Treść opublikowana przez KrYcHu_89
-
-
Grałem w Ivalice (inne, ale inspirowane, inny timeline) jeszcze w XIV, ale to MMO, więc wiadomo, gdzieś mój zapał się rozleciał po podstawce i pre 1 DLC, ta gra wymaga lat grania. Mechanika cofania tury? To w tym remasterze można chyba max 3, bo tyle jest autosave, ciekawe.
-
Gracze mieli rację, dalej niesamowicie zajebista jest ta gra. Lecę właśnie ch4, no mega miód, może graficzka się zestarzała, mimo remastera, plansze malutkie, system walki ma swoje braki (jednak sporo odkryto później dobrego w sensie wyważenia systemów w walkach turowych, nawet w jRPGach), ale gra się bardzo przyjemnie, fabułka wciąga, poza tym lubię zabawę z jobami i w tej grze jest z tym sporo rozkminy, szczególnie boss z ch3. Fabuła, lore, muzyka i voice acting to scisła topka serii Final Fantasy, wiadomo świat Ivalice topka od czasu ogrania FF XII. Jedyny spory minusik to beczunia, że możemy w grze przez rng przegrać w 1 turze, szczególnie jak ratujemy jakiegoś NPC.
-
Chodziło mi o koszyk w barażach, nie 1wsze miejsce w grupie:). Chociaż Hajto twierdzi, że te 13 goli różnicy bramowej na Malcie jest do wyciągnięcia xD. W barażach decyduje ranking, a zwycięstwo z Holandią dałoby nam potrzebne punkty. Teraz tracimy do Walii 3 pkt w rankingu Fifa.
-
Mamy sporą szansę na pierwszy koszyk w barażach, a to dużo jednak robi. Warto powalczyć.
-
Gramy swoją grę.
-
5h 36m, jestem zmęczony.
Z kim ta wojna? Spencer przecież dostanie nagrodę pokojową za rozwiązanie problemu, którą konsolę wybrać na lata.
Dla mnie akurat w AW2 wszystko siadło, każdy element był dobrze wyważony i spasowany w gameplay. Nie widzę konkurencji w różnorodności w tym gatunku dla AW2, nie dość, że kilka postaci to jeszcze kilka ciekawych mechanik i świetna fabuła i klimat. DLCki też wchodziły, szczególnie Lake House.
Gra się sprzedała mocno w Jp pudełkowo, dla porównania drugi wielki ex na S2, Bananza miał 130k, a SH f 57k.
to się nadaje na avatar
Gdzie link do zakupienia tych kubków? btw figurki też Pro
To nie SH f, że trzeba tylko całą grę napierdalać się pałami xD.
To jest odniesienie do mitologii. Saga, czyli "wieszczka". W ogóle nie mogę się doczekać gry: "Saga Anderson", bo ileż można patrzeć na mordę Alana, który ma mocne problemy z psychą.
Serio Wam się nie podoba to rozkminianie tematu na tablicy? To była najlepsza część gry i coś innego, niż zwykle.
Spytaj Groka, on zna odpowiedź
Nie wiem czy duże IP, które wymaga jak najlepszej znajomości gry z 1997 roku, pierwszej części remake'u, najlepiej też pozostałych części serii i ogrania całej trylogii w 300h jak wyjdzie to akurat plus dla jej sprzedaży względem mniejszego, tańszego tytułu, który wcale nie wymaga znajomości niczego, co daje znacznie niższy próg wejścia w temat. Fani Finala VII 1997 to głównie siedzą teraz na 46 piętrze jakiegoś japońskiego wieżowca i czekają na moment emerytury i wyjścia całej trylogii na Switchu 2, żeby ograć go w metrze. XVI sprzedała się jak dotychczas chyba lepiej niż VII Rebirth, ale dla nikogo nie była to lepsza gra. Zobaczymy jak będzie przy ostatniej części trylogii, wtedy powinien być boom, a jak jeszcze coś zapożyczą od żab (np. mniej wypełniaczy i kurczących się jaj w 109 godzinie gry) to już w ogóle xD.
Na Pro jak coś jest też RT w 60, tak tylko informacyjnie:).
krótka jak na gatunek jaki prezentuje to nawet bardzo krótka gra, a to dobrze, szczególnie dla nowego i nieznanego IP, bo horrendalnie długich gier RPG większa publika już nie kończy budżet AA tania na premierę, 2x tańsza od wielu gier AAA, w tej cenie z reguły co najwyżej dostajemy od lat gry z grafiką 2D lub 3D z pięcioma animacjami, albo remastery małe studio do tego nieznane studio studio zrobione ze spadkowiczów Ubisoftu, gdzie wiadomo, jak gracze uwielbiają tą i ogólnie większość megakorporacji związanych z branżą Twórcy zresztą wypowiadają się w podobnym tonie, jest to swoisty fenomen i zapewne coś do naśladowania dla innych, nie tylko jakość gry, ale chodzi o samo podejście do jej tworzenia: Speaking in a recent interview with Automaton, creative director Guillaume Broche confirms as much as he explains why he doesn't think the team would've wanted "unlimited" resources. "I don't think we would have wanted to radically add unnecessary content or change the overall scope of our game," admits the lead. According to Broche, the smaller scope Sandfall had to work with helped make it a fun game – one without any "padding" to waste fans' time. "I think part of the reason some fans enjoyed their time with our game was how we tried to respect the players' time by not artificially padding out the game time excessively," says Broche. "In some ways, having a limited budget and resources is helpful to narrow down the scope of a title and distill the vision to the core elements that make it great, and maybe having unlimited scope and budget would've made it a less engaging game for our players." The director concludes, however, "It's hard to know!" As a fan myself, I'd argue he's right – and I'm likely not alone, either. Former PlayStation head Shuhei Yoshida called Clair Obscur: Expedition 33 a "perfect balance" of AAA ambition, AA budget, and "independent vision" earlier this year. Sandfall COO and producer François Meurisse also spoke on the topic of AAA budgets himself, saying games backed by big money don't always work. I'm reminded of what Jon Bellamy, newly appointed CEO of RuneScape creator Jagex, said recently, too – that you can use "a tenth" of the AAA "$400 million budget" and still get "not so different results" if you do it right, citing Clair Obscur: Expedition 33 as an example. It's safe to say Sandfall certainly did make use of its smaller (in comparison to AAA titles) scope and budget, and the devs are still hard at work, as their new major update proves.
Zawsze kazde DLC jest porównywane do tych od CDP i oczywiście ma to sens, ale jednak muszę obronić tutaj Warhorse, bo mimo braku nowych lokacji tendencja zwyżkowa DLC2 > DLC1 i trzecie może będzie taką wisienką na torcie. U mnie raczej też, to jest taka gra, że, zawsze po powrocie do niej wsiąkam na długie godziny.
No jak widać branża potrzebowała dosyć prostej formuły (bo umówmy się ta gra nie jest ani jakoś specjalnie rozbudowana, ani specjalnie skomplikowana, taki trochę tytuł dla każdego, jest za to świetna fabularnie i ma znakomitą muzykę i voice acting) jRPG bez Pana Japończyka. Niemniej jednak takiego jej sukcesu się nie spodziewałem i w sumie poza jakością samej gry kilka innych czynników miało wpływ na jej sukces. Wszak fani JRPG mieli naprawdę tłuste lata, ale taki tytuł z zachodu to coś zupełnie nowego.
