszcze bardziej. Setki, jeśli nie tysiące fetch-questów i przedmiotów, których mój mózg już nie ogarnia. Pierdyliard systemów i podsystemów, affinity, ileś form craftingu, i nie wiem co jeszcze. Normalnie bym chwalił, ale tym razem nie ogarniam, a przynajmniej nie czuję potrzeby i motywacji, żeby tyle ogarnąć. Bo 3/4 rozgrywki i tak biegam po tych wielkich lokacjach i wdaję się w walki, które w większości przypadków przechodzą się same... Zbędny, przesadzony micromanagement. Dużo niepotrzebnych czynności, do tego stopnia, że się zastanawiam, czy w ogóle muszę się tym wszystkim zajmować, czy mogę spokojnie zignorować? Jestem na etapie, że jak już wyjmę cart z konsoli, to raczej go już nie włożę. Zmuszam się do grania i myślę, żeby skupić się tylko i wyłącznie na fabule, ignorując side-questy i inne pierdoły. Trochę smutne, bo zwykle w takich grach mam zwyczaj "lizania ścian", ale tu serio mam wrażenie, jakbym grał w MMO. Cicho liczę, że jeszcze coś "kliknie" i będę grał z większym entuzjazmem. Tym bardziej, że X2 i X3 mimo wszystko będę chciał sprawdzić. Ale póki co daleki jestem od zachwytów i jedyne, co mnie motywuje, to cut-scenki. Tak tylko wpadłem sobie ponarzekać, jak to ja...

Port portowi nierówny. Tym bardziej warto wspierać te dobre, do których ewidentnie się przyłożono. Ja tam do Switcha zachowuję dystans, ale akurat w BP fajnie się gra. Na SD pewnie wypadłby lepiej, ale nie chce mi się użerać z Originem i innymi kontami EA. Na Switchu jest to opcjonalne. Kupiłem cyfrówkę, więc kartridżem nie żongluję, to fajnie mieć grę pod ręką do odpalenia w każdej chwili, choćby na chwilę. Aczkolwiek przyznam, że nie jestem zwolennikiem tego otwartego miasta. Czasem wolałbym jakiś skrót i odpalenie konkretnego wyzwania z menu, jak w poprzednich odsłonach. Szkoda, że nie zrobią remasterów B3, BR i BD.

Picard 3x04 świetny. Gdyby cały serial, a przynajmniej sezon tak wyglądał, to bym oglądał i chwalił. No niech utrzymają poziom i będzie dobrze... Piszę, żeby nie było, że mam negatywne podejście do seriali.

Chgw co z tą kwietniową premierą, ale tak czy inaczej, brak jakiegokolwiek marketingu trochę martwi. Zapowiada się ciekawa gra, z potencjałem, ale w mediach cisza. Nawet pre-orderów nigdzie nie ma.

Mój PC to już staroć, ale mimo wszystko rozczarowany jestem lekko optymalizacją gry. Poprzednie RE spokojnie wyciągały średnio 80fps i więcej na przeważnie wysokich ustawieniach. Poniżej 60fps spadało tylko, gdy więcej się działo. RE4 już na dzień dobry ledwo 45fps osiąga, a żeby dobić do tych 60+ to muszę tak mocno zredukować jakość, że właściwie odechciewa się grać. Do tego jakieś stutteringi dziwne. Dla pewności odpaliłem jeszcze Village Gold i tam od razu okolice 100fps, a gra wcale przecież nie wygląda jakoś gorzej. No to odpalam na PS5 i prawdę mówiąc w zachwyt jakiś nie wpadłem. Oczywiście to nadal RE4 i będzie z pewnością zajebiście, ale żeby zaraz zakup na premierę? Nah, poczekam na obniżki, tudzież jakąś potencjalną wersję Gold...

Gra zapowiada się świetnie, ale również nie biorę na premierę. Zbyt dużo zaległości, włącznie z innymi RE, oryginał ograny kilka, jak nie kilkanaście razy na przestrzeni lat, to aż tak mi nie zależy na ten moment. Gry Capcom szybko tanieją, za kilka miesięcy będzie za połowę obecnej ceny, jak nie mniej, to wtedy się rozważy zakup. No chyba, że demko mnie nakręci, ale to wieczorem się sprawdzi.

Grałem w Shattered Memories na PSP i tam nawet jedna gałka wystarczyła, jakimś cudem. W ogóle jak na stylistykę gry, to wersja przenośna była zaskakująco dobra, a przynajmniej tak ją zapamiętałem. Wszystko jak na PS2, tylko w gorszej oprawie. Afair nie było większych cięć. SM to był fajny Silent, aczkolwiek zupełnie inny od tego, do czego wtedy byliśmy przyzwyczajeni. Wtedy źle do gry podszedłem, bo koncept "walking simulatorów" był mi raczej obcy, a ja oczekiwałem właśnie horroru, walki z potworami i "rdzy". Wtedy była to dla mnie gra typu "7/10" a dziś jako nostalgiafag żałuję, że sobie nie zostawiłem kopii fizycznej na którąś platformę. A ceny używanych kopii obecnie horrendalne.

Jak coś, to z okazji Miku Day są promocje cyfrowe na gry Miku, zdaje się na wszystkich platformach. MegaMix+ na PC -50% za wersję VIP.

Capcom Says It Will Fix Resident Evil 4 Remake Rain Effects Uff...

Kurde, chcę... https://www.siliconera.com/kotobukiya-showcases-star-trek-bishoujo-vulcan-figure/

Heh, pamiętam, jak lata temu byłem chyba jedną z nielicznych osób na tym forum, która nie popadała w przesadne zachwyty nad RE4, bo przeszkadzało mi przede wszystkim właśnie takie archaiczne sterowanie. Sama gra jednak bardzo mi się mimo tego podobała, a z każdym kolejnym przejściem zacząłem taką formę rozgrywki - włącznie ze sterowaniem - traktować jako charakterystyczny dla gry "feature". Bo jak by nie patrzeć zachowanie przeciwników, AI itp. były właśnie zrobione z myślą o takim, a nie innym sterowaniu postacią i możliwością ruchu. W Mercenaries również, niby wymagana była zręczność i szybkość, ale zachowanie przeciwników odpowiednio dostosowane do strzelania w bezruchu. Prawdę mówiąć grając myszą na PC było chwilami wręcz za łatwo. Ciekaw jestem, jak teraz gra wypadnie w nowej formie. Czy mimo wszystko nie straci tego dyskusyjnego, aczkolwiek charakterystycznego uroku.

Oryginał pamiętam jak przez mgłę - aczkolwiek podobał mi się swego czasu. Teraz, jak odpaliłem trochę filmów, to jednak dało się odczuć lekkie 'drewno' w animacjach, ale wtedy to było mimo wszystko efektowne. I w sumie jeśli czegoś się obawiam w tej czwórce, to że znowu, jak w Xenoverse albo Kakarot, będzie jakiś system TPP sprawiający, że walki będą wyglądały jak chaotyczna klepanka. Oby kamery nie oddalili zbyt mocno od akcji. Fighterz wprowadził powiew świeżości, nawet jak na bijatyki 2D, więc mam nadzieję tu będzie coś podobnego, z nastawieniem na destrukcję otoczenia.

Wszystko to, co oni promują taniej, to lewe/podejrzane key-shopy. To ja naprawdę wolę dopłacić i mieć z oficjalnego, niż wspierać jakiegoś ruska-złodzieja co kupił kluczyk kradzioną kartą.

Grając w demo RE VII zdaje się zdobywało się jakąś monetę do pełnej wersji. Nie pamiętam już, jak w innych, bo jestem mocno do tyłu z tymi grami.

Poprzednie RE chyba miały jakieś bonusy/unlocki dla pełnej wersji po ukończeniu demka, czy się mylę? Sprawdzi się wieczorem, przede wszystkim jak działa na moim starociu.

Nie mówiłem tylko o tych dwóch korpo, ani wyłącznie o tej konkretnej sytuacji, tylko uogólniam. Żadna firma nie ma czystego sumienia, a praktyki antykonsumenckie można wyliczać u każdej. Czasem przedstawią daną zagrywkę publice w lepszy sposób, czasem w gorszy. Raz się z jakiejś beznadziejnej decyzji wycorają, innym razem przeforsują. Wszyscy. Tutaj jest beka z Sony i ich "argumentów" w ochronie włąsnego interesu, ale zaraz role się odwrócą i będzie kolejna pożywka dla CW, jak i zaraz na pewno Nintendo wyskoczy z czymś debilnym. A gracz/konsument i tak poleci i kupi, co tam sobie ubzdura jest fajniejsze/lepsze...

Czy serio ktokolwiek jeszcze uważa, że którejkolwiek korporacji chodzi o dobro graczy...? Cyrk na kółkach ogólnie, ale serio nie pojmuję osób, które przyklaskują którejkolwiek korpo, niezależnie od upodobań growo-sprzętowych. Jedna chujnia wszyscy, siebie warci. Jedni po prostu stwarzają lepsze pozory od drugich.

Bardziej dążyłem do tego, że 3DS obsługiwał carty z NDS. N3DS również obsługiwał 3DS i NDS, ale miał swoje własne wersje gier, których zwykły 3DS nie obsłuży. Czy nazywasz to upgreadem, czy nową generacją, to dla mnie sprawa drugorzędna, bo sprzęt jest nowy i mocniejszy, mniej, lub bardziej.

Jeśli będzie kompatybilność wsteczna, to wali mnie prawdę mówiąc, jak to nazwą. Czy to będzie jak 3DS dla NDSa, czy New3DS dla 3DSa. Ja chcę zarówno nowe gry o lepszej wydajności, jak i obsługę dotychczasowych gier - również mile widziana lepsza ich wydajność. Jeśli zaś N znowu odwali jakiś numer, że nowa konsolka nie będzie obsługiwać ani pudełek, ani gier cyfrowych ze Switcha, a oni zaczną sprzedawać znowu to samo jeszcze raz, to kij im w oko. Mnie wtedy tak łatwo nie przekonają do kolejnej inwestycji za astronomiczne pieniądze.

Trudność i pamięciówa to jedno, ale mnie się to gryzło z faktem, że power-upy były losowe. Raz wpadało coś użytecznego, innym razem już nie. I afaik nie było checkpointów przed bossami, tylko część poziomów trzeba było powtarzać przy porażce. Teraz tych gier indie się namnożyło tyle, że nie wiadomo, na co zwrócić uwagę. Te fajne często giną pośród śmieci, a śmieci często zwracają na siebie uwagę tanimi chwytami, typu właśnie stylem graficznym, albo cycami. Oczywiście nie twierdzę, że Oniken to śmieć, ale ja się bardzo mocno odbiłem od gry.

Grałem w Oniken w 2014. Nie wiem, czy coś się zmieniło z czasem, w patchach, lub na konsolach, ale dla mnie był to idealny przykład przerostu formy nad treścią. Gra, która ślicznie reprezentuje erę NES, ale niestety zarówno z tej pozytywnej (oprawa), jak i negatywnej strony. Gra była niesprawiedliwie trudna, checkpointy sporadyczne, a do tego z elementami losowymi. Niektórym odpowiada taki powrót do przeszłości lat 80tych, ale ja szybko sobie odpuściłem.